a
Το κείμενο που ακολουθεί εμπεριέχει εριστική γραφή και οπαδική άποψη πέραν του κατανοητού. Το ξεκαθαρίζω από την αρχή για να μη μου πείτε μετά πως δεν σας προειδοποίησα. Ήρθε η ώρα του “Virtual XI” για να βάλουμε τα οχτώ έπη του σε σειρά, από το λιγότερο καλό μέχρι το έπος της κορυφής. Με πολύ μεγάλη διαφορά το καλύτερο «Worst to best» που μου έχει ανατεθεί από την αρχή της συγκεκριμένης στήλης. Η ώρα να υμνήσουμε τον Bayley Cooke (aka Blaze Bayley) και τον Janick Gers. Να δώσουμε στον δίσκο την υπόσταση που του αξίζει. Γιατί ήταν το άλμπουμ που ζήσαμε real time οι σημερινοί 35άρηδες και γιατί βρεθήκαμε στο Λυκαβηττό για να δούμε το «Θηρίο» για πρώτη φορά!
Το “Virtual XI” δεν έχει κάποιο background ώστε να είναι άξιο αναφοράς και να γραφτεί σε ένα κείμενο. Το μόνο στοιχείο που αξίζει να αναφερθεί είναι πως η διαδικασία που ακολούθησαν οι IRON MAIDEN για την ηχογράφησή του δεν ήταν αυτή που συνήθιζε το συγκρότημα επί σειρά ετών. Αυτή τη φορά, τη μία και μοναδική, χρησιμοποιήθηκε ηλεκτρονικός υπολογιστής, σε μία διαδικασία που παρατηρείται ευρύτερα τα τελευταία χρόνια. Αυτοί το έκαναν το 1998. Επίσης, ο Harris είχε γράψει το τραγούδι “Blood brothers” για τον πατέρα του που είχε φύγει πρόσφατα από τη ζωή αλλά στο τέλος δε το έβαλε μέσα στον δίσκο. Το τραγούδι χρησιμοποιήθηκε στο “Brave new world” με μεγάλη επιτυχία. Εκτός από το “Blood brothers”, γράφτηκαν άλλα τρία τραγούδια τα οποία δε χρησιμοποιήθηκαν επειδή το άλμπουμ ήδη ξεχείλιζε από ποιότητα. Αυτά ήταν τα “Nomad”, “The mercenary” και “Dream of mirrors”.
The “Virtual XI” countdown
Εκτός συναγωνισμού: “The clansman” (Harris) 9.06
Θα ήταν παντελώς άδικο για τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου να ενταχθεί το “The clansman” στην παρούσα αντίστροφη μέτρηση. Και για αυτό το λόγο δε θα το συμπεριλάβω σε αυτή. Όπως και να το κάνουμε, μιλάμε για ένα κλασικό MAIDEN τραγούδι, ένα έπος ολκής, ένα τραγούδι που ζωντανά είναι 100 φορές καλύτερο, είτε το τραγουδάει η original φωνή, είτε ο Αυτοκράτορας. Το γουστάρουμε και από τους δύο γιατί πολύ απλά δεν γίνεται να μη σου αρέσει τέτοιο τεμάχιο. Α, και επίσης, κατάφεραν οι Σατανάδες στον «χειρότερό» τους δίσκο να έχουν τέτοιο κομμάτι μέσα. Για αυτό σου λέω, #monomaiden!
- “Don’t look to the eyes of a stranger” (Harris) 8.11
Τίγκα γραφική εισαγωγή από τον Gers με τη μελωδία να ακολουθεί τη μελωδική της φωνής. Η επανάληψη είναι βούτυρο στο ψωμί του Steve Harris απλώνοντας τη σύνθεση σε οχτώ λεπτά ενώ κάλλιστα θα μπορούσε να είχε σταματήσει στο τάλιρο και να είμαστε όλοι ευχαριστημένοι. Αλλά όχι. Οχτώ λεπτά επειδή μπορεί! Ναι ρε Harris! Έτσι! Αψεγάδιαστη ερμηνεία από τον κύριο Cooke που τραγουδάει σε ευθεία γραμμή γιατί μπορεί. Οι progressive επιρροές κάνουν την εμφάνισή τους μετά το τρίτο λεπτό, θυμίζοντάς μας το πάθος του Harris. Τεράστιε Αρχηγέ, έχω κάνει άπειρο air guitar με τις μελωδίες και τα solo του τραγουδιού! Respect!
- “When two worlds collide” (Murray, Bayley, Harris) 6.13
Τραγούδι του συμπαθέστατου Davey με ολίγη από Steve Harris και στίχους του κύριου Cooke. Μιλάει για τις συνεχόμενες αλλαγές που βίωσε ο τραγουδιστής σε τόσο λίγο μικρό διάστημα. Μουσικά, είναι ένα τυπικό MAIDEN τραγούδι. Εξαιρετικό το σημείο στο 2.22 με τη μελωδία του Murray και μπάσο του Harris να δίνει το tempo καταλήγοντας σε ένα τούμπανο E-C-B τόσο κλασικό μα συνάμα τέλειο πέρασμα για να έρθει το solo. Ρεφραίν στο ρεφραίν και τα μυαλά στα κάγκελα! ΠΧΟΙΟΤΗΤΑ γιατί…. ΟΟΟΟΟΟ – ΟΟΟΟΟΟ. Αυτό το πράγμα!
- “Lightning strikes twice” (Murray, Harris) 4.49
O Murray κάνει την υπέρβαση γράφοντας και δεύτερο τραγούδι στο δίσκο! Άμα την έχεις την έμπνευση δε την αφήνεις να σου φύγει έτσι με ελαφρά τη καρδία! Αλήτικο riff στα κουπλέ με τον Cooke να «αγριεύει» και να δίνει μία άλλη διάσταση στο τραγούδι! Εκτιμούμε το συγκεκριμένο τραγούδι λόγο της διάρκειάς του που είναι κάτω από πέντε λεπτά, θυμίζοντάς μας πως οι MAIDEN ξέρουν να γράφουν και με αυτό τον τρόπο! Μεγάλη στιγμή του τραγουδιού, η αλλαγή στο solo όταν μπαίνει ο Blackmore…. Με συγχωρείτε, ο Gers! Α ρε Γκέρη – ΨΥΚΑΡΑ!
- “The educated fool” (Harris) 6.46
Τραγούδι του Αρχηγού. Μιλάει για τα χρόνια που περνάνε και ωριμάζεις και ο καθένας περιμένει από σένα να γίνεις «σοφότερος» αλλά στην πραγματικότητα όσο μεγαλώνεις και διαβάζεις για να αποκτήσεις τις γνώσεις που θέλεις, τόσο δεν έχεις τις απαντήσεις για ότι συμβαίνει γύρω σου. Το κομμάτι το γουστάρω φουλ. Για τον στίχο “I want to feel what life’s like respond, I want to meet my father beyond”. Απλά, λιτά και όμορφα, χωρίς πολλά λόγια.
- “Futureal” (Harris, Bayley) 3.00
Πόσο μα πόσο έχουν λείψει αυτά τα τραγούδια από δίσκους των IRON MAIDEN. Τα μικρά, γρήγορα τραγούδια που σε αρπάζουν από το λαιμό και σε στέλνουν να ανοίγεις φύλλα για μπακλαβά στο Αϊβαλί. Ιδανικό opener τραγούδι, έχει όλα εκείνα τα συστατικά που γουστάρουμε στο «Θηρίο» και πάντα βρίσκεται μέσα στις προσευχές των ορθόδοξων Maidonians να παιχτεί σε μία περιοδεία για να μη μείνει πέτρα στη πέτρα. Γιατί, όσοι έχετε βρεθεί σε live του Blaze ξέρετε! Έχω άδικο; ΦΙΟΥΤΣΑΡΙΛ!
- “Como estais amigos” (Gers, Bayley) 5.26
Οι μέρες που σε λοιδορούσαν αγαπημένο μου “No more cheese” τελειώνουν εδώ. Σε αυτό το κείμενο θα επέλθει δικαίωση. Σε βρήκαν ανήμπορο και σου την έπεσαν γιατί στους συνθέτες σου βρίσκονται ο ΓΚΕΡΗΣ και ο Cooke. Ήσουν πάντα ο εύκολος στόχος. Γιατί κανείς δεν θέλει να πει πως το χειρότερο MAIDEN τραγούδι είναι το “Isle of Avalon” με τη φωνή του Dickinson και επειδή είναι τραγούδι των Smith/Harris. Κιοτήδες ολκής, Amigo μου! Εγώ θα σε υπερασπίζομαι μέχρι τέλους και σου δίνω τη θέση που σου αρμόζει μέσα στο “XI”. Προχώρα και γοήτευε amigo! Βαστάω τα μπόσικα!
1 “The angel and the gambler” (Harris) 9.51
Ο Harris τους γουστάρει τους DEEP PURPLE. Δε το κρύβει και καλά κάνει, αλλιώς πως θα μας χάριζε το έπος! Το έπος ενός ανθρώπου που ακροβατεί ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Αυτό το μονόπληκτρο τσουρουκάτο στην εισαγωγή είναι τόσο τέλειο όσο ένα ταψί γαλακτομπούρεκο με φρέσκο βούτυρο και τίγκα σιρόπι! Είπαμε, θα επέλθει δικαιοσύνη. Λόγια καθαρά και ξάστερα! Σας το έγραψα και στην αρχή. Το κείμενο είναι φουλ εριστικό και ακόμα πιο φουλ οπαδικό. Και η άποψη του οπαδού που έχω μέσα μου, μου λέει πως η πρώτη θέση ανήκει σε αυτό εδώ το τεμάχιο. Θα μου πεις, «μεγάλε το The Clansman όχι;». Και θα σου πω χίλια ναι, σαν το καλύτερο τραγούδι του δίσκου. Αλλά θα σου πω και κάτι άλλο. Στην εποχή του ίντερνετ αποθεώνεται η κάθε μετριότητα ως διαμάντι. Τραγούδια και συγκροτήματα που τα «ανακαλύπτεις» Δευτέρα και Παρασκευή τα έχεις ξεχάσει. Και επειδή γράφονται άπειρα τέτοια πράγματα, θα γράψω και εγώ την ώμα μου. Γιατί τουλάχιστον το Gambler υπάρχουν μερικές χιλιάδες κόσμου που το γουστάρουν από το 1998 μέχρι σήμερα και με νιώθουν και τους νιώθω. Οπότε; Νομοτελειακή κορυφή γιατί έτσι!
DON’T YOU THINK I’M A ΣΕΒΙΟ
DON’T YOU THINK I COULD ΣΕΒΓΙΟ
DON’T YOU THINK I COULD SAVE YOUR LIFE
Για τέσσερα ολόκληρα λεπτά στο τέλος. Progressive λέγεται και είναι απλό!
Αυτό ήταν το worst to best για το ενδέκατο άλμπουμ των IRON MAIDEN. Ελπίζω να διασκεδάσατε όσο και εγώ την ώρα που το έγραφα. Θα μπορούσα να πάω με την λογική και την πεπατημένη αλλά επέλεξα έναν πιο οπαδικό τρόπο γραφής, βάζοντας τα δικά μου στάνταρ και γυρνώντας πίσω στο 1998 με το πώς ένιωσα όταν άκουσα τότε τα τραγούδια. Προφανέστατα υπάρχουν διαφωνίες, προφανέστατα όποιος θέλει να κάνουμε χαβαλέ μπορούμε ευχαρίστως, προφανέστατα δεν πρόκειται να πάω την όποια κουβέντα στο σοβαρό. Αναμένοντας τη δική σας σειρά για τον δίσκο. Ραντεβού στο επόμενο άλμπουμ…
Ντίνος Γανίτης
