“For the greater good of a stray God”
Οι STRAY GODS, είναι ένα διεθνές σχήμα που δημιουργήθηκε από τον πολυπράγμονα Bob Katsionis, μ’ έναν και μοναδικό σκοπό: Να γίνει η καλύτερη “Maiden-like” μπάντα στον κόσμο. Ποτέ δεν αρνήθηκαν τις ομοιότητες με τους μεγάλους Βρετανούς, ίσα-ίσα, σκοπός της μουσικής τους ήταν να ακούγονται όσο το δυνατόν πιο κοντά σ’ αυτούς και όλα τα μέλη τους, είναι ορκισμένοι οπαδοί τους. Το ντεμπούτο τους, “Storm the walls”, κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες από τη ROAR! Rock Of Angels Records και ήδη έχουν κάνει πολύ κόσμο να μιλά γι’ αυτούς με τα καλύτερα λόγια. Ας δούμε τι είχε να μας πει ο Katsionis, όχι μόνο για τους STRAY GODS, αλλά και με τα πολλά projects που έχει καταπιαστεί, ενώ παράλληλα μας αποκαλύπτει και τα πλάνα του για το μέλλον.
Ας αρχίσουμε με εισαγωγική ερώτηση! IRON MAIDEN, τι είναι για τον κόσμο, για την μουσική, για τον Bob και πόσο σημαντικό ρόλο έχουν παίξει για σένα;
Τα πράγματα είναι απλά: Όπως έγινε με πολύ κόσμο, οι MAIDEN ήταν το συγκρότημα που με έβαλε στον μαγικό χώρο του metal. Ήταν πρώτα το “7th Son…” κι έπειτα η κασέτα του “Master Of Puppets”. Κλασική ιστορία. Ίσως να με εντυπωσίασαν λίγο περισσότερο οι εικόνες που έντυναν ή παράγονταν από τη μουσική τους. Ξέρεις, ο Eddie, οι προφητείες, η ιστορία με τον τύπο στην κρεμάλα, την τύπισσα στην οδό Ακακίας 22 και τέτοια. Οι METALLICA είχαν έναν πιο κοινωνικό χαρακτήρα που ακόμα δεν καταλάβαινα τόσο καλά.
Τι ήταν αυτό που σε οδήγησε να δημιουργήσεις τους STRAY GODS; Το ρίσκο να προσπαθήσεις να παίξεις σαν το μεγαλύτερο ίσως συγκρότημα που βγήκε ποτέ, θα μπορούσε να οδηγήσει στην μεγαλύτερη αποτυχία.
Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δε σκέφτομαι την αποτυχία. Κάποια στιγμή πριν 2-3 χρόνια κατάλαβα ότι η ζωή είναι πολύ μικρή για δεύτερες σκέψεις και να μην κάνεις αυτό που θέλεις. Επίσης, γνωρίζω σε τι είμαι καλός και σε τι όχι. Και ήμουν σίγουρος ότι μπορώ να κάνω την καλύτερη “maiden-like” μπάντα εκεί έξω, έχοντας όμως το σωστό mindset. Δηλαδή, οι περισσότερες NWOBHM μπάντες που ακούγονται σαν τους MAIDEN, έχουν το πρόβλημα ότι έχουν περιορισμένο “λεξιλόγιο” και ακούσματα (#μονομεηντεν) οπότε αυτό που βγαίνει είναι κάτι “βήτα”. Εγώ θεωρώ ότι και σαν μουσικός αλλά και σαν παραγωγός ξέρω πέντε πράγματα παραπάνω και μπορώ ευκολότερα να προσομοιώσω κάποιους ήχους ή συναισθήματα που περιμένει να εισπράξει κάποιος που ακούει πχ τους IRON MAIDEN, με λίγα λόγια κάποια συνθετικά, παραγωγικά και ενορχηστρωτικά tips που κάποιος άλλος δεν είναι η δουλειά του να γνωρίζει.
Τα σχόλια για το άλμπουμ σας μόνο θετικά ήταν ως τώρα. Εισέπραξες όμως καθόλου αρνητισμό για την προσπάθεια σου αυτή;
Μπα και καμιά “κακία” να βγει, έχω ξεπεράσει προ πολλού το να με ενοχλούν αυτοί οι… “χρήστες μουσικής”. Ξέρεις, δουλεύω μόνο με αυτούς που με γουστάρουν και τους αρέσει αυτό που κάνω. Από την στιγμή που κάποιος δε με γουστάρει και δεν πρόκειται να αγοράσει ποτέ κάτι δικό μου, δεν τον βλέπω καν. Στον αντίποδα, είμαι “σκλάβος” αυτών που με στηρίζουν. Θέλω να τους δίνω πάντα το καλύτερο και δουλεύω πολύ πάνω σε αυτό.
Μίλησε μας για την διαδικασία, αλλά κυρίως για το κλίμα κατά τις ηχογραφήσεις. Μαζευτήκατε μία πεντάδα πολύ καλών μουσικών, βάλατε τον Eddie απέναντι σας, και;
Ναι, μακάρι να ήταν έτσι αλλά όπως στο μεγαλύτερο ποσοστό των μοντέρνων παραγωγών, όλη η δουλειά έγινε από εμένα, μόνο μου στο στούντιό μου και ο καθένας έφερε μετά τα μέρη του. Μου άρεσε το input τόσο του Artur όσο και του -αγαπητού μου από τα παλιά- Gus Macricostas. Όταν βρεθήκαμε στην πραγματικότητα κοντά όλοι μαζί για να γυρίσουμε τα video clip μας, μπορώ να πω ότι το συναισθημα ήταν φοβερό. Απόλυτα συμβατοί χαρακτήρες και άνθρωποι, βγήκε πολύ γέλιο και μάλιστα περάσαμε τόσο καλά που κάνουμε και τα πρώτα μας σχέδια για live!
Σκηνοθέτησες ένα βίντεο για την κόρη του Αρχηγού, Lauren. Κατά τη διαδικασία των γυρισμάτων, βρέθηκες με τον Steve Harris. Τι εντυπώσεις σου άφησε όλο αυτό; Πως θα χαρακτήριζες αφενός την εμπειρία, αφετέρου τον ίδιο τον Steve;
Αυτό ήταν μια highlight στιγμή στην ζωή μου ακόμα και αν τελικά δεν κυκλοφόρησε ποτέ εκείνο το βίντεο. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν ότι μπαίνοντας στο καμαρίνι της Lauren λίγο πριν το show, ξαφνικά χτυπάει η πόρτα και είναι ο Steve Harris κουβαλώντας το merch της κόρης του! Μου έκανε τρομερή εντύπωση το να έχεις 50 άτομα crew και να μη θες να επιβαρύνεις κανέναν για τα παιδιά σου. Μιλήσαμε λιγάκι, ευγενέστατος, με ευχαρίστησε που ανέλαβα το clip σε τόσο short notice (3 μέρες!) και στη συνέχεια είδα και το show των MAIDEN πάνω από το stage. Τι να λέμε τώρα…
Θα συνεχίσουν να υπάρχουν οι STRAY GODS; Σκέφτεσαι να τους βγάλεις στο δρόμο ή να συνεχίσετε με ένα δεύτερο άλμπουμ στο μέλλον;
Τώρα που μιλάμε ακούω τα πρώτα 3 demos από το επόμενο album (!!!) οπότε μάλλον θα συνεχίσουμε, χαχαχα! Και σε λίγες μέρες αν όλα πάνε καλά θα ανακοινώσουμε και το πρώτο μας live!
Επειδή μόνο στους STRAY GODS δεν εξαντλείται η δημιουργικότητα σου, έχουμε και τους OUTLOUD. Τελευταίο άλμπουμ το 2018, το “Virtual Hero Society”. Τι σχέδια έχεις γι’ αυτούς;
Δυστυχώς δεν υπάρχουν σχέδια για τους OUTLOUD και αυτός ήταν και ένας από τους λόγους που υπογράψαμε με τους STRAY GODS στην ROAR. Τους χρώσταγα 1-2 άλμπουμ OUTLOUD κι επειδή εκτιμώ όσα έχει κάνει για μένα ο κύριος Κοσμίδης, προχωρήσαμε στη συνεργασία αυτή. Με τον Chandler Mogel παραμένουμε καλοί φίλοι, κάνει τα δικά του στην Αμερική αλλά τον «έχωσα» και σ’ ένα πολύ καλό project ενός μεγάλου κιθαρίστα, που παίζω κι εγώ μέσα! Surprise!
Το 2021, σε βρήκε να έχεις κυκλοφορήσει το “ The Mad King” με τους WARRIOR PATH. Ακόμα ένα άλμπουμ που χαίρει αποδοχής και εκτίμησης από την μεταλλική κοινότητα. Επίσης νεοσύστατο σχήμα. Πως θα τους περιέγραφες και τι περιμένεις από αυτούς για το μέλλον;
Καλά, αυτό που έχει γίνει είναι απίστευτο: στο μεγαλύτερο YouTube κανάλι της μουσικής αυτής, το NWOTHM Full Albums, οι WARRIOR PATH είναι το 2ο most viewed album μετά τους ETERNAL CHAMPION και συνεχίζει ακάθεκτο, ενώ για τον μήνα Μάρτιο ενδέχεται το STRAY GODS να το ξεπεράσει για πρώτη φορά! Οι WARRIOR PATH είναι το μουσικό όραμα ενός πολύ “εντάξει” και true τύπου, του Ανδρέα Σινάνογλου, που η ειλικρίνειά του στη σύνθεση, σε συνδυασμό με την παραγωγική/ενορχηστρωτική μου παρέμβαση και δυο από τις καλύτερες φωνές του κόσμου (Yannis Papadopoulos, Daniel Heiman) έφτασε να είναι μια από τις σημαντικότερες μπάντες του παγκόσμιου underground metal με τεράστιες εταιρείες να μας χτυπάνε την πόρτα (κι εμείς να κάνουμε ότι δεν ακούμε το κουδούνι…). To project συνεχίζει κανονικά, μένει να τακτοποιήσει κάποιες επαγγελματικές υποχρεώσεις ο Αντρέας και μετά θα επιστρέψουμε πολύ -μα πολύ- δυνατά!
Και πάλι το 2021, συμμετείχες ως πληκτράς στο ντεμπούτο άλμπουμ των Ιταλών WONDERS, το “The fragments of wonder”. Ένα σχήμα που δεν είναι αμιγώς δικό σου. Δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια έχεις τον απόλυτο έλεγχο των άλμπουμ που κυκλοφορείς και συμμετέχεις, πως ήταν να βρίσκεσαι σε μία όχι εντελώς δική σου μπάντα και να γράφεις μουσική γι’ αυτήν;
Η περίπτωση των WONDERS είναι ιδιάζουσα μιας και τα αδέρφια Lunesu απο την Σικελία συνθέτουν μεν την περισσότερη μουσική, όμως τα περισσότερα που ακούς στον δίσκο (εκτός από τα τύμπανα και τη φωνή δηλαδή) είναι δικά μου παιξίματα, όπως και η παραγωγή και η μίξη. Πολύ όμορφο project που συνεχίζει και αυτό ακάθεκτο και μάλιστα με συμβόλαιο σε μια ιστορική εταιρία, την Limb Music!
Φέτος, έχεις ήδη κυκλοφορήσει με τον Billy Vass, το “ Ethical Dilemma”, υπό το όνομα Vass/Katsionis. Progressive σχήμα αυτή τη φορά. Κάποια πράγματα για την συνεργασία και αυτό το άλμπουμ;
Άλλη μια υγιέστατη συνεργασία με έναν άνθρωπο που γουστάρω και στηρίζω όσο μπορώ, τον Billy Vass. Εδώ τα πράγματα ήταν σαφέστατα: κάτσαμε και είπαμε “θα κάνουμε έναν δίσκο σε στυλ FATES WARNING 1991-2000 με το δικό μας στυλ όμως” ιδιαίτερα στην φωνή. Μας καθυστέρησε λίγο ο κορονοϊός καθώς και μια ατυχής προσέγγιση από μια άκυρη εταιρία, αλλιώς θα ήμασταν τώρα στον δεύτερο!
Συμμετέχεις σε τόσα διαφορετικά σχήματα και με διαφορετική φιλοσοφία και μουσική κατεύθυνση μεταξύ τους. Όλο αυτό είναι μια δημιουργική διέξοδος για πολλά και διαφορετικά πράγματα που έχεις στο μυαλό σου, ή τι άλλο;
Είναι σίγουρα μια διέξοδος και να ξέρεις ότι λόγω χρόνου, αυτά που βγαίνουν έξω είναι απλά ένα μικρό ποσοστό των πραγμάτων που έχω γράψει, σκεφτεί, ξεκινήσει. Πχ έχω εδώ και 6 χρόνια έναν πιανιστικό δίσκο έτοιμο, όπως κι ένα Thrash Metal 1988-1992 album σε στυλ ANNIHILATOR, ATROPHY, SACRED REICH, KREATOR κλπ! Αυτό που θέλω είναι, αφενός να χτίσω μια φήμη παγκοσμίως κυρίως σαν παραγωγός, όχι τόσο σαν μουσικός, (κάτι στο οποίο βοηθάει και η σύσταση της Symmetric Records) και αφετέρου, να αφήσω κάτι πίσω μου στο σύντομο πέρασμα μου από τη Γη. Δηλαδή, ποτέ δε με “έψησε” η ιδέα ότι ένα παιδί θα είναι η “συνέχεια” ή η κληρονομιά μου. Ένα παιδί δεν είναι τίποτα από αυτά, είναι κάτι τελείως αυτόνομο. Το σημαντικότερο για μένα είναι η μουσική μου και να κάνω τους ανθρώπους που είναι δίπλα και γύρω μου να περνάνε καλά στον όποιο χρόνο είμαστε μαζί.
Εκτός όλων των σχημάτων, έχεις και το στούντιο. Στο οποίο προφανώς επίσης αφιερώνεις πολύ χρόνο. Ένα απόλυτα λογικό ερώτημα, θα ήταν πως στο καλό τα προλαβαίνεις όλα. Πως είναι μία μέρα στη ζωή του Bob;
Πολλές φορές σκέφτομαι ότι η μέρα θα έπρεπε να έχει 30 ώρες, μετά λέω “άστο, πάλι δε βγαίνει”, άλλες φορές απελπίζομαι λιγάκι με τον άπειρο κόσμο που περιμένει από εμένα δουλειά κι άλλες απλά τα παρατάω και κάθομαι να παίξω playstation και χάνομαι σε κάποιον άλλο κόσμο. Αλλά, τυπικά, η μέρα μου είναι ότι είτε θα είμαι όλη μέρα 10:00-22:00 στο στούντιο, είτε στο σπίτι να πακετάρω CDs για αποστολή (μου αρέσει ΠΟΛΥ να το κάνω αυτό), είτε να μοντάρω και βέβαια κάθε μα κάθε βράδυ θα κάτσουμε να δούμε ταινία (ή ταινίες!) με την Ευρυδίκη . Η καλύτερη μου βέβαια ήταν στην πρώτη καραντίνα όπου εγώ αλλά κι όλος ο πλανήτης “τραβήξαμε χειρόφρενο” και έκατσα και έκανα τόσα μα τόσο πράγματα. Πραγματικά, δύο από τους καλύτερους μήνες της ζωής μου, μην πω χρόνια και γίνω προκλητικός.
Κλείνοντας. Τα άμεσα σου σχέδια. Τι ακόμα να περιμένουμε από εσένα, μέσα στο χρόνο αλλά και στο πιο μακρινό μέλλον;
Συνεχίζουμε ακάθεκτοι με νέες παραγωγές και κυκλοφορίες από Symmetric Records (SANDS OF ETERNITY & FLYING DUTCHMAN), νέα άλμπουμ για GENTIHAA, SUBFIRE, DISILLUSSIVE PLAY, έχω να τελειώσω το thrash album που λέγαμε πριν (με το καλύτερο thrash metal όνομα ever!), δεύτερο άλμπουμ STRAY GODS, 3ο άλμπουμ WARRIOR PATH, κάνω μια παραγωγή στην Οδύσσεια που έγραψε ένα παλικάρι, δουλεύω σε ένα musical για την “Αντιγόνη” και, ποιος ξέρει, αύριο μπορεί να ξυπνήσω και να αρχίσω ένα blog που να κάνω stand-up comedy κι επιτέλους να γίνω κι εγώ ένας μεγάλος YouTuber και να ολοκληρωθεί η καριέρα μου, χαχαχα! Σας ευχαριστώ πολύ για την συζήτηση αυτή, Up The Irons!
Φανούρης Εξηνταβελόνης
