Υπάρχουν κάποια πράγματα τα οποία τα θεωρώ καλούς οιωνούς για να ασχοληθώ να ακούσω ένα δίσκο. Σαν το Γιάννη Ιωαννίδη ένα πράγμα με τα γούρια του. Το “Last Horizon” είχε τους οιωνούς αυτούς. Άγγλοι, οχτώ τραγούδια, με μουσικά μονοπάτια που παραπέμπουν στους IRON MAIDEN, CLOVEN HOOF και τις λοιπές δυνάμεις. Εξαιρετικά πράγματα δηλαδή.
Ο δίσκος είναι αυτό που λέμε σφηνάκι. Μικρός σε διάρκεια, ευκολοχώνευτος, γεμάτος riff και μελωδίες που παραπέμπουν στους Βρετανούς ηγέτες (μη κάνεις πως δε καταλαβαίνεις) και γενικά αναπνέει φρεσκάδα παρά τη νοσταλγία των συνθέσεων. Από το εισαγωγικό “2019” μέχρι και το “Spoils of an Empire” o ακροατής ακούει καθαρό, πεντακάθαρο βρετανικό heavy metal, όπως παρουσιάστηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1980. Στα συν του δίσκου είναι η αρκετά καλή παραγωγή που έχει καθώς όλα τα όργανα είναι ευδιάκριτα και τα αντιλαμβάνεσαι.
Ο δίσκος σε «προκαλεί» να τον ακούσεις ξανά και ξανά. Είναι τόσο όμορφα δεμένος και παρά τη μικρή του διάρκεια στα τραγούδια μπορείς να ανακαλύψεις μέσα σε αυτά θησαυρούς. Είναι ένα άκρως ενθαρρυντικό ντεμπούτο που οπαδοί του underground είμαι σίγουρος πως θα το εκτιμήσουν καθώς θα βρουν όλα αυτά που λατρεύουν σε ένα όμορφο περιτύλιγμα. Η Αγγλία συνεχίζει να με εντυπωσιάζει φέτος και μου αρέσει τρελά αυτό.
Well done lads!
7.5/10
Ντίνος “Benjamin Breeg” Γανίτης
