Όταν βλέπεις στο casting μίας ταινίας τα ονόματα των Michael Fassbender, Penélope Cruz, Cameron Diaz, Javier Bardem και Brad Pitt, την υπογραφή στην παραγωγή από τον Ridley Scott, τη συγγραφή του έργου να ανήκει στον Cormac McCarthy, συγγραφέα του πολυβραβευμένου βιβλίου “No country for old men” που έγινε μεταφορά και σε ταινία, και ένα τρέιλερ που δείχνει πολλά υποσχόμενο, είσαι έτοιμος για μία ταινιάρα που θα κάνει τον κόσμο να παραμιλάει. Η αλήθεια όμως απέχει παρασάγγας. Όντως ο κόσμος θα παραμιλάει, αλλά όχι για αυτόν το λόγο.
Η όλη ταινία περιστρέφεται γύρω από τον counselor (Michael Fassbender), του οποίου το όνομα δε μαθαίνουμε ποτέ, ο οποίος μπαίνει λόγω χρηματικής ανάγκης στο παιχνίδι του εμπορίου ναρκωτικών. Φυσικά, για να έχει κάποια αξία το σενάριο, κάτι πάει στραβά στην όλη διαδικασία και αρχίζει το ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Το μεγαλύτερο μέρος της ταινίας επικεντρώνεται σε συζητήσεις που κάνει κυρίως ο counselor με τους υπόλοιπους συμπρωταγωνιστές του και κατά δεύτερο λόγο η Malkina (Cameron Diaz). Οι συζητήσεις είναι wannabe φιλοσοφικού περιεχομένου, αλλά πιο πολύ μοιάζουν για αμπελοφιλοσοφίες που σκοπό έχουν να εντυπωσιάσουν τον ανίδεο θεατή. Ανουσιότητες ως επί το πλείστον που εκφράζει μέχρι και ο πιο τελευταίος των παρουσιών της ταινίας (βλ. ιδιοκτήτης μπαρ στο Μεξικό), με το Brad Pitt να κατέχει τις καλύτερες ατάκες της ταινίας αδιαμφισβήτητα, παρόλο σε δευτερεύοντα ρόλο. Κάπου εκεί ανάμεσα υπάρχουν αναπόφευκτα και μερικές σκηνές δράσης για να προχωρήσει η πλοκή, που έχουν κάποιο ενδιαφέρον και κρατάνε λίγο την προσοχή. Η δομή μπορεί να χαρακτηριστεί στην καλύτερη των περιπτώσεων άναρχη. Παρόλο που η ταινία διαρκεί περί τις 2 ώρες, το κόψιμο των σκηνών, η μετάβαση από τη μία στην άλλη και η ροή της ιστορίας σου δίνουν την εντύπωση ότι ο μοντέρ είχε τουλάχιστον λόξυγκα, καθότι συνέχεια πραγματοποιούνται άλματα. Το χειρότερο όμως από όλα είναι πως το τέλος είναι εντελώς αντικλιμακτικό, οπότε όχι μόνο δεν επιβραβεύει το θεατή για τις 2 ώρες που αφιέρωσε στην ταινία, αλλά τουναντίον νιώθεις ότι τον μουτζώνει για την επιλογή του.
Εάν ήμουν τακτικός σχολιαστής του youtube.com, πιστεύω ότι η ατάκα “έχασα 117 λεπτά από την ζωή μου που δεν πρόκειται να πάρω πίσω” είναι αντιπροσωπευτική του συναισθήματος που είχα όταν τέλειωσε η προβολή της ταινίας. Καλό κουράγιο!
Η ταινία θα προβάλλεται από την Πέμπτη 21/11 στους κινηματογράφους από την Odeon.
Κωνσταντίνος Βασιλάκος
