Η τελευταία δουλειά των ΜR. BIG ήρθε από το πουθενά, για να μας θυμίσει, τον βασικό κανόνα στο Hard rock. «Όλοι βγάζουν δίσκους, για πολλά χρόνια, αλλά μόνο των MR. BIG δεν τους βαριέσαι για μια δεκαετία μετά». Η μίξη του μελωδικού Hard rock με τις 70’s επιρροές, θα έκανε τους διάφορους SPIRITUAL BEGGARS, NIGHT FLIGHT ORCHESTRA και λοιπούς αναβιωτές αλλά και λάτρεις των 70’s και 80’s να καταλάβουν ότι εκτός από μουσικές ικανότητες χρειάζεσαι και τον καταλύτη, που θα κάνει μια ομάδα ταλαντούχων μουσικών να ξεπεράσει τα εσκαμμένα ακόμα και όταν γυρίζει το κεφάλι της στο παρελθόν για να αντλήσει έμπνευση.
Τι θα συνέβαινε αν οι VAN HALEN είχαν έναν πιο groovy μπασίστα, αν οι JOURNEY είχαν έναν πιο φαφλατά κιθαρίστα, αν οι TOTO διασκεύαζαν το πρώτο άλμπουμ των BOSTON, προσπαθώντας να τους κάνουν να ακουστούν όπως οι LED ZEPPELIN. Μα, θα κυκλοφορούσε το “Defying gravity”. Ένα άλμπουμ στο οποίο ξεχωρίζει η αγέραστη φωνή του Eric Martin, αλλά ακόμη περισσότερο το τρομερό παίξιμο και δέσιμο των Sheehan – Gilbert. Η διαφορά με τους WINERY DOGS, είναι ότι εδώ έχουμε ένα καθαρά μελωδικό hard rock άλμπουμ, με επιρροές από VAN HALEN, WHΟ, MOUNTAIN, FREE, τρομερή κιθάρα και μπάσο που συνεχώς συνομιλούν χωρίς ποτέ να κάνουν τα τεχνικά δύσκολα τραγούδια τους κουραστικά ακόμη και στο πιο απαίδευτο αυτί. Απλά δεν υπάρχει η soul/funk ματιά αίσθηση των WINERY DOGS που συμμετέχει κι εκεί ο Sheehan και ο Kotzen, αλλά εδώ το σούπερ γκρουπ, κοιτά σε καθαρές 70’s γραμμές, μελωδικές, γεμάτες ρυθμό, όγκο και συναίσθημα. Οι FREE, BAD COMPANY, LED ZEPPELIN, περνιούνται από το μελωδικό φίλτρο των MR BIG και τα τραγούδια απογειώνονται. Λείπουν τα κραυγαλέα χιτάκια, πράγμα που εκτιμώ αλλά υπάρχουν εθιστικές στιγμές σαν το progressive melodic hard rock ομώνυμο, το με μπλουζ, heavy επιρροές “1992” “,το ποπ “Damn I’m in love again”, το στακάτο, ρυθμικό“Mean to me”, το μοντέρνο ραδιοφωνικό ροκ του “She’s all coming back to me now”, το γκρουβάτο “Open your eyes” και το 60’s “Be kind”.
Αν αυτό το άλμπουμ δεν μιλήσει στα μελωδικά σας ένστικτα, προφανώς έχετε γεράσει, σκληρύνει από τα χρόνια της κρίσης και θα είναι καλό να αρχίσετε να διαβάζετε τις κριτικές επανακυκλοφοριών του Τσουρέα. Για τους υπόλοιπους, κάμπριο ή κάρτα απεριορίστων και βόλτα ως το Ελληνικό με μαλλί, γυαλί και παντελόνι Λι, παρέα με τον πιο παλιοροκάδικο δίσκο των MR BIG, που φαντάζει πιο ζωντανός απ’ όλη την παραγωγή της Frontiers την τελευταία διετία.
7,5 / 10
Στέλιος Μπασμπαγιάννης
