To tech thrash είναι πολύ δύσκολο είδος, για να το παρακολουθήσει ένας metalhead. Αλλόκοτο και διαφορετικό σίγουρα, άλλοτε στριφνό, άλλοτε «σπαστικό» και «σπασμωδικό», πάντοτε χωρίς νόρμες, είναι από τη «φύση» του προορισμένο να ακουστεί από λίγους και να μην σπάσει ποτέ το εμπορικό φράγμα, μπαίνοντας στον χώρο του ευρέως mainstream. Κάτι που γνωρίζουν και έχουν δεχτεί τόσο οι οπαδοί του, ο αριθμός των οποίων είναι ενδεικτικός για το πόση αποδοχή έχει στις πλατιές μάζες, όσο και οι ίδιοι οι μουσικοί του.
Οι Πολωνοί SPECIES είναι ένα tech thrash τρίο, που κυκλοφορεί τη δεύτερη δισκογραφική του δουλειά. Το πρώτο τους άλμπουμ, τους με τίτλο “To find deliverance”, κυκλοφόρησε από τη μικρούλα Awakening Records και χαιρετίστηκε από τους φίλους του είδους ως ένα πολύ αξιόλογο και ελπιδοφόρο ντεμπούτο. Ο διάδοχος του, το “Changelling”, κυκλοφορεί μέσω της 20 Buck Spin. Μεγαλύτερη εταιρεία, άρα μεγαλύτερη η «έκθεση» και η «δημοσιότητα», περισσότερα τα «βλέμματα» πάνω στο γκρουπ, επομένως μεγαλύτερη σε έκταση και η όποια κριτική.
Προσωπικά, δεν ήξερα τη μπάντα. Και το promo έφτασε στα χέρια μου ξεκάθαρα από (διπλή) τύχη: Από τη μια, ο αρχισυντάκτης μου είδε το όλο look τους και χωρίς να το ψάξει περαιτέρω, θεώρησε πως παίζουν vintage (heavy) rock και μου το έστειλε κατευθείαν, από την άλλη, ένας φίλος μουσικός, γνωστός tech freak, μου έστειλε το link από το video τους για το κομμάτι “The essence”, επειδή ξέρει ότι μου αρέσει πολύ το tech thrash! Πολύ λογικά σκέφτηκαν και οι δύο, η αλήθεια είναι. Εγώ είμαι ο μπερδεμένος της υπόθεσης!
Και είμαι μπερδεμένος, γιατί κάτι με «χαλάει» σε αυτόν τον δίσκο, κάπως δυσκολεύομαι στο να μπω στο κλίμα και στο «μεδούλι» των συνθέσεών του. Αρχικά, ας θέσουμε τα μουσικά πλαίσια του “Changelling”: DEATH, CORONER, WATCHTOWER. Οι Piotr Drobina (μπάσο, φωνή), Przemysław Hampelski (τύμπανα) και Michał Kępka (κιθάρα), είναι πολύ καλοί παίκτες. Ουδείς το αρνείται αυτό. Δυστυχώς όμως για μένα, όχι για αυτούς που συνθέτουν ακριβώς αυτό που τους αρέσει, στο δεύτερο άλμπουμ έχουν θυσιάσει την (όποια) αμεσότητα, στον βωμό όχι της τεχνικής, αφού κάτι πολύ τεχνικό μπορεί να είναι και άμεσο, αλλά στον βωμό της συνθετικής… παράνοιας.
Έτσι, οι πάμπολλες αλλαγές σε ρυθμούς και ύφος που ακούμε, γίνονται η αιτία να χάνεται η ροή του δίσκου. Επίσης, τα φωνητικά, είναι σουτ στο δοκάρι. Από τη μια, προσπαθούν να πιάσουν σε χροιά τον μακαρίτη Chuck και κάτι τέτοιο, εντάξει, απλά δε γίνεται. Από την άλλη, όταν γίνονται «καθαρά», είναι αδύναμα και δεν πατούν σωστά. Γενικότερα, γνώμη μου είναι πως δεν οφείλεις να είσαι υπέρ το δέον (και όχι «υπέρ τού δέοντος», που διαβάζω και μου κάνουν τα μάτια γκελ κάθε φορά) αντισυμβατικός, για να θες να λέγεσαι “tech” ή “prog”. Και η φράση «σαν να είχε γραφτεί το “Rust in peace” από τους MEGADETH και τον John Carpenter πίσω από το Σιδηρούν Παραπέτασμα», δε μου λέει απολύτως τίποτα…
Τι είναι τελικά το “Changelling”; Περισσότερο με «συρραφή» μεμονωμένων καλών ιδεών θα το παρομοίαζα, που όμως δεν πέτυχε και τόσο καλά στην σταυροβελονιά. Τα καλά διαστήματα βέβαια, που είναι πολλά, δείχνουν ακριβώς αυτό: Οι SPECIES βρίσκονται, μάλλον, μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Ή θα ξεφύγουν προς άγνωστη κατεύθυνση και όποιος αντέξει, ή θα κάνουν αναστροφή και θα ακολουθήσουν την οδό του αμεσότερου ντεμπούτου. Άρα, είναι στο χέρι τους αν και τι είδους “break” μπορούν να κάνουν. Πάντως η παραγωγή της μπάντας, σε συνεργασία με τον Filip Pągowski, είναι πολύ καλή και αναδεικνύει τον ήχο της.
Βέβαια, όλα τα παραπάνω μπορεί κάλλιστα κάποιος να τα βρίσκει άστοχα, διότι πολύ απλά, όλα είναι θέμα γούστου. Η τελική ετυμηγορία, είναι όπως πάντα, αυτή του κοινού. Συνεπώς, αν είσαι οπαδός του tech thrash, άκουσε το άλμπουμ και πού ξέρεις, μπορεί να διαφωνήσουμε!
7 / 10
Δημήτρης Τσέλλος
