a
Για να δούμε τι έχουμε εδώ. Έχουμε μία καινούργια μπάντα ονόματι LAST TEMPTATION, η οποία κυκλοφορεί τον πρώτο της δίσκο. Σε αυτή τη μπάντα βρίσκουμε τους Peter Scheithauer (KILLING MACHINE, BELLADONNA, TEMPLE OF BRUTALITY) στην κιθάρα και Butcho Vukovic (WATCHA, SHOWTIME) στα φωνητικά. Εύλογα, ο καθένας θα ρωτήσει, ποιοι παίζουν τα υπόλοιπα όργανα. Αναφέρω τα εξής ονόματα, Bob Daisley (OZZY, GARY MOORE, RAINBOW), Vinny Appice (BLACK SABBATH, DIO) και Don Airey (DEEP PURPLE, RAINBOW). Στυλ μουσικής; Μα φυσικά τίποτα λιγότερο από 80s hard ‘n’ heavy (αδόκιμος όρος αλλά εξυπηρετεί τον σκοπό) όπως το όρισαν οι RAINBOW, DIO, OZZY, BLACK SABBATH!
Ο δίσκος περιέχει 11 συνθέσεις καλοπαιγμένου hard rock που σε στιγμές γίνεται heavy metal. Η μπάντα έχει καταθέσει σε αυτά τα 11 τραγούδια τις δικές τις επιρροές, αν και γίνεται εύκολα αντιληπτό, πως οι φιγούρες που συμπληρώνουν το παζλ του συγκροτήματος κουβαλάνε πάνω τους τεράστια κληρονομιά. Οπότε αναπόφευκτα, ο δίσκος θα κινούταν σε αυτό το μουσικό στυλ. Αυτό που ακούω εγώ, και λόγω των φωνητικών, είναι μία μουσική προσέγγιση στον Ozzy Osbourne, χωρίς να λείπουν τα ηχοχρώματα των υπόλοιπων μεγαθηρίων όπου συμμετείχαν αυτοί οι εκλεκτοί κύριοι.
Προσωπικά μου έκανε εντύπωση το πόσο «ζωντανός» ακούγεται ο δίσκος. Ελάχιστα triggers, καθαρές «φυσικές κιθάρες», στιβαρό μπάσο, καλοπαιγμένα τύμπανα «δωματίου», συνθέτουν ένα αμιγώς 80s άλμπουμ το οποίο ηχογραφήθηκε το τελευταίο έτος της δεκαετίας που διανύουμε! Μου άρεσαν αρκετά, τραγούδια όπως το “Fast, fast” που έχει αυτή την έντονη SABBATH-ίλα, θυμίζοντάς μου το “Hole in the sky” αλλά και τραγούδια όπως το “Lock into my self” που κινείται στο ίδιο μήκος κύματος, αποτείνοντας φόρο τιμής στο ίσως μεγαλύτερο συγκρότημα όλων των εποχών! Θεωρώ, επίσης, πως ο κρυφός MVP της συγκεκριμένης κυκλοφορίας είναι ο Don Airey. Ο τρόπος με τον οποίο «χρωματίζει» τα τραγούδια είναι καταπληκτικός!
Σε κάθε περίπτωση, έχουμε να κάνουμε με έναν καλό μουσικό δίσκο. Είναι δίσκος, όμως που θα μπορέσει κάποιος μετά από 10 ακροάσεις; Θεωρώ πως όχι. Και δε το λέω γιατί είναι κακός, τουναντίον είναι αξιοπρεπέστατος! Απλά είναι τέτοιο το μουσικό στυλ που όλοι θα προτιμήσουν το «πρωτότυπο». Εγώ, από την άλλη, έχω να καταθέσω πως οι φίλοι των SABBATH/OZZY αλλά και οι φίλοι των 80s θα βρουν πολλές και ωραίες στιγμές στο εν λόγω άλμπουμ!
6.5/10
Ντίνος “Benjamin Breeg” Γανίτης
