Ο ROBERT PLANT επέστρεψε δισκογραφικά μετά από τρία χρόνια με τους THE SENSATIONAL SPACE SHIFTERS ως μουσικό όχημα για δεύτερη φορά, μετά την πρώτη πετυχημένη κυκλοφορία του μαζί τους το 2014, με τον δίσκο «Lullaby and …the Ceaseless Roar». Ο “Carry Fire” είναι μία εξαιρετική δουλειά που αποτελεί μείγμα πολλών διαφορετικών μουσικών ειδών και διαφορετικών γενιών της blues, folk και rock, αριστοτεχνικά και με δεξιοτεχνία φιλοτεχνημένη. Η εμμονή του με την Αμερικανική blues μουσική, η αγάπη του για την Βρετανική folk αλλά και η αστείρευτη επιθυμία του για το «καινούργιο» και διαφορετικό στους Ανατολίτικους ρυθμούς ή την Αφρικανική μουσική, είχε ως αποτέλεσμα τον “Carry Fire”. Τα χαρακτηριστικά φωνητικά του ROBERT PLANT είναι από τα highlights για ένα ακόμα δίσκο καθώς η δυνατή και βαθιά χροιά του, έχουν αντικαταστήσει τις προ πολλού υψηλές νότες που έβγαζε και δεν δύναται φυσικά πλέον λόγω ηλικίας να τις πιάσει. Ο δίσκος βγάζει μία μελαγχολία και νοσταλγία στην πλειοψηφία των τραγουδιών με τα φωνητικά του Robert Plant να εντείνουν αυτά τα συναισθήματα στο μέγιστο.
Στον “Carry Fire” θεματολογικά, αγγίζει γνώριμα θέματα σε αυτόν. Μας διηγείται ιστορίες εξυμνώντας τον έρωτα (“Season’s Song”, “Dance with You”), ιστορίες για άπιστους εραστές και εμπειρίες που πλήγωσαν αλλά δίδαξαν (“Carry Fire”). Διηγείται ιστορίες για τους εξερευνητές του κόσμου ή άγνωστους ταξιδιώτες και την ανάγκη τους να μαθαίνουν και να βλέπουν διαρκώς νέα πράγματα (“New World”, “Carving Up The World…Fence”), κάνει μία μίνι ενδοσκόπηση (“May Queen”) και διηγείται μια σειρά από άλλες φανταστικές ιστορίες, με ήχους από όλα τα μήκη κ πλάτη της γης, που οδηγούν έμμεσα στην εξιστόρηση προσωπικών του εμπειριών από το παρελθόν, με βλέμμα και σκέψεις στο μέλλον. Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει και στο μουσικό κομμάτι του δίσκου καθώς οι SENSATIONAL SPACE SHIFTERS κάνουν τα τραγούδια πιο ιδαίτερα και σε κάποια σημεία δίνουν την μυσταγωγική αύρα που απαιτείται. Ωραία πινελιά χωρίς όμως να κάνει κάποια μεγάλη διαφορά στο αποτέλεσμα του δίσκου είναι και η διασκευή στο “Bluebirds Over the Mountain” του Ersel Hickey. Στο τραγούδι αυτό συμμετέχει στα φωνητικά ως guest η Chrissie Hynde των PRETENDERS.
Αυτό που μου άρεσε στον “Carry Fire” αλλά και σε όλους τους solo δίσκους του (ασχέτως αν μου άρεσαν πολύ ή λιγότερο στο σύνολο τους) ήταν ότι όλοι διαφέρουν μεταξύ τους. Η αίσθηση που σου αφήνει ο κάθε δίσκος είναι διαφορετική από τον προηγούμενο και έχει την άνεση και την ικανότητα να πειραματίζεται επιτυχώς. Στην τελευταία δεκαετία μόνο, από την «έντονη» δισκάρα “Mighty ReArranger”με τους STRANGE SENSATION, πέρασε στην συνεργασία του με την Alison Krauss το 2007 με το «αιθέριο» και βραβευμένο με Grammy “Raising Sand”, μετά κυκλοφόρησε το πιο «τραχύ» «Band of Joy” και τώρα το πολυπολιτισμικό μουσικά “Carry Fire”. Σε όλους τους τελευταίους δίσκους του, υπάρχει μία υποβόσκουσα νοσταλγία και ευγνωμοσύνη για την ζωή που έζησε και την ίδια στιγμή φαίνεται να δείχνει τεράστια αγάπη και επιθυμία για να εξερευνήσει άλλα τόσα, χωρίς όμως να επαναλαμβάνεται μουσικά.
Ο “Carry Fire” έχει μία σκοτεινή ατμόσφαιρα που μου αρέσει και είναι μία «έμμεση» μουσική συνέχεια του “Mighty ReArranger” όσον αφορά στην γενικότερη αύρα που αφήνει ο δίσκος, με μοναδικό μείον ίσως ότι δεν υπάρχουν τα 2 ακόμα up-tempo τραγούδια που θα δίνανε λίγη ακόμα ενέργεια στο άλμπουμ. Τον “Carry Fire” όσο τον ακούς τόσο σε κερδίζουν οι σύνθετες δομές των τραγουδιών και σε ταξιδεύει η μουσική ποικιλία που τον διακατέχει. Σε συνδυασμό με την φωνή και τους στίχους του Robert Plant, ο καλλιτέχνης δείχνει ότι στα 69 του χρόνια έχει πολλά πράγματα να δώσει ακόμα και ίσως μας πρόσφερε τον πιο φιλόδοξο δίσκο την τελευταία 10ετία από την δισκογραφία του.
8 / 10
Θάνος “Thanoz” Κολοκυθάς
