a
Με το πηγάδι των FATES WARNING να έχει πλέον στερέψει, όπως ο Ray Alder εξήγησε πρόσφατα στον Σάκη Φράγκο, αλλά με την απύθμενη ωστόσο δημιουργικότητα του Jim Matheos που ψάχνει αενάως για μια δημιουργική έξοδο, οι δύο άντρες συνεργάστηκαν ξανά για ένα καινούργιο project μίλια μακριά απ’ όσα μας έμαθαν με το πρώτο τους θρυλικό σχήμα. Πρόκειται για το σχήμα NORTH SEA ECHOES που με το ντεμπούτο τους “Really good terrible things”, παρουσιάζουν μια ακόμα άποψη πάνω στο ambient στυλ που ο Matheos είχε αναπτύξει για ένα διάστημα με τους OSI και άλλα σχήματα.
Ένας πρώτος οιωνός αυτού που θα ερχόταν βρίσκεται στο τελευταίο και σίγουρα τελικό δίσκο των FATES, με κομμάτια όπως “When snow falls” και “The last song”. Και παρόλο που ο Matheos δεν είναι ούτε ο καλύτερος στο είδος αυτό ούτε ένας πιονιέρος του ambient ήχου, έχει δύο σημαντικά προτερήματα: μια έφεση στο συναίσθημα, πολυεπίπεδο και πολύπλοκο και, φυσικά, τον Ray Alder του οποίου η βελούδινη και απαλή φωνή είναι σαν μια ζεστή κουβέρτα (χωρίς καμία διάθεση υπερβολής).
Τι έχουμε λοιπόν εδώ; Ακριβώς αυτό που θα περίμενε ο κάθε υποψιασμένος οπαδός του τρομερού αυτού διδύμου: απαλά τραγούδια με ambient κιθάρες που φέρνουν στο νου ένα κύμα που σπάει στην όχθη ή έναν κρύο αέρα αλλά και μια όμορφη αλλά μελαγχολική αχτίδα απογευματινού ήλιου. Το ξέρω πως αυτά τα λεγόμενα ακούγονται επιτηδευμένα, αλλά υπάρχει κάτι το ιδιαιτέρως ποιητικό σ’ αυτό που βγαίνει από τη συνεργασία των Matheos/Alder που δύσκολα περιγράφεται. Με τους μελαγχολικούς στίχους και την απαλή μουσική τους, ο ακροατής μπορεί να ανακαλύψει πολλές εικόνες και μια ιδιαίτερη διάθεση.
Με το “Open book” που ανοίγει το δίσκο, ο ακροατής τα έχει όλα στρωμένα μπροστά του, μια κιθάρα χωρίς φιοριτούρες αλλά με ωραίο ήχο και ατμόσφαιρα και έναν Ray Alder που με τα χρόνια ωριμάζει σαν ερμηνευτής. Εκεί που προσωπικά για μένα αρχίζει και χωλαίνει το τελικό αποτέλεσμα είναι στις trip hop προσθήκες που μας ταξιδεύουν στο σύμπαν που έχτισε ο Kevin Moore με τους OSI, κάτι που ο εκκεντρικός και προικισμένος μουσικός αυτός κάνει πολύ καλύτερα. Η επιρροή του Moore γενικά είναι έντονη εδώ. Όταν ωστόσο ακούμε τα τύμπανα του Gunnar Olsen (PUSCIFER) στα “Empty” και “Throwing stones” νιώθω πως ακούω μια πιο ολοκληρωμένη και οργανική μουσική ολότητα.
Για να συνοψίσουμε, ο Matheos είναι ένας μοναδικός κιθαρίστας και συνθέτης με μια αυθεντική υπογραφή που διακρίνουμε και στο ντεμπούτο των NORTH SEA ECHOES. Με τον Ray Alder ως αναπόσπαστο μέρος της εξίσωσης, το τελικό αποτέλεσμα θα επιβραβεύσει τον ανοιχτόμυαλο οπαδό των FATES WARNING αλλά και όσους έχουν μάθει στη μουσική των Steven Wilson, ύστερων ANATHEMA και OSI. Αν και δεν θα αλλάξει τον ρου της ιστορίας, το “Really good terrible things” αποτελεί μια πολύ όμορφη προσθήκη στο βιογραφικό των Matheos και Alder που αξίζει το χρόνο σας.
7,5 / 10
Φίλιππος Φίλης
