Γαλλία και death metal. Παρότι είναι πιο ευρέως γνωστοί για την σχολή που έχουν δημιουργήσει στο black metal, οι πρώτοι διδάξαντες του savoir vivre και του ρομαντισμού, τα τελευταία χρόνια, δεν έχουν μείνει εκτός των εξελίξεων και στο death metal. Με σημερινούς εξέχοντες μπάντες όπως τους BENIGHTED, SKELETHAL και NECROWRETCH να δείχνουν το δρόμο, οι Γάλλοι, παίρνουν το μερίδιο που τους αναλογεί από τη πίτα του ακραίου ήχου. Κάτι, στο οποίο συνεισέφερε και συνεισφέρει τα μέγιστα η επιτυχία των GOJIRA, οι οποίοι, χωρίς να είναι αυστηρά death metal συγκρότημα, λόγω των επιρροών τους, στρέφουν τα μάτια του κόσμου στη χώρα και στη σκηνή της.
Ανερχόμενη μπάντα σε αυτό το ύφος, οι WARSIDE από την Lyon. Ανεξάρτητα κυκλοφορούν το πρώτο τους EP με τίτλο “The enemy inside” στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς (Δεκέμβρη εν προκειμένω – όπως έχουμε ξαναπεί, καταραμένος μήνας για νέες κυκλοφορίες). Πατώντας play, μετά την εισαγωγή “Chapter II”, με το “Fahrenheit 451”, αυτό που βγαίνει από τα ηχεία μου είναι ένα μοντέρνο κράμα brutal death, με καταιγιστικά όπως πρέπει τύμπανα και έναν αρκούντως πειστικό και τσαμπουκαλεμένο τραγουδιστή.
Η δε δουλειά στα solos είναι πολύ καλή, με το solo στο “Heroes shed no tears” να ξεχωρίζει. Συνολικά σαν κομμάτια ως τα πιο πλήρη ξεχωρίζω το “History of violence”, που έχει τα πάντα και συμφέρει, και το ισοπεδωτικό “Feeding the crows”, που είναι το πιο περίτεχνο συνάμα. Τα δύο αυτά κομμάτια κιόλας, φέρνουν μια επιρροή BEHEMOTH που εμπλουτίζει το στυλ της μπάντας. Επίλογος μπαίνει με το “Warside” που παίρνει αμπάριζα ό,τι άφησαν τα προηγούμενα κομμάτια, με ένα κάπως μελωδικό θέμα σε fade out.
Ένα άκρως δυνατό EP – γνωριμίας με τους WARSIDE, μεστά γραμμένο, και κρίνεται αυστηρώς κατάλληλο για οπαδούς του μοντέρνου brutal death, ως μια ακόμα καλή προσθήκη στη συλλογή τους. Άξιοι! Εν αναμονή του full-length χτυπήματος τους…
8 / 10
Γιάννης Σαββίδης
