KK’s PRIEST interview (KK Downing)

“The return of the Sentinel”

Μερικές φορές, δεν μπορείς να μην κάνεις tick σε κουτάκια… Δηλαδή, από τους JUDAS PRIEST, είχα μιλήσει με τον Rob Halford, τον Glenn Tipton, τον Ian Hill, ακόμα και τον Ritchie Faulkner, οπότε η ευκαιρία να τα πω με τον KK Downing ήταν μοναδική. Ιδιαίτερα όταν ετοιμάζεται να βγάλει ένα δίσκο σαν το “Sermons of the sinner” μέσα στον Αύγουστο. Η συνέντευξη ήταν να κρατήσει μισή ώρα, αλλά ο KK ήταν τόσο χειμαρρώδης που «κερδίσαμε» και δέκα λεπτά ακόμη, πράγμα αδιανόητο για τέτοιου μεγέθους καλλιτέχνες. Σε κάποιες περιπτώσεις, φανέρωσε πράγματα που δεν είχε πει ποτέ μέχρι τώρα. Γνωρίζατε ότι το management των JUDAS PRIEST, έχει ήδη κάνει κινήσεις για να μην παίζουν τραγούδια τους; Γνωρίζατε ότι το management του Rob Halford , μόλις αποχώρησε από τους PRIEST, του έκανε πρόταση να φτιάξουν ένα γκρουπ οι δυο τους, μαζί με τον Jeff Loomis; Νομίζω ότι σας έχω εξάψει ήδη τη φαντασία, οπότε ξέρετε ότι στις επόμενες 3000+ λέξεις που ακολουθούν, θα διαβάσετε όχι τα τετριμμένα, αλλά συγκλονιστικά πράγματα… Να ευχαριστήσω από καρδιάς τον πολύ καλό μου φίλο και συντάκτη μας, Σάκη Νίκα, του οποίου πολλές ερωτήσεις υπήρξαν καίριες στη συνέντευξη.
Στο τέλος του κειμένου, μπορείτε να δείτε και το video της συνέντευξης…

KK, τι σε έκανε να επιστρέψεις στη μουσική σκηνή μετά από αρκετά χρόνια, αφού έκανες ένα διάλειμμα που το άξιζες, για να λέμε την αλήθεια;
Όταν έφυγα από τους JUDAS PRIEST, πάντα είχα στο πίσω μέρος του μυαλού μου ότι μία μέρα θα γυρνούσα πίσω. Αυτό πίστευα, αλλά δεν συνέβη στην πραγματικότητα, παρότι προσπάθησα πολύ και τα Χριστούγεννα του 2019, έκανα δύο συναυλίες με τον Tim “Ripper” Owens και τον Les Binks, επειδή είχε επιβεβαιωθεί από τον Glenn (Tipton), τον Rob (Halford) και τον Ian (Hill) ότι ήταν χαρούμενοι και η πόρτα είχε κλείσει. Έπρεπε να προχωρήσω μόνος μου λοιπόν και αποφάσισα να γράψω ένα άλμπουμ. Αυτό έκανα κι ένιωσα αρκετή εμπιστοσύνη στον εαυτό μου για να φτιάξω ένα συγκρότημα, βρήκαμε δισκογραφική εταιρία πολύ γρήγορα, αλλά ήρθε ο Covid-19 και τελικά δεν μπορέσαμε να παίξουμε συναυλίες, όπως ήταν προγραμματισμένο. Περιμέναμε πολύ και τελικά αποφασίσαμε να κυκλοφορήσουμε το δίσκο, επειδή ήθελα πάρα πολύ να ακούσει ο κόσμος τα καινούργια τραγούδια.

Στα φωνητικά έχεις τον “Ripper” Owens. Αυτό σημαίνει ότι στην περιοδεία θα ακούσουμε τραγούδια από το “Jugulator” και το “Demolition”;

Ναι, σίγουρα. Στις συναυλίες που κάναμε με τον Les Binks, τον Ripper και τον David Ellefson, είχαμε παίξει 1-2 από εκεί, οπότε το ίδιο θεωρώ ότι θα γίνει και τώρα. Ίσως και να είναι τραγούδια που δεν έχουμε παίξει ποτέ από αυτά τα άλμπουμ.

Θεωρείς ότι αυτοί οι δίσκοι είναι υποτιμημένοι; Εκείνη την περίοδο, ο Rob Halford είχε βγάλει δίσκους που ακούγονταν μοντέρνοι και ο κόσμος τους αγκάλιασε, κάτι που δεν νομίζω ότι συνέβη με τους αντίστοιχους δίσκους που έβγαλαν οι JUDAS PRIEST. Κάνω λάθος;
Υπάρχει μία θεωρία, Σάκη, που νομίζω ότι δεν είναι λάθος. Όταν ένα σχήμα, έχει τόση επιτυχία, συνήθως υπάρχει μία φωνή που συνδέεται άρρηκτα με αυτά. Ο Bruce Dickinson με τους MAIDEN, ο Freddie Mercury με τους QUEEN, ο Mick Jagger με τους ROLLING STONES, ο Klaus Meine με τους SCORPIONS. Έτσι και ο Rob Halford, έχοντας συμμετάσχει σε τόσους πολλούς δίσκους των JUDAS PRIEST, η φωνή του ήταν τόσο αναγνωρίσιμη ως η φωνή των JUDAS PRIEST. Δεν έχει να κάνει με το πόσο καλός ήταν ο Ripper, οι φωνές τους ήταν διαφορετικές, αλλά ο κόσμος δεν αποδέχεται εύκολα ένα νέο τραγουδιστή. Έναν κιθαρίστα, ναι. Έναν μπασίστα, ναι. Ένα ντράμερ, ναι. Τον τραγουδιστή όμως πάρα πολύ δύσκολα. Ακόμα και οι φοβεροί VAN HALEN, όταν πήγε ο Sammy Hagar, μπορεί να έκαναν και ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία, αλλά για εμένα, ο τραγουδιστής τους ήταν ο David Lee Roth και η φωνή του ήταν συνώνυμη με τους VAN HALEN.

Το “Sermons of the sinner”, έχει κάποια σημεία που ακούγονται λες κι έχουν γραφτεί για δίσκο των JUDAS PRIEST στα 80s, όπως το “Brothers on the road”, το “Wild and free” και άλλα. Υπάρχουν κάποια riffs που δεν χρησιμοποιήθηκαν από τους JUDAS PRIEST και μπήκαν τώρα;
Το 95% είναι καινούργιο υλικό. Βέβαια, έχω ένα τεράστιο αρχείο από ιδέες, που έχουν και φωνητικά μάλιστα. Προφανώς, κάποιες ιδέες μου, μπορεί να μην είχαν «προκριθεί» για να γίνουν τραγούδια στους JUDAS PRIEST. Γράφαμε τα τραγούδια με τον Rob και τον Glenn σε μία μορφή συνεργασίας, η οποία προϋποθέτει και συμβιβασμούς. Αυτή τη φορά είχα απόλυτη ελευθερία. Ότι μου άρεσε, ήταν αποδεκτό, κάτι που μου αρέσει πολύ, είναι η αλήθεια κι αυτό είναι ένα νέο έδαφος για μένα (γέλια).

Το συζητάς με τον εαυτό σου, λοιπόν και αποφασίζετε από κοινού. Συλλογική προσπάθεια (γέλια).
Ακριβώς!!! Από τη στιγμή που δεν είχα διαβουλεύσεις με κάποιον, ήταν πολύ πιο εύκολο και γρήγορο να ολοκληρωθεί ο δίσκος.

Το να κάνεις το sequel του “The sentinel”, 37 χρόνια αργότερα, είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει συζητήσεις…
Έπρεπε να γίνει. Έπρεπε να γίνει!!!

Η ιδέα αυτή υπήρχε απ’ όταν ήσουν στους JUDAS PRIEST ή σου ήρθε τώρα;
Στην πραγματικότητα, ένας φίλος μου, δημοσιογράφος, όταν του είπα για τους KK’s PRIEST, μου πρότεινε να κάνω το “Return of the sentinel”. Αυτό συνέβη πολύ νωρίς στη διαδικασία. Ήθελα να βάλω μέρος του παρελθόντος, στο μέλλον, αφού αυτό θα συνέβαινε ούτως ή άλλως. Ο τρόπος που γράφω και ακούγομαι, θυμίζει πάρα πολύ το παρελθόν και μου άρεσε η σύνδεση αυτού, με το παρόν και το μέλλον. Υπάρχουν τόσα πολλά συναισθήματα που είναι μέσα μου την τελευταία δεκαετία και κάθε τραγούδι έχει κάποιο νόημα για μένα και είμαι χαρούμενος που μπορώ και μιλάω γι’ αυτά. Αυτός ο δίσκος σημαίνει τόσα πολλά για μένα… Διαρκώς λέω την ηλικία μου, αλλά γίνομαι 70 ετών φέτος και θέλω τόσο πολύ να βγω, να παίξω μουσική και να διασκεδάσω.

Μπορεί να είναι προφανές, αλλά θα ήθελα να μας πεις πως βγήκε το όνομα KK’s PRIEST.
Ακούω τι λένε οι οπαδοί. Ήμουν στους JUDAS PRIEST από το 1968 και ήμουν μέρος της εξέλιξης της μουσικής, όπως τη γνωρίζουμε σήμερα. Ξεκινήσαμε από το blues και πήγαμε στο progressive blues, στο hard rock, heavy rock, heavy metal. Θεωρώ ότι έχω το δικαίωμα να είμαι PRIEST. Κάποια από τα παιδιά στους PRIEST, τώρα, τα οποία δεν έχω συναντήσει, παίζουν τα δικά μου τραγούδια, κάτι το οποίο είναι μια χαρά. Αλλά αν έχουν εκείνοι το δικαίωμα να είναι PRIEST, σίγουρα έχω κι εγώ αυτό το δικαίωμα. Το έχω κερδίσει. Δεν μπορώ να ξεκινήσω κάτι καινούργιο. Δεν μπορώ να γράψω σαν νέος κιθαρίστας. Ότι κάνω, λοιπόν, είναι αναμνήσεις από το παρελθόν στους οπαδούς. Το πρόσωπο του παπά, θα είναι μαζί μας σε όλο το ταξίδι κι έχουμε τόσα πολλά να δώσουμε ακόμα, περισσότερα video, περισσότερα τραγούδια και υπάρχουν και περισσότερα άλμπουμ, επίσης.

Λογικά θυμάσαι ένα τηλεφώνημα που έλαβες από τον Ripper, το 2016, όταν του είχαν απαγορέψει να χρησιμοποιεί στις συναυλίες του, οποιοδήποτε artwork έχει να κάνει με τους JUDAS PRIEST. Αυτή την εντολή, την είχε δώσει η Jane Andrews. Πιστεύεις ότι μπορεί να κάνει το ίδιο και στις δικές σου συναυλίες;
Οι δικηγόροι τους έστειλαν ένα γράμμα στη δισκογραφική μου εταιρία, όπου τους απειλούσαν με νομικές κυρώσεις αν προχωρούσα με τους KK’s PRIEST, οπότε έχει ήδη συμβεί! Και είσαι ο πρώτος που το λέω!

Δεν με ξαφνιάζει, από την άλλη καταλαβαίνω ότι δεν μπορείς να πεις και περισσότερα, αφού θα έχουν αναλάβει οι δικηγόροι σας.
Δεν προχώρησαν παραπέρα από αυτό, πρέπει να πω, οπότε συμπεραίνω ότι με απείλησαν για να με κάνουν να μη δημιουργήσω αυτό το συγκρότημα.

Εσύ δεν μάσησες και το έκανες το συγκρότημα. Ας δούμε τι θα γίνει όταν θα παίξεις τραγούδια των JUDAS PRIEST ζωντανά..
Θα ακούγονται φανταστικά (γέλια).

Είχες δηλώσει ανοιχτά, ότι ένας από τους βασικούς λόγους της απογοήτευσής σου με τον μηχανισμό των PRIEST εκτός σκηνής, ήταν η Jane Andrews, η οποία διαχειριζόταν τις υποθέσεις του συγκροτήματος μ’ έναν τρόπο που υποστήριζε τον Glenn Tipton κι όχι όλο το γκρουπ. Για ποιον λόγο δεν το συζήτησες αυτό με τον Rob ή τον Ian και κυρίως, για ποιον λόγο δεν έκανες κάτι ως ιδρυτικό μέλος;
O Rob κι ο Ian, είναι πολύ ήρεμοι. Ένιωθαν ακριβώς το ίδιο, αλλά δεν είχα την υποστήριξή τους. Πολλές φορές είχαμε συζητήσει αυτό το θέμα, αλλά είναι πολύ πιο ήρεμοι από εμένα και δεν με υποστήριξαν, ενώ ο Scott δεν είναι full μέλος του σχήματος, οπότε δεν είχε άποψη. Ο Rob, μάλιστα, είχε δικό του manager. Όταν εγώ παραιτήθηκα το 2010, ο Rob έκανε παγκόσμια περιοδεία με την μπάντα του, παίζοντας τραγούδια των JUDAS PRIEST, ενώ έβγαλε και δύο δίσκους, ο Ian, από την πλευρά του, δεν είχε άποψη, αφού συνήθως όσοι γράφουν μουσική έχουν πιο σημαντικό ρόλο σ’ ένα συγκρότημα, οπότε εγώ ήμουν στην πλευρά που θα έχανε.

Εμένα πάντως μου έκανε εντύπωση ότι ο Ian Hill, ο οποίος έχει υπάρξει φίλος σου για τόσα πολλά χρόνια, δεν σε υποστήριξε…
Πιστεύω ότι ο Rob και ο Ian, δεν έχουν άποψη, δεν έχουν φωνή. Πως μπορούν να μη με δέχονται πίσω στο συγκρότημα όταν ο Rob είχε φύγει για 14 χρόνια κι εγώ ήμουν ο βασικός παράγοντας που επέστρεψε; Όσο καλός και να ήταν ο Ripper, ο κόσμος ήθελε τον βασικό τραγουδιστή πίσω και είμαι βέβαιος ότι ο Ripper το κατανοεί αυτό. Ο Rob έφυγε από το γκρουπ, λοιπόν, για 14 χρόνια, έχοντας δημιουργήσει τρία διαφορετικά συγκροτήματα, ο Glenn είχε φύγει για να κάνει κι αυτός δύο δίσκους με τον Cozy (Powell) και τον John Entwistle, ενώ ο Ian, δεν έγραψε ποτέ τραγούδια και βγαίνει στη σκηνή μαζί τους, παίζοντας τα δικά μου τραγούδια. Και όταν αποσύρθηκε ο Glenn, δεν με δέχτηκαν πίσω στο γκρουπ. Ακόμα και τώρα, δεν έχουν δεύτερο κιθαρίστα, αφού ο Andy (Sneap), είχε πει ότι αν ήταν να επιστρέψω, εκείνος θα έκανε πίσω. Οι PRIEST τον έχουν ως κιθαρίστα για τις περιοδείες…

Ξέρεις τι άλλο μου έχει κάνει τρομερή εντύπωση; Το γεγονός ότι έχεις δηλώσει πως είχες αποφασίσει να φύγεις από τους JUDAS PRIEST το 1991, ενώ υπήρχαν σκέψεις ακόμα και από το 1978, κάτι που τελικά συνέβη το 2011. Μάλλον έχει να κάνει με τον χαρακτήρα σου, που δεν σου αρέσουν οι συγκρούσεις, αλλά δεν παύει να είναι πολύ μεγάλη περίοδος για κάποιον, να αισθάνεται άσχημα… Πως το σχολιάζεις αυτό;
Εγώ κι ο Glenn ήμασταν μία τρομερή ομάδα και τα πηγαίναμε καλά. Σέβομαι τη δουλειά του Glenn, αλλά ποτέ δεν ήμασταν φίλοι. Υπήρχε πάντα αυτή η απόσταση μεταξύ μας και το γνωρίζαμε. Είμαστε πολύ διαφορετικοί, ερχόμαστε από διαφορετικά backgrounds, απλά κάναμε πολλά πράγματα μαζί. Κάπως σαν ένα παντρεμένο ζευγάρι ηλικιωμένων (γέλια).

Ίσως και αυτή η διαφορετικότητα που έχετε, να σας έκανε ένα τέτοιο διάσημο κιθαριστικό δίδυμο.
Ναι, μπορεί. Ξέρεις όμως, θα έπρεπε να έχω παίξει περισσότερη κιθάρα στους δίσκους και διάφορα τέτοια, αλλά τώρα πλέον, μπορώ να κάνω ότι θέλω. Ήταν δύσκολα τα πράγματα όμως, επειδή ο Glenn συνήθιζε να πίνει και να παρτάρει πολύ. Είναι rock n’ roll βέβαια, αλλά οι οπαδοί μας δεν το καταλάβαιναν, επειδή προσφέραμε ωραίες συναυλίες. Από μουσικής άποψης όμως, πολλές φορές ήταν «ασταθής», τουλάχιστον.

Έχεις γράψει και στην αυτοβιογραφία σου, ότι οι συναυλίες των JUDAS PRIEST το 2010 και το 2011, δεν ήταν καλές, εξαιτίας του ασταθούς παιξίματος του Glenn Tipton. Άλλη μια φορά λοιπόν, για ποιον λόγο δεν το συζητήσατε στο συγκρότημα;
Όταν κάποιος θέλει να πιεί, ακόμα και πάνω στη σκηνή, θεωρείται rock n’ roll και δεν έχεις το δικαίωμα να πεις να μην το κάνει. Έτσι γίνεται πολλά χρόνια σε πολλά συγκροτήματα και είτε πρέπει να το υπομείνεις, είτε να φύγεις. Κι εγώ έφυγα.

Ναι, αλλά αν οι πράξεις κάποιου, αντανακλούν και στους υπόλοιπους, τότε υπάρχει πρόβλημα και πρέπει να το λύσετε. Η συμπεριφορά του Glenn, επηρέαζε και τον Rob και τον Ian…
Νιώθαμε ανασφάλεια. Κι εγώ. Όταν ήταν ο Ripper στο συγκρότημα, όλοι νιώθαμε ανασφαλείς. Είναι σαν να βρίσκεσαι σ’ ένα αυτοκίνητο με κάποιον που έχεις πιεί και απλά λες ότι θα ήταν καλύτερα να μην είσαι μέσα, ώστε να μην συμβεί κάτι. Ο Glenn το έκανε με τον τρόπο του, εγώ με τον δικό μου. Κάποιος έπρεπε να πετάξει την πετσέτα στο πάτωμα και ήμουν εγώ. Είχα φτάσει στα όριά μου. Δεν ήθελα να κάνω την αποχαιρετιστήρια περιοδεία. Μετά από μία τέτοια καριέρα, να είμαι υποχρεωμένος να υπομένω αυτό το πράγμα κάθε βράδυ. Δεν ήθελα να το κάνω. Μίλησα μαζί του μια-δυο φορές, αλλά μου τόνισε ότι δεν είχα κανένα δικαίωμα να του πω αυτό το πράγμα, επειδή είναι αυτό που είναι. Ήθελαν να γράψω τραγούδια για ένα EP που θα υποστήριζε την αποχαιρετιστήρια περιοδεία, κάτι που εγώ θεωρούσα γελοίο. Από την άλλη είχες τον Rob, ο οποίος έκανε όλα αυτά τα πράγματα με την μπάντα του, που κι αυτό ήταν γελοίο. Δύο εβδομάδες αφότου έφυγα, μάλιστα, ο Rob Halford και ο manager του, μου έστειλαν μία πρόταση να φτιάξουμε ένα συγκρότημα μαζί με άλλους μουσικούς.

Ώπα, με  ποιους άλλους μουσικούς;
Ο Jeff Loomis (ARCH ENEMY, ex-NEVERMORE) ήταν σίγουρα ο ένας, δεν θυμάμαι τους άλλους. Έχω ακόμα όμως το e-mail.

Και τι απέγινε αυτή η ιδέα;
Απλά την αγνόησα. Ο κόσμος δεν το γνωρίζει αυτό που σου λέω τώρα.

Πραγματικά δεν είχα ιδέα γι’ αυτό…
Προφανώς επειδή το έχω πει μόνο σε σένα και ίσως σε κάποιον άλλο δημοσιογράφο παλαιότερα!

Για ποιον λόγο πιστεύεις ότι ο Rob σου έκανε αυτήν την πρόταση; Μήπως αισθανόταν κι εκείνος την ανασφάλεια που μου έλεγες από τη στιγμή που είχες φύγει
Δεν ξέρω (σ.σ. σηκώνοντας τους ώμους). Θα πρέπει να ρωτήσεις εκείνον. Κανείς δεν τους κάνει τέτοιες ερωτήσεις. Εδώ λένε ότι αποσύρθηκα!!!

Πολύς κόσμος δεν γνωρίζει ότι εσύ ήσουν εκείνος που προώθησε το image με τα δερμάτινα, το οποίο έχει συνδεθεί τόσο πολύ με το heavy metal. Υπάρχουν άλλες πτυχές της περιόδου σου με τους JUDAS PRIEST που μπορεί να έχουν  περάσει απαρατήρητες από τους οπαδούς;
Ο Rob έπαιρνε πάντα το credit ότι είναι ο τύπος με τα δερμάτινα, αλλά δεν ήταν. Μπορείς να το δεις από video ή φωτογραφίες των συναυλιών μας στην Ιαπωνία το 1977. Παρότρυνα τον Rob να έρθει μαζί μου στο Λονδίνο να βρει δερμάτινα ρούχα και ήλπιζα ότι και οι υπόλοιποι θα ακολουθούσαν. Όπως κι έγινε και λειτούργησε πάρα πολύ καλά.

Είσαι ένας από τους λίγους που μιλούσαν με καλά λόγια για το “Nostradamus”. Πιστεύεις ότι όσο περνάει ο καιρός, ακούγεται και καλύτερο; Από τη δική σου οπτική γωνία, ποιο πιστεύεις ότι θα έπρεπε να είναι το επόμενο λογικό βήμα για τους JUDAS PRIEST;
Πιστεύω ότι είναι ένας πολύ καλός δίσκος. Υπάρχει τόση ωραία μουσική εκεί και ο Rob ακούγεται εκπληκτικός. Όσο περνούν τα χρόνια, θα εκτιμάται περισσότερο νομίζω. Με τους KK’s PRIEST, πάντως, θέλω να δώσω στους οπαδούς αυτό που τους αρέσει και αρέσει και σε μένα, πρέπει να πω. Στο “Sermons of the sinner”, υπάρχει υλικό που είναι πιο σκοτεινό και με περισσότερο νόημα, αλλά και τραγούδια όπως το “Wild and free”, που είναι μια μοντέρνα εκδοχή του “Breaking the law”, το “Raise your fist”, είναι στο πνεύμα του “Living after midnight”…

Και το “Brothers on the road”, είναι το “You’ve got another thing comin’” του δίσκου…
Ακριβώς! Έχει μια ατμόσφαιρα όπως αυτό, ή το “Heading out to the highway”, ακόμα και το “Born to be wild” των STEPPENWOLF. Μου αρέσει η νοσταλγία. Μου αρέσει πάρα πολύ. Δεν μπορώ να ξεχάσω τη στιγμή που άκουσα το 1965 το “You really got me” των KINKS, που ήταν τόσο riff-orientated και δεν μπορούσα να σταματήσω να το ακούω. Μου έλεγαν ότι είναι pop, αλλά αν ήταν pop, δεν θα μπορούσα να το ακούω (γέλια).

Έχεις μετανιώσει για κάποια πράγματα αφότου έγινες επαγγελματίας μουσικός; Έχεις γράψει ξεκάθαρα ότι οι σχέσεις σου δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές, εξαιτίας του γεγονότος ότι περιόδευες συνέχεια. Έχει αλλάξει αυτό τα τελευταία δέκα χρόνια που έχεις αποχωρήσει από τους PRIEST; Βρήκες αυτό που έψαχνες σ’ αυτήν την πτυχή της ζωής σου;
Όχι (γέλια). Μόλις έφυγα από τους PRIEST, μπήκα κατευθείαν στο στούντιο με τους VIOLENT STORM, όπου έφτιαξα τα κομμάτια από την αρχή… Στην πραγματικότητα, έχω σύζυγο, αλλά μοιάζει με Flying V (γέλια). Η κιθάρα είναι η σύζυγός μου! Σχεδόν όλες οι φίλες μου, έλεγαν ότι σκέφτομαι περισσότερο γι’ αυτό το «κομμάτι ξύλο», παρά για εκείνες! Και να σου πω την αλήθεια, δεν είμαι βέβαιος πως έκαναν λάθος (γέλια).

Πιστεύεις ότι θα παίξεις με τους JUDAS PRIEST έστω και για μία τελευταία φορά;
Λένε «όχι» εδώ και τόσον καιρό, που δεν το βλέπω να συμβαίνει ποτέ. Και πλέον, δεν βλέπω το λόγο να συμβεί, επειδή τώρα δεν μου αξίζουν. Αν λες για δέκα χρόνια «όχι» σε μία γυναίκα, δεν σου αξίζει να την έχεις πίσω. Όταν θαφτεί ο νεκρός, δεν υπάρχει επιστροφή.

Βλέποντας τους AC/DC που είναι ένα γκρουπ της γενιάς σου, να βγάζουν έναν πάρα πολύ αξιόλογο δίσκο, θεωρείς ότι υπάρχει ελπίδα να δούμε να βγαίνουν στο μέλλον νέοι JUDAS PRIEST ή νέοι AC/DC;
Αυτό ελπίζω να κάνω με το “Sermons of the sinner”, όπως λέει και τα τραγούδι στο ρεφρέν του, “Sermons of the sinner, they can help us rise again, because time is running out for us”. Αυτό συμβαίνει με τις αγαπημένες μου μπάντες, του SAXON, τους SCORPIONS, τους U.F.O. και πάρα πολλούς άλλους κι ελπίζουμε να μπορούμε να το υποστηρίξουμε. Έχουμε ήδη τους νέους LED ZEPPELIN, τους GRETA VAN FLEET, που είναι ένα καινούργιο συγκρότημα, με νέα παιδιά. Μοιάζει πολύ ο ήχος τους, αλλά είναι πολύ καλός. Θα ήταν σπουδαίο να βλέπαμε τους νέους JUDAS PRIEST, τους νέους IRON MAIDEN, τους νέους BLACK SABBATH. Αυτό θα ήταν σπουδαίο. Είδαμε και τους νέους AC/DC με τους AIRBOURNE, μην ξεχνάμε. Αυτό είναι θετικό, είναι καλό. Αυτό θέλουμε να κάνουμε και με τους KK’s PRIEST. Τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος, έχουν τα μισά μου χρόνια και περισσότερα.

Οι KK’s PRIEST είναι οι νέοι παλιοί JUDAS PRIEST ή οι παλιοί νέοι JUDAS PRIEST;
ΠΟΛΥ καλή ερώτηση! Αυτό ρωτάω και τον Ripper. Είμαστε νέο παλιό γκρουπ, παλιό νέο γκρουπ ή κάπου ενδιάμεσα; Το άλμπουμ μας είναι ΑΚΡΙΒΩΣ όπως το οραματιζόμουν να είναι. Έχω ήδη έτοιμα πολλά τραγούδια για τον επόμενο δίσκο και θα είναι μία συνέχεια όλων όσων είμαι, όσων έχω κάνει και όσων μπορώ να κάνω.

Χαίρομαι πάρα πολύ που σε βλέπω και σε ακούω τόσο παθιασμένο για τα νέα σου τραγούδια.
Αυτή τη στιγμή είμαι σαν ένα ζώο που βρισκόταν σ’ ένα κλουβί και βγήκε στη ζούγκλα. Δεν περιμένω τον κόσμο να έρθει και να μου δώσει κάτι μέσα από το κλουβί για να φάω, αλλά έχω όσα θέλω μπροστά μου και να μην στηρίζομαι στους άλλους.

Τι να περιμένουμε στο μέλλον από τους KK’s PRIEST;
Φανταστικές συναυλίες. Δεν μπορώ να ανέβω στη σκηνή και να είμαι διαφορετικός απ’ αυτό που με έχει συνηθίσει ο κόσμος. Έχω ένα πολύ καλό σχήμα γύρω μου και οι συναυλίες μας θα είναι πραγματικά φοβερές.

Θα είναι κάποιος όπως ο παπάς στο εξώφυλλο; Θα είναι πιθανώς ο Ripper έτσι, στο ξεκίνημα της συναυλίας;
Όλα αυτά είναι μυστικά. Θα πρέπει να πάρεις εισιτήριο και να έρθεις να μας δεις! Θα είμαι ειλικρινής μαζί σου. Το σπουδαιότερο πράγμα σε μία συναυλία, είναι η προσμονή. Όταν θέλω να δω ένα συγκρότημα, κλείνω τα αυτιά μου, δεν παρακολουθώ τίποτα στο YouTube. Υπάρχει αυτό το έντονο συναίσθημα όταν βγαίνει το γκρουπ που θέλεις να δεις, που σκέφτεσαι τι ρούχα θα φοράνε, με ποιο τραγούδι θα ανοίξουν, πως θα είναι η σκηνή; Όλα έχουν να κάνουν με την προσμονή.

Ευχαριστώ πολύ για τη συζήτηση. Ήταν μεγάλη μου τιμή που μίλησα με έναν άνθρωπο που έχει γράψει ένα πολύ μεγάλο μέρος του soundtrack της ζωής μου.
Η ευχαρίστηση είναι όλη δική μου, Σάκη. Ανυπομονώ να επιστρέψω στην πανέμορφη χώρα σου.

Σάκης Φράγκος