PHIL LYNOTT: SONGS FOR WHILE I’M AWAY (Emer Reynolds interview)

Το βιογραφικό ντοκιμαντέρ που εξερευνά τη ζωή και τη μουσική του ηγέτη των ΤΗΙΝ LIZZY και παγκόσμιου rock ειδώλου Phil Lynott, με τίτλο “ Phil Lynott: Songs For While I’m Away” πρόκειται να προβληθεί στην χώρα μας, στο πλαίσιο του Gimme Shelter Film Festival, την 11η Ιουνίου στην Τεχνόπολη του Δ. Αθηναίων στο Γκάζι, μετά από κάμποσες αναβολές λόγω της πανδημίας. Ο Κώστας Τσιρανίδης  επικοινώνησε για λογαριασμό του Rock Hard με την βραβευμένη σκηνοθέτρια Emer Reynolds, που επιμελήθηκε το εν λόγω έργο, για να μας προσφέρει μία εκ των έσω εικόνα της ιστορίας που ανέβασε με τους συνεργάτες της στην μεγάλη οθόνη για τον τεράστιο και αξέχαστο Phil Lynott.

Γεια σου Emer! Είμαι ο Κώστας Τσιρανίδης από το ελληνικό Rock Hard.
Γεια σου Κώστα!

Ελπίζω να είσαι καλά. Ως φανατικός οπαδός των THIN LIZZY είμαι ενθουσιασμένος που έχω την ευκαιρία να μιλήσω μαζί σου για το νέο βιογραφικό ντοκιμαντέρ σχετικά με τον Phil Lynott, “Songs For While I’m Away”. Πως είναι τα πράγματα αυτό τον καιρό; Άλλαξε η καθημερινότητα σου με τον κορωνοϊό; Φαντάζομαι ότι η κατάσταση στην Ιρλανδία εν μέσω της πανδημίας είναι μία πρόκληση, τουλάχιστον, για την μουσική βιομηχανία και την βιομηχανία του θεάματος.
Ναι, εδώ όπως και παντού, έχουμε ζοριστεί πολύ με τις επιπτώσεις της πανδημίας και τα κρούσματα παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλονται. Η ζωή έχει αλλάξει πολύ, για πολλούς. Η κινηματογραφική βιομηχανία έχει ανακάμψει κάπως, καθώς δημιουργήθηκαν και μπήκαν σε εφαρμογή πρωτόκολλα που επιτρέπουν πλέον την ασφαλή διεξαγωγή της κινηματογράφησης και έτσι ξεκίνησαν πάλι τα γυρίσματα  σε διαφημίσεις, τηλεόραση και κινηματογράφο, αν και με περιορισμούς, κάτι που είναι πολύ καλό. 

Πως δημιουργήθηκε η ιδέα για ένα σύγχρονο ντοκιμαντέρ για τον Phil Lynott και τους THIN LIZZY; Ποιος ήταν ο αποφασιστικός παράγοντας που σε κινητοποίησε να το σκηνοθετήσεις;
Με προσέγγισε ο Alan Maher, ένας από τους παραγωγούς του φιλμ, αμέσως μετά το πέρας της προώθησης και την προβολή της τελευταίας μου (τότε) δουλειάς “The Farthest” (2017). Καθώς ο Alan εξέταζε την πιθανότητα να κάνει ένα θεματικό ντοκιμαντέρ σχετικά με τον Philip, μαζί με την Eagle Rock και τους διαχειριστές της κληρονομιάς του Phil, έμαθε ότι είμαι μεγάλη fan των THIN LIZZY. Όταν με ρώτησε αν θα ενδιαφερόμουν να αναπτύξω αυτή την ιδέα του, ξετρελάθηκα! Ήταν και εξακολουθεί να είναι ένα project-όνειρο για μένα. Για μία fan των LIZZY σαν κι εμένα, που τους ακούω σχεδόν όλη μου την ζωή, το να έρθω τόσο κοντά με τον Phil και την μουσική του, μέσω των ανθρώπων που ήταν στην ζωή του και να προσπαθήσω να διακρίνω πράγματα πίσω από την πανίσχυρη εικόνα που έβγαζε προς τα έξω, ήταν κάτι το σαγηνευτικό και συναρπαστικό.

Ο Phil Lynott παραμένει, έως και τις μέρες μας, μία εξαιρετικά δημοφιλής φιγούρα στο συλλογικό υποσυνείδητο των οπαδών του hard rock. Εσύ πως ήρθες για πρώτη φορά σε επαφή με την ζωή του και το έργο του;
Ένας πρώην φίλος μου με έφερε σε επαφή με την μουσική των THIN LIZZY, κατά την εφηβεία μου. Περνούσαμε ώρες παρέα δίπλα στο στερεοφωνικό, αναλύοντας τα άλμπουμ, αποδομώντας το νόημα των στίχων και συζητώντας για τα αγαπημένα μας τραγούδια. Φυσικά, αυτή η εικόνα ήταν κάτι το σύνηθες για τους περισσότερους έφηβους στο Δουβλίνο εκείνη την εποχή. Ο Philip είναι ένας τεραστίων διαστάσεων τοπικός ήρωας και όλοι είχαν γράψει το θρυλικό λογότυπο των THIN LIZZY στις σχολικές τους τσάντες! Τους είδα στο RDS (Royal Dublin Society) Arena, στην τελευταία τους εμφάνιση στο Δουβλίνο, το 1983 και αυτή η συναυλία έχει χαραχτεί στην καρδιά μου. Το συγκρότημα ήταν τόσο εντυπωσιακό και δυνατό, ο Phil ήταν τόσο χαρισματικός και ο κόσμος ήταν έκθαμβος επειδή δεν πίστευε ότι δεν θα έβλεπαν τους THIN LIZZY ποτέ ξανά.

Έχεις κάποιο αγαπημένο τραγούδι, άλμπουμ και line-up από τους THIN LIZZY;
Έχω πάρα πολλά αγαπημένα τραγούδια για να επιλέξω μόνο ένα! Η προτίμηση αλλάζει σε καθημερινή βάση, μην σου πω ανά ώρα! Ωστόσο, αυτό που με τραβάει να το ακούω ξανά και ξανά είναι το “Running back” (από το “Jailbreak” toy 1976) και χαίρομαι που ηχητικά έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στην κλιμάκωση της ταινίας! Το αγαπημένο μου άλμπουμ είναι το “Nightlife” (1974) και αγαπώ τον χαρακτηρισμό του Scott Gorham γι’ αυτό, στην ταινία, όπου το αποκαλεί το “cocktail album” τους, λόγω του ότι τους πίεζαν να το ηχογραφήσουν σε χαμηλές εντάσεις. Αγαπώ όλες τα line-ups του συγκροτήματος, παρόλα αυτά, νομίζω ότι αυτή στο τέλος, με το δίδυμο John Sykes-Scott Gorham στις κιθάρες, έγινε πολύ heavy για τα γούστα μου. Μου άρεσε που γνωρίστηκα τόσο καλά με τον Eric Bell και τον Scott Gorham κατά την διάρκεια των γυρισμάτων, ώστε να έχω μία νέα και βαθύτερη εκτίμηση τώρα για όλες τις διαφορετικές προσωπικότητες και την επιρροή τους στην μουσική όλα αυτά τα χρόνια.

Ποια νομίζεις ότι ήταν τα σημαντικά γεγονότα, θετικά και αρνητικά, που άλλαξαν την ζωή και την καριέρα του Phil Lynott;
Δεν μπορώ να μιλήσω εκ μέρους του, αλλά νομίζω ότι η μετακόμιση του στο Δουβλίνο σε παιδική ηλικία και η γνωριμία του με τον Brian Downey στο σχολείο, ήταν σημαντικότατες στιγμές στη ζωή του. Αγκάλιασε ολόψυχα την ταυτότητα του ως Δουβλινέζος και Ιρλανδός, περιβαλλόταν από ιρλανδικά τραγούδια και ποίηση και θρύλους και νομίζω κάπως έτσι άναψε η σπίθα μέσα του. Ωστόσο αυτή η μετακίνηση του στην Ιρλανδία είχε ως αποτέλεσμα να μείνει μακριά από την λατρεμένη μητέρα του, η οποία έπρεπε να παραμείνει πίσω στο Ηνωμένο Βασίλειο, οπότε και αυτό έπαιξε σημαντικό ρόλο στην προσωπική και συναισθηματική του ζωή.

Κατά την γνώμη σου, τι έκανε τον Lynott τόσο γοητευτικό ως καλλιτέχνη και προσωπικότητα και τι ήταν αυτό που τον προβλημάτιζε περισσότερο; Άλλωστε ήταν κάποιου είδους ρομαντικός ήρωας. Μία επαναστατική αλλά και συναισθηματική, ρομαντική φυσιογνωμία, ένας περιπλανώμενος καλλιτέχνης, ένας ποιητής και για τους περισσότερους από εμάς ένας αληθινός rocker.
Εξέθετε πλήρως τον εαυτό του σε κοινή θέα. Ακόμα και όταν πρόβαλλε αυτό τον sexy, δυναμικό, rocker τύπο, οι στίχοι του παρέμεναν αποκαλυπτικοί ως προς τον εσωτερικό κόσμο του, τις σκέψεις του, τους φόβους του και τις επιθυμίες του. Νομίζω ότι αυτό ήταν ανέκαθεν αυτό που με έλκυε σε αυτόν εξ αρχής, το ότι πάντα, ακόμα και εν μέσω του δυνατού rock θεάματος του, προσπαθούσε να επικοινωνήσει με το κοινό. Αυτή είναι η καρδιά ενός ποιητή.

Πως ξεκίνησες την δουλειά πάνω στο ντοκιμαντέρ; Υπήρχε κάποιο κεντρικό θέμα γύρω από το οποίο ανέπτυξες τις ιδέες σου;
Η επιθυμία μου ήταν να προσπαθήσω να εξιστορήσω την ζωή του όσο πιο πιστά ήταν δυνατό από πρώτο χέρι. Δυστυχώς, μην έχοντας την δυνατότητα να του πάρω συνέντευξη, έπρεπε να δουλέψω με τρεις τρόπους: μέσω έρευνας και χρησιμοποιώντας αρχείο υλικό από ήδη υπάρχουσες συνεντεύξεις, μέσα από συνομιλίες με κοντινούς του φίλους, μέλη της οικογένειας του και συνεργάτες στα σχήματα που έπαιζε οι οποίοι ήταν στον στενό του κύκλο και παρ’ ελπίδα θα ζωντάνευαν τον αληθινό Philip για εμάς και τελικά αναδεικνύοντας και τιμώντας τα τραγούδια του, που λειτουργούν ως παράθυρα κατευθείαν μέσα στην ψυχή του και τις εμπειρίες του. Πρακτικά, η ιδέα ήταν να εξιστορηθεί η ζωή του μέσα από τα τραγούδια του. Είναι κάτι ιδιαίτερα υποκειμενικό, από την άποψη ότι επέλεξα συγκεκριμένα τραγούδια για να αφηγηθώ αυτή την ιστορία, αλλά όλα επιλέχθηκαν για να εκφράσουν στιγμές ή εικόνες ή ερωτήσεις, όταν το ντοκιμαντέρ το ζητούσε από τον Philip.

Τι θέλεις να τονίσεις στην ταινία σχετικά με την ζωή και την δουλειά του Lynott; Πιστεύεις ότι θα εμπλουτίσει την γνώση μας γι’ αυτόν;
Ήταν ένας ευαίσθητος και ντροπαλός καλλιτέχνης, με την βασανισμένη και πονεμένη ψυχή ενός ποιητή, ενώ ήταν και τρομερά δουλευταράς. Τίποτα από αυτά δεν είναι προφανές όταν κοιτάς τα εκρηκτικά πορτραίτα και τις ζωντανές εμφανίσεις του! Η ευαισθησία και το πόσο ευάλωτος ήταν, κρύβονταν, όπως λέει ο Adam Clayton στο ντοκιμαντέρ, πίσω από μία μεγάλη, δυνατή rock μπάντα. Εάν κάπου η ταινία αποδώσει μία άμεση οπτική στον ίδιο τον άνθρωπο Philip, πίσω από την κατασκευασμένη και τόσο αποτελεσματική μάσκα και πανοπλία του, αυτό θα ήταν κάτι που θα με έκανε περήφανη.

Πως κατάφερες να συγκεντρώσει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες και το υλικό για την παραγωγή του ντοκιμαντέρ;
Είχα δύο εκπληκτικές ερευνήτριες, την Maggie Fagan και την Jo Halpin, που δούλεψαν ακατάπαυστα για να συγκεντρώσουν όλο το υλικό. Απευθύνθηκαν στους fans μπας και ανακαλύψουν κάποιο σπάνιο ή ακυκλοφόρητο βίντεο και φωτογραφίες. Βρήκαν ηχογραφημένες συνεντεύξεις από ραδιοφωνικούς σταθμούς σε όλο τον κόσμο. Άκουσαν τις ιστορίες και βρήκαν τα άτομα που γνώριζαν τον Philip, καθένας από τους οποίους πρόσθετε και από ένα μικρό κομματάκι στο παζλ. Ήταν ένα σωστό θησαυροφυλάκιο. Ο μοντέρ μας ήταν κατευχαριστημένος και προβληματίστηκε από τον όγκο του υλικού που είχε στην διάθεση του, προκειμένου να δομήσει το ντοκιμαντέρ!

Τι ήταν αυτό που σε συνάρπασε περισσότερο κατά την διάρκεια των γυρισμάτων και ποιο πράγμα ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση για εσένα να «πιάσεις» στην κάμερα;
Είμαι πολύ περήφανη για την οικειότητα που δημιουργήθηκε κατά τις συνεντεύξεις. Δουλέψαμε σκληρά για να χτίσουμε γνήσιες σχέσεις και να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη όσων ζητήσαμε να συνδράμουν στο ντοκιμαντέρ. Ήθελα να πω την ιστορία του Philip με έναν τρυφερό, συμπονετικό και αξιοπρεπή τρόπο και αυτή η ελπίδα μου βασιζόταν τελείως στους οικείους του που με εμπιστεύτηκαν. Είχα την τιμή να με εμπιστευτούν πολλοί από αυτούς, άτομα όπως ο κολλητός του φίλος Gus Curtis, που δεν έχει δώσει ποτέ άλλοτε συνέντευξή και η Gale Clydon, πρώην φίλη του που ήταν στο πλευρό του στα πρώτα χρόνια, πριν κερδίσει φήμη και εν μέσω των πρώτων επιτυχιών των THIN LIZZY.

Καθ’ όλη την διάρκεια του ντοκιμαντέρ βλέπουμε μία πληθώρα εκλεκτών καλεσμένων, πρώην μέλη των THIN LIZZY αλλά και άλλων, όπως ο James Hetfield (METALLICA), ο Adam Clayton (U2), ο Huey Lewis, η Suzi Quattro και ο Brush Shiels (των Ιρλανδών SKID ROW). Μπορείς να μοιραστείς μαζί μας την εμπειρία να συζητήσεις με αυτά τα άτομα; Ποιος από τους καλεσμένους σου ήταν ο πιο ενθουσιώδης και παθιασμένος για το θέμα της ταινία, τον Phil Lynott και τους THIN LIZZY;
Ήταν πολύ σημαντικό για εμάς όλοι οι συντελεστές να έχουν μία προσωπική σύνδεση με τον Philip, όχι απλά να είναι μουσικοί δημοσιογράφοι ή άλλοι καλλιτέχνες που θα σχολίαζαν από εμπειρίες που δεν ήταν προσωπικές τους. Όλοι τους, συμπεριλαμβανομένων και αυτού του απίθανου line-up που ανέφερες, γνώριζαν και θαύμαζαν τον Philip.ήταν μεγάλη μου τιμή να τους συναντήσω και μιλήσω με όλους τους. Ήταν εξαιρετικά γενναιόδωροι με τον χρόνο τους, τις σκέψεις τους και τις αναμνήσεις τους. Η συνέντευξη με τον James Hetfield έγινε στα παρασκήνια ενός τεράστιου συναυλιακού χώρου στο Fresno της Καλιφόρνια, ακριβώς πριν οι METALLICA εμφανιστούν μπροστά σε χιλιάδες οπαδούς τους! Δεν ξέρω πως το έκανε! Αλλά ο James μας προσκάλεσε και στην συναυλία, που ήταν υπέροχη. Οι METALLICA είναι εκπληκτικοί όταν τους βλέπεις live! 

photo credit Jo Brent Photography

Υπάρχει κάποια ενδιαφέρουσα ιστορία από τα παρασκήνια των γυρισμάτων;
Μέχρι να φτάσουμε στο San Francisco για να πάρουμε συνέντευξη από τον Huey Lewis, είχα χάσει τελείως την φωνή μου! Ήταν σκέτη καταστροφή, πως θα κάναμε την συνέντευξη; Ευτυχώς η γενναία ερευνήτρια και συνεργάτης μου Jo Halpin πήρε πρωτοβουλία εγκαίρως και έκανε την παρθενική της on-camera συνέντευξη με τον θρυλικό Huey Lewis! Ήταν αξιαγάπητος, με πολλή κατανόηση και ευγένεια απέναντι της και νομίζω ότι μας χάρισε ακόμα περισσότερο συναίσθημα και ανέκδοτες ιστορίες από την βαθιά του φιλία με τον Philip, από ότι μπορεί να έκανε σε άλλη περίπτωση. Κάπως έτσι είχαμε αίσιο τέλος με αυτή την περιπέτεια!

Υπήρχε κάποιος/α που ήθελες να του/της μιλήσεις για τους σκοπούς του ντοκιμαντέρ, αλλά δεν κατάφερες επειδή π.χ. δεν ήταν σε θέση ή δεν ήθελε να μιλήσει;
Δυστυχώς η μητέρα του Philip, Philomena, ήταν σε άσχημη κατάσταση, δεν μπορέσαμε να της μιλήσουμε και πέθανε πριν προλάβουμε να της δείξουμε το ντοκιμαντέρ. Θα θέλαμε πολύ να ήταν παρούσα στην ταινία, αλλά δυστυχώς δεν ήταν γραφτό να γίνει. Επίσης, θα θέλαμε πάρα πολύ να μιλήσουμε και με τον Brian Downey, που γνώριζε τον Philip από την αρχή και ήταν δίπλα του σε κάθε βήμα του με τους THIN LIZZY, αλλά δυστυχώς αρνήθηκε να συμμετάσχει.

Με το πέρας των γυρισμάτων, υπήρξε κάτι νέο που ανακάλυψες ως οπαδός του Lynott και των THIN LIZZY που θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας;
Δεν είχα αντιληφθεί πόσο ντροπαλός ήταν. Ξεκάθαρα είχα θαμπωθεί από την εικόνα του σούπερ rock θεού! Το ότι ανακάλυψα πως συνειδητά δημιούργησε αυτή την εικόνα ως «προστασία», όπως λέει ο Adam Clayton στο ντοκιμαντέρ, ήταν μία έκπληξη. Επίσης δεν ήξερα πόσο ομαδικός και συνεργατικός ήταν, όλοι οι συνάδελφοι του στα συγκροτήματα που πήρε μέρος μας είπαν πόσο πολύ ήθελε να εμπλέκει όλους στην δημιουργική διαδικασία, πόσο γενναιόδωρος και πόσο πρόθυμος ήταν να συμπεριλάβει τις ιδέες τους και ενθάρρυνε τον καθένα να φέρνει κάτι δικό του στο τραπέζι. Αυτό ήταν θαυμάσιο.

Ποιο είναι το status και η σημασία των THIN LIZZY και του Phil Lynott σήμερα, στο σύγχρονο rock κοινό, τόσο στην Ιρλανδία όσο και παγκόσμια;
Η υποψηφιότητα τους για το αμερικάνικο Rock ‘N’ Roll Hall of Fame την περασμένη χρονιά, το πλήθος των μεγάλων καλλιτεχνών που τους αναφέρουν σαν βασική τους επιρροή, ο τρόπος που το “Boys are back in town” αντηχεί σε τεράστιες αθλητικές εγκαταστάσεις και πολιτικά events σε όλο τον κόσμο, όλα αυτά μιλούν για την διαρκή και επί σειρά ετών απήχηση της μουσικής των THIN LIZZY παγκοσμίως. Στην Ιρλανδία υπάρχει ένα άγαλμα του Philip σε κεντρικό εμπορικό δρόμο του Δουβλίνου και καθημερινά οπαδοί του από άλλες χώρες βγαίνουν selfie αγκαλιάζοντας το (όταν ακόμα είχαμε τουρίστες!) Η Ιρλανδία είναι γεμάτη με τοιχογραφίες του προσώπου του Philip. To status του ως τοπικού ήρωα παραμένει αμετάβλητο μετά από τόσα χρόνια και η ιστορία για το πως άνοιξε τον δρόμο του από ένα όνειρο και έφτασε να παίζει ζωντανά σε 100.000 κόσμο μπροστά από την Όπερα του Σύδνεϋ είναι στη σφαίρα του θρύλου. 

Εάν ο Lynott ήταν ζωντανός σήμερα, σε ηλικία 71 ετών, τι θα ήθελες να συζητήσεις μαζί του και να μάθεις από αυτόν; Τι θα περίμενες να σου πει;
Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα συνέχιζε να εξελίσσεται και να πειραματίζεται και να αλλάζει σαν καλλιτέχνης. Είχε τέτοια μουσική παιδεία και ενδιαφέρον για τόσα πολλά μουσικά είδη και ήχους. Δεν θα έμενε στάσιμος. Όπως λέει και ο Brush Sheils στο ντοκιμαντέρ «θα έπαιζε ακόμα το “Boys are back in town” αλλά με ρυθμό calypso! (ένα είδος μουσικής από το Trinidad της Καραϊβικής)». Θα ήθελα πολύ να τον δω σήμερα, με ένα τεράστιο γκρίζο afro μαλλί και αυτό το σκανδαλιάρικο χαμόγελο να σκάει από κάτω, γράφοντας ακόμα για την ζωή του, δοκιμάζοντας ακόμα το ταλέντο του και διάφορους ήχους. Θα συνέχιζε, πάντως, να εκπλήσσει, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Επίσης, η Ιρλανδία στην οποία μεγάλωσε ήταν πολύ διαφορετική από την Ιρλανδία σήμερα. Δεν ήταν το μόνο έγχρωμο παιδάκι στην Ιρλανδία όταν ήρθε εδώ, αλλά σίγουρα θα ένιωθε κάπως έτσι. Σήμερα θεωρώ ότι θα προωθούσε και θα συνεργαζόταν με όλους τους υπέροχους έγχρωμους ταλαντούχους νέους και νέες από την Ιρλανδία που θα ερχόντουσαν στο προσκήνιο.

Πιστεύεις ότι η περίπτωση του Phil Lynott θα μπορούσε να είναι η έμπνευση για μία μεγάλη παραγωγή του Hollywood, όπως πρόσφατα είδαμε σε αντίστοιχες παραγωγές για τους QUEEN και τον Freddie Mercury (“Bohemian rhapsody”), τον Elton John (“Rocketman”) και τους MOTLEY CRUE (“The dirt”), καθώς και για άλλους καλλιτέχνες παλιότερα;
Λοιπόν, η ιστορία του σίγουρα έχει όλα τα συστατικά για μία εξαιρετική ταινία, συν την αξέχαστη μουσική του! Θα ήθελα πάρα πολύ να την δω! Όμως ποιος ηθοποιός θα τον υποδυόταν; Θα ήταν κάτι εξαιρετικά τολμηρό!

Οι Έλληνες οπαδοί έχουν λατρεία για κάποιον άλλο μεγάλο Ιρλανδό rocker, τον μεγάλο Rory Gallagher. Θα σε ενδιέφερε να δουλέψεις σε ένα αντίστοιχο project για αυτόν;
Νομίζω ότι έχει ήδη περάσει πάρα πολύς καιρός για να δούμε την ιστορία του Rory Gallagher στην μεγάλη οθόνη, άλλος ένας θρύλος της Ιρλανδίας μία ταινία για τον οποίο θα ήθελα πάρα πολύ να δω. Νομίζω ότι κάποιος ήδη ψάχνει να υλοποιήσει κάτι τέτοιο και θα είμαι η πρώτη στην ουρά για να πάρω εισιτήριο όταν προβληθεί!

Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σου Emer. Σου εύχομαι κάθε επιτυχία, όχι μόνο για αυτό το ντοκιμαντέρ αλλά και για την δουλειά σου στο μέλλον. Ελπίζω να ξαναμιλήσουμε με αφορμή κάποιο παρόμοιο έργο σου!
Σε ευχαριστώ!

Περισσότερες πληροφορίες για την προβολή, στο πλαίσιο της οποίας θα μιλήσει και ο αρχισυντάκτης μας Σάκης Φράγκος, μπορείτε να βρείτε στην σελίδα του event στο Facebook (https://fb.me/e/3ZEYybbH5), στο Instagram (https://www.instagram.com/gsffathens/) καθώς και στο site του φεστιβάλ (https://el.gsffathens.com/2021lineup)

Κώστας Τσιρανίδης