Πέντε (5) δισκάκια από τον χώρο του underground ήχου, για να τσεκάρετε. Γιατί όπως είπαμε, δεν υπάρχει μόνο η βιτρίνα. Υπάρχουν και τα μέσα ράφια σε ένα μαγαζί! Πάμε να δούμε.
Retro αναγεννήσεως μέρος… δεν θυμάμαι. Πολύ ωραίος δίσκος αυτός των SPIRAL SKIES, με τίτλο “Blues for a Dying Planet”. Μιλάμε για τρομερό μείγμα. 60s ήχοι, ανακατεύονται με JEFFERSON AIRPLANE, BLACK SABBATH, πρώιμους IRON MAIDEN, αποκτούν occult υφή και όλα αυτά τραγουδισμένα από τα πολύ ωραία φωνητικά της Frida Eurenius. Πιθανότατα να σας θυμίσουν τους λατρεμένους JESS AND THE ANCIENT ONES και αυτό να σας πω την αλήθεια, μόνο ως παράσημο το βλέπω. Σε κάποια σημεία, το άλμπουμ γίνεται μυσταγωγικό. Οι φίλοι του ήχου και του ρεύματος που ονομάζεται vintage rock, στήστε χορό. Από τις κυκλοφορίες της χρονιάς για το είδος. Στεγνά.
Progressive doom/death από τους Ιρανούς ETERNAL CANDLE στο πολύ δυνατό “The Carved Karma”. Πρόκειται για το ντεμπούτο άλμπουμ τους, το οποίο κυκλοφορεί μετά από μια σειρά μεμονωμένων singles, τέσσερα τον αριθμό. Δεν γνωρίζω τη μπάντα, πρώτη φορά τους ανταμώνω, αλλά αυτό που ακούω θεωρώ πως είναι αρκετά πάνω από τον μέσο όρο ως σύνολο. Η μελωδία ισορροπεί με τη βαρύτητα στις κιθάρες, το brutal συναίσθημα «καλλιεργείται» μέσω των φωνητικών, συνεχείς αλλαγές θα σας κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον, ενώ πολύ καλή δουλειά γίνεται και από το rhythm section το οποίο δίνει τις απαραίτητες δυναμικές στη μουσική των Ανατολιτών. Ελάτε σε επαφή μαζί τους, μέσω των παρακάτω συνδέσμων:
https://eternalcandle.bandcamp.com
https://www.facebook.com/EternalCandleBand
Αυτό το δισκάκι άργησε να φτάσει στα αυτιά μου η αλήθεια είναι. Οι SISARE στο “Leaving the Land” παίζουν… τι παίζουν άραγε; Μάλλον progressive rock θα το χαρακτήριζα. Ναι, είναι τελικά. Τι indie, djent και κουταμάρες… Φανταστείτε μια πολύ ωραία μίξη από HAKEN, OPETH (τελευταία περίοδος), LEPROUS (στα χαλαρά τους σημεία), PORCUPINE TREE… Ok, τα φωνητικά αυτού του είδους παραμένουν εκνευριστικά μονότονα για μένα, αλλά η μουσική τους είναι πανέμορφη και ειδικά η κιθάρα κεντάει. Σίγουρα αξίζουν τη προσοχή σας, φίλοι του ύφους αυτού.
Στο “Waiting for the Endless Dawn” των TΗΕ ETERNAL, όλοι όσοι δεν μπορείτε να σκεφτείτε καν τον εαυτό σας χωρίς μια μικρή έστω, καθημερινή «τζούρα» από PARADISE LOST, SENTENCED, MY DYING BRIDE, ANATHEMA και γιατί όχι DRACONIAN (χωρίς τα τόσο ηχηρά brutal φωνητικά), θα βρείτε ένα πρώτης τάξεως placebo. Αρκούντως πεσιμιστικό, υποτονικό, αλλά και με τα γνωστά ξεσπάσματα του είδους, ενδείκνυται για αρκετές ακροάσεις. Να λοιπόν που ο εν λόγω ήχος, μετά από εκείνες τις ημέρες δόξης των early 90s – mid 00s, δείχνει πως δεν έχει τουλάχιστον …σβήσει.
FALLEN ANGEL – Cast out of Heaven. Οι φίλοι, οπαδοί, εραστές του αμερικανικού heavy/power τσεκάρετε οπωσδήποτε τη μπάντα αυτή. Έχει όλα εκείνα τα εφόδια που θεωρούνται απαραίτητα από σας τους ίδιους, ώστε να σας κερδίσουν. Τα σωστά φωνητικά, τον σωστό ήχο, τις σωστές επιρροές. Μου θυμίζουν ιδιαίτερα τους θεούς CAGE, και αυτό μόνο credit θα μπορούσε να είναι. Αν δεν σας κρατήσει μακριά η μεγάλη του διάρκεια (υλικό απουσίας οκτώ ετών είναι αυτό βέβαια) που υπερβαίνει ελαφρώς τα 70 (!) λεπτά, σίγουρα θα το εκτιμήσετε, μη σας πω θα το αγαπήσετε!
https://www.facebook.com/Fallen-Angel-104485219594948/
Δημήτρης Τσέλλος
