THE INSIDER – 15+1 unknown stories about “Countdown to extinction” by MEGADETH

Το “Countdown to extinction” κυκλοφόρησε στις 14 Ιουλίου του 1992, δηλαδή ακριβώς πριν από 29 ολόκληρα χρόνια!!! Είναι ο δίσκος του γκρουπ με τις μεγαλύτερες πωλήσεις (πάνω από 2 εκατομμύρια), ο δίσκος με την υψηλότερη θέση στα charts, ο δίσκος που τους έδωσε την πρώτη υποψηφιότητα για βραβείο Grammy, ο δεύτερος σε μία σειρά τριών άλμπουμ που άγγιξαν την τελειότητα, καταφέρνοντας μάλιστα να διαδεχθεί το ασύλληπτο “Rust in peace” με εξαιρετική επιτυχία… Ο Σάκης Φράγκος, έψαξε επισταμένα και βρήκε 15+1 άγνωστες ιστορίες από το δίσκο. Από την εποχή λίγο πριν τη δημιουργία του, μέχρι και τις περιοδείες που ακολούθησαν. Ναρκωτικά, τσακωμοί, skydiving, Dimebag Darrell, ίντριγκες, ένα σπίτι που αγόρασε ο Mustaine χωρίς να το καταλάβει (!!!), Ronald Reagan και πολλά άλλα!!! Τώρα που είστε πιο περίεργοι, μπορείτε να ξεκινήσετε το διάβασμα!!!

• Το “Countdown to extinction” θεωρείται και είναι το πρώτο άλμπουμ που έπαιξε ο Mustaine και ήταν απολύτως νηφάλιος!!! Κι όντως έτσι ήταν. Ο ίδιος ο Mustaine, έκανε μία γλαφυρή όσο και λεπτομερή περιγραφή των ναρκωτικών που έπαιρνε σε κάθε δίσκο, στο “Guitar School” το 1993: «Όταν ηχογραφούσαμε το “Killing is my business…” έκανα μαριχουάνα, κοκαΐνη και ηρωίνη. Στο “Peace sells…”, ήταν speed, κοκαΐνη και ηρωίνη. Στο “So far, so good…”, ηρωίνη και κρακ. Στο “Rust in peace”, είχα εθιστεί στο τσιγάρο, αλλά στο “Countdown…” ήμουν για πρώτη φορά εντελώς καθαρός».
• Παραγωγό, αποφάσισαν να πάρουν τον Max Norman, έναν πολύ έμπειρο επαγγελματία, που είχε δουλέψει με τον Ozzy Osbourne, τους FATES WARNING και πάρα πολλούς άλλους κι εκτός των άλλων είχε κάνει και τη μίξη στο “Rust in peace”, οπότε γνωρίζονταν αν μη τι άλλο. Όπως λέει ο Marty Friedman στο προσωπικό του site, «ήταν ένα απίστευτα δύσκολο άλμπουμ για να ηχογραφηθεί. Ο Max Norman, ο Dave Mustaine κι εγώ, είμαστε όλοι τελειομανείς που δεν κάνουμε παραχωρήσεις και όταν μας βάλεις και τους τρεις σ’ ένα στούντιο να γράψουμε κιθάρες, γίνεται ένας διαγωνισμός πως μπορεί να γίνει κάτι ακόμα πιο τέλειο. Στο τέλος της ημέρας, ο δίσκος ήταν σχεδόν τέλειος, αλλά η ηχογράφησή του ήταν βαρετή και κράτησε πολύ περισσότερο από το αναμενόμενο». Βέβαια, πριν λίγες μέρες μόλις, είδε το φως της δημοσιότητας, μία διαμάχη ανάμεσα στον Norman και τον Mustaine, καθώς ο παραγωγός, κατηγορεί τον mainman των MEGADETH ότι εσκεμμένα άλλαξε τα credit του δίσκου κι ενώ ήταν να είναι συμπαραγωγός, ο δίσκος έγραφε “produced by Dave Mustaine and Max Norman”. Ο καλλιτέχνης επιμένει ότι ήταν κάποιο λάθος, όμως ο παραγωγός ήταν πάρα πολύ εκνευρισμένος μαζί του που ακόμη και σήμερα το θεωρεί πισώπλατο μαχαίρωμα, από έναν άνθρωπο που μόλις ξεκίνησαν να δουλεύουν πάνω στο δίσκο, του είχε ζητήσει να του μάθει να κάνει παραγωγή…
• Οι ηχογραφήσεις δεν ήταν και ότι πιο εύκολο, καθώς πολύ κοντά στο στούντιο (Enterprise Studios, στο Burbank της California), έγιναν οι ταραχές του Los Angeles τον Απρίλιο του 1992, οι οποίες κόστισαν τη ζωή σε 63 ανθρώπους και το συγκρότημα έλεγε ότι έβλεπε τανκς και πάνοπλους αστυνομικούς όσο ήταν στο στούντιο, ενώ εκτός των άλλων, υπήρχε και απαγόρευση κυκλοφορίας, με αποτέλεσμα να νιώθουν σαν δημόσιοι υπάλληλοι που δούλευαν 10-6, κάτι που δεν ήταν και τόσο καλό όταν γράφεις ένα δίσκο… Παρόλα αυτά, οι δυσκολίες, δεν επηρέασαν το τελικό αποτέλεσμα όπως φάνηκε.

• Το “Skin o’ my teeth” που ανοίγει το δίσκο, είναι το μικρότερο κομμάτι σε διάρκεια κι αναφέρεται σε μία απόπειρα αυτοκτονίας και τη μάχη του Mustaine με τις καταχρήσεις. Αυτό που πιθανότατα δεν γνωρίζατε, είναι ότι το γκρουπ ηλεκτρονικής μουσικής, PENDULUM, πήραν το sample από το drum roll της εισαγωγής και το έβαλαν στο κομμάτι τους “Another planet”, που υπάρχει στο δίσκο τους “Hold your color”. Ακούστε προσεχτικά στο 01.38. Στο DVD “Arsenal of Megadeth”, ο Mustaine ακούγεται στην εισαγωγή του κομματιού να αναφέρει ότι μιλά για μία από τις πολλές απόπειρες αυτοκτονίας που είχε κάνει, αλλά δεν κατάφερε να «τελειώσει τη δουλειά» ποτέ… Καταλαβαίνετε και τι φρικάρισμα έφαγε το MTV που πήγε να παίξει το video και συνειδητοποίησε για το τι μιλούν οι στίχοι.
  
  

• Το “Symphony of destruction”, είναι σαφώς ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα τραγούδια των MEGADETH κι ένα από τα μεγαλύτερα hit τους. Κάποια στιγμή, το video clip του, έγινε edit από το MTV, εξαιτίας μιας σκηνής δολοφονίας που υπήρχε. Η αρχική του εκτέλεση ήταν τουλάχιστον 1,5 λεπτό μεγαλύτερη σε διάρκεια, αλλά στην προ-παραγωγή κόπηκαν αρκετά πράγματα και προστέθηκε στην εισαγωγή ένα πολύ μικρό μέρος του “Requiem” του Mozart. Ο Pied Piper που αναφέρεται στο ρεφρέν, είναι ένας θρύλος της Γερμανίας κατά τον Μεσαίωνα, ο Pied Piper of Hamelin, ένας άνθρωπος που μπορούσε να προσελκύσει με τον αυλό του παιδιά και αρουραίους, χωρίς δεύτερη σκέψη, κάνοντας μία αντιπαραβολή με τους πολιτικούς, στους στίχους του τραγουδιού. Εδώ να αναφέρουμε ότι αρκετά μεγαλύτερη διάρκεια είχε αρχικά και το “Architecture of aggression”, ένα τραγούδι που μιλά για τον Πόλεμο στον Περσικό Κόλπο, το οποίο τελικά περιορίστηκε στα 3.39. Το τραγούδι αυτό, εμπνεύστηκε από τον βομβαρδισμό του Ιράκ το 1991, που ξεκίνησε την Επιχείρηση: Καταιγίδα της Ερήμου. Στα ηχητικά στο τέλος, είναι οι φωνές δύο ανταποκριτών του CNN που περιέγραφαν αυτά που έβλεπαν το βράδυ της 16^ης Ιανουαρίου στη Βαγδάτη.
• 

• Τη δεκαετία του ’80, υπήρχε μία πολιτική που ακολουθούσε ο πρόεδρος Ronald Reagan στις ΗΠΑ, γνωστή και ως Reaganomics. Η οικογένεια του Dave Ellefson ήταν μία αγροτική οικογένεια, που έχασε τη φάρμα της από κατάσχεση και κατηγορούσε την πολιτική του Reagan η οποία επέτρεπε σε μεγάλες αγροτικές εταιρίες να οδηγούν τις οικογενειακές επιχειρήσεις στη διάλυση… Το “Foreclosure of a dream”, ήταν ένας τίτλος που χρησιμοποιήθηκε γι’ αυτές τις περιπτώσεις και όταν έφτασε η στιγμή του τραγουδιού, ανασύρθηκε από τη μνήμη τους και μπήκε ως τίτλος στο τραγούδι, που μιλά γι’ αυτή ακριβώς την κατάσταση. Παιχτικά, ο Marty Friedman δήλωνε ότι ήταν από τα τραγούδια που είχαν πρόβλημα να βρουν τον σωστό τόνο στις ακουστικές κιθάρες, όπως και προβλήματα με το κούρδισμα. Αυτό τους οδήγησε να βάλουν μία ταμπέλα έξω από το στούντιο που έγραφε: “KEEP OUT!!! THIS MEANS YOU!!!” Καταλαβαίνετε τι έγινε όταν κάποιος διάσημος παραγωγός (τον οποίο το σχήμα δεν κατονομάζει), τόλμησε να μπει στο στούντιο μέσα στον απόλυτο πανικό, να ρωτήσει «πως πάει»… Στο τραγούδι υπάρχει αυτούσια και η ατάκα του George Bush (του Senior), “Read my lips”, από το συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων το 1988, όταν επέμενε ότι δεν θα επιβάλλει νέους φόρους και είπε την ατάκα που έμεινε στην ιστορία “Read my lips: no new taxes”.

• Σε ότι αφορά το “Sweating bullets”, ο Dave Mustaine έχει δώσει δύο διαφορετικές εκδοχές. Ξεκινάμε με δεδομένο ότι με τους κλασικούς στίχους “Hell me/Meet the real me” (που είναι και η ομώνυμη στήλη του Rock Hard την οποία υπογράφει ο Σάκης Νίκας), αλλά και το θρυλικό video clip με τους δεκάδες Mustaine, όλοι πιστεύαμε ότι μιλούσε για τον εαυτό του. Το τραγούδι μιλά για κάποιον που πάσχει από σχιζοφρένεια και στις πρώτες δηλώσεις του για το άλμπουμ, είναι αλήθεια ότι έλεγε πως επρόκειτο για αυτοβιογραφικό. Στην πορεία όμως, άλλαξε την ιστορία και υποδείκνυε ως πρωταγωνίστρια μία φίλη της γυναίκας του, που πάθαινε συνεχείς κρίσεις πανικού. Ψάχνοντας στο site του Marty Friedman, όπου μας δίνει πληροφορίες για όλα τα κομμάτια του δίσκου, το μόνο που είχε να μας πει, είναι ότι είχε πάθει τροφική δηλητηρίαση από πίτσα που έφαγε στα γυρίσματα του video clip. Όχι και πολύ διαφωτιστική άποψη!!! Ενδιαφέρον έχει αντίθετα, μία ιστορία με τον συγχωρεμένο, Dimebag Darrell, τον κιθαρίστα των PANTERA, ο οποίος ήταν πολύ κοντά στο να παίξει με τους MEGADETH την εποχή του “Rust in peace”. Για πολλά χρόνια, ο Dimebag, έπινε ένα ποτό που το ονόμαζε Black Tooth Grin που ήταν ένα γεμάτο ποτήρι με Jack Daniels με λίγη Coca Cola (αντί για το αντίστροφο). Ο τίτλος, “Black Tooth Grin”, προέρχεται από τον στίχο του τραγουδιού: “Someday you, too, will know my pain and smile its black tooth grin”. Μάλιστα ο Dime προχώρησε και παραπέρα, αφού το έκανε και τατουάζ! Για την ιστορία, να πούμε ότι ο Mustaine χρησιμοποίησε αυτήν την έκφραση στο τραγούδι επειδή όπως έλεγε: «νομίζω ότι δεν υπάρχει καμία καλύτερη περιγραφή της χαράς μετά από μία καλή μάχη, απ’ όταν βλέπεις έναν μποξέρ να χαμογελάει μετά τη νίκη του, αλλά του έχει φύγει ένα δόντι».
• 

• Το ομώνυμο τραγούδι προτάθηκε για Grammy το 1993 στην κατηγορία “Best metal performance”, αλλά έχασε από τους NINE INCH NAILS και το “Wish”. Την επόμενη χρονιά, προτάθηκε για την ίδια κατηγορία το “Angry again”, ένα ακόμα τραγούδι που γράφτηκε για το soundtrack ταινίας, αυτή τη φορά του “Last action hero” (ένα από τα καλύτερα metal soundtrack άλμπουμ όλων των εποχών), αλλά έχασε από τη live εκτέλεση του “I don’t wanna change the world” του Ozzy Osbourne. To 1995 προτάθηκαν και πάλι για Grammy και πάλι στην ίδια κατηγορία και για συμμετοχή στη συλλογή “Beavis and Butt-head experience”, με το “99 ways to die”. Το γράφουμε εδώ, γιατί η συλλογή βγήκε το 1993, άρα μέσα στα πλαίσια που ασχολούμαστε με το δίσκο… Έχασε από το “Spoonman” των SOUNDGARDEN. Πήραν όμως ένα βραβείο, το Genesis Award, από μία ομάδα ακτιβιστών για το τραγούδι “Countdown to extinction”, το οποίο ευαισθητοποιούσε κόσμο για τα δικαιώματα των ζώων. Κατά την τελετή παράδοσης των βραβείων, η αλήθεια είναι ότι ο Ellefson με τον Friedman, όπως ομολογούν, ένιωθαν ιδιαίτερα άβολα με αυτά που ακούγονταν και τις συνεχόμενες ευχαριστίες, που κρατιούνταν με νύχια και με δόντια να μην ξεσπάσουν σε γέλια. Μιας και πιάσαμε το “Countdown…” ως τραγούδι, να πούμε ότι η κοπέλα που μιλάει στη μέση, είναι μία φίλη του Friedman, που δούλευε σ’ ένα sushi bar δίπλα στο στούντιο, που της είπαν απλά να πάει και να ηχογραφήσει μαζί τους!!!
• Το “Rust in peace” είχε γίνει πλατινένιο στην Αμερική, έχοντας πουλήσει πάνω από ένα εκατομμύριο αντίτυπα. Ο Dave Mustaine, ποτέ δεν μπορούσε να πιστέψει ότι το “Countdown to extinction”, θα μπορούσε να πουλήσει τα διπλάσια, οπότε έκανε μία βαρύγδουπη δήλωση στα υπόλοιπα μέλη του γκρουπ, ότι σε τέτοια περίπτωση, θα έκανε skydiving… Το αποτέλεσμα, το βλέπετε στο video που προβλήθηκε από το Headbanger’s Ball του MTV. Τι δήλωσε ο ίδιος μετά; «Είχε πολύ πλάκα, ήταν σαν acid trip, αλλά αν επιζήσεις, λες ότι ποτέ δεν θα ξανακάνεις κάτι τόσο ηλίθιο»… Ο Mustaine, φέρεται ότι έκανε skydiving για να καταπολεμήσει τους διάφορους εθισμούς του. Ξέρετε ποιο είναι το θέμα; Ότι και ο Marty Friedman είχε κάνει παρόμοια δήλωση. Το “High speed dirt”, έχει να κάνει με το skydiving και ο Friedman είχε δηλώσει ότι αν ο δίσκος γινόταν πλατινένιος, θα έκανε skydiving κι εκείνος… Μόνο που εκείνος φαίνεται να το διασκέδασε περισσότερο, αν κρίνουμε από τις δηλώσεις που έκανε κατόπιν.
  
• Όπως ομολογεί όμως ο ίδιος και στην αυτοβιογραφία του, δεν έμεινε για πολύ καιρό «καθαρός», με αποτέλεσμα να ακυρωθεί η πρώτη Γιαπωνέζικη περιοδεία τους (κάτι που έκανε έξαλλο τον Friedman, όνειρο του οποίου ήταν να παίξει στο Budokan). Ο MegaDave άρχισε να πίνει πολύ και όταν η σύζυγός του, Pam, που τον ακολουθούσε στην περιοδεία, του έκανε παρατήρηση, ότι εκτός του ότι άρχισε να πίνει και πάλι πολύ, βρωμούσε σαν αλκοολικός, κάτι που τον έκανε αποκρουστικό. Αυτό, τον έκανε να ξεκινήσει να παίρνει χάπια Valium. Σε μεγάλες ποσότητες. Σε πολύ μεγάλες ποσότητες όμως. Όταν τον τσάκωσε η γυναίκα του «επ’ αυτοφώρω», τον έβαλε και πέταξε όλα τα χάπια στη λεκάνη της τουαλέτας. Ο Dave, όμως, αποφάσισε να την κοροϊδέψει, είχε κρατήσει 3 καρτέλες στα κρυφά, τις οποίες κατανάλωσε άμεσα και λίγο έλειψε να δει τα ραδίκια ανάποδα… Πήγε σε κλινική αποτοξίνωσης στο Beverly Hills, όπου ο γιατρός, όμως, αποδείχθηκε μέγας τσαρλατάνος. Του συνταγογραφούσε …Valium, σε σημείο που τον έκανε πάλι …αεροπλάνο και τον έβαλε να αγοράσει ένα σπίτι που είχε προς πώληση!!! Χωρίς δικηγόρους, χωρίς τίποτα!!! Όπως αποδείχθηκε και ο γιατρός ήταν ναρκομανής και ο Mustaine πήγε σε άλλη κλινική.
• Όλο αυτό, είχε και συνέχεια και μάλιστα πάρα πολύ έντονη, αφού παραλίγο να επιφέρει αν όχι τη διάλυση των MEGADETH, τουλάχιστον τη φυγή του Nick Menza. Όταν βγήκε από την κλινική αποτοξίνωσης ο Mustaine και ξεκίνησε εκ νέου η περιοδεία, αλλά το management του γκρουπ, συνέταξε ένα σκληρό συμβόλαιο εμπιστευτικότητας, όπου απαιτούσε απ’ όλα τα μέλη να απέχουν από το αλκοόλ και τα ναρκωτικά καθ’ όλη τη διάρκεια της περιοδείας, αλλά και να μην μιλούν σε κανένα για διάφορα γεγονότα που συνέβησαν στην περιοδεία ή στο στούντιο. Αυτό δεν άρεσε στα υπόλοιπα μέλη και ιδιαίτερα στο Nick Menza, που δεν άργησε να πιαστεί στα χέρια με τον Dave Mustaine (ο οποίος γνωρίζοντας πολεμικές τέχνες, χρειάστηκε η επέμβαση των security για να μην πνίξει το Menza) και τυπικά να παραιτηθεί, λιγότερο από 24 ώρες πριν παίξουν μαζί με τους DIAMOND HEAD και τους …METALLICA!!! Είναι χαρακτηριστική η ατάκα του ηγέτη των ‘DETH: «Κοιτούσα το Nick κι έβλεπα έναν άνθρωπο που ήταν διατεθειμένος να πετάξει τα πάντα στα σκουπίδια, για ένα μπουκάλι Heineken. Στην πραγματικότητα ήμουν ακριβώς στην ίδια φάση. Μόνο που τώρα, ήμουν ένας από τους ανυπόφορους τύπους που μόλις έχουν αποτοξινωθεί και οι περισσότεροι άνθρωποι τους σιχαίνονται».
• Μιλώντας για την εμφάνιση με τους METALLICA στο Milton Keynes Bowl, το φέρει βαρέως ο MegaDave, που ενώ όλοι ήξεραν ότι πάσχισε να απεξαρτηθεί κι ενώ προσπαθούσε να το παίξει cool και άνετος πριν από οποιαδήποτε συνάντηση με τους METALLICA (παρότι πρέπει να ήθελε πάρα πολύ να πλακώσει στα μπινελίκια, ου μην και στο ξύλο, τους Ulrich και Hetfield), εκείνοι τον κάλεσαν στα καμαρίνια τους και του παρουσίασαν ένα μεγάλο πιάτο με …κοκαΐνη… Καταλαβαίνετε πόσο πειράχτηκε ο Dave, που έχει τα θέματά του μαζί τους από παλιά κι εκείνοι έδειξαν να κάνουν πλάκα με το πρόβλημα που είχε με τον εθισμό του…
  
• Το 1991 οι METALLICA είχαν κατακτήσει την κορυφή στα charts, με το “Black album”. ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι ο ανταγωνιστικός χαρακτήρας του Mustaine, δε δεχόταν τίποτα λιγότερο από το #1 στο Billboard. Όταν λοιπόν του τηλεφώνησαν και του είπαν ότι το “Countdown to extinction”, πήγε στο #2 την πρώτη εβδομάδα κυκλοφορίας, εκείνος το πρώτο πράγμα που ρώτησε ήταν ποιος ήταν στο νούμερο ένα. Θα ήθελα να έβλεπα το πρόσωπό του όταν του είπαν πως ήταν ο Billy Ray Cyrus (πατέρας της Miley Cyrus, που στις μέρες μας διασκευάζει και METALLICA, μαζεμένες οι συμπτώσεις), ο οποίος είχε βγάλει το ντεμπούτο του, “Some gave all” και περιείχε ένα τραγούδι, το “Achy breaky heart”, που είχε κάνει τρελή επιτυχία εκείνα τα χρόνια και –δυστυχώς για τον Dave- συνέχιζε να πουλάει αρκετά περισσότερα αντίτυπα από το “Countdown…”. Και κάπως έτσι ξαναγύρισε η εμμονή του με τους METALLICA…
  
• Είπαμε METALLICA και θυμηθήκαμε μία τρομερή σύμπτωση για μία ακόμη φορά, των MEGADETH με τους METALLICA κι όχι μόνο. Όπως είναι γνωστό, οι MEGADETH ηχογράφησαν το “Go to hell”, για την ταινία “Bill and Ted’s bogus journey”, που κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1991 (άσχετα αν πολλοί το πήραν χαμπάρι από το “Hidden treasures” που είχε βγει το 1995). Ξεκινάμε με το γεγονός ότι η ταινία ήταν να ονομαστεί “Bill and Ted go to hell” και είχε ζητηθεί από το σχήμα να γράψει το ομώνυμο τραγούδι της ταινίας. Σιγά μην έχαναν την ευκαιρία για τόσο μεγάλη έκθεση σε κοινό, τρελοί ήταν; Έλα όμως, που ενώ είχαν κάνει όλες τις αλλαγές που τους είπαν, άλλαξε τελευταία στιγμή ο τίτλος της ταινίας (είπαμε, “Bill and Ted’s bogus journey”) κι έμειναν με το τραγούδι “Go to hell”. Πρώτα, λοιπόν, είχαν να κάνουν μ’ ένα τραγούδι που ακουγόταν σαν να έβριζε κάποιον στο εντελώς ξεκάρφωτο και όλοι τους ρωτούσαν ποιον στέλνουν στο διάολο!!! Στη συνέχεια, είχε και ο Alice Cooper τραγούδι “Go to hell”, στο δίσκο “Alice Cooper goes to hell” και είναι γνωστή η εξαιρετική σχέση ανάμεσα σε Mustaine και Cooper, όπου ο ηγέτης των ‘DETH τον αποκαλεί «νονό» του, επειδή τον βοήθησε πάρα πολύ στις δύσκολες περιόδους που είχε περάσει με τα ναρκωτικά και τις καταχρήσεις.
  Το τραγούδι αυτό, λοιπόν, ξεκινούσε μ’ ένα παιδί να τραγουδά τους στίχους από ένα νανούρισμα (αλήθεια δηλαδή, είναι αυτοί στίχοι για παιδικό τραγούδι; Για όνομα, δηλαδή):
  Now I lay me down to sleep
  I pray the lord my soul to keep
  If I should die before I wake
  I pray the lord my soul to take
  Στο τέλος του τραγουδιού, αναλαμβάνει δράση ο Mustaine, τραγουδώντας με τον γνωστό του τρόπο (ίσα που ανοίγει το στόμα δηλαδή):
  Now I lay me down to sleep
  Blah, blah, blah my soul to keep
  If I die before I wake
  I’ll go to hell for heaven’s sake!
  Φανταστείτε λοιπόν, τώρα, τον Mustaine, να ακούει για πρώτη φορά το “Enter sandman”, ελάχιστες μέρες μετά την κυκλοφορία του soundtrack (που σημαίνει ότι γράφτηκαν και ηχογραφήθηκαν και τα δύο τραγούδια, χοντρικά, την ίδια ακριβώς περίοδο) και να φτάνει στο σημείο μετά το solo του Hammett που λέει:
  Now I lay me down to sleep
  Pray the lord my soul to keep
  If I die before I wake
  Pray the lord my soul to take
  Το παθαίνεις ή δεν το παθαίνεις το εγκεφαλικό, ιδιαίτερα με όλη την προϊστορία της γκρίνιας του Mustaine με τους METALLICA και των τραγουδιών που υποστηρίζει ότι του έχουν «κλέψει»;
  
  Για να πούμε και αυτό που λέει ο Dave, επιπλέον, το “Enter sandman” έχει κάποια ομοιότητα και με το τραγούδι “Tapping into the emotional void” των EXCEL, που κυκλοφόρησε το 1989… Δεν ξέρω αν προσπαθεί να «ξορκίσει» την σύμπτωση της ομοιότητας των στίχων, αλλά ομολογώ ότι η αρχή των δύο τραγουδιών είναι αρκετά παρόμοια…
  
• Φοβερό σκηνικό, παίχτηκε και στην περιοδεία που ακολούθησε για το “Countdown…”, όπου οι MEGADETH, θα έπαιζαν support στους AEROSMITH, οι οποίοι είχαν μόλις κυκλοφορήσει το “Get a grip”, ένα δίσκο με ασύλληπτη εμπορική επιτυχία. Το γκρουπ είχε αρχίσει να «τρελαίνεται» με το ότι δεν είχαν πράγματα που υπέθεταν ότι θα είχαν, όπως να μπορούν να παίξουν τουλάχιστον μία ώρα μουσική, να έχουν ικανό χρόνο για soundcheck, χώρο για τα backdrop τους και διάφορα άλλα. Πάρα πολύ τσαντισμένος, σε μία συναυλία στο Dallas, κάποιος πέταξε στη σκηνή ένα μπλουζάκι των AEROSMITH την ώρα που έπαιζαν οι MEGADETH και ο Mustaine φύσηξε τη μύτη του πάνω στο μπλουζάκι και το πέταξε στο κοινό. Μετά τη συναυλία, έδωσε μία συνέντευξη στο ραδιόφωνο κι όταν ο DJ τον ρώτησε για ποιον λόγο δεν έπαιζαν παραπάνω ώρα, εκείνος απάντησε: «Δεν μπορούμε να παίξουμε πολύ χρόνο, επειδή οι AEROSMITH δεν έχουν πολύ χρόνο να ζήσουν»!!! Δυστυχώς γι’ αυτούς, ο Joe Perry και ο Steven Tyler άκουσαν τη συνέντευξη και δεν γέλασαν καθόλου. Αντιθέτως, έδιωξαν επιτόπου τους MEGADETH από την περιοδεία και πήραν τους JACKYL!!! Ναι, αυτούς με το «σόλο – αλυσοπρίονο»!!! Άσχετα με τη δημόσια δικαιολογία των «καλλιτεχνικών διαφορών», νομίζω ότι όλοι καταλαβαίνουμε τον πραγματικό λόγο που τους σούταραν από την περιοδεία, ύστερα από ελάχιστες (μπορεί και τρεις μόνο) εμφανίσεις.
• 

• Μετά την κυκλοφορία του “Countdown to extinction”, επίσης, άρχισαν να «υπαγορεύονται» στο σχήμα, διάφορα πράγματα που τους φαίνονταν ξένα κι αυτό είχε να κάνει αφενός με την τεράστια εμπορική επιτυχία που πλέον είχαν, αλλά και με όλες τις αλλαγές που είχαν αρχίσει να συντελούνται στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας και τη γενικότερη πτώση του heavy metal σε εμπορικό επίπεδο. Εκείνη την περίοδο, οι MEGADETH άρχισαν να φοράνε καρό πουκάμισα και ο Mustaine έλεγε: «το καρό πουκάμισο ήταν το νέο μαύρο t-shirt. Το μισούσα, γιατί η metal σκηνή, άρχισε να μοιάζει με συναυλία των PEARL JAM. Τα ρούχα που φορούσαμε στη σκηνή, ήταν σε σύγχυση, όπως και ολόκληρη η μουσική βιομηχανία». Επιπλέον, η εταιρία τους, τους πρότεινε να αφήσουν γένια, να βγάλουν τις άκρες από “M” στο λογότυπό τους, να «εξαφανίσουν» τον Vic Rattlehead και διάφορα τέτοια ωραία. Το τίμημα της επιτυχίας… Και τουλάχιστον το πρώτο διάστημα, οι MEGADETH ήταν «υποχρεωμένοι» να ακολουθήσουν τις επιταγές των ανθρώπων της μουσικής βιομηχανίας, διότι είχαν πλέον δίσκο στο #2 στο Billboard και δεν ήξεραν πώς να διαχειριστούν την επιτυχία τους. Ευτυχώς, αυτό κράτησε μόνο για λίγο καιρό…

Σάκης Φράγκος