ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Darkest day” – OBITUARY
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2009
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Candlelight Records
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Mark Prator
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – John Tardy
Κιθάρες – Trevor Peres
Κιθάρες – Ralph Santolla
Μπάσο – Frank Watkins
Drums – Donald Tardy
Το πιο όμορφο σε αυτή τη στήλη, είναι πως ως συντάκτες και ως οπαδοί πρωτίστως έχουμε την τιμή να πούμε 2 κουβέντες για μπάντες που σημαίνουν πολλά για τα γούστα μας. Για τον γράφοντα, οι OBITUARY είναι μια τέτοια μπάντα. Από τις ΠΛΕΟΝ λατρεμένες και χαρακτηριστικές μπάντες στα αυτιά μου γι αυτό που αποκαλώ “old school US death metal”. Ξεροκέφαλοι, ογκώδεις και απολαυστικοί, δεν δείξανε ποτέ σημάδια χαλάρωσης, ίσα – ίσα που μας πάνε τρένο. Ο εκλεκτός συνάδελφος Άγγελος Κατσούρας, σας μίλησε για την αρχή του κακού, το μνημείο “Slowly we rot” του 1989. Εγώ, θα σας πάω 20 χρόνια μετά.
Βρισκόμαστε στο 2009. Οι Φλοριδιανοί θεοί, μετά από μια διάλυση το ‘97, έχουν ήδη επιστρέψει από το 2003, με τα “Frozen in time” (2005) και “Xecutioner’s return” (2007) (αναφορά στο πρώιμο όνομα της μπάντας, XECUTIONER), να αποτελούν τους πρώτους καρπούς της επιστροφής τους, κάνοντας πολλούς ακροατές να πάνε πεσκέσι στον κοντινότερο φυσιοθεραπευτή, ορθοπεδικό… Καταλάβατε τέλος πάντων! Με παραγωγό λοιπόν τον Mark Prator και με εξώφυλλο ευγενική χορηγία του θρύλου Andreas Marschall, οι OBITUARY μπαίνουν στο στούντιο και ηχογραφούν αυτό που στις 30 Ιουνίου θα κυκλοφορήσει με τίτλο “Darkest day”.
Καθόλου μαύρη μέρα, μια και η ομάδα συνεχίζει το καλό σερί, μοιράζοντας αβίαστα, άκοπα και μη επιτηδευμένα death metal πόνο όπως μόνο αυτή ξέρει. Ακούς ένα “List of dead”, ένα “Blood to give”, ένα “Payback” και χαμογελάς ξέροντας πως κάποια πράγματα, δεν αλλάζουν ποτέ, και δε θέλεις ποτέ να αλλάξουν. Ειδοποιός διαφορά εδώ, η υπέροχη σολιστική δουλειά του ΤΕΡΑΣΤΙΟΥ Ralph Santolla στις κιθάρες, κουμπώνοντας ιδανικά με τη γκρούβα του Trevor Perez και του υποδειγματικού rhythm section των Watkins/Tardy. Και πάνω από όλα αυτά, η πλέον χαρακτηριστική αμερικάνικη death metal φωνή, ο John Tardy, να σκίζει το λαρύγγι του στα 2.
Μην αφήσετε τα 52 λεπτά του δίσκου να σας αποθαρρύνουν. Οι OBITUARY απλά κάνουν αυτό που ξέρουν καλά, αφήνοντας πίσω τον ανταγωνισμό. Κάτι που δε σταματάει να ισχύει, 10 χρόνια μετά τη κυκλοφορία του. Ένα σερί που συνεχίστηκε τόσο στο “Inked in blood” (2014) (με τον Terry Butler στο μπάσο αυτή τη φορά, και που για πρώτη φορά έγινε crowdfunded παραγωγή των OBITUARY) όσο και στο φοβερό και τρομερό ομώνυμο προ 2ετίας. Δυστυχώς, οι Frank Watkins και Ralph Santolla, δε βρίσκονται πια ανάμεσα μας (από το 2015 ο πρώτος, από το 2018 ο δεύτερος). Ως ελάχιστος φόρος τιμής σε όσα προσέφεραν, το κείμενο αφιερώνεται στη μνήμη τους. Αθάνατοι.
Did you know that?
– Ο δίσκος κυκλοφόρησε και σε slipcase special edition τον Σεπτέμβριο της ίδιας χρονιάς με booklet-αφίσα, και 4 video. 3 live (“Internal bleeding”, “On the floor”, “Face your god”) και μια συνέντευξη με τους OBITUARY
– Ο Andreas Marschall (comic artist, σκηνοθέτης και σεναριογράφος….πολυπράγμων το λιγότερο), έχει βρεθεί πίσω από έναν εντυπωσιακότατο αριθμό κλασσικών metal εξωφύλλων. Ας αναφέρουμε μερικά έτσι για την ιστορία: BLIND GUARDIAN – “Tales…” έως και “Nightfall…”, COVENANT – “Nexus polaris”, DESTRUCTION – “Cracked brain”, DIMMU BORGIR – “Godless savage garden”, GRAVE DIGGER – “Heart of darkness”, “Tunes of war”, IMMOLATION – “Dawn of possession” εως και “Unholy cult”, HAMMERFALL – “Glory to the brave” εως και “Renegade”, HATE ETERNAL – “King of all kings”, KREATOR – “Coma of souls”, MORDRED – “Fool’s game”, RAGE – “End of all days”, SODOM – “Agent orange”….τα ρέστα μου!
-Ο δε Mark Prator, μπορεί να μη σας λέει πολλά σαν παραγωγός, αλλά αν είστε οπαδοί παλιών ICED EARTH, σίγουρα σας λέει πάρα πολλά το όνομα, μια και βασάνισε τα τύμπανα στα εκπληκτικά “The dark saga” και “Something wicked this way comes”, αλλά και στο επίσης εκπληκτικό ομώνυμο ντεμπούτο των (επίκαιρων λόγω της επικείμενης παρθενικής εμφάνισης επί ελληνικού εδάφους) DEMONS AND WIZARDS.
Γιάννης Σαββίδης
