Πάνε κοντά στα 15 χρόνια από τη διάλυσή τους στα τέλη των 00s (μετά το album διασκευών “Head off” του 2008 πιο συγκεκριμένα) και πολλά περισσότερα από την εποχή που μας έδωσαν το τελευταίο τους studio album (“Rock & roll is dead” – 2005).O καινούργιος τους δίσκος τους βρίσκει σχεδόν σε απαρτία, με το παλιό line up και πλέον να δισκογραφούν σε μια από τις πιο μεγάλες εταιρίες του χώρου (Nuclear Blast).
Πέρασαν πολλά χρόνια, είναι η αλήθεια όμως, ότι για όσους άκουσαν αυτήν την μπάντα και την αγάπησαν από τις πρώτες τους ημέρες στα 90s ή και αργότερα στην πορεία όπου το όνομα τους ακουγόταν σαν επιρροή σε κάθε καινούργια rock ‘n’ roll μπάντα που έσκαγε στην Ευρώπη, το 2022 είναι μια χρονιά χαράς. Χαράς, που αυτή η ζόρικη και αλήτικη rock ‘n’ roll μπάντα του Nicke Andersson επιστρέφει για να μας ταξιδέψει πίσω στον χρόνο με τις συνθέσεις της.
Το σχήμα δεν αλλάζει τον ήχο της, κάνει αυτό που ξέρει καλά όλα αυτά τα χρόνια, να παίζει ζόρικο και δυναμικό hard rock ‘n’ roll, με επιρροές από ένα ευρύ φάσμα του rock των 60s και 70s, τα όπλο της είναι ότι διαθέτει καλά τραγούδια όπως πάντα, ισχυρή ταυτότητα και πάνω απ΄ όλα κεφάτο groove.
Το εναρκτήριο “Reap a hurricane” είναι χαρακτηριστικής ταυτότητας HELLACOPTERS κομμάτι για όσους δεν έτυχε να τους έχουν ακούσει στο παρελθόν και μας μπάζει για τα καλά στο ηχητικό πλαίσιο που θα ακούσουμε τα επόμενα τριάντα πέντε λεπτά. Το “Can it wait” συνεχίζει σε αυτό το κλίμα, η μπαλάντα “So sorry I could die” διαθέτει μια blues χροιά και εξαιρετικά φωνητικά που σε παρασέρνει μαζί της στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της. Το ομότιτλο κομμάτι φωνάζει HELLACOPTERS από χιλιόμετρα με τoν hard rock ήχο του. Από την μεγάλη glam rock σχολή των Βρετανικών 70s (SLADE/ SWEET) φαίνεται να επηρεάζεται το “Tin foil soldier” ενώ το ταξιδιάρικο “The pressure’s on” δείχνει να έχει επιρροές από τον μεγάλο Tom Petty (ίσως να αποτελεί και άτυπο tribute λόγω του θανάτου του πριν από μερικά χρόνια, ποιος ξέρει). Το “Beguiled” αντίστοιχα επηρεάζεται από το punk rock, ενώ το “Try me tonight” που θα κλίσει τον δίσκο είναι ένα high energy rock’ n’ roll τραγούδι, παλιάς κοπής αλλά πάντα διαχρονικής αξίας.
Δεδομένης της δεκαπεντάχρονης απουσίας τους, το “Eyes of oblivion” αποτελεί μια εξαιρετική επιστροφή και δεν υπάρχει περίπτωση να μην ενθουσιάσει τους πολυάριθμους οπαδούς τους σε όλον τον κόσμο. Δεν είναι λίγοι αυτοί που περίμεναν καρτερικά να πιάσουν και πάλι στα χέρια τους μια καινούργια δουλειά των ΗΕLLACOPTERS και να που τα παλικάρια μας προσφέρουν τον καλύτερο εαυτό τους με αυτόν τον δίσκο και ικανοποιούν για μια ακόμη φορά.
Δεν χρειάζεται φανφάρες και θόρυβος για να διατυμπανίσουν την επιστροφή τους γιατί πολύ απλά πράττουν σεμνά και ταπεινά αυτό που κάποτε είπαν οι AEROSMITH σε ένα τραγούδι τους. Let the music do the talking!!! Χρειάζεστε κάτι παραπάνω από αυτό;
8 / 10
Γιάννης Παπαευθυμίου
