Διαβάζεις “In Chains” στο εξώφυλλο και αμέσως μαντεύεις που περίπου παίζουν μπάλα οι PULSE R. Γνήσια τέκνα της σκηνής του Seattle, ακολουθούν πιστά τον δρόμο που άνοιξαν οι θρυλικοί ALICE IN CHAINS και PEARL JAM. Βέβαια θα πει κανείς ότι πρόκειται για μια πεπατημένη που έχουν ακολουθήσει χιλιάδες μπάντες τα είκοσι (και βάλε) χρόνια που μας πέρασαν. Αυτό όμως που κάνει το συγκρότημα να σταθεί πάνω από όλο αυτό τον σωρό, είναι πρώτα-πρώτα η μεταλλική χροιά που προσθέτουν στο όλο alt/grunge ιδίωμα, και κατά δεύτερον η εξαιρετική παρουσία του Πάνου Βιτζηλαίου στα φωνητικά.
Αν και όπως είπα, η ειδοποιός διαφορά με τα άλλα συγκροτήματα, μπορεί να είναι το γεγονός ότι οι συνθέσεις γίνονται που και που πιο μεταλλικές, ωστόσο αυτές που θεωρώ ότι κλέβουν την παράσταση είναι εκείνες που ρέπουν προς την blues μεριά. Περίτρανο παράδειγμα το τρίπτυχο “Under The Rug”, “In Chains” και “Mindtrap”. Από εκεί και πέρα ο δίσκος πάει σε άλλα μονοπάτια, πιο επιθετικά πιο σκληρά. Κρατάει πάντα το grunge στοιχείο, ωστόσο ακόμα και από τις κλίμακες το καταλαβαίνεις ότι η μπάντα θέλει να έρθει στο παρόν, αφήνοντας πίσω χιλιοπαιγμένα riffs που ωστόσο μοσχοβολάνε 90’s. Θα έλεγα ότι όπου αυτό επιχειρείται η μπάντα δείχνει να χωλαίνει, ωστόσο η παρουσία του Πάνου Βιτζηλαίου που αλλάζει τις ισορροπίες προς το καλύτερο. Το παιδί έχει τεράστιο εύρος φωνής, ενώ το πέρασμά του από το ελληνικό The Voice του δίνει έναν άλλον αέρα πίσω από το μικρόφωνο. Ως μεγαλύτερη στιγμή του ξεχωρίζω την μπαλάντα “Blame” που κλείνει τον δίσκο. Εξαιρετική ερμηνεία και πάθος.
Το ντεμπούτο των PULSE R είναι ιδανικό, τόσο για την μπάντα όσο και για τα αυτιά μας. Το “In Chains” ταιριάζει σε χαλαρές ώρες και καταστάσεις, ειδικά όταν αυτές λαμβάνουν χώρα μέσα στους τέσσερις τροχούς.
Νίκος Ζέρης
