Οι SATYRICON μετά από 9 ολόκληρα χρόνια ξαναεπισκέφτηκαν την χώρα μας, στα πλαίσια της προώθησης του καινούργιου τους δίσκου “ Deep Calleth Upon Deep”. Πρώτη φορά τους είχα δει στην επική συναυλία που είχαν κάνει τον Νοέμβριο του 2003 στα πλαίσια της προώθησης της δισκάρας “Volcano”. Σαφώς ο πήχης είχε ανέβει πολύ ψηλά από την συναυλία εκείνη και όσες φορές τους ξαναείδα μετά (εντός και εκτός Ελλάδας), δεν έπιασαν τα επίπεδα της προσδοκίας μου με γνώμονα εκείνη την εμφάνιση. Ίσως η εμφάνιση τους στο Βέλγιο (2016) θα μπορούσε να συγκριθεί με εκείνη την συναυλία, καθώς έπαιξαν το δίσκο «ευαγγέλιο» “Nemesis Divina” στην ολότητα του. Όπως και να έχει, δεν πήγα με πολλές προσδοκίες όχι γιατί δεν είναι καλοί στα live αλλά γιατί τα τελευταία –αρκετά- χρόνια, εγώ προσωπικά χαλιέμαι πολύ με το setlist τους. Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή.
ON THORNS I LAY
Πήγα αρκετά νωρίς στην συναυλία και ήδη υπήρχε μέσα κόσμος ο οποίος μαζευόταν σταδιακά και με γρήγορους ρυθμούς. Αφού προμηθευτήκαμε τις μπύρες μας και η ώρα είχε πάει 20:50, έκαναν την εμφάνιση τους οι ON THORNS I LAY. Οι ON THORNS I LAY είναι μία μπάντα που μετράει αισίως 20 κάτι χρόνια ζωής και προσωπικά είχα επαφή με την δισκογραφία τους έως και το “Future Narcotic”. Μετά κυκλοφόρησαν δύο ακόμα δίσκους και αφού μπήκαν στον πάγο, επανήλθαν μετά από 12 χρόνια στο προσκήνιο. Στην συναυλία και στον λίγο χρόνο που είχαν προσπάθησαν να καλύψουν όσο πιο μεγάλο εύρος της δισκογραφίας τους ήταν εφικτό και φυσικά να προωθήσουν την νέα τους δουλειά. Στα 40-45 λεπτά που έπαιξαν προσωπικά μου άρεσαν αρκετά. Δεμένη μπάντα, με πολύ καλές επιλογές τραγουδιών από την πρώτη περίοδο της και τα νέα τραγούδια, δένουν εξαιρετικά με τις παλιότερες συνθέσεις τους. Οι ON THORNS I LAY είχαν πολύ καλή παρουσία, με top στιγμές το “Crystal Tears” και το “In Heaven’s Island”. Θα ήθελα να τους δω κάποια στιγμή σε εμφάνισή τους με μεγαλύτερη χρονική διάρκεια, για να έχω ακόμα πιο καθαρή και ολοκληρωμένη εικόνα. Τα δείγματα της εμφάνισης τους ήταν θετικότατα.
ON THORN I LAY Setlist
Intro
Infinity
Aegean Sorrow
Crystal Tears
Erevos
In Heaven’s Island
Olethros (Part. I-II)
SATYRICON
Με το πέρας της εμφάνισης των ON THORNS I LAY, πήγαμε να refill-άρουμε τα ποτήρια μας και στις 22:00 εμφανίστηκαν οι SATYRICON επί σκηνής. Όπως αναμέναμε, ξεκίνησαν με το “Midnight Serpent” το οποίο ομολογώ με κέρδισε, καθώς συναυλιακά είναι ακόμα πιο ωραίο το τραγούδι. Στην συνέχεια ακολούθησαν τα “Our World It Rumbles Tonight”, “Black Crow On A Tombstone”, “Deep Calleth Upon Deep” και “Walker Upon the Wind” όπου με εξαίρεση το groov-αριστό “Black Crow…”, στα υπόλοιπα η συμμετοχή του κόσμου ήταν ελάχιστη και προσωπικά πιστεύω το live έκανε κοιλιά σε αυτό το σημείο από την επιλογή των συγκεκριμένων τραγουδιών. Από κει και πέρα, με το “Repined Bastard Nation” o κόσμος ξαναζεστάθηκε και το live ξαναζωντάνεψε. Στο σημείο αυτό, έκανε μία mini αναφορά στα προβλήματα της χώρας, που ήταν εμπόδιο όπως είπε για να τους φέρουν στην Ελλάδα και «απολογήθηκε» για τα 9 χρόνια μη εμφάνισής τους στην χώρα μας. Ο Satyr ο οποίος ήταν σε εξαιρετική φόρμα και διάθεση, δεν σταματούσε να το δείχνει από την συνολική παρουσία του αλλά και από τα λεγόμενα του, όπου εκθείασε το ελληνικό κοινό.
Από το σημείο αυτό και μετά, με εξαίρεση τα “Die By my Hand” και “The Ghost of Rome” σε όλα τα άλλα τραγούδια επικράτησε μόνιμα χορός και «κύκλοι» στο pit. Αναμφίβολα κορυφαίες στιγμές ήταν το “Walk the Path of Sorrow”, το “Mother North” αλλά και τα τραγούδια που επέλεξαν να παίξουν στο encore “The Pentagram Burns”, “Fuel For Hatred” και “K.I.N.G.”. Εξίσου εξαιρετικός και σταθερά «πολεμική μηχανή» πίσω από το drum set ήταν και ο Frost, ένας από τους κορυφαίους drummers στο χώρο. Ο ήχος στο Fuzz ήταν πολύ καλός, η διοργάνωση γενικότερα πολύ καλή και βοήθησε στο να φύγει ο κόσμος ικανοποιημένος από την εμφάνιση των SATYRICON όπου για 1ώρα και 35 λεπτά τα έδωσαν όλα και δικαιολόγησαν γιατί θεωρούνται μεγάλη μπάντα επι σκηνής.
Για να γκρινιάξω όμως λίγο… με μπάντες που αγαπάω πολύ, είμαι αρκετά αυστηρός και πολλοί μπορεί να μην συμφωνήσετε με τα λεγόμενα μου τα παρακάτω. Αυτό που με χάλασε από το live ήταν ότι ενώ o ήχος στο Fuzz ήταν καλός, το συγκρότημα σε εξαιρετική φόρμα και διάθεση, είχαν να έρθουν τόοοοσα χρόνια και ο κόσμος είχε έρθει με πολύ ενέργεια, ανάλωσαν τα ¾ του setlist με τραγούδια από τους 3 τελευταίους δίσκους. Δίσκοι που προσωπικά τους θεωρώ υποδεέστερους σε σχέση με το τι κυκλοφόρησαν την δεκαετία του ‘90. Φυσικά δεν εννοώ να μην παίξουν τίποτα από τους τελευταίους δίσκους καθώς θα υπάρχει κόσμος που θα του αρέσουν και είναι απόλυτα σεβαστό. Όμως να μην παίξεις από τις υπερδισκάρες “Shadowthrone” και “Rebel Extravaganza” ούτε ένα τραγούδι; Από το “Nemesis Divina” μόλις δύο, με το ένα να είναι το «στανταράκι» “Mother North”; Νομίζω ότι αδικούν τον εαυτό τους χωρίς λόγο, διότι δεν συμπεριλάβαν τραγούδι από δύο δίσκους που είναι «ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ» στο Black Metal και είναι άλμπουμ που αυτά μας έκαναν να τους «ακολουθήσουμε» μουσικά. Το “Walk the Path of Sorrow” δεν ήταν αρκετό για να παρηγορήσει όσους προτιμούν την πρώτη περίοδο της μπάντας και περιμέναν κάτι περισσότερο όσον αφορά στην επιλογή των τραγουδιών. Αφού γκρίνιαξα και τα έβγαλα από μέσα μου… με εξαίρεση το σημαντικό (κατ’ εμέ) μείον που ανέφερα, ήταν ένα καλό live, σαφώς ανώτερο από το αντίστοιχο του 2009, με πολύ διάθεση από την μπάντα και τον κόσμο και σίγουρα χάσανε όσοι λατρεύουν την τελευταία δισκογραφική περίοδο της μπάντας και δεν τους είδαν. Εις το επανιδείν λοιπόν.
SATYRICON Setlist
Midnight Serpent
Our World It Rumbles Tonight
Black Crow on a Tombstone
Deep Calleth Upon Deep
Walker upon Deep
Repined Bastard Nation
Die By My Hand
Now Diabolical
Walk the Path of Sorrow
To your Breathen in the Dark
The Ghost of Rome
Transcendental Requiem of Slaves
Mother North
Encore
Pentagram Burns
Fuel for Hatred
K.I.N.G.
Θάνος “Thanoz” Κολοκυθάς
Φωτογραφίες: Έλενα Βασιλάκη, Λευτέρης Τσουρέας
