“An empire of charismatic leaders”
Οι Αγγλο-Φινλανδοί, WHEEL, κυκλοφόρησαν πριν λίγες μέρες, έναν ακόμη εξαιρετικό δίσκο, το “Charismatic leaders”, με τους TOOL, τους SOEN και τους MESHUGGAH, να μπλέκονται με μοναδικό τρόπο, στον πρώτο τους δίσκο στην Inside Out. Για να δούμε όλα τα ενδιαφέροντα που είχε να μας πει ο τραγουδιστής και κιθαρίστας του σχήματος, James Lascelles.
Τι έχει αλλάξει από τότε που κάνατε τη μεταγραφή από την OMN label services στην Inside out;
Πρόκειται πράγματι για πολύ μεγάλη αλλαγή. Η OMN ανήκει στο μάνατζμεντ της μπάντας, επομένως όλα όσα κάναμε μέχρι τώρα τα κάναμε μόνοι μας σε ότι αφορά την κυκλοφορία του “Moving backwards” και “Resident human”. Και για να είμαι ειλικρινής, εξεπλάγην πολύ που καταφέραμε να φτάσουμε τόσο μακριά με αυτή τη μέθοδο – νούμερο τρία στα Αυστραλιανά rock charts με το “Resident human” κάτι που δεν μπορούσαμε καν να διανοηθούμε. Αλλά εννοείται φυσικά πως η OMN είναι μια μικρή εταιρία που δεν έχει τα ίδια μέσα όπως η Inside out, επομένως αυτό που άλλαξε ήταν πως είχαμε ένα πολύ μεγαλύτερο budget και ένα μεγαλύτερο επιτελείο που προωθούσε τον δίσκο. Για να καταλάβεις, για το “Resident human” είχαμε τρία άτομα στο κομμάτι των δημοσίων σχέσεων, έναν για τη Γαλλία, έναν για την Φιλανδία και έναν για τον υπόλοιπο κόσμο. Αυτή τη φορά όμως έχουμε εφτά άτομα που προωθούν τον δίσκο και οργανώνουν συνεντεύξεις σε διάφορες χώρες. Σε ότι αφορά επίσης την προώθηση μας μέσω social media, το κάναμε αυτό μόνοι μας, αλλά στην Inside Out έχουν πολύ περισσότερη εμπειρία ειδικά στο μάρκετινγκ μέσω διαδικτύου
Ποιοι είναι οι «χαρισματικοί ηγέτες» στους οποίους αναφέρεται ο τίτλος του δίσκου;
Κανονικά, ο όρος αναφέρεται στον ηγέτη μιας θρησκευτικής σέκτας που είναι μεν χαρισματικός αλλά παράλληλα ένας δημαγωγός με ναρκισσιστική συμπεριφορά που ξέρει πως να χειραγωγεί τον κόσμο. Με τα χρόνια όμως βρίσκω πως ο όρος δεν αναφέρεται μονάχα σε θρησκευτικούς ηγέτες, αλλά και σε πολιτικούς. Το βλέπουμε στην γενικότερη ποπ κουλτούρα και στο σύγχρονο μάρκετινγκ, όπως με την Apple. Αν πεις κάτι αρνητικό για την Apple για παράδειγμα, ο κόσμος θα το πάρει πολύ προσωπικά. Χωρίς να θέλω να κρίνω κανέναν προσωπικά, νομίζω πως είναι ένα ενδιαφέρον φαινόμενο αυτό που τα βλέπουμε όλα σαν «εμείς και οι άλλοι» και συμπεριφερόμαστε με πρωτόγονο τρόπο. Είναι όντως σαν να ανήκουμε όλοι σε μια σέκτα, κάτι που πλέον είναι διαδεδομένο και σχεδόν φυσικό. Αυτό βέβαια συνέβαινε πάντοτε αλλά με το ίντερνετ συμβαίνει ολοένα και γρηγορότερα.
Η δισκογραφία σας φαίνεται να ισορροπεί ανάμεσα σε επικά κομμάτια που ξεπερνάνε τα δέκα λεπτά και άλλα πιο συμπαγή που κυμαίνονται στα τέσσερα με πέντε λεπτά. Ποια από αυτά σας ευχαριστούν περισσότερο να γράφετε και να παίζετε ζωντανά;
Και οι δύο κατηγορίες παρουσιάζουν ενδιαφέρουσες προκλήσεις. Εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την αρχική ιδέα που έχεις και αν αυτή η ιδέα προσφέρεται για ένα μεγάλο ή πιο σύντομο κομμάτι. Ένα καλό παράδειγμα είναι το “Disciple” από το νέο άλμπουμ το οποίο βασίζεται σε μια κεντρική ιδέα που το διατρέχει και που το κάνει ένα δυνατό σύντομο κομμάτι – γροθιά. Ή το “Empire” που είναι κοφτό. Λατρεύω φυσικά τα πιο δαιδαλώδη κομμάτια, αυτό είναι που με τράβηξε στην prog μουσική. Παράλληλα όμως είναι πολύ διασκεδαστικό και ικανοποιητικό όταν καταφέρνεις να συμπιέσεις την ουσία της μουσικής σου σε ένα σύντομο κομμάτι. Για μένα, prog σημαίνει πως δεν υπάρχουν κανόνες και πως μπορείς να τα δοκιμάσεις όλα.
Τι ήταν αυτό που σας ώθησε προς μια πιο metal κατεύθυνση και μάλιστα να ανοίξετε το δίσκο με ένα τόσο φρενήρες κομμάτι όπως το “Empire”;
Πιστεύω πως το κάναμε ήδη με το “Moving backwards” και το κομμάτι “Vultures” που είναι βαρύ αλλά ίσως όχι όσο το “Empire”. Βασικά, όταν αρχίσαμε να γράφουμε τον δίσκο πριν ένα χρόνο, είχαμε ήδη πολλές ιδέες που υπάρχουν στο δίσκο σ’ έναν φάκελο κάπου αποθηκευμένα και οι ιδέες αυτές ήταν γενικά για πολύ heavy κομμάτια. Απ’ το ξεκίνημα λοιπόν, ήταν ξεκάθαρο πως θα είχαμε να κάνουμε με ένα πιο δυνατό άλμπουμ από το “Resident human”. Επιπλέον, μας δόθηκε η ευκαιρία να περιοδεύσουμε στο παρελθόν με τους SOEN και KATATONIA και συνηθίσαμε στον live ήχο μας, κάτι που θέλαμε να αναπαράγουμε και στο στούντιο. Πιστεύω λοιπόν πως τώρα καταφέραμε να διοχετεύσουμε τον πιο «ζωναντό» ήχο του “Resident human” και την ένταση και τραχύτητα του “Moving backwards”. Αυτό αποτυπώθηκε στην παραγωγή. Ηχογραφήσαμε όλα τα όργανα στη Σουηδία με τον Fredrik Thordendal και τον Daniel Bergstrand των MESHUGGAH οι οποίοι έβαλαν το λιθαράκι τους. Ο Thordendal συγκεκριμένα έχει φτιάξει δικό του λογισμικό με drum samples τα οποία είναι πολύ heavy και τα οποία βρήκαμε πως θα ταιριάξουν γάντι στο νέο υλικό.
Ο παραγωγός σας Daniel Bergstrand είναι γνωστός για τις δουλειές του με μπάντες όπως DIMMU BORGIR, IN FLAMES, SOILWORK και MESHUGGAH. Η πλησιέστερη σε σας μπάντα με την οποία έχει δουλέψει είναι οι PAIN OF SALVATION. Τι σας έκανε να θέλετε να δουλέψετε μαζί του;
Για να είμαι ειλικρινής, αυτό ήταν που τον έκανε ελκυστικό για μας ως παραγωγό. Δεν θέλαμε να ακολουθήσουμε την πεπατημένη που κυριαρχεί στον prog metal χώρο, θέλαμε να βρούμε και να αποτυπώσουμε τον δικό μας προσωπικό ήχο και η ένταση και τραχύτητα στις παραγωγές που έχει κάνει ο Daniel ήταν η καλύτερη επιλογή. Από το ξεκίνημα γνωρίζαμε ακριβώς την αισθητική που θέλαμε. Η παραγωγή του επιπλέον, με τη συμβολή του Forrester στη μίξη, έχει συμβάλλει πολύ στο να ακούγονται πιο καθαρά και μπροστά οι ρυθμικές κιθάρες.
Πέραν από τους TOOL, έχετε επηρεαστεί μήπως από τους SOEN με τους οποίους περιοδεύσατε τα προηγούμενα χρόνια; Ποιες άλλες μπάντες είναι τα είδωλα σας;
Όταν ήμουν πιο νέος επηρεάστηκα αρκετά από τους MESHUGGAH και KARNIVOOL αλλά παράλληλα και από τους RADIOHEAD. Είμαι μεγάλος φαν των RADIOHEAD. Μπορώ να πω το ίδιο για τους ALICE IN CHAINS και SOUNDGARDEN. Μου αρέσει πολύ και ο ήχος στους δίσκους των NIRVANA, ο βρώμικος και ακατέργαστος ήχος σε όλους τους δίσκους τους εκτός του “Nevermind”. Ο ντράμερ μας είναι οπαδός των THE MARS VOLTA και έχει τζαζ παιδεία αλλά προσπαθούμε να μην έχουμε πολλές τζαζ επιρροές μη τυχόν και φανούμε υπερβολικοί. Ωστόσο, υπάρχουν κάποιες τζαζ αποχρώσεις ειδικά στο κομμάτι “The freeze”. Υπάρχουν και τόσες ωραίες επιλογές και εναλλακτικές που προσφέρει η τεχνολογία όπως με τα synths. Άκου για παράδειγμα τους LEPROUS και το κομμάτι τους “The sky is red”.
Πως κρίνετε την εισβολή της τεχνητής νοημοσύνης στη μουσική;
Πιστεύω πως το θετικό είναι πως θα υπάρξουν νέα είδη μουσικής που θα προκύψουν. Η τεχνολογία αυτή είναι προσβάσιμη και φτηνή, κάτι που θα βοηθήσει νέους εκκολαπτόμενους μουσικούς. Η τεχνολογία είναι ένα χρήσιμο εργαλείο. Παράλληλα, δεν βρίσκω ρεαλιστικό το ενδεχόμενο να παραγκωνιστεί εξ ολοκλήρου η μουσική από την τεχνητή νοημοσύνη. Θα χρειάζεται σε κάθε περίπτωση ένας άνθρωπος για να πει τι είναι καλό και τι όχι κάτι που έχει να κάνει με το προσωπικό γούστο και την εμπειρία του ατόμου. Υπάρχει βέβαια και μια σκοτεινή όψη σ’ αυτό. Ο νους μου πάει στη βιομηχανική επανάσταση στην Αγγλία όπου εργαζόμενοι έσπαγαν μηχανές με ρόπαλα γιατί έβλεπαν τις δουλειές τους να χάνονται. Προφανώς, ένας άνθρωπος που συναρμολογεί ένα αντικείμενο σε μια ώρα, δεν μπορεί να ανταγωνιστεί μια μηχανή που παράγει εκατό στον ίδιο χρόνο. Η τεχνητή νοημοσύνη πάντως έχει ανοίξει πολλά δημιουργικά μονοπάτια. Και όταν γράφεις κάτι μέσω ενός λογισμικού, αυτό είναι τέχνη, όπως συμβαίνει και με το sampling. Δες για παράδειγμα τι έχουν κάνει οι DAFT PUNK που πετσόκοψαν και ένωσαν ένα σωρό soul συνθέσεις και δημιούργησαν μέσα απ’ αυτή τη διαδικασία κάτι πολύ ενδιαφέρον. Είναι σίγουρα τρομακτικό γιατί η τεχνολογία αυτή είναι ακόμα καινούργια αλλά πιστεύω πως θα δούμε στη πορεία θετικά και αρνητικά.
Παρομοίως, πως βλέπετε την αναπόφευκτη χρήση του streaming σήμερα για τη μουσική; Πως θα λέγατε ότι σας επηρέασε ως μουσικούς και συνθέτες;
Δεν έχει αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο γράφω μουσική. Δεν είμαστε ξέρεις από κείνες τις μπάντες που επωφελούνται από το streaming. Πληρώνεσαι μέσω της πλατφόρμας για κάθε ξεχωριστό stream, επομένως, αν θες να βγάλεις χρήματα από το streaming, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να γράψεις έναν δίσκο εξήντα λεπτών με εξήντα κομμάτια σε μορφή single. Εμείς πάλι, έχουμε έναν δίσκο εξήντα λεπτών με εφτά κομμάτια. Αλλά πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Οι πηγές εσόδων που υπήρχαν κάποτε, έχουν εξαφανιστεί. Ακόμα και κάτι που θεωρούσαμε ως ανέγγιχτο, όπως το merchandise, έχει αλλάξει. Πέρυσι για παράδειγμα, παίξαμε σ’ έναν χώρο που, εκτός από ένα μερίδιο από τα εισιτήρια και το μπαρ, έλαβε 30% από τις πωλήσεις του merch, τη μοναδική μας πηγή εσόδων! Και τα έξοδα για μια νέα μπάντα που περιοδεύει είναι τεράστια. Νέοι μουσικοί και μπάντες λοιπόν ψάχνουμε συνέχεια πώς να γλιτώσουμε έξοδα. Το streaming σίγουρα έχει αντίκτυπο στα μουσικά γούστα του κόσμου και στο τι πουλάει και τι όχι.
Μπορείτε να μας πείτε λίγα πράγματα για την ερχόμενη περιοδεία σας με τους CALIGULA’S HORSE σε Αυστραλία, ΗΠΑ και Ευρώπη και τι προσδοκίες έχετε από την κυκλοφορία του “Charismatic leaders”; (η συνέντευξη έγινε πριν την περιοδεία τους)
Προφανώς, όπως είπες και συ, πιστεύω πως είναι το καλύτερό μας άλμπουμ, επομένως περιμένω να έχει ένα θετικό αντίκτυπο και πως θα αρέσει στον κόσμο. Θα ταξιδέψουμε για πρώτη φορά στην Αυστραλία και ανυπομονούμε να παίξουμε μαζί με τους CALIGULA’S HORSE τους οποίους θα μπορέσω να δω να παίζουν επιτέλους! Ύστερα, έχουμε την πρώτη μας headline περιοδεία στις ΗΠΑ και τον Καναδά με μια εξαιρετική support μπάντα, τους AVIATIONS που έβγαλαν ένα πολύ ωραίο άλμπουμ που ανακάλυψα πέρυσι και που θα χαρώ να ακούσω ζωντανά. Αλλά ξέρεις, τόσα χρόνια εμείς παίζαμε ως support, επομένως ανυπομονούμε να παίξουμε αυτή τη φορά ένα πιο μεγάλο σετ και όχι μόνο τέσσερα με πέντε κομμάτια. Στο τέλος του χρόνου θα περιοδεύσουμε στην Ευρώπη με τους MOLYBARON. Θα είναι ένας εξαιρετικός χρόνος για μας.
Σάκης Φράγκος
(απομαγνητοφώνηση: Φίλιππος Φίλης)
Φωτογραφίες: Anastasya Korol
