ΟΝΟΜΑ ALBUM: “Reload” – METALLICA
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1997
ΕΤΑΙΡΙΑ: Elektra Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Bob Rock /James Hetfield /Lars Ulrich
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Κιθάρα/ Φωνητικά: James Hetfield
Τύμπανα: Lars Ulrich
Κιθάρα: Kirk Hammett
Μπάσο: Jason Newsted
Το κορυφαίο συγκρότημα που πάτησε το πόδι του στον πλανήτη γη, τέτοια μέρα πριν 20 χρόνια κυκλοφορούσε τον έβδομο studio δίσκο του με τίτλο “Reload”. 1997 και το «Μεταλικό» κοινό και δη οι σκληροπυρηνικοί οπαδοί της μπάντας, ήταν χωρισμένοι στα δύο, από την προηγούμενη χρονιά με την κυκλοφορία του “Load”. Λίγο το ότι κουρεύτηκαν, λίγο η αλλαγή στο γενικότερο image τους, η αλλαγή του Logo από τον προηγούμενο δίσκο και η νέα μουσική κατεύθυνση που πήραν, ήταν αρκετά για τους περισσότερους για να τους κράξουν και να τους κατηγορήσουν ότι «ξεπουλήθηκαν» για μία ακόμα φορά.
Πριν κάνουμε μία βουτιά στα «ξεπουλήματα» των METALLICA για να δούμε πόσο «δικαιολογημένος» ήταν ο χαρακτηρισμός αυτός για την μπάντα και αυτή την φορά, να αναφέρουμε εν συντομία (καθότι είναι πασίγνωστα –μιλάμε για τους METALLICA) ότι τον δίσκο “Reload” τον αποτέλεσαν τραγούδια που δεν προλάβαιναν να τα ολοκληρώσουν (χρονικά) όπως θα ήθελαν, με σκοπό να κυκλοφορήσουν έναν διπλό δίσκο με 25-30 τραγούδια (κάτι σαν το “Use Your Illusion” φάση). Επίσης «φοβούμενοι» μήπως κουράσει ένα τέτοιο εγχείρημα και προκαλέσει δυσκολία στο να εμπεδωθούν τόσα τραγούδια από τους οπαδούς τους, θεώρησαν καλύτερο ως ιδέα να τα κυκλοφορήσουν τα “Load” και “Reload” με διαφορά ενάμιση χρόνο περίπου, όπως και έγινε.
Πάμε στα ξεπουλήματα των METALLICA για να αντιληφθούμε την λογική του παραλόγου: Πρέπει να ήταν η 3η ή 4η φορά που δέχτηκαν την κατηγορία αυτή. Η πρώτη ήταν το 1984 με την κυκλοφορία του ΘΕΑΡΕΣΤΟΥ “Ride the Lightning” όπου οι «πρωτοδισκάκηδες» της εποχής (ναι υπήρχαν και τότε), τους κατηγόρησαν για το “Fade To Black” και το ότι ο δίσκος δεν ήταν τόσο thrash όσο το “Kill’em All”. Δικαιολογημένος ο χαρακτηρισμός; Φυσικά όχι….τουλάχιστον αστείος. To δεύτερο «ξεπούλημα» ήρθε έξι χρόνια αργότερα, το 1991 με την αλμπουμάρα “METALLICA (Black Album)”. Λίγο οι μπαλάντες, λίγο το ότι με την δισκάρα αυτή μπήκαν στα σπίτια όλων και τους έπαιζε όλη την μέρα το MTV και τα ραδιόφωνα, ήταν η αιτία για να κατηγορηθούν για το δεύτερο «ξεπούλημα». Δικαιολογημένος ο χαρακτηρισμός; … ακόμα πιο αστείος από τον προηγούμενο (τότε εμφανίστηκαν και οι πρωτοτεσσεριδισκάκηδες). Η εμφάνισή τους στο φεστιβάλ Lollapalooza το 1996, ξεσήκωσε και πάλι διαμαρτυρίες και κραξίματα καθώς ήταν ένα φεστιβάλ που απευθυνόταν σε κοινό της alternative μουσικής και οι μπάντες που παίζανε ήταν κατά κανόνα alternative και όχι Metal. Δικαιολογημένος ο χαρακτηρισμός; Μάλλον ανέκδοτο θα έλεγα. Και ερχόμαστε στην εποχή Load/Reload όπου κουρεύτηκαν, άλλαξαν image, άλλαξαν Logo και πήραν μία μουσική κατεύθυνση διαφορετική από ότι μας είχαν συνηθίσει ή τέλος πάντων από αυτή που θέλαν οι οπαδοί της μπάντας.
Μεσολάβησαν πέντε ολόκληρα χρόνια από την κυκλοφορία του δίσκου “Metallica”, όπου ξεκίνησαν να ξανασυνθέτουν τραγούδια, που στην συνέχεια αποτέλεσαν το “Reload”. Το νέο logo ή η αλλαγή στο image τους με τις γούνες, τα eyeliner και τα λοιπά αλά U2 Rockstar-ιλήκια δεν μου άρεσαν ούτε εμένα. Βέβαια και ο James έχει δηλώσει ότι στιλιστικά ήταν τελείως αποτυχία η περίοδος εκείνη. Η αλλαγή της μουσικής τους κατεύθυνσης όμως δεν την θεώρησα «ξεπούλημα», και ούτε με «Χάλασε» διότι ως καλλιτέχνες έδειξαν ότι ποτέ δεν το φοβήθηκαν και κάθε φορά έπαιζαν αυτό που άρεσε σε αυτούς. Με τα παραπάνω «ξεπουλήματα» που κατηγορήθηκαν οι METALLICA, απέδειξαν ότι αν δεν ακολουθούσαν την μουσική κατεύθυνση που οι ίδιοι θέλαν, δεν θα ακούγαμε ποτέ τα “RIDE THE LIGHTNING”, “MASTER OF PUPPETS”,”… AND JUSTICE FOR ALL”, “BLACK ALBUM” κτλ.
Το ίδιο έγινε και με το “Reload”. Προσωπικά θα θεωρούσα «ξεπούλημα» αν η μπάντα έπαιζε ότι ήθελε να ακούσει ο κόσμος για να τον ικανοποιήσει βάζοντας τα θέλω τους «υπό», για να «κονομήσουν» στα σίγουρα ή αν είχαν υπογράψει κανένα συμβόλαιο με τους οπαδούς ότι θα κυκλοφορήσουν 10 “Kill’em all” και το αθετούσαν στην πορεία. Τίποτα από αυτά δεν έγινε, οπότε τους αστείους χαρακτηρισμούς των 80’s-90’s περί ξεπουλήματος, τους αφήνουμε στην άκρη. Καθαρά μουσικά, η Southern Hard Rock/Bluesy κατεύθυνση που πήραν στα “Load” και “Reload” διεύρυνε την γκάμα του μουσικού τους κοινού και η μπάντα μας χάρισε τραγούδια όπως το έπος “fixxxer”, το διαστροφικό “Carpe diem baby”, το κομπλεξικά κολλημένο “Better than you” και το βαρύ “Devil’s Dance” πέρα από τα hits “Fuel”, “The Memory Remains” και The Unforgiven II”. Οι στίχοι όπως και στον “Load” ήταν εξαιρετικοί με τον Hetfield να βγάζει τα εσώψυχα του.
Ο δίσκος “Reload” μετά από 20 χρόνια όπως και ο “Load” θεωρώ ότι είναι πολύ καλά δείγματα δουλειάς και ίσως αν αντί να τα βγάλουν «σώνει και καλά» όλα τα τραγούδια σε δύο δίσκους, κυκλοφορούσαν τα καλύτερα του Load και Reload σε ένα δίσκο, νομίζω ότι θα είχαμε έναν ακόμα top άλμπουμ. Τα “Reload” και “Load” στο σύνολο τους, για κανένα λόγο δεν είναι στο ίδιο επίπεδο των προηγούμενων δουλειών τους αλλά και η κριτική όμως που έλαβαν δεν ήταν ουσιαστική και αντικειμενική του επιπέδου των τραγουδιών που συμπεριλαμβάνονται στο δίσκο αυτό.
Σίγουρα στην ολότητα του δεν ήταν “Black album” που ήταν αψεγάδιαστο, ούτε “Ride the Lightning” που είναι η προσωπική μου αδυναμία. Όμως δεν άξιζε και την κριτική που του ασκήθηκε, που πιο πολύ επηρεάστηκε από το κράξιμο για το image τους, την αλλαγή του logo και το κόψιμο των μαλλιών τους, παρά για την ποιότητα της πλειοψηφίας των τραγουδιών του. Όπως και να έχει οι METALLICA απέδειξαν και συνεχίζουν να αποδεικνύουν μέχρι και σήμερα, ότι είναι ειλικρινής απέναντι στο κοινό τους, παίζοντας την μουσική που οι ίδιοι γουστάρουν πρώτα και την μουσική που θα ήθελαν οι ίδιοι να ακούν. Δεν πάνε επι του ασφαλούς να κυκλοφορήσουν «σώνει και καλά» “thrash” δίσκο ή άλλα 2-3 black album στην σειρά για να είναι αρεστοί και αυτό από μόνο του, είτε αρέσουν οι δίσκοι είτε όχι, το θεωρώ τίμιο και ενισχύει τον σεβασμό και την «οπαδική» αγάπη μου για αυτή την μπάντα.
Did You Know That:
– To “Reload” αποτέλεσε τον τελευταίο studio δίσκο που συμμετείχε ο Jason Newsted. Ο ίδιος αποχώρησε το 2000, 4 χρόνια πριν κυκλοφορήσει ο επόμενος studio δίσκος “St. Anger”.
– Ο δίσκος έφτασε στο No.1 στα US Billboard200 και παρέμεινε στα Charts για 75 εβδομάδες. Μέχρι σήμερα έχουν πουληθεί περισσότερα από 4 εκατομμύρια δίσκοι.
– Από το άλμπουμ δεν έχουν παιχτεί ποτέ σε συναυλία 7 τραγούδια στην ολότητα τους. Συγκεκριμένα τα “Better than You”, “Slither”, “Bad Seed”, “Where the Wild Things Are”, “Prince Charming”, “Attitude”, και το “Fixxxer”.
– Το εξώφυλλο ήταν έργο του εκκεντρικού Andres Serrano. Όπως και στο “Load” έτσι και εδώ, προτίμησαν αυτόν τον καλλιτέχνη καθώς την περίοδο εκείνη ο Hammett με τον Ulrich είχαν ενθουσιαστεί από τις δουλειές του. Στο εξώφυλλο του “Reload” απεικονίζεται η ανάμειξη ούρων και αίματος του καλλιτέχνη. Η φωτογραφία τραβήχτηκε το 1990. Ο James Hetfield είχε δηλώσει ότι δεν είναι ιδιαίτερα fan του συγκεκριμένου καλλιτέχνη και των διαστροφικών του έργων. Όμως θεωρεί ότι έπρεπε τα εξώφυλλα των “Load” και “Reload” να ταιριάζουν μεταξύ τους. Συγκεκριμένα είχε πει ότι «μισώ το εξώφυλλο του “Reload”, αν και η ιδέα της ανάμειξης των υγρών μεταξύ τους φαντάζει ωραία και δεν με ενδιαφέρει αν ο τύπος Τσ***ουκώνει γαϊδάρους, τα εξώφυλλα των δύο δίσκων έπρεπε να ματσάρουν και έτσι καταλήξαμε σε αυτά».
Θάνος “Thanoz” Κολοκυθάς.
