Δεν θα κουραστώ ποτέ μου να μιλάω για τον Steve Hackett, τον σπουδαίο μουσικό και κιθαρίστα της χρυσής εποχής των GENESIS και προσωπικός μου guitar hero. Για τον Hackett έχω γράψει και παλιότερα και θα μπορούσα να γράψω διθυράμβους δίχως τελειωμό είτε μιλάμε για τα 70s με τους GENESIS είτε για την σόλο του καριέρα. Το πιο σημαντικό είναι πως ο εβδομηντάχρονος Άγγλος παραμένει απόλυτα ενεργός, κρατώντας αναμμένη τη φλόγα των πρώιμων GENESIS με τις revisited περιοδείες αλλά και με σόλο δίσκους που πάντοτε κεντρίζουν το ενδιαφέρον και αναδεικνύουν διάφορες πτυχές του κιθαρίστα, συνθέτη και μουσικού Hackett. Κρίνοντας από τη πιο πρόσφατη κυκλοφορία του, μπορώ να καταθέσω με σιγουριά πως, στα 71 του χρόνια, δεν στερείται καθόλου έμπνευσης μιας και αποφάσισε να γράψει έναν δίσκο κλασσικότροπης μουσικής, με έμφαση στη κλασσική κιθάρα και τεχνοτροπία. Το τελικό αποτέλεσμα πραγματικά με εξέπληξε και μου άφησε θετικότατες εντυπώσεις.
Όντως, με εξέπληξε μιας και, έχοντας διαβάσει την ανακοίνωση για την κυκλοφορία του “Under a Mediterranean sky” σκέφτηκα πως αυτή τη φορά ο Hackett είχε όρεξη να κάνει κάτι πιο προσωπικό και διαφορετικό και πως θα μου ακουγόταν απότομο ίσως και βαρετό. Τουναντίον. Εδώ λοιπόν έχουμε έναν δίσκο όπου πρωταγωνιστεί η κλασσική κιθάρα πλάι σε άλλα έγχορδα (ούτι, άρπα, μαντολίνο) όλα παιγμένα από τον βιρτουόζο κιθαρίστα που εδώ αναδεικνύει την κλασσική του παιδεία και τεχνοτροπία (και στην ηλεκτρική κιθάρα, αν παρατηρήσετε, παίζει με νύχια και με την απαλότητα που αρμόζει στη κλασσική κιθάρα). Στα πλήκτρα επίσης βρίσκουμε τον σταθερό του συνεργάτη και παραγωγό Roger King και άλλους καλεσμένους στο σαξόφωνο, βιολί, βιολοντσέλο και φλάουτο. Πάνω απ’ όλα όμως, εδώ ακούμε την κλασσική κιθάρα που γίνεται στα χέρια του Hackett ένα πολυφωνικό όργανο και μέσον για ένα ταξίδι στους ήχους και τα χρώματα της Μεσογείου. Οι συνθέσεις στο “Under a Mediterranean sky” εκφράζουν μια ισορροπία ανάμεσα σε αυστηρώς κλασσικές και αναγεννησιακές φόρμες καθώς και τους ήχους και τεχνοτροπία της Ανατολής, σε κομμάτια σόλο κλασσικής κιθάρας και πιο πλούσιες συνθέσεις με πλήκτρα και έγχορδα που προσδίδουν την αίσθηση ενός κινηματογραφικού soundtrack. Η ηχητική παλέτα εδώ είναι πλουσιότατη και πολύ προσεγμένη και, πάνω απ όλα, βασισμένη στην επιθυμία ο ακροατής να ταξιδέψει σε κάθε άκρο της Μεσογείου.
Όντως, ο Steve Hackett μας ταξιδεύει από τους ήχους της αναγεννησιακής Ιταλίας και του Domenico Scarlatti, στις θάλασσες που διέσχισαν πριν από αιώνες Άραβες έμποροι από τις ακτές της Βηρυτού, στην Ισπανία και το πέρασμα του Γιβραλτάρ όπου η Μεσόγειος συναντά τον Ατλαντικό και οι Ισπανοί εφευρίσκουν το φλαμένκο. Η κλασσική κιθάρα και οι ματζόρε φόρμες, παιγμένες με άψογη τεχνική και ερμηνευτική δεινότητα, συναντούν το χιτζάζ και την Ανατολίτικη μουσική όπου η κιθάρα κονταροχτυπιέται με το ούτι και την παράδοση της Περσίας. Πραγματικά, οι έντεκα υπέροχες συνθέσεις του “Under a Mediterranean sky” σε ταξιδεύουν, δημιουργούν εικόνες στη φαντασία και προκαλούν νοσταλγία για τον ήλιο, τον ουρανό και την ορμή της θάλασσας της Μεσογείου. Ένα πραγματικά καλογραμμένο και απρόσμενα ευχάριστο άλμπουμ που σίγουρα θα με συνοδεύσει στο δύσκολο χρόνο που περνάμε.
8 / 10
Φίλιππος Φίλης
