Η απόφαση των LYNYRD SKYNYRD να περιοδεύσουν για τελευταία φορά, προφανώς λόγω των προβλημάτων υγείας του βασικού μέλους τους και μόνου επιζώντα από την αρχική σύνθεση, κιθαρίστα Garry Rossington, οδηγεί το Νότιο Rock στο τέλος του. Οι μεγάλοι έχουν εγκαταλείψει τη σκηνή, είτε λόγω θανάτων (ALLMAN BROTHERS), με τον Gregg να μας αποχαιρετά πέρυσι, είτε όπως οι SKYNYRD για να μην πεθάνουν επί σκηνής. Αντίστοιχα ο θάνατος του Hlubeck των MOLLY HATCHET χτύπησε και τα δεύτερα, πλην σημαντικά ονόματα του Νότιου rock, όπως και ο θάνατος του Thomasson των OUTLAWS. Οι ZZ TOP είναι ένα σχήμα με περισσότερο blues επιρροές κι εσχάτως είναι δημιουργικοί κυρίως στον συναυλιακό τομέα. Η σημαία με τα δεκατρία αστέρια, το μουσικό κίνημα, που πήρε την μαύρη παράδοση των μπλουζ και την επανέφερε στις πιο «ρατσιστικές» πολιτείες αναμεμιγμένη με country και hard rock στοιχεία, κάνοντας την απόλυτη μίξη που λάτρεψαν λευκοί και μαύροι, φαίνεται ότι έχει έρθει η ώρα να κυματίσει μεσίστια, πριν υποσταλεί…
Ή μήπως όχι… Το Νότιο rock, έχει μια καινούργια γενιά σχημάτων που κάποια με πιο σκληρό ήχο μιλάνε στις νεότερες γενιές. Είναι ικανοί να συνεχίσουν να κρατάνε τις διπλές/τριπλές καθαριστικές επιθέσεις και τα γεμάτα αλκοολικούς ατμούς και γρέζα φωνητικά στην επικαιρότητα. Όλα αυτά σε μια υφήλιο που η πολιτική ορθότητα ευνουχίζει και αρνείται το δικαίωμα στους Νότιους να απολαμβάνουν την μουσική και τις συνήθειες τους (πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια, όπλα)… Υπάρχουν διιστάμενες απόψεις και εδώ θα παρουσιαστούν και ο δύο πλευρές.
Την δεκαετία του 2000, μιλάμε για την χρυσή εποχή του εναλλακτικού Νότιου ήχου με σχήματα σαν τους KINGS OF LEON, DRIVE BY TRUCKERS, MY MORNING JACKET, με αξιόλογα αλλά άψυχα αποτελέσματα γιατί τα κολεγιακά καρέ, αντικατέστησαν το μακρύ μαλλί του Νότου. Είδαμε όμως και την εμφάνιση νέων σκληροπυρηνικών παραδοσιακών ή λιγότερο παραδοσιακών Νότιων σχημάτων σαν τους BLACKBERRY SMOKE, BRAND NEW SIN, NASHVILLE PUSSY, Chris Hicks, GATOR COUNTRY, MAYLENE AND THE SONS OF DISASTER, SOUTHERN ROCK ALLSTARS, THE SHOWDOWN, RAGING SLAB, NASVILLE PUSSY, BLACK STONE CHERRY (οι πιο επιτυχημένοι, με τρία πολύ δυνατά άλμπουμ στο ενεργητικό τους και πραγματικά Hard rock υπόβαθρο), WHISKEY MYERS…
Στην κρουαζιέρα του Νότιου rock με τίτλο Southern Rock Cruise οι BLACKBERRY SMOKE χρίστηκαν ουσιαστικά διάδοχοι των SKYNYRD. Η αλήθεια είναι ότι η παρέα των Starr/Turner, έχει στραφεί σε πιο country μονοπάτια, (με έντονες αναφορές στο ήχο των άλλων μεγάλων χαμένων του ιδιώματος, των GEORGIA SATELLITES) απεμπολώντας τον κλασικό hard rock/Νότιο rock ήχο της, αλλά δεν παύει να είναι μια πολύ δυνατή επιλογή. Οι Zach Williams Band με το άλμπουμ τους του 2011 (Γιάννη Παπαευθυμίου ευχαριστώ), έδωσαν μια τονωτική ένεση με στοιχεία πρώιμων SKYNYRD αλλά προσωπικό ήχο. Αντίστοιχα οι Hard rockers από την Καρολίνα με Νότια στοιχεία και συγγένεια με τους KENTUCKY HEADHUNTERS, οι BLACK STONE CHERRY, έδωσαν πρόσφατα ένα EP με διασκευές σε μπλουζ στάνταρντ με σκληρότερο πιο μοντέρνο ήχο. Επίσης το νέο τους άλμπουμ “Family Tree” έχει μια στροφή στο βασισμένο στα μπλουζ, hard rock και επιρροές από ZZ TOP, BLACKFOOT, Muddy Waters, Robert Johnsons, John Lee Hooker. Η συνολική παρουσία τους και η αποδοχή τους στη Μ. Βρετανία τους έχει κάνει διεκδικητές του λαοπρόβλητου στέμματος αν και οι ρίζες τους είναι περισσότερο στο Αμερικάνικο hard rock και λιγότερο στην country. Στην παρέα του Νότιου rock, με πολλά στοιχεία πλέον country έρχονται τα παιδιά από τη Nashville, οι CADILLAC THREE, που απεμπόλησαν το sleaze rock παρελθόν τους και με την τελευταία τους δουλειά άγγιξαν πλέον τα όρια της καθαρόαιμης country, με λίγα Νότια στοιχεία.
Δημοφιλής αλλά με πιο κλασικότροπους rock δρόμους και στοιχεία πιο σόουλ, country, ο Chris Stapleton φέρνει στο νου τους EAGLES, FLYING BURRITΟ BROTHERS, ενώ οι WHITE BUFFALO του Jake Smith προσεγγίζουν την Americana, country και Νότιο rock, με τη λογική του μοναχικού ταξιδιώτη, τραγουδοποιού σε αντιστοιχία με την outlaw country του Scott H. Biram, που αποτελεί το πιο country άκρο, του Νότιου rock των 00’s. Παράλληλα η στροφή των country καλλιτεχνών σε πιο rock ακούσματα, έχει ενισχύσει το υβρίδιο του Southern rock, μέσα από τις δουλειές μουσικών όπως οι Toby Keith, Jimmy Aldridge. Ξεχωριστή περίπτωση αποτελεί ο Shooter Jennings που κινείται ανάμεσα στο Νότιο rock και στο Sludge metal και κυκλοφορεί δουλειές με διάφορα σχήματα, ονόματα ανάλογα τι θέλει να εκφράσει την συγκεκριμένη στιγμή.
Αντίστοιχα, ο μετανοημένος λευκός ράπερ Kid Rock, φαίνεται ότι αντιγράφει πλέον τον εαυτό του, υμνώντας τις μέρες που το ραδιόφωνο έπαιζε SKYNYRD και Hank Williams Jr, δείχνοντας όμως μια συνθετική κούραση. Ο ίδιος που με το άλμπουμ του 2007 “Rock N Roll Jesus” στην πράξη, έδειξε ότι έχει βιώσει και μεγαλώσει με το Νότιο rock. Στο single του 2008 “All Summer Long” (με samples από το “Sweet Home Alabama” επανέφερε στο προσκήνιο και το ραδιόφωνο, την τιμημένη μουσική του Νότου. Οι Tedeschi/Trucks band με τη συμμετοχή του Dereck Trucks (ex ALLMAN BORTHERS) φλερτάρουν με το κλασικό rock μπλουζ, ενώ ο έτερος πρώην κιθαρίστας των ALLMAN BROTHERS, Warren Haynes ακολουθεί τον δρόμο των ALLMAN, GRATEFUL DEAD με τους GOVN’T MULE, το πιο ευρηματικό και παραγωγικό σχήμα αυτοσχεδιασμών που υφίσταται, όσο και με πολύ καλές προσωπικές δουλειές. Απευθύνεται όμως στο κοινό που λατρεύει τον κιθαριστικό ήχο και τον αυτοσχεδιασμό. Από τη στάχτη των BLACK CROWES τα αδέρφια Robinson έχουν δημιουργήσει δύο σχήματα, που φλερτάρουν περισσότερο με τα μπλουζ και το κλασικό και Νότιο rock ο Rich μαζί με τον Marc Ford τους MAGPIE SALUTE και την ψυχεδέλεια και τα ανάλογα rock σχήματα ο Chris, με τους Chris Robinson BROTHERHOOD. Νέα ονόματα όπως ο Bo Bice φιναλίστ του American Idol συνέχισαν την Νότια μουσική παράδοση με επιτυχία, ακούστε το άλμπουμ του, με τον εκφραστικότατο τίτλο «3» και θα καταλάβετε. Όπως και τα συμμετοχή του στους BROTHERS OF THE SOUTHLAND με μουσικούς από OUTLAWS, ALLMAN, SRV, WET WILLIE BAND, GIANT.
Η συνέχεια θα δοθεί από συνεργασίες όπως αυτή των αδελφών Van Zant αν και όπως οι περισσότεροι Νότιοι πλέον αποκαλύπτουν περήφανα το country παρελθόν τους. Δεν θα δοθεί με πειράματα όπως αυτό των BLACKFOOT χωρίς κανένα αρχικό μέλος, με την επιμέλεια των συνθέσεων και του σχήματος από τον δημιουργό του και ως τώρα μέλος των SKYNYRD, Ricky Medlocke. Το “Southern native” του 2016 άφησε τον κόσμο αδιάφορο, για ένα σχήμα που με άλλο όνομα, θα είχε κάποια τύχη, αλλά όχι ως ψευδεπίγραφο, κάτι σαν το Nova Macedonia της FYROM.
Οι ZZ TOP προτιμούν τις περιοδείες αλλά η πρόσφατη δουλειά του Billy Gibbons με τα λάτιν και άλλα στοιχεία, έδειξε ότι οι δημιουργικοί χυμοί κυλούν πλούσιοι στο Τέξας. Αντίστοιχα ένα σχήμα που ζωντανά έχει Southern ξεσπάσματα είναι οι BLACK RISE PHOENIX που δεν λυπούνται κανένα όταν αποφασίζουν να πιάσουν τις τριπλές κιθαριστικές επιθέσεις. Δεν αναφέρονται βέβαια ως σωτήρες του Νότιου rock, αλλά ως δείγμα του που έχει φτάσει η επιρροή του.
Ο Dan Baird των GEORGIA SATELLITES συνεχίζει να παίζει κλασικό boogie/southern bar rock n’ rοll , ουσιαστικά με τα ίδια σχεδόν μέλη του προηγούμενου σχήματος του, αλλά παραμένει για ένα μικρό κοινό φανατικών. Από την άλλη τα παιδιά μεγάλων της country, οι Waylon Jennings και Hank Williams III με τις προσωπικές δουλειές τους, φλερτάρουν πλέον όχι μόνοι με το Νότιο rock/hard rock ο Shooter Jennings , ακούστε το “Family man” αλλά και με το ακραίο metal o Hank Williams III.
Νέα σχήματα (κάποιες φορές από βετεράνους μουσικούς) με πιο παραδοσιακό ήχο σαν τους PREACHER STONE, REBEL PRIDE, THE REGULATORS, 9 LONG LIVES, δεν έχουν καταφέρει να ξεφύγουν από τα στενά πλαίσια των Νότιων πολιτειών και των παραδοσιακών φίλων του συγκεκριμένου ήχου. Αντίστοιχα στην Ευρώπη υπάρχει μια υγιής σκηνή με σχήματα σαν τους Γερμανούς DESPERADOZ, THE BOSSHOSS τους δικούς μας DEATHSOUTH DEALERS, SOUNDTRUCK, POTERGEIST, HARDDRIVIN, JESSICA’S THEME BAND, τους βετεράνους Βρετανούς PIG IRON, τους Ούγγρους ASPHALT HORSEMEN, τους Φιλανδούς FREE RIDE. Οι περισσότεροι ακολουθούν την πιο μεταλλική προσέγγιση των BLACK LABEL SOCITY, DOWN, COC αλλά δείχνουν την απήχηση του Νότιου rock και στην Ευρώπη. Ψήγματα Νότιου ήχου θα υπάρξουν, υπάρχουν σε σχήματα σαν τους SHINEDOWN, NICKELBACK, S, 3 DOORS DOWN, 12 STONES, SISTER HAZEL που ουσιαστικά αποτελούν τον δημοφιλή hard rock-εναλλακτικό ήχο στις Η.Π.Α σήμερα, όσο και αν στην Ελλάδα, δεν τους αποδεχόμαστε.
Αν υπάρχει μια ελπίδα να ανάψει πάλι η φλόγα του Νότιου rock, θα έρθει από την γενιά που μεγάλωσε με SKYNYRD και Willie Nelson, Waylon Jennings, Merle Haggard και METALLICA. Τη γενιά που φορά τα στέτσον καπέλα της, χωρίς να «φοβάται» τους πολιτικούς ακτιβιστές/λογοκριτές τύπου Morello που προσπαθούν να ταυτίσουν την Νότια παράδοση, των ηθικών αξιών, με τον ρατσισμό, κυκλοφορώντας όμως άλμπουμ από πολυεθνικές και αμοιβόμενοι αδρά. Με έδρα πλέον την Ατλάντα και τη Nashville, πολλά νέα σχήματα, ξεκινάνε να παίζουν αυτά που τους αρέσουν και να τραγουδάνε για τον τρόπο ζωής με τον οποίο μεγάλωσαν. BLACK STONE CHERRY, Zach Williams, Chris Stapleton, φορτηγάκια, καραμπίνες, bourbon και μπαρ που θυμίζουν σκηνικό των Blues brothers, το Νότιο rock, μπορεί να βλέπει τη σημαία του να ξεθωριάζει, αλλά ακόμη να κυματίζει.
Στέλιος Μπασμπαγιάννης
