Οι progsters FRAGILE VASTNESS, είχαν προκαλέσει σχετική αίσθηση με τις δύο πρώτες κυκλοφορίες τους, ιδιαίτερα στη χώρα μας. Το “Excrepts…” του 2002 και το διπλό “A tribute to life” του 2005, έδειχναν ένα σχήμα με σημαντικές προοπτικές, ξαφνικά όμως προέκυψε ένα τεράστιο χρονικό κενό, όπου το συγκρότημα βρισκόταν σε διαδικασία «χειμερίας νάρκης». Ενώ φαινομενικά ήταν ενεργοί κι έδιναν κάποια σποραδικά live, ουσιαστικά δεν υπήρχε κάποιο δισκογραφικό νέο. Όταν μάλιστα ο παλιός τραγουδιστής τους, Γιώργος Εικοσιπεντάκης πήγε στους INNERWISH, εκεί πιστέψαμε ότι πιθανώς δεν υπάρχει μέλλον για τους FRAGILE VASTNESS.
Κι όμως, ο μπασίστας/παραγωγός του γκρουπ, Βαγγέλης Γιαλαμάς, μαζί με τα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ, πήραν την πολύ τολμηρή απόφαση, όχι μόνο να βγάλουν 12 χρόνια μετά το “A tribute to life”, ένα ακόμα στούντιο άλμπουμ, αλλά να έχουν αποκλειστικά γυναικεία φωνητικά!!! Και μη φανταστείτε τα κλασικά «αιθέρια» φωνητικά πολλών female fronted σχημάτων. Η Έλενα Στρατηγοπούλου, έχει μία φωνή που ταιριάζει απόλυτα με το prog rock/metal ύφος των FRAGILE VASTNESS προσδίδοντας νέα διάσταση στον ήχο τους. Κινητήριος δύναμη στα τραγούδια είναι το μπάσο του Γιαλαμά, σε συνδυασμό με τα πολύ τεχνικά τύμπανα του Μπάμπη Τσολάκη, που δημιουργούν ένα πολύ σφιχτοδεμένο rhythm section το οποίο θα ζήλευαν πολλά σχήματα.
Σίγουρα δεν είναι πιο «εύκολος» δίσκος για να ακούσεις από το κινητό σου ή από υπηρεσίες streaming. Οι καλοδουλεμένες συνθέσεις και η με έμφαση στη λεπτομέρεια παραγωγή, μάλλον θα έλεγα ότι απαιτούν ακροάσεις με ακουστικά, ώστε να απολαύσεις τις εξαιρετικές μπασογραμμές ή τα διακριτικά πλήκτρα. Το “Perception” δεν απευθύνεται σε επιφανειακούς ακροατές, εύπεπτης, mainstream μουσικής. Το DREAM THEATER-ικό “I am fire” που ανοίγει το δίσκο, το “Daydream” με τα ωραία RUSH περάσματα, το βγαλμένο μέσα από τις καλές στιγμές των QUEENSRYCHE, “Heaven on Mars”, το “A wall of glass” που είναι και το πρώτο video clip, με αρκετά ηλεκτρονικά στοιχεία, το αγαπημένο μου “Perception” που έχει μία PAIN OF SALVATION χροιά ή το ατμοσφαιρικό “Vivacious turns of thought” που κλείνει το δίσκο, είναι τραγούδια που έχουν δουλευτεί πολύ και όταν τα νιώσεις, σου είναι ένας πολύ καλός σύντροφος.
Ελπίζω να μου επιτρέψουν τα παιδιά να έχω τις αντιρρήσεις μου, σχετικά με το αν μπορούν να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στα δρώμενα της μουσικής, όταν έχουν επιστρέψει μετά από 12 χρόνια κι έχουν χάσει το όποιο momentum είχαν. Ουσιαστικά ξεκινούν από την αρχή, χωρίς καν δισκογραφική εταιρία να τους στηρίζει. Έχουν όμως εξαιρετική μουσική, έναν αέρα ανανέωσης και –θέλω να ελπίζω- όρεξη για δουλειά, που μπορεί να τους κάνει να ηχογραφήσουν καινούργια τραγούδια σε πολύ συντομότερο διάστημα… Δεν γνωρίζω τις προθέσεις τους, οπότε μένω στο “Perception”, το οποίο έχω τιμήσει επανειλημμένως…
8 / 10
Σάκης Φράγκος
