Που να φανταζόμασταν πριν μερικά χρόνια ότι θα υπήρχε τόσο κουτσομπολιό και παραφιλολογία πίσω από ένα δίσκο των WARLORD… Ειλικρινά, δεν θέλω να αναλωθώ καθόλου περαιτέρω σε κουβέντες που δεν έχουν κανένα άλλο νόημα, αφού έχουν γραφτεί και ειπωθεί τόσα και τόσα, με τους οπαδούς των WARLORD, τουλάχιστον στην Ελλάδα να έχουν διχαστεί, χωρίς καν να έχει κυκλοφορήσει ο δίσκος.
Εδώ, όμως, είμαστε να μιλήσουμε καθαρά για το μουσικό κομμάτι της υπόθεσης, χωρίς να δίνω καμία σημασία σε όλα τα υπόλοιπα, γύρω από το “Free spirit roar”. Πάμε λοιπόν στο δια ταύτα. Τα “Behold a pale horse” και “Revelation XIX”, είναι ουσιαστικά δύο διασκευές στους LORDIAN GUARD (που αν με ρωτάτε, τις βρίσκω κατώτερες από τα αυθεντικά). Τα “Conquerors” και “Alarm”, υπήρχαν στη συλλογή “The hunt for Damien”, με την ονομασία “William J. Tsamis final composition #1” και “William J. Tsamis final composition #2” αντίστοιχα.
Το “The bell tolls” το έχουμε ακούσει ως “For whom the bell tolls” από το demo των WARLORD του 1981, όπως και το “Worms of the earth”. Αμφότερα ήταν σε instrumental εκτελέσεις, τώρα έχουν φωνητικά. Τέλος, το “Free spirit soar”, το έχουμε ακούσει ως instrumental demo στο bonus CD του “Rising out of the ashes”, γραμμένο το 1997, όπως είχαμε μάθει τότε. Επειδή η promo εκδοχή του δίσκου που μας έστειλε η εταιρία, δεν είχε τα δύο bonus tracks, “The watchman” και “Twin”, που ήταν δύο από τα τρία καινούργια τραγούδια που έχουν γραφτεί, μαζί με το “The rider”, περίμενα να ακούσω την πλήρη εκδοχή του άλμπουμ για να γράψω τη γνώμη μου.
Να δω δηλαδή πόσο νόημα έχει όλη αυτή η διαδικτυακή διαμάχη, επειδή προφανώς αυτά τα τρία τραγούδια αποτελούν για ορισμένους η «πέτρα του σκανδάλου», αφού πρόκειται για τα ακυκλοφόρητα τραγούδια που μέρη τους είχαν βρει τα μέλη του γκρουπ από demo του Bill Tsamis και αποφάσισαν να βγάλουν το δίσκο.
Το ζήτημα με το “Free spirit soar”, δεν είναι αν έπρεπε ή όχι να βγει. Ούτε η εταιρία των WARLORD είμαι, ούτε πολύ περισσότερο ο Mark Zonder, που είναι η ψυχή του γκρουπ σήμερα, που δεν υπάρχει μαζί μας ο Tsamis, ούτε ο manager τους. Ίσως επειδή δυσκολεύομαι να ακούσω το γκρουπ χωρίς τον εμβληματικό κιθαρίστα του, δυσκολεύομαι να πιστέψω ότι ο Eric Juris των CRYSTAL VIPER, μπορεί να πιάσει το συναίσθημα και την ατμόσφαιρα του «Πατριάρχη» και σε συνδυασμό με τα φωνητικά του Giles Lavery, που είναι ένας τραγουδιστής διαφορετικού ύφους, χωρίς να λέω αν είναι καλός ή μέτριος, μου κάνουν το “Free spirit soar” να μου ακούγεται περισσότερο ένας Europower δίσκος, παρά ένα άλμπουμ των WARLORD.
Θα μπορούσε να είναι, για παράδειγμα, ένας από τους τελευταίους δίσκους των HAMMERFALL (για τους οποίους δίσκους δεν έχω και την καλύτερη γνώμη) ή ακόμα περισσότερο το μέτριο σόλο άλμπουμ του τραγουδιστή τους, Joacim Cans (που να μην ξεχνάμε, έχει περάσει και από τους WARLORD στο “Rising out of the ashes”), το “Beyond the gates”. Μου ακούγεται αρκετά τυπικός, χωρίς τα χαρακτηριστικά του ήχου τους, που έκαναν τόσο κόσμο στη χώρα μας, να τους λατρέψει.
Χωρίς να με ενδιαφέρει αν έπρεπε να βγάλουν αυτόν το δίσκο ή όχι, κρίνοντας από καθαρά μουσικής άποψης το “Free spirit soar”, βρίσκω τις διασκευές κατώτερες των αυθεντικών τραγουδιών, τα instrumental που τους έβαλαν στίχους και μελωδικές γραμμές, οκ, και τα καινούργια τραγούδια, σχετικά αδιάφορα.
Συμπερασματικά, θεωρώ ότι ο «θόρυβος» που προηγήθηκε της κυκλοφορίας, δεν είναι αντίστοιχος με τη μουσική αξία του δίσκου και είναι καθαρά υποκειμενικό το πόσο μπορεί να σας αρέσει ή όχι. Όπως στην περίπτωση του Jon Oliva που έβρισκε riff του αδικοχαμένου Criss και τα έβαζε σε δίσκους του, έτσι και τώρα, λέω ότι δεν με νοιάζει ποιανού είναι η μουσική, παρά μόνο αν ηχεί καλά στα αυτιά μου, σύμφωνα με τα δικά μου γούστα. Και στην περίπτωσή μας, το τελικό αποτέλεσμα, μου ακούγεται αρκετά μέτριο. Η απόφαση είναι δική σας.
5 / 10
Σάκης Φράγκος
