a
O Magnus Pelander, ο ιθύνων νους των σουηδών WITCHCRAFT, κυκλοφόρησε τον πρώτο προσωπικό δίσκο του με τον τίτλο “Time”. Ο “Time” είναι ο ορισμός του “one man project”, καθώς κυριαρχούν συντριπτικά στον δίσκο η ακουστική κιθάρα και η βαθειά χαρακτηριστική φωνή του Σουηδού χωρίς όμως να χάνεται το feeling της έννοιας «μπάντα» ή η αισθητή παρουσία και άλλων μουσικών οργάνων. Γεγονός είναι ότι με τον “Nucleus” των WITCHCRAFT που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες, δεν θα βρεθούν καθόλου κοινά στοιχεία στο μουσικό κομμάτι. Ο “Time” είναι μία κατάθεση ψυχής, ένας τρόπος έκφρασης συναισθημάτων, σκέψεων και αναγκών της αινιγματικής personas του Magnus, με τρόπο που δεν θα μπορούσε να εκδηλωθεί μέσω των WITCHCRAFT.
Ο δίσκος αυτός, έχοντας γνώση της ιδιαίτερης και σίγουρα πολύ ευαίσθητης προσωπικότητας του Magnus, δεν με έκανε να πέσω από τα σύννεφα και δεν απείχε πολύ από αυτό που πίστευα ότι θα ακούσω. Ίσως γιατί είχα στο νου μου το EP που είχε κυκλοφορήσει πριν 6 χρόνια ως MAGNUS PELANDER. Ο “Time” αποτελείται από σκοτεινές folk ακουστικές συνθέσεις όπου κυριαρχεί η βαθιά φωνή του και υπάρχει πληθώρα μουσικών οργάνων, βιολί, τσέλο, φλάουτο όπως και δεύτερα γυναικεία φωνητικά σε κάποια τραγούδια. Ποιοι είναι οι μουσικοί όμως, που τον συνόδευσαν σε αυτή την «εξομολόγηση» των αγωνιών και εννοιών του Magnus είναι άγνωστο, καθώς όπως και ο ίδιος δήλωσε δεν θυμάται (!!!) ποιος έπαιξε τα συγκεκριμένα μουσικά όργανα. Ξεχωριστές στιγμές του δίσκου είναι το “Family Song” που κάνει αναφορά σε όλα τα μέλη της οικογένειας του και κρύβει πολύ πόνο και το υπερβολικά «εύθραυστο» “The Irony Of Man” όπου με την συμμετοχή δεύτερων γυναικείων φωνητικών νιώθεις σαν να λειτουργεί σαν καθαρτικό της ψυχής του και των προβλημάτων που βρίσκονται ριζωμένα εκεί. Αναμφισβήτητα το highlight του δίσκου είναι το “Precious Swan”. Ακουστικό τραγούδι όπου στα τελευταία λεπτά η ακουστική κιθάρα, η διακριτική συνοδεία του βιολιού και τα γυναικεία λόγια που ακούγονται πολύ χαμηλά-σαν να ψιθυρίζει, το κατατάσσουν ίσως στο πιο συγκλονιστικό του δίσκου. Επίσης καλές μουσικές στιγμές είναι το τραγούδι “True Colour”, που κάπως φαίνεται μία χαραμάδα φωτός και μοιάζει σαν έκκληση βοήθειας και το “Time” όπου είναι ένα τετράλεπτο ακουστικό τραγούδι που έχει την συνοδεία γυναικείων φωνητικών και κλείνει και τον δίσκο με τον στίχο “I don’t want to live here/My enemy is time.”
Ο “Time” είναι ένας σκοτεινός δίσκος όπου ο Magnus «εκτίθεται» συναισθηματικά και ψυχικά στο μουσικό κοινό του και «εκμυστηρεύεται» τις όποιες ανησυχίες του για τον χρόνο, τις προσωπικές και οικογενειακές του σχέσεις, με τρόπο που για να εκτιμηθεί, να γίνει αντιληπτός και μουσικά αποδεκτός, θέλει αρκετά ακούσματα και απαραίτητη προϋπόθεση να είσαι προετοιμασμένος αντίστοιχα ψυχολογικά, καθώς είναι «βαρύς» σε ατμόσφαιρα δίσκος. Ο δίσκος αυτός μπορεί να σταθεί άξια δίπλα στις υπόλοιπες δουλειές του με τους WITCHCRAFT, αν δεν λειτούργησε καθαρά ως δίσκος «καθαρτικό» για την ψυχή του. Τέλος, εύχομαι να έχει συνέχεια το solo project του Magnus και να ακούσουμε και άλλα αντίστοιχα δείγματα έκφρασης των ανησυχιών αυτού του ταλαντούχου Σουηδού.
8/10
Θάνος “Thanoz” Κολοκυθάς
