a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Prime evil” – VENOM
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1989
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Under One Flag
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Kevin Ridley, Nick Tauber
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Φωνητικά – Tony Dolan (a.k.a. Demolition Man)
Κιθάρες – Jeff Dunn (a.k.a. Mantas), Al Barnes
Μπάσο – Tony Dolan
Drums – Tony Bray (a.k.a. Abaddon)
Πάντα νιώθω μια ιδιαίτερη ευχαρίστηση όταν ασχολούμαι με ένα άλμπουμ των λατρεμένων μου VENOM (το λες και βίτσιο…), πολύ περισσότερο όταν το άλμπουμ αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Για να εξηγούμαι, για μένα ΟΛΑ τα άλμπουμ των VENOM είναι σημαντικά, το καθένα με τον τρόπο του. Όταν όμως έχουμε να ασχοληθούμε με το “Prime evil”, τα σχόλια περιττεύουν. Για να κατανοήσουμε καλύτερα την βαρύτητα και την σημασία που έχει το “Prime evil” στη δισκογραφία των VENOM, αξίζει να κάνουμε μια αναδρομή στα γεγονότα που συντέλεσαν στη δημιουργία του.
Βουτιά στο παρελθόν και στο μακρινό 1987. Οι VENOM μόλις έχουν κυκλοφορήσει το “Calm before the storm”, ένα άλμπουμ με πολλές ιδιαιτερότητες. Κατά πρώτο λόγο είναι το πρώτο άλμπουμ της μπάντας χωρίς τον Mantas, που αποχώρησε μετά την κυκλοφορία του “Possessed” για λόγους που “μόνο αυτός ξέρει και κανείς άλλος” όπως εξομολογήθηκε πρόσφατα. Κατά δεύτερο λόγο είναι το πρώτο άλμπουμ των VENOM με δυο κιθαρίστες, τον Mike Hickey και τον Jim Clare. Κατά τρίτο λόγο, μιλάμε για ένα άνισο άλμπουμ. Οι όποιες καλές στιγμές του εναλλάσσονται με μετριότητες και το άλμπουμ διχάζει. Οι κόντρες ανάμεσα σε Cronos και Abaddon φτάνουν σε τέτοιο σημείο που ο Cronos, αποχωρεί από τη μπάντα, παίρνοντας μαζί του και τους δυο κιθαρίστες και δημιουργεί τους CRONOS. Ο Abaddon μένει μόνος και το τελευταίο καρφί στο φέρετρο των VENOM δείχνει να οδηγεί την μπάντα στην οριστική λήθη. Ή μήπως όχι;
Ο Abaddon δεν χάνει καιρό και εξασφαλίζει συμβόλαιο με την Music For Nations και την θυγατρική της, Under One Flag, παρουσιάζοντας δείγματα από το διαβόητο demo του “Deadline”. Το “Deadline” προοριζόταν να γίνει το επόμενο άλμπουμ των VENOM μετά το “Possessed” αλλά η αποχώρηση του Mantas έβαλε το άλμπουμ αυτό στον πάγο. Αμέσως επικοινωνεί με τον Mantas με σκοπό να επαναδραστηριοποιήσουν τους VENOM ξεκινώντας σχεδόν από το μηδέν. Ο Mantas επιστρέφει και μάλιστα φέρνει μαζί του έναν δεύτερο κιθαρίστα, τον Al Barnes, με τον οποίο είχε συνεργαστεί στο solo άλμπουμ του με τίτλο “Winds of change” του 1988 (όσοι νομίζουν ότι θα ακούσουν εδώ τον Mantas να παίζει όπως στους VENOM, καλύτερα να ετοιμαστούν για υπογλώσσιο καθώς ο δίσκος είναι ένα εξαιρετικό δείγμα… hard rock και AOR!). Το μεγάλο στοίχημα όμως είναι ένα. Πώς θα μπορέσουν να αντικαταστήσουν τον Cronos. Κακά τα ψέματα, ο Cronos με όλα τα κουσούρια του, ήταν μια persona που κυριολεκτικά μαγνήτιζε, τόσο επί σκηνής, όσο και στους δίσκους. Ύστερα από προσεκτική αναζήτηση, καταλήγουν στον Tony Dolan, μπασίστα και τραγουδιστή των ATOMKRAFT που είχαν δημιουργήσει αρκετό ντόρο με το “Future warriors” του 1985. Σημαντικό ρόλο έπαιξε και η γνώμη του Eric Cook (R.I.P. 2017) μάνατζερ για χρόνια των VENOM, που ήξερε προσωπικά τον Dolan καθώς τα αδέρφια του είχαν διατελέσει κατά καιρούς μέλη των ATOMKRAFT. Με απόλυτη μυστικότητα, η μπάντα ξεκινά πρόβες και δίνει και κάποια secret gigs στη γενέτειρα τους στο Νιούκαστλ αλλά και στο Λονδίνο κάτω από το όνομα “Sons of Satan” που δημιουργούν το απαραίτητο feedback γύρω τους. Όμως έρχεται η ώρα της κρίσης. Και αυτή δεν είναι άλλη από τη σύνθεση νέων κομματιών και την ηχογράφηση νέου δίσκου. Έτσι, η τετράδα μπαίνει στα Lynx Studios στο Νιούκαστλ και στις 9 Οκτωβρίου 1989, το “Prime evil” κυκλοφορεί.
Εντελώς αντικειμενικά μιλώντας, το “Prime evil” είναι σίγουρα ο καλύτερος δίσκος που κυκλοφόρησαν με τον Dolan, και οπωσδήποτε ένας από τους καλύτερους δίσκους που κυκλοφόρησε κάτω από το όνομα VENOM. Ο ίδιος ο Abaddon έχει δηλώσει ότι το “Prime evil” είναι το αγαπημένο του VENOM άλμπουμ, και ποιος μπορεί να τον αδικήσει. Το εξώφυλλο, μια νοερή παραπομπή στο “Black metal” με τα χρώματα του “Welcome to hell” και τις νύξεις στην Αιγυπτιακή μυθολογία, προδιαθέτει ευχάριστα τον ακροατή και του προκαλεί το ενδιαφέρον για το περιεχόμενο. Η εισαγωγή με το dial up του internet στο ομώνυμο κομμάτι μπορεί σήμερα να ξενίζει αλλά μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για το σωτήριο έτος 1989. Το ίδιο το κομμάτι, τσακίζει κόκαλα. Στακάτο, ρυθμικό και βαρύ, προορίζεται να γίνει άμεσα κλασικό. Από κοντά και το απίστευτο “Blackened are the priests” που ψαρώνει τον ακροατή με την χορωδιακή του εισαγωγή. Τα πράγματα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακά όταν οι VENOM αποφασίζουν να ανεβάσουν ταχύτητα. Ακούστε τα “Skeletal dance” και “Into the fire” για παράδειγμα και αφεθείτε εν λευκώ στο ξέφρενο headbanging και στις προσταγές που φτύνει στο μικρόφωνο ο Dolan. Και μια που αναφέραμε τον Dolan είναι καλό να αναφερθούμε στην απόδοση της μπάντας. Σαν σύνολο, οι VENOM πετούν φωτιές. Σαν άτομα, εντύπωση κάνει η αισθητή βελτίωση τους. Προς Θεού, δεν θέλω να ισχυριστώ ότι οι VENOM έγιναν ξαφνικά DREAM THEATER, αλλά για παράδειγμα, ο Abaddon δεν ακούγεται σαν τον κουλό ντράμερ των πρώτων δίσκων ενώ και ο Mantas αρχίζει πλέον να ξεδιπλώνει τις αναμφισβήτητες κιθαριστικές του ικανότητες. Όσο για τον Dolan, δεν είναι Cronos, ούτε πρόκειται να γίνει, αλλά ούτε και προσπαθεί να ακουστεί σαν αυτόν. “Αποκαλέστε με όπως θέλετε εκτός από Cronos” είχε δηλώσει σε μια από τις πρώτες του συνεντεύξεις ως frontman των VENOM, και είχε δίκιο. Ο τρόπος όμως που τραγουδάει δεν είναι δυνατόν να μη σε κατακτήσει.
Κατά την ταπεινή μου άποψη το “Prime evil” είναι ένα άλμπουμ-δυναμίτης που ούτε και η αχρείαστη διασκευή στο “Megalomania” των BLACK SABBATH μπορεί να μετριάσει την δύναμη του. Αξίζει εδώ να αναφέρουμε ότι υπεύθυνος για την παραγωγή τόσο του συγκεκριμένου δίσκου, όσο και των υπόλοιπων που κυκλοφόρησαν οι VENOM με τον Dolan, είναι ο Kevin Ridley, και αν το όνομα σας φαίνεται αδιόρατα γνωστό, είναι ο ίδιος άνθρωπος που εκτελεί πλέον εδώ και καιρό χρέη τραγουδιστή στους SKYCLAD ενώ έχει δουλέψει και ως παραγωγός σε όλες τις δουλειές των Ουρανοντυμένων.
Εν τέλει, ποια η σημασία του “Prime evil” για τους VENOM; Όπως ανέφερα και κάποια στιγμή παραπάνω, το “Prime evil” είναι ο καλύτερος δίσκος που κυκλοφόρησαν οι VENOM με τον Tony Dolan στα φωνητικά και ένας από τους καλύτερος δίσκους στη δισκογραφία τους συνολικά. Σε αυτό είμαι απόλυτος. Πάνω από όλα όμως το “Prime evil” είναι ο δίσκος που έβγαλε τους VENOM από το τέλμα και τους τοποθέτησε για τα καλά ξανά στον μουσικό χάρτη. Δίσκος κλειδί για τις 7 Πύλες της Κολάσεως , απλά απαραίτητος.
Did you know that:
– Η έκδοση του CD περιλαμβάνει και ένα επιπλέον κομμάτι που είναι επανεκτέλεση του κλασικού “Live like an angel, die like a devil”.
– To “Skool daze” αποτελεί στιχουργικά το δεύτερο μέρος μιας…kinky τριλογίας που ξεκίνησε με το “Teacher’s pet” από το “Black metal” το 1982 και…τελείωσε με το “Playtime” από το “Temples of ice” το 1991.
– Κατά τη διάρκεια των ηχογραφήσεων προέκυψαν και άλλα δύο κομμάτια, τα “Civilized” και “The ark”, τα οποία θεωρήθηκαν ότι δεν ταιριάζουν με το γενικότερο κλίμα του δίσκου και έτσι δεν συμπεριλήφθηκαν σε αυτόν. Παρόλα αυτά, κυκλοφόρησαν ένα χρόνο αργότερα, το 1990 ως μέρος του EP “Tear your soul apart”.
– Παραπάνω αναφέραμε τη σχέση του Kevin Ridley των SKYCLAD με τους VENOM. Αυτό που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι ο Abaddon διατέλεσε για αρκετό καιρό χρέη tour manager για τους SKYCLAD, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία.
– Το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου διασκευάστηκε λίγα χρόνια αργότερα και συγκεκριμένα το 1994 από τους συμπολίτες και φιλαράκια τους SKYCLAD για λογαριασμό μιας ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗΣ συλλογής που επιμελήθηκε ο Abaddon και περιέχει διασκευές μεταξύ από KREATOR, SODOM, NUCLEAR ASSAULT αλλά και πολλών άλλων.Η συλλογή φέρει τον τίτλο “In the name of Satan – A tribute to VENOM” και η απόκτηση της κρίνεται απαραίτητη. Hint: Προτιμήστε την αγορά του βινυλίου καθώς περιλαμβάνει δύο επιπλέον κομμάτια από το CD.
Θοδωρής Κλώνης
Επικοινωνήσαμε με τον Tony Dolan, τον τραγουδιστή και μπασίστα εκείνου του άλμπουμ, τον “Anti-Cronos” δηλαδή και ιδού τι μας είπε για το “Prime evil”:
«Κοιτάζοντας πίσω 30 χρόνια, είμαι ακόμη υπερήφανος γι’ αυτόν το δίσκο, όπως και ο Mantas με τον Abaddon, που το συγκαταλέγουν στους αγαπημένους τους δίσκους των VENOM. Περάσαμε πολύ ωραία στις ηχογραφήσεις. Ο μηχανικός ήχου ήταν ο αυθεντικός κιθαρίστας του βρετανικού punk σχήματος, THE ANGELIC UPSTARTS και μπορεί κανείς να τον ακούσει να ουρλιάζει στο τέλος του “Skool daze”, την ώρα που χτυπούσε το τηλέφωνο και γκάριζε σε εμάς να βγάλουμε τον σκασμό! Πολύ πλάκα!
Ηχογραφήσαμε σ’ ένα στούντιο στο Newcastle, το οποίο είχε αγοραστεί με τα χρήματα που είχαμε πάρει μπροστά για τις ηχογραφήσεις, από την πρώην γυναίκα του Brian Johnson, των AC/DC, η οποία το είχε κρατήσει από το διαζύγιό της, αλλά δεν μπορούσε να το «τρέξει». Εγώ έγραψα τα “Blackened are the priests”, “Carnivorous” και “Parasite”, προτού συμφωνήσει ο Mantas να μπει κι αυτός πάλι στο σχήμα. Το “Prime evil” το έγραψα με πιο γρήγορο ρυθμό επηρεασμένος από ένα riff του Sammy Hagar στο “This planets on fire”. Ο Abadddon μας πρότεινε να χαμηλώσουμε λίγο ταχύτητα, μέχρι που καταλήξαμε στο tempo που υπάρχει στον δίσκο κι ο Mantas πρόσθεσε ένα riff που είχε σ’ ένα demo των VENOM που ήταν επηρεασμένο από το “Perfect strangers” των DEEP PURPLE”.
