Όσο κι αν έχουμε προχωρήσει προς τον σκοτεινό χώρο του avant garde, κάθε νέο βήμα θα μας επιφυλάσσει μια παγίδα, σε κάθε μέτρο το φως θα χάνει την κυριαρχία του κι ο φόβος δε θα σταματήσει να θεριεύει.
Η αρχή για τους TERRA TENEBROSA έγινε το 2011 με το εκπληκτικό “The Tunnels” , ενώ δύο χρόνια αργότερα το “The Purging” μας άφησε με το στόμα ανοιχτό. Σήμερα λοιπόν, ο κερασφόρος Cuckoo φορά για μια ακόμα φορά την αποκρουστική μάσκα του και με περισσή κατάνυξη μα παρουσιάζει το “The Reverses”. Ο στόχος του είναι ξεκάθαρος. Η μύηση και των τελευταίων ανυποψίαστων καθίσταται, με κάθε κόστος, επιβεβλημένη. Γι’ αυτό, προκειμένου να διαδοθεί αυτό το ανίερο μανιφέστο από άκρη σ’ άκρη ο Cuckoo δε διστάζει να πουλήσει την ψυχή του στον διάβολο. Λάθος. Αυτό το έγινε στον πρώτο δίσκο. Σε αυτή την περίπτωση μάλλον έψαξε για να βρει τον σκοπό που θα αγιάσει τα μέσα. Σκίζοντας λοιπόν μερικά φύλλα από το μουσικό του ευαγγέλιο, το “The Reverses” πλασάρεται ως πιο εύπεπτο, πιο μυσταγωγικό και λιγότερο επιθετικό προς το κοινό. Οι industrial/drone επιρροές θεωρούνται πια σχισματικές, ενώ το ορθόδοξο ατμοσφαιρικό black είναι αυτό που βγαίνει εμφανώς στο προσκήνιο.
Σημαντικό κεφάλαιο σε αυτή την κυκλοφορία αποτελούν οι guest εμφανίσεις σημαινόντων προσώπων, που ευτυχώς συμβάλουν ουσιαστικά στην εξέλιξη των κομματιών. Κάπως έτσι συναντάμε τους, Jonas A. Holmberg των THIS GIFT IS A CURSE στο “Ghost At The End Of The Rope”, τον Magus Kaiser Munkir των ANTAEUS στο “Where Shadows Have Teeth”, και μια από τις δύο εμβληματικές παρουσίες των BLUT AUS NORD, Vindsval, στο επικών διαστάσεων “Fire Dances”. Και φυσικά οι προσθήκες δεν είναι τυχαίες, αφού ο Holmberg συμμετέχει στο πιο επιθετικό μέρος του δίσκου, ενώ όσο πηγαίνουμε προς το τέλος, οι συμμετέχοντες φέρνουν μαζί τους και την αντίστοιχη αισθητική. Από το πιο black του “Where Shadows Have Teeth”, το άλμπουμ καταλήγει στο επίπονο “Fire Dances”, με το γνήσιο τέκνο της avant guarde σκηνής, Vindsval, να βάζει την δική του πινελιά.
Στο διά ταύτα όμως. Οι δύο προηγούμενοι δίσκοι της μπάντας δεν άφηναν περιθώρια για μεσότητες. Είτε ήσουν από τους φανατικούς οπαδούς, είτε τους άκουγες σαν “βαβούρα”. Το “The Reverses” έρχεται να δημιουργήσει αυτή τη χρυσή τομή μεταξύ των δύο κόσμων, επιχειρώντας να ευχαριστήσει παλιούς και νέους ακροατές. Προσωπικά θεωρώ πως το πέρασμα αυτό κρίνεται επιτυχημένο, χωρίς όμως να μπορώ να αγνοήσω ότι ο προβοκατόρικος ήχος του “The Tunnels” ήταν αυτός που με έψησε να ασχοληθώ μαζί τους.
8 / 10
Νίκος Ζέρης
