Οι προσκλήσεις για studio report είναι ένα πολύ ευχάριστο γεγονός. Δεν θέλω να σταθώ στα περί στήριξης Ελληνικών μπαντών αλλά στην στήριξη νέων καλλιτεχνών και μουσικών. Όταν λοιπόν είδα την πρόσκληση για το studio report των ENEMY OF REALITY αμέσως δήλωσα πως ήθελα να πάω, χωρίς να έχω ακούσει ξανά αυτό το συγκρότημα. Την πρώτη γεύση την πήρα μόλις πρόσφατα, όταν το συγκρότημα κυκλοφόρησε το βίντεο για το τραγούδι “In hiding”. Έχοντας ακούσει μόνο το παραπάνω τραγούδι, στις 18 Οκτωβρίου πήρα τον δρόμο για τα Underground music studios όπου θα γινόταν η ακρόαση του album “Arakhne”.
Φτάνοντας στο studio μεγάλη εντύπωση μου προξένησε ο κόσμος που είχε συγκεντρωθεί που με μία πρόχειρη καταμέτρηση μπορούσε κάποιος να υπολογίσει περίπου 25 άτομα. Σε συζητήσεις που είχα με άλλους συναδέλφους μου εκμυστηρεύτηκαν και αυτοί πως είναι σπάνιο φαινόμενο μία προσέλευση τέτοιου μεγέθους σε studio report. Αφού μας χαιρέτησαν τα μέλη του συγκροτήματος περάσαμε στην αίθουσα που θα γινόταν το event. Σε αντίθεση με τον φόβο που είχαν οι περισσότεροι παρευρισκόμενοι για το πώς θα χωρέσουμε, τελικά όχι μόνο χωρέσαμε αλλά ήταν και άνετα.
Μπροστά μας είχαμε μία οθόνη στην οποία, από την εισαγωγή του album μέχρι και τον επίλογο του, εμφανίζονταν οι στίχοι του τραγουδιού που παιζόταν εκείνη την στιγμή (lyric video), οι οποίοι συνοδεύονταν από καλαίσθητα artwork. Τα artwork ήταν εμπνευσμένα από το concept του album που αναφέρεται στην ιστορία της Αράχνης, από την αρχαία ελληνική μυθολογία και της διαμάχης που είχε με την θεά Αθηνά.
To album αποτελείται από έντεκα τραγούδια ή αλλιώς έντεκα κεφάλαια / chapters τα οποία το συγκρότημα τα αποδίδει μουσικά βαδίζοντας μέσα στο symphonic power metal με αρκετές δόσεις από epic που κάνουν την εμφάνισή τους από την εισαγωγή κιόλας του “Arakhne”. Επειδή θα υπάρξει αναλυτική κριτική του album δεν θα προχωρήσω σε λεπτομέρειες παρά μόνο σε ορισμένα συμπεράσματα που είναι τα εξής:
Α) Η μπάντα είναι ολοφάνερο πως αποτελείται από ταλαντούχους μουσικούς και πως έχει γίνει μία σοβαρή προσπάθεια σε αυτό το album. Οι φωνητικές ικανότητες της Ηλιάνας και η απόδοση των υπόλοιπων μελών του συγκροτήματος εκτοξεύουν σε άλλο επίπεδο τις συνθέσεις.
Β) Τα κεφάλαια 5 ,6 και 7 που βρίσκονται ακριβώς στην μέση της σειράς των τραγουδιών του δίσκου, είναι πραγματικά πολύ ωραία κομμάτια με το έβδομο τραγούδι να κερδίζει τον τίτλο του καλύτερου refrain του album (copyright: Φραγκίσκος Σαμοΐλης) και στο πέμπτο τραγούδι να κάνει αίσθηση η συμμετοχή του Jeff Waters των ANNIHILATOR ο οποίος συνεισφέρει στο τραγούδι ένα κιθαριστικό solo.
Γ) Τα πλήκτρα ενώ γέμιζαν, καθ’ όλη την διάρκεια του album, με τρομερή ατμόσφαιρα τα τραγούδια, ήταν πολύ πιο μπροστά από τα υπόλοιπα όργανα. Αυτό ήταν κάτι αρνητικό διότι με αυτόν τον τρόπο χάνονταν οι εξαιρετικοί ρυθμοί της κιθάρας αλλά και το βάθος που δίνει το μπάσο και είχε ως αποτέλεσμα ο ήχος να είναι αρκετά prima. Μπορεί να είναι θέμα παραγωγής ή ίσως να μην βοήθησε ό ήχος των ηχείων αλλά για πιο ασφαλής συμπεράσματα θα περιμένουμε να πάρουμε το album στα χέρια μας και να το ακούσουμε περισσότερες φορές.
Κλείνοντας θέλω να αναφέρω πως η συνολική εικόνα που μου αποτύπωσε η ακρόαση αυτού του album είναι σίγουρα θετική. Σίγουρα η μεγάλη προσέλευση του κόσμου έδειξε πως υπάρχουν προσδοκίες από τους ENEMY OF REALITY. Προσδοκίες που μετά την παρουσίαση του “Arakhne” είναι απολύτως δικαιολογημένες να υφίστανται σε μεγάλο βαθμό.
Δημήτρης Μπούκης
