ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Black future” – VEKTOR
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2009
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Heavy Artillery Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Byron Filson
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά, κιθάρες – David DiSanto
Κιθάρες – Erik Nelson
Μπάσο – Frank Chin
Τύμπανα – Blake Anderson
Λοιπόν, το ακόλουθο συγκρότημα και άλμπουμ, αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα μπαμ του thrash τα τελευταία πολλά χρόνια και οπωσδήποτε τη τελευταία δεκαετία. VEKTOR. Με λογότυπο που παραπέμπει ευθέως στους Καναδούς γίγαντες VOIVOD, οι tech-thrashers από την τιμημένη και κυρίαρχη στο είδος Αμερική, προκαλώντας σεισμό πολλών Ρίχτερ, στο thrash underground με τα demo τους, τόσο με την οξυδέρκειά τους σε συνθετικό επίπεδο, όσο με το πολυσχιδές των επιρροών τους (από progressive rock μέχρι black metal), παραμένοντας ένα thrash συγκρότημα στη καρδιά και στη ψυχή. Απαραίτητη ανάσα στο ιδίωμα, ήρθε μέσω της Heavy Artillery στις 17/11/2009. Ο τίτλος αυτού; “Black future”. Τι μαύρο μέλλον μου λέτε εσείς τώρα… Εγώ το βλέπω λαμπρό και ένδοξο μάστορες! Και μπαίνει ο δίσκος… Και πάρε το ομώνυμο που οι μισές tech-thrash μπάντες των 80’s – 90’s καμαρώνουν (CORONER, DESTRUCTION του “Release from agony”, VOIVOD και πάει λέγοντας) για τη κληρονομιά που αφήσανε. Ο πρώτος στίχος είναι καθαρός “Energetic pulse rippling out from our world”. Γιατί ΣΙΓΟΥΡΑ από κάπου αλλού μας ήρθατε εσείς κύριοι, όχι από τη Γη πάντως!
Το στιχουργικό concept της μπάντας καθαρά sci-fi: οντότητες σε άλλους κόσμους/πλανήτες, καταστροφή του κόσμου, αστεροειδείς, βίαιη λήψη εξουσίας μετά από πυρηνικό όλεθρο, και λοιπά χαριτωμένα θέματα, όπως αρμόζουν σε έναν thrash δίσκο. Riffing που λοξοκοιτάζει το black metal, και συγκεκριμένα τα ιδιοφυέστατα κιθαριστικά θέματα του τεράστιου Ihsahn των EMPEROR. Θα νόμιζε κάποιος ότι οι VEKTOR σε αυτό το δίσκο, λόγω προσέγγισης θα χάνονταν στις υπερταχύτητες, τις δυσαρμονίες και τη λύσσα. Ένα μέτριο συγκρότημα, με περιορισμένες συνθετικές ικανότητες (songwriting το λένε στο χωριό μου το Κίτσι), κάπως έτσι θα τη πατούσε. Οι VEKTOR όμως όχι. Λες και είχαν το άγγιγμα του Μίδα, όλα αυτά τα στοιχεία που προανέφερα, συνδυάζονται, αρμονικά, σχεδόν μαγικά θα έλεγε κανείς για να φτιάξουν αυτό που λίγοι τόλμησαν ποτέ να αγγίξουν. Από οδοστρωτήρες τύπου “Asteroid”, “Hunger for violence” (πως τους πετσοκόβεις έτσι μωρή μπαντάρα;) και “Destroying the cosmos” (το τελευταίο ένα λεπτό περίπου του κομματιού, ανοίγει διαστημική πύλη για άλλη διάσταση, ανοίγει μαύρες τρύπες, καταπίνει γαλαξίες και ανοίγει τα αυτιά και του τελευταίου κουφού) μέχρι 10 και βάλε λεπτών έπη όπως τα “Forest of legend”, “Dark nebula” και “Accelerating universe” (Ηλία, ρίξτο!), οι VEKTOR, δεν μασάνε μια, δεν καταλαβαίνουν τίποτα και διαλύουν τα πάντα!
Σαν έτοιμοι από καιρό, σαν θαρραλέοι κερδίζουν επάξια τα σκήπτρα της νέας γενιάς στο thrash metal ανοίγοντας δρόμους που ούτε οι ίδιοι μπορούσαν ποτέ να φανταστούν. Τη δεκαετία που μεσολάβησε από το ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ αυτό ντεμπούτο, οι άτιμοι το ξεπέρασαν 2 φορές (δηλαδή, μας δουλεύουν και μας αρέσει λέμε!). Μια με το “Outer isolation” (2011) (μάνα μου με χάνεις….), και τελευταία ως τώρα, με το “Terminal redux” (2016) (αντίο ηλιακό σύστημα, αντίο Γαλαξίες, αντίο ζωή….). Η αρχή έγινε εδώ όμως. Είχαμε την τιμή και την τύχη να απολαύσουμε αυτή τη μπάντα το 2016, να παίζει ολόκληρο το τότε τελευταίο της άλμπουμ, σε μια εμφάνιση που κανείς ποτέ δε θα ξεχάσει (με RAPTURE και SACRAL RAGE… σφαγή από τις λίγες). Μετά από κάποιο καιρό, αποχωρεί όλη η μπάντα εν μέσω θύελλας αντιδράσεων εντός και εκτός διαδικτύου και μένει ο DiSanto αμανάτι με το momentum του “Terminal redux” που πρέπει να ξεπεραστεί με τη σειρά του. Αλλά όλα αυτά, είναι ιστορίες, για άλλα κείμενα, που θα μας δοθούν οπωσδήποτε αφορμές να γράψουμε.
Μέχρι τότε, τα πράγματα είναι απλά κυρίες και κύριοι: SCI-FI OR DIE!
Did you know that?
– Οι VEKTOR είχαν το προνόμιο να μην αλλάξουν αυτό το line-up, για μια ολόκληρη δεκαετία, όπως και παραγωγό, μια και ο Byron Filson, θα αναλάβει εξ ολοκλήρου και τα άλλα 2 διαμάντια τους. Ομάδα που κερδίζει, δεν αλλάζει. Και εδώ όχι μόνο κερδίζει, Διηπειρωτικό κάθε χρόνο σηκώνει!
– Αποτελεί το πρώτο από τα 2 άλμπουμ που βγάλανε με την Heavy Artillery records. Η Earache, ανέλαβε αργότερα, με το “Outer isolation” να επανακυκλοφορεί με άλλο εξώφυλλο και το “Terminal redux” να αποτελεί το ντεμπούτο της μπάντας στην εταιρεία (να βγάζεις τέτοιο δίσκο με το καλημέρα σας στην εταιρεία… Τα ρέστα μου!)
– Τόσο το “Oblivion”, όσο και το “Accelerating universe”, γράφτηκαν από τον DiSanto προτού σχηματιστούν οι VEKTOR, το σωτήριον έτος 2000. 17 χρονών δηλαδή ήταν τότε… εγώ τι να πω εδώ τώρα, μου λέτε;
Γιάννης Σαββίδης
