Έφτασε το τέλος και του 2013, μιας χρονιάς που –κατά τη γνώμη μου- ξεκίνησε πολύ καλά, αλλά από τα μέσα και μετά έκανε κοιλιά, σε ότι έχει να κάνει με τις καινούργιες κυκλοφορίες που βγήκαν. Όπως είναι φυσικό και λογικό, οι συντάκτες του ROCK HARD, έσπευσαν να φτιάξουν τις λίστες τους, για έναν ακόμη χρόνο, με τα 20 καλύτερα άλμπουμ τους και τις 3 απογοητεύσεις. Το θετικό είναι ότι για μία ακόμη φορά, αντιμετώπισα τη γκρίνια τους, επειδή τα 20 άλμπουμ, φάνηκαν λίγα για να χωρέσουν όλα όσα τους άρεσαν. Επίσης, είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι μέσα στα 25 καλύτερα της τελικής λίστας χώρεσαν σχεδόν όλα τα είδη, από τα πιο παραδοσιακά, μέχρι τα πιο σύγχρονα.
Μέχρι την τελευταία λίστα που παρέλαβα, το BLACK SABBATH με το VOLBEAT ήταν ισόβαθμα στην κορυφή, με τελικούς νικητές τον Ozzy, τον Iommi και την εξαιρετική επιστροφή τους με το “13”. Για μία ακόμη φορά, μεγάλα/δημοφιλή ονόματα έλαμψαν με την απουσία τους, αρκετά απ’ αυτά μονοπώλησαν τις απογοητεύσεις, με τους MEGADETH, τον Phil Anselmo και τους QUEENSRYCHE (του Tate), να υπάρχουν σχεδόν σε κάθε λίστα!!! Επίσης, σε ότι αφορά τα ελληνικά σχήματα, οι ROTTING CHRIST σε χρονιά που έβγαλαν δίσκο, βρήκαν γκρουπ να έχει περισσότερες ψήφους και μιλάω για τους THOU ART LORD, ενώ αρκετά καλά πήγαν και οι NIGHTFALL.
Υπενθυμίζουμε ότι μπορείτε να ψηφίζετε και τους δικούς σας αγαπημένους δίσκους για το 2014, στέλνοντας ένα e-mail στο info@rockhard.gr (όλες οι λεπτομέρειες εδώ)
Υγεία, τύχη, ψυχική και σωματική δύναμη και φυσικά καλές μουσικές σε όλους για το 2014 εκ μέρους όλης της συντακτικής ομάδας του ROCK HARD!
(Ο τρόπος βαθμολόγησης είναι ο εξής: Σε κάθε λίστα ο πρώτος δίσκος παίρνει 20 βαθμούς, ο δεύτερος 19, ο τρίτος 18 κ.ο.κ. Για κάθε επανεμφάνιση σε λίστα, υπάρχει bonus δύο βαθμών. Σε περίπτωση ισοβαθμίας, μετράμε α) ποιος δίσκος υπάρχει σε περισσότερες λίστες και β) ποιος είχε υψηλότερη θέση).
Σάκης Φράγκος
1. BLACK SABBATH – “13” 162 βαθμοί
«Περιμένετε να αλλάξει το heavy metal από το “13”; Κάνατε λάθος που φτάσατε μέχρι αυτό το σημείο να διαβάζετε την παρουσίασή του. Το “13” έχει την SABBATH ατμόσφαιρα που περιμένουν όλοι, τις πολύ βαριές συνθέσεις με τα ασήκωτα riff και είμαι βέβαιος ότι δεν θα απογοητευτεί κανείς οπαδός τους ακούγοντάς το. Νομίζω ότι είναι μια δυνατή κλωτσιά προς τα εμπρός στο heavy metal και από καιρού εις καιρόν, πρέπει τα «γερόντια» να δείχνουν τον τρόπο στους νεότερους. Σίγουρα ένας από τους πέντε κορυφαίους δίσκους επανασύνδεσης που έχω ακούσει ποτέ μου.» (8,5 / 10)
2. VOLBEAT – “Outlaw gentlemen and shady ladies” 158 βαθμοί
«To “Outlaw gentlemen & shady ladies” είναι ένας δίσκος που απολαμβάνεις μόνο αν αποτάξεις τις ταμπέλες και μόνο αν τον ακούσεις καθαρά σαν αυτό που είναι από τη φύση του… Ποιοτική μουσική από μία μπάντα που δεν κολλάει σε “πρέπει” και στερεότυπα. Άλλωστε οι VOLBEAT παίζουν… VOLBEAT. Και αυτό γιατί μπορούν! Όπως λέει και ο ίδιος ο Poulsen, “If something moves you, I don’t care what it is”. Και οι VOLBEAT σε ταρακουνάνε!» (8,5 / 10)
3. CLUTCH – “Earth rocker” 126 βαθμοί
«Οι CLUTCH είναι για τα 90’s – 00’s ο,τι και οι AC/DC για τα 70’s – 80’s, ό,τι και οι MOTORHEAD για τα 80’s – 90’s. Μη ψαρώνετε με διαφορά εμπορικότητας, άλλες εποχές, κάθε πράγμα στον καιρό του και…οι CLUTCH όλο το χρόνο! Μετά από μια εικοσαετία γεμίζουν τις μέρες μας με τρόπο που ελάχιστοι καταφέρνουν και γι’ αυτό θα τους ευγνωμονούμε για πάντα. “What’s this about limits? Sorry I don’t know none”.» (8,5 / 10)
4. THE OCEAN – “Pelagial” 119 βαθμοί
«Το “Pelagial” δεν είναι ένας “βαπτισμένος” concept δίσκος, όπως πολλοί άλλοι της τελευταίας δεκαετίας. Είναι η επιτομή της δόμησης των μουσικών συνθέσεων πάνω σε μια συγκεκριμένη μέθοδο και αισθητική. Χρειάζονται δηλαδή και γνώσεις και γούστο για να έχεις αυτό το αποτέλεσμα. Όταν μάλιστα υπεισέρχεται και το κομμάτι της εμπορικότητας με την έννοια της ευκολίας στο άκουσμα, και καταφέρνεις να επιτύχεις, μιλάμε για ένα πραγματικά σπάνιο αποτέλεσμα που σίγουρα θα συζητηθεί πολύ φέτος, από ειδήμονες και μη.» (9 / 10)
5. DREAM THEATER – “Dream theater” 100 βαθμοί
«Γενικότερα ο ήχος του “Dream theater” μου έδειξε ότι ήθελαν να πιάσουν λίγο το κλίμα των “Images…” και “Awake” με ολίγη από “Octavarium” αλλά και αναπόφευκτα και των υπολοίπων άλμπουμ που έχουν βγάλει με τη Roadrunner, από το “Systematic chaos” δηλαδή και μετά, με χαρακτηριστικό ότι σε καμία περίπτωση δεν ακούγεται σαν συνέχεια του “A dramatic turn of events”. Οι DREAM THEATER, ακούγονται φρέσκοι και πλήρως απελευθερωμένοι να παίξουν τη μουσική που επιθυμούν στον απόλυτο βαθμό…» (7,5 / 10)
6. FATES WARNING – “Darkness in a different light” 97 βαθμοί
“Ό,τι και να πούμε όμως για κάποιο τραγούδι, τίποτα δεν μπορεί να αποδώσει την αρτιότητα, πολυπλοκότητα και πολυχρωμία του “And yet it moves” που ολοκληρώνει το άλμπουμ. Το ολοκληρώνει, επειδή είναι τελευταίο, αλλά κι επειδή το ανεβάζει επίπεδα! Μέσα σε 14 λεπτά, βιώνουμε το νέο έπος, μια μπάντας που έχει να γράψει κάτι τόσο μακροσκελές από το “Still remains” του “Disconnected”. Το τραγούδι αγγίζει το μακρινό (“No exit”, “Perfect symmetry”), αλλά και το κοντινό παρελθόν (“FWX”), φροντίζει να εσωκλείσει ένα μελαγχολικό, ακουστικό μέρος και να δείξει και μια πιο σύγχρονη πτυχή της συνθετικής ευφυΐας του Jim Matheos. Προσθέστε και τα διαφορετικά κιθαριστικά σόλο σε αρχή (κάτι που θα χωρούσε και στο πρώτο προσωπικό του άλμπουμ, “First impressions”;), μέση και τέλος του κομματιού για να ενθουσιαστείτε.” (9 / 10)
7. ENFORCER – “Death by fire” 88 βαθμοί
«Οι ENFORCER και σ’ αυτόν το δίσκο, συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησε το “Diamonds” έχοντας ανεβάσει λίγο ακόμα τις ταχύτητες. Για όσους δεν γνωρίζουν τον ήχο τους, φανταστείτε όλη την σκηνή του NWOBHM στις 45 στροφές με λίγη από τη βρωμιά των MOTORHEAD. Οι ENFORCER είναι από τους πρωτεργάτες της αναβίωσης του κλασικού metal και η μαγκιά τους είναι ότι live είναι ακόμα καλύτεροι από τα άλμπουμ, αυτό είναι μάλιστα που τους έφερε και εδώ που τους έφερε. Δεν γνωρίζω άνθρωπο που να τους έχει δει live και να μην έχει φύγει με το στόμα ανοικτό από το απίστευτο παίξιμο, την πώρωση και την κά**α που βγάζουν επί σκηνής. Στην πρώτη τους εμφάνιση στην Ελλάδα, στο Up The Hammers Festival, το μισό κοινό μετά το live πήγε να αγοράσει το CD τους στα merch stands, αυτό είναι και μια συμβουλή για τα γκρουπ που προσπαθούν να κάνουν καριέρα στο facebook.» (8 / 10)
8. AUDREY HORNE – “Youngblood” 87 βαθμοί
«Παρελθοντολαγνεία; Και ναι, και όχι. Γιατί σχεδόν τα πάντα εδώ μέσα κοιτάζουν προς τα κει, αλλά είναι δοσμένα με τέτοια φρεσκάδα που δεν ενοχλεί. Οι AUDREY HORNE αφήνουν πίσω τις πιο εναλλακτικές rock φόρμες του προηγούμενού τους δίσκου και μας δίνουν ξεκάθαρα μία heavy metal/hard rock δουλειά, που αν κουνηθεί από το top – 10 μου (τουλάχιστον) στο τέλος της χρονιάς, θα αρχίσω να βλέπω φανατικά την Ντόρα την μικρή εξερευνήτρια! Ταμπέλες όπως New Wave Of Traditional Heavy Metal και το κακό συναπάντημα να μας λείπουν! Εξάλλου τα παιδιά ντύνονται σαν άνθρωποι και όχι σαν «λατέρνες», ζουν στο τώρα αλλά δεν ξεχνούν το χθες. Όπλο τους το απίστευτο ΝΙΩΣΙΜΟ στη σύνθεση που τους επιτρέπει να φτιάξουν ένα δίσκο μόνο με ύμνους.» (9 / 10)
9. THE DILLINGER ESCAPE PLAN – “One of us is the killer” 86 βαθμοί
«Μιλάμε για την επιτομή του math/metal/hardcore των 00’s. Γενικά όλος ο δίσκος δεν σε αφήνει να πάρεις ανάσα, εξαλείφοντας ταυτόχρονα την όποια εν δυνάμει επιλογή να παραλείψεις κάποιο τραγούδι. Αυτό είναι ίσως το σημαντικότερο βήμα του συγκροτήματος, η συμπύκνωση των ιδεών στον ιδανικότερο χρόνο. Τέρμα οι πλατειασμοί και οι φλυαρίες. Με το που ξεκινάει ο δίσκος μετατρέπεσαι αυτόματα σε υποχείριο των παρανοϊκών ρυθμών του συγκροτήματος. Έχοντας μια αποστασιοποιημένη αλλά σταθερή επαφή με τη μπάντα, από το “Ire Works” κι έπειτα, θα έλεγα ότι το “One of Us Is the Killer” κατεβαίνει συνθετικά προς το μέσο όρο του core οπαδού και διατηρώντας την ίδια ποιότητα τον τραβάει με τον τρόπο του σε ένα νέο, άγνωστο μέχρι πρότινος, κόσμο εμπειριών. Είναι ίσως το ασφαλέστερο εφαλτήριο για να γνωρίσει κανείς καλύτερα τη κοσμοθεωρία των TDEP.» (8,5 / 10)
10. CULT OF LUNA – “Vertikal” 83 βαθμοί
«Νιώθω πως κούρασα, πως η λέξη έμπνευση μετά από τέτοιους δίσκους αποκτά άλλη διάσταση. Οι CULT OF LUNA δεν επαναπαύονται, τεστάρουν πρώτα τα δικά τους όρια και στη συνέχεια τα δικά μας. Μετά από πέντε δίσκους, καταφέρνουν ακόμη και εκπλήσσουν (θετικότατα), κερδίζοντας με το «σπαθί» τους πλέον μια θέση στους μεγάλους του είδους. Η λέξη «πρόοδος» αποκτά άλλες διαστάσεις, εκεί που νομίζεις πως ξέρεις αρκετά και βρίσκεσαι σε ένα καλό επίπεδο γνώσης και αντίληψης των πραγμάτων, έρχεται μια ταινία, ένας πίνακας ζωγραφικής, μια φωτογραφία, ένας δίσκος, που μπορεί να σε κάνει να νιώσεις άβολα και να πέσεις στο άτσαλα στο έδαφος από το «συννεφάκι» ξερολίασής σου, αναθεωρώντας τα ίδια σου τα πιστεύω… Και το “Vertikal” είναι ένας τέτοιος δίσκος. Σε αυτή τη δισκοκριτική, θα μπορούσα να υιοθετήσω λόγιο ύφος, να πετάξω από δω και από κει 3-4 λέξεις που χρησιμοποιώ δυο φορές το χρόνο ώστε να ψαρώσω κόσμο, αλλά φρόντισε ήδη να με ρίξει από το «συννεφάκι» μου. Ακούστε τον, νιώστε τον, ΖΗΣΤΕ ΤΟΝ, κάθετα, οριζόντια, ακόμη και τιμωρία κουτσό στη γωνία… Ακόμη εδώ είστε;;;» (9 / 10)
11. MONSTER MAGNET – “Last patrol” 80 βαθμοί
«Η έννοια του groove, το μπάσο που ντύνει το τραγούδι, οι κιθάρες που κεντάνε με επιρροές από CRAZY HORSE μέχρι πρώιμους ROLLING STONES και πάνω απ’ όλα ο καθηλωτικός Wyndorf , που απλά διευθύνει το συγκρότημα από την κόλαση, σε ένα πάρτι του Τίμοθυ Λήρυ, όπου αν η απόδοσή τους είναι κακή, θα τους περιμένει ο Τσαρλς Μάνσον, για να υπογράψουν συμβόλαιο με την επόμενη ζωή.
Αργοί βασανιστικοί ρυθμοί που σε χάνουν και σε ξυπνάνε με τον ίδιο απότομο τρόπο, μέσα από ογκώδη κιθαριστικά riff και ντραμς που γκρεμίζουν βουνά. Ένα άλμπουμ-απόλαυση, που φέρνει πολύ κοντά στο “Superjudge” με ολίγο από “Powertrip” , αλλά και πάλι είναι τόσο παλιομοδίτικο, που θα ξενίσει τους πάντες εκτός από τους οπαδούς τους. Αν δεν σας φοβίζει ο όρος μεταλλική ψυχεδέλεια, βυθιστείτε στην ακρόαση της μουσικής, που παίζει αυτή η χαμένη περίπολος. Πολύ μακριά, στις εσχατιές του διαστήματος, θα τους συναντήσετε, με γυναίκες από τον Άρη και ποτά από τον Ποσειδώνα, να ψάχνουν τους χαμένους δαχτύλιους του Κρόνου, με τα όργανα στο σκάφος, να πηγαίνουν κατ ευθείαν στην καρδιά του ήλιου… Για όσους ξέρουν… If six was nine». (8,5 / 10)
12. THE VISION BLEAK – “Witching hour” 79 βαθμοί
«Όσοι έχετε ασχοληθεί με τη μπάντα, ξέρετε απολύτως τι να περιμένετε και εδώ. Λυρισμός, μελωδία, θεατρικότητα, και αυτή την ιδιαίτερη ατμόσφαιρα που μπορούν και δημιουργούν οι Γερμανοί. Όσοι πάλι δε ξέρετε τί εστί EMPYRIUM, μπορείτε να πάρετε σαν γενικότερη βάση το gothic metal, να προσθέσετε avant-garde, αλλά και πάλι, καλό είναι να ακούσετε κατευθείαν γιατί ο ήχος τους είναι ιδιαίτερος. Οι ίδιοι το λένε “horror metal”, αλλά κι αυτό είναι τελείως αόριστο… Συγκρότημα πολύ ιδιαίτερο ηχητικά, που αποτελεί σταθερή αξία, μουσικοί που δε σταματάνε να δημιουργούν ωραία μουσική, που δεν επαναπαύονται και κομμάτια που το κάθε ένα έχει κάτι διαφορετικό να σου προσφέρει. Δεν είναι πολλά τα συγκροτήματα άλλωστε που κυκλοφορούν σταθερά πολύ καλές δουλειές. Απολαύστε το…» (8 / 10)
13. THOU ART LORD – “The regal pulse of Lucifer” 77 βαθμοί
«Παραμόρφωση και riffs που παραπέμπουν σε ROTTING CHRIST εποχής “Thy mighty contract”, καθώς και groov-άτα αλά CELTIC FROST. Ψυχωτικά πλήκτρα που “φωνάζουν” Magus, καταιγιστικό old school drumming και φυσικά “σατανικό” feeling. Τα brutal φωνητικά του Gothmog ίσως καλύτερα από ποτέ, πλαισιώνονται από τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Necromayhem και τα απόκοσμα του The Magus… Τρομερό comeback από τους THOU ART LORD, πολύ καλύτερο απ’ ότι περίμενα! Έχει όλα αυτά που μας λείπουν από τα 90s, όσοι τα ζήσαμε. Ο καιρός θα δείξει αν πρόκειται για το καλύτερο άλμπουμ τους. Το “Eosforos” είχε βάλει πολύ ψηλά το πήχη. Σίγουρα πρόκειται για έναν από τους καλύτερους δίσκους του ’13, αν όχι ο καλύτερος.» (9,5 / 10)
14. KVELERTAK – “Meir” 76 βαθμοί
«Οι KVELERTAK, είναι η μπάντα που θες να ακούς στο τελειωμένο bar, αφού έχεις πιει 15 μπύρες και έχεις όρεξη για καυγά, η μπάντα που θα σου δώσει τα guts να δείρεις ΕΣΥ αυτούς που σε πείραζαν τόσα χρόνια στο σχολείο, η μπάντα που θα μπορούσε να είναι η αγαπημένη του πέταλου των φανατικών της Viking FK (ομάδα ποδοσφαίρου του Stavanger, τόπος καταγωγής των Νορβηγών). Οι KVELERTAK είναι τόσο μπουνταλάδες, που θα κάνουν ακόμη και γυναίκα να φτύσει στο δρόμο μια ροχάλα να, και να νιώσει περήφανη γι’ αυτό. Οι KVELERTAK, ΕΙΝΑΙ μεγάλη μπάντα… Το πόσο, θα δείξει.» (8 / 10)
15. TESSERACT – “Altered state” 75 βαθμοί
«Το συγκρότημα φαίνεται πως μπαίνει σε καλούς μπελάδες, δημιουργώντας γύρω από το όνομά του το μυστήριο, για το τι, το πώς και το αν τελικά θα έπρεπε να παίζουνε σε αυτόν τον δίσκο. Στο πιο απλό δίλημμα σχετικά με το αν πρόκειται για αριστούργημα ή συνονθύλευμα επιρροών, η ζυγαριά γέρνει ελαφρώς προς τα αριστερά, θέτοντας έτσι το δημιούργημα των TESSERACT υποψήφιο για ένα από τα καλύτερα της χρονιάς. Μένει μόνο να δούμε ποια θέση θα λάβει στις τελικές μας λίστες.» (7 / 10)
16. ORPHANED LAND – “All is one” 74 βαθμοί
«Ο Kobi Fahri και η παρέα του αξίζουν συγχαρητηρίων για αυτό που έχουν καταφέρει με τη μουσική και τους στίχους τους, δηλαδή να προσπεράσουν μίση και αντιπαλότητες αιώνων που προήρθαν από ηλίθια και γελοία αίτια και να ενώσουν λαούς που στην κυριολεξία είναι εχθροί μεταξύ τους, υπό μία κοινή σημαία. Αυτή της μουσικής και συγκεκριμένα του heavy metal. Γιατί metal είναι οι ORPHANED LAND, για όσους τους θεωρούν «φλώρους» επειδή δεν παίζουν στο 220 και πάνω ή επειδή έχουν «σκυλάδικα» στοιχεία. Τα παράπονά σας στα σκυλιά στις πίστες και φωνάξτε και τον μπόγια να τα μαζέψει. Αυτή είναι η μουσική του τόπου τους και ο συνδυασμός με το metal και ειδκά με την επιτυχία των OPRHANED LAND δεν είναι και εύκολος νομίζω.» (9 / 10)
17. STEVEN WILSON – “The raven that refused to sing (and other stories)” 73 βαθμοί
«…ένας δίσκος με συνεχή highlights, εκπληκτικά σόλο και ατμόσφαιρα που δεν σε αφήνει να ξεκολλήσεις. Η παραγωγή του Alan Parsons, έχει κάνει το συνολικό αποτέλεσμα πιο συμπαγές από ποτέ και μου έκανε εντύπωση πως ο Wilson άφησε άλλον άνθρωπο να αγγίξει το υλικό του. Όπως αποδείχθηκε δεν έκανε λάθος. Ο δίσκος, δεν είναι απλά καλός, είναι συγκλονιστικός. Τόσο συγκλονιστικός, που έκανε τα μαύρα σύννεφα που είχαν αρχίσει να απλώνονται κάθε φορά που άκουγα ότι ο Steven Wilson έβγαζε δίσκο, να διαλυθούν μονομιάς και το “The raven…” να είναι η μόνιμη συντροφιά μου στο αυτοκίνητο εδώ και δύο μήνες…» (9 / 10)
18. KATATONIA – “Dethroned and uncrowned” 69 βαθμοί
«Θα περίμενε κανείς λοιπόν να ακούσει απλά τα 11 τραγούδια του “Dead end kings” με ακουστική κιθάρα, άντε ίσως ένα πιάνο που και που… Όπως δηλαδή κάνουν συχνά πυκνά αρκετές μπάντες. Σιγά μην ακολουθούσαν οι Σουηδοί το στενό όρο “acoustic”. Το άλμπουμ απλά “ξεγυμνώνεται” από το drumming και τη παραμόρφωση στη κιθάρα. Δε χάνει όμως τίποτα από τις μελωδίες. Απλά δε θα τις ακούσετε από την ηλεκτρική του Anders, όπως και δε θα ακούσετε τα samples παιγμένα με τον ίδιο ήχο… Τι να πεις για τους Σουηδούς; Συνεχίζουν να είναι άψογοι και αν όχι τέλειοι, πάντα αγγίζουν την τελειότητα με ότι καταπιάνονται. Εδώ την αγγίζουν. Το “Dethroned & uncrowned” θα ήταν τέλειο αν ήταν πιο dark… Του λείπει αυτό. Όσοι ήταν ή συνεχίζουν να είναι διστακτικοί κάθε φορα που βγάζουν κάτι καινούριο οι ΚΑΤΑΤΟΝΙΑ, καλύτερα να πάψουν. Δεν ήρθε η στιγμή ακόμα που θα κάνουν κάτι μέτριο! Ούτε τώρα με ένα “acoustic” άλμπουμ!» (8,5 / 10)
19. WARLORD – “The holy empire” 68 βαθμοί
«Ο δίσκος περιέχει 8 τραγούδια που ως κοινό γνώμονα έχουν το μοναδικό epic feeling και τον λυρισμό που αποτελούσε βασικό συστατικό της μουσικής των WARLORD. Από το πρώτο τραγούδι παγιδεύεσαι σε έναν «ιστό» που σε κρατά κολλημένο μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο, με την πλειοψηφία των συνθέσεων να αποτελείται από mid tempo ρυθμούς με ελάχιστες ταχύτητες και ξεσπάσματα. Η κιθάρα του Tsamis σε συνδυασμό με τον πάντα σταθερό Mark Zonder στα τύμπανα έχουν τον πρώτο λόγο με τα πλήκτρα απλά να συντηρούν την όλη μυστικιστική ατμόσφαιρα. Ίσως είναι ένα από τα ελάχιστα συγκροτήματα που προσέχω τις μελωδίες της κιθάρας ακόμα και όταν ακούγεται ο τραγουδιστής.» (9 / 10)
20. ROTTING CHRIST – «Κατά το δαίμονα εαυτού» 67 βαθμοί
«Αν μπούμε, όμως, στη διαδικασία να θεωρήσουμε πως με αυτό το δίσκο οι ROTTING CHRIST απλώς επανασυστήνουν ό,τι έκαναν στο “Theogonia” και στο “Aealo”, θεωρώ πως αδικούν μια πολύ πρωτοποριακή προσπάθεια της τοποθέτησης των πολυεπίπεδων φωνητικών σε πρωταγωνιστικό ρόλο και της χρήσης πολλών γλωσσών με αξιοθαύμαστο τρόπο. Μάλλον μας έχουν «κακομάθει» σε επιτυχημένα αποτελέσματα, αλλά για θυμηθείτε πόσο αναποτελεσματικές ήταν οι προσπάθειές τους στα “Khronos” και “Genesis”, στέλνοντας το group στο καλλιτεχνικό τους ναδίρ. Ο Σάκης στα δικά μου μάτια πήρε το ύφος που έχει καθιερώσει και το έφτασε στο τελικό στάδιο της ολοκλήρωσης του, εστιάζοντας σε παραμέτρους που δεν έχει ξανασχοληθεί – εκεί κρύβεται το ελιξήριο της νεότητας του ως συνθέτης;” (9 / 10)
21. SAXON – Sacrifice 62 βαθμοί
22. NIGHTFALL – Cassiopeia 61 βαθμοί
23. AVATARIUM – “Avatarium” 61 βαθμοί
24. AVANTASIA – “The mystery of time” 59 βαθμοί
25. WITHERSCAPE – “The inheritance” 58 βαθμοί
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ
1. MEGADETH – “Super collider” 38 βαθμοί
«Η γενική εικόνα που έχω, είναι ότι πρόκειται για ένα δίσκο που κινείται στη συντριπτική του πλειοψηφία σε mid-tempo ταχύτητες, αλλά του λείπουν σε πολλά σημεία δύο ζωτικής σημασίας στοιχεία για τη μουσική των MEGADETH. Τα σπινθηροβόλα riffs και τα κιθαριστικά σόλο. Ελάχιστα riff ουσίας στο δίσκο και ακόμα λιγότερα κιθαριστικά σόλο (σε πολλές περιπτώσεις παίζονται την ίδια ώρα που τραγουδιούνται ή απαγγέλονται στίχοι)… Φοβάμαι ότι η συνθετική ανομβρία του Mustaine, συνεχίζεται για δεύτερο συνεχόμενο δίσκο και τρέμω στην ιδέα ότι οι αγαπημένοι μου MEGADETH θα γίνουν ένα πρώην συγκρότημα, το οποίο θα στηρίζεται στις προ εικοσαετίας δισκάρες του…» (5 / 10)
2. PHILIP H. ANSELMO & THE ILLEGALS – “Walk through exits only” 24 βαθμοί
«Γιατί ακριβώς αυτό είναι το “Walk Through…”, ένας ανέκφραστος, βαρετός και πρόχειρος δίσκος, που βασίζεται ως επί το πλείστον πάνω σε έναν ορυμαγδό αναλώσιμων riffs, αναρίθμητων sustained solos και φυσικά πάνω στην αφοπλιστική ωμότητα του Phil… Τ album είναι στο μεγαλύτερο μέρος του άχρωμο, άοσμο και εν μέρει απωθητικό (μόνο κατσαρίδες δε σκοτώνει). Η αναβίωση μιας old school thrash προοπτικής χάνεται μέσα στη βαβούρα της παραγωγής, ενώ οι όποιες προσπάθειες για catchy ρυθμούς πέφτουν στο κενό από στρατοσφαιρικά ύψη. Στα φωνητικά ο Ανσέλμος πηγαίνει μάταια αρκετά δεκαετίες πίσω, αφού ως γνωστόν τα νιάτα δεν είναι δυο φορές.» (3,5 / 10)
3. QUEENSRYCHE – “Frequency unknown” 20 βαθμοί
«Φτιαγμένα όλα με βιασύνη, για να προλάβει να συνθέσει το υλικό, εκτός από τον ίδιο τον Tate, στη συγγραφή των κομματιών βοήθησαν άλλοι τέσσερις άνθρωποι, που αν εξαιρέσουμε τον Jason Slater που έκανε την παραγωγή και τη μίξη του δίσκου, ήταν καθαρά εξωτερικοί συνεργάτες, μισθοφόροι δηλαδή κι εκτός κλίματος QUEENSRYCHE… Πάνω στη βιασύνη τους όμως, συνειδητοποίησαν ότι δεν είχαν τον απαραίτητο χρόνο να μιξάρουν σωστά το άλμπουμ, το οποίο ακουγόταν σαν ένα σχετικά αξιοπρεπές demo και όταν η εταιρία τους, αποφάσισε να το ανεβάσει για live streaming, από τα αρνητικά σχόλια που δεχόταν, το κατέβασε άρον-άρον… Αυτό που θα έλεγα σαν συνολικό συμπέρασμα, είναι ότι περίμενα να ακούσω κάτι πιο “QUEENSRYCHE” από αυτό που τελικά άκουσα, το οποίο έχει στοιχεία “American soldier” και “Dedicated to chaos”, δυστυχώς, έχει όμως κάποιες καλές στιγμές που δεν είχαμε ακούσει –με εξαίρεση το “Operation: mindcrime II” εδώ και πάρα πολλούς δίσκους.» (5,5 / 10)
1. IN SOLITUDE – “Sister”
2. GHOST – “Infestissumam”
3. THE DILLINGER ESCAPE PLAN – “One of us is the killer”
4. ENFORCER – “Death by fire”
5. ALICE IN CHAINS – “Devil put dinosaurs here”
6. DEATH ANGEL – “The dream calls for blood”
7. VOIVOD – “Target Earth”
8. BLACK SABBATH – “13”
9. MAYFAIR – “Schlage mein herz schlage”
10. GORGUTS – “Colored sands”
11. QUEENS OF THE STONE AGE – “…Like clockwork”
12. TERRA TENEBROSA – “The Purging”
13. ULCERATE – “Vermis”
14. CUT OFF – “Sick of this life”
15. INTRONAUT – “Habitual levitations (Instilling words with tones)”
16. MONSTER MAGNET – “Last patrol”
17. UNCLE ACID & THE DEADBEATS – “Mind control”
18. SPIRALARMS – “Freedom”
19. TOXIC HOLOCAUST – “Chemistry of consciousness”
20. PORTAL – “Vexovoid”
Απογοητεύσεις
1. MINISTRY – “From beer to eternity”
Όπως και πέρυσι έτσι και φέτος οι MINISTRY κυκλοφόρησαν ένα απογοητευτικό και άνευ ουσίας άλμπουμ γκρεμίζοντας έτσι το εντυπωσιακό προ εξαετίας αποχαιρετισμό τους με την Anti-Bush τριλογία.
2. THE DEVIL’S BLOOD – “III: Tabula rasa or death and the seven pillars”
Οι ΤΗΕ DEVIL’S BLOOD ήταν από τα συγκροτήματα που γούσταρα αρκετά και είναι πραγματικά κρίμα που μας αποχαιρετούν με ένα άλμπουμ που αποτελείται από ανολοκλήρωτα demo και ημιτελείς συνθέσεις.
3. KYLESA – “Ultraviolet”
Το “Ultraviolet” δεν θα το χαρακτήριζα κακό άλμπουμ αλλά χάθηκε στον σωρό των πολλών κυκλοφοριών και μέχρι να του ξαναδώσω άλλη μία ευκαιρία θα έχει μπει με το καλό η νέα χρονιά.
Κώστας Αλατάς
1. ENFORCER – Death by fire
2. VOLTURE – On the edge
3. EUROPE – Live at Sweden Rock
4. STALLION – Mounting the world
5. NIGHTWISH – Showtime, storytime
6. AXXION – Wild racer
7. ELECTRONOMICON – Unleashing the shadows
8. W.E.T. – Rise up
9. DEF LEPPARD – Viva! Hysteria
10. WHITE WIZZARD – The devil’s cut
11. DE LA CRUZ – Street level
12. AVANTASIA – Mystery of time
13. BLACK SABBATH – 13
14. FARRADAY – Shade of love
15. DEGREED – We don’t belong
16. 77 – Maximum rock n’ roll
17. STRATOVARIOUS – Nemesis
18. METAL CHURCH – Generation nothing
19. HELL – Curse and chapter
20. MOTORHEAD – Aftershock
Απογοητεύσεις:
1. MEGADETH – Super collider: Η κάτω βόλτα συνεχίζεται. Μετά το εκπληκτικό “Endgame” έχει ξεκινήσει μια κατρακύλα η οποία φτάνει στο απόγειο της με το “Super collider”. Βαρετό, αδιάφορο, άψυχο, χωρίς ίχνος μουσικής έμπνευσης κι έναν Mustaine να προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Με διαφορά η απογοήτευση της χρονιάς.
2. QUEENSRYCHE- Frequency unknown: Όταν ο πιο αδύναμος κρίκος σε αυτό το album δεν είναι ο Tate, πρέπει να ανησυχείτε ΠΟΛΥ. Η φωνή του Tate έχει αλλοιωθεί σημαντικά με τον χρόνο κάτι που είναι πασιφανές στα live όπου φωνή δεν περνάει από το στουντιακό ‘σιδέρωμα’ όπως (εμφανώς) γίνεται στο “Frequency unknown”. Δυστυχώς όμως εδώ μιλάμε και για μουσικούς που βγάζουν κάτι άχρωμο και παραγωγή του ποδαριού που καταστρέφει οτιδήποτε μέτριο προσπαθεί να βγει από τον δίσκο.
3. ANVIL – Hope in hell: Το ομολογώ, έχω φετίχ με τις καναδικές metal μπάντες, μια εκ των οποίων είναι και οι γερόλυκοι ANVIL. Δυστυχώς το “Hope in hell” έχει όλα τα metal μουσικά κλισέ που μπορείτε να βρείτε σε έναν δίσκο αυτού του είδους. Δυνατό μεν, μονοδιάστατο δε, χωρίς βάθος κάτι που το κάνει να ακούγεται σαν μια συρραφή από χιλιοπαιγμένα riffs του παρελθόντος.
Νίκος Ανδρέου
1. THOU ART LORD – “The Regal Pulse Of Lucifer”
2. CELESTIAL BLOODSHED – “Ω”
3. HORNA – “Askel Lähempänä Saatanaa”
4. AOSOTH – “An Arrow in Heart”
5. INQUISITION – “Obscure Verses for the Multiverse”
6. PESTE NOIRE – “Peste noire”
7. ZEMIAL- “Nykta”
8. ACHERONTAS – “Amenti – Ψαλμοί Αίματος και Αστρικά Οράματα”
9. CLANDESTINE BLAZE – “The harmony of struggle”
10. CULT OF FIRE – “Ascetic Meditation of Death”
11. ARCKANUM – “Fenris kinder”
12. AUTOPSY– “The Headless Ritual”
13. HAIL OF BULLETS – “III The Rommel Chronicles”
14. CARCASS – “Surgical Steel”
15. NIGHTFALL – “Cassiopeia”
16. SODOM – “Epitome of Torture”
17. GRAVE MIASMA – “Odori Sepulcrorum”
18. VOIVOD – “Target Earth”
19. BLOOD CEREMONY – “The Eldritch Dark”
20. IN SOLITUDE – “Sister”
Απογοητεύσεις:
1. GHOST BC – “Infestissumam”: Πολύ κακό για το τίποτα
2. WATAIN – “The wild hunt”: Βαρετό…
3. AGATHODAIMON – “In darkness”: Θα μπορούσα να το προβλέψω από τον τίτλο …καμιά έμπνευση.. αλλά σκέφτηκα να τους δώσω μια ευκαιρία…
Έλενα Βασιλάκη
1. CLUTCH – “Earth Rocker”
2. IHSAHN – “Das Seelenbrechen”
3. ORPHANED LAND – “All Is One”
4. RUSSIAN CIRCLES – “Memorial”
5. ROTTING CHRIST – “Kata Ton Daimona Eaytoy”
6. KATATONIA – “Dethroned & Uncrowned”
7. TESSERACT – “Altered State”
8. MERCENARY – “Through Our Darkest Days”
9. THE OCEAN – “Pelagial”
10. VOLBEAT – “Outlaw Gentlemen And Shady Ladies”
11. HYPOCRISY – “End Of Disclosure”
12. THE VISION BLEAK – “Witching Hour”
13. IN VAIN – “Aenigma”
14. VULTURE INDUSTRIES – “The Tower”
15. CULT OF LUNA – “Vertikal”
16. AMON AMARTH – “Deceiver Of The Gods”
17. AMORPHIS – “Circle”
18. KVELERTAK – “Meir”
19. WITHERSCAPE – “The Inheritance”
20. AYREON – “The Theory Of Everything”
Απογοητεύσεις:
MINISTRY – “From beer to eternity”
Όχι και η καλύτερη επιλογή για (ολοκληρωτικό;) κύκνειο άσμα. Όταν ένα συγκρότημα κυκλοφορεί την τελευταία του δουλειά, το ιδανικό θα ήταν αυτή η δουλειά να είναι τουλάχιστον αξιοπρεπής. Το “From beer to eternity” απέχει από αυτή την ελπιδοφόρα σκέψη.
SATYRICON – “Satyricon”
Όταν έχεις 5 χρόνια να βγάλεις άλμπουμ, θεωρείσαι όνομα και το παίζεις φίρμα, πρέπει και να μπορείς να αποδεικνύεις ότι αξίζεις και το όνομα και τα λούσα. Με το ομώνυμο δίσκο τους οι SATYRICON δείξανε ότι είναι χυλός. Εκτός κι αν είναι τόσο μπροστά από την εποχή τους, όπως ακούστηκε σαν άποψη, που είμαστε πολύ “λίγοι” για να πιάσουμε το μεγαλείο του άλμπουμ. Πολύ αμφιβάλω!
MEGADETH – “Super collider”
Ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο. Ο Dave Mustaine με τις επιλογές του στην κυκλοφορία δίσκων τα τελευταία χρόνια δείχνει ότι έχει αρχίσει να το χάνει πολύ σε ποιότητα. Ίσως σε αυτό να οφείλεται και η επανακυκλοφορία κλασικών δίσκων και το παίξιμο ολόκληρων αυτών των δίσκων σε συναυλίες, με τις αντίστοιχες live κυκλοφορίες (βλ. “Rust in peace – Live” και “Countdown to extinction – Live”)
Κωνσταντίνος Βασιλάκος
1. STONE SOUR – House Of Gold And Bones Part 2
2. VOLBEAT – Outlaw Gentlemen & Shady Ladies
3. AVANTASIA – The Mystery Of Time
4. BLACK SABBATH – 13
5. SOILWORK – The Living Infinite
6. KILLSWITCH ENGAGE – Disarm The Descent
7. TRIVIUM – Vengeance Falls
8. ORPHANED LAND – All Is One
9. OLIVA – Raise The Curtain
10. STRATOVARIUS – Nemesis
11. CARCASS – Surgical Steel
12. TESSERACT – Altered State
13. THE VISION BLEAK – Witching Hour
14. KVELERTAK – Meir
15. ARRAYAN PATH: IV: Stigmata
16. FATES WARNING – Darkness In A Different Light
17. KORN – The Paradigm Shift
18. NIGHTFALL – Cassiopeia
19. W.E.T. – Rise Up
20. HELLOWEEN – Straight Out Of Hell
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1. DREAM THEATER – Dream Theater
Μετά την κυκλοφορία του “A Dramatic Turn Of Events”, οι DREAM THEATER μου δημιούργησαν μεγάλες προσδοκίες όσον αφορά τουλάχιστον τις μελλοντικές κυκλοφορίες τους. Δυστυχώς, αυτές οι προσδοκίες διαψεύστηκαν με ένα μετριότατο, άγευστο και άνευρο album, το οποίο αποτελεί ίσως τη χειρότερη κυκλοφορία τους από την εποχή του “Falling into infinity”. Περιμένω την βελτίωσή τους στην επόμενη κυκλοφορία τους (όποτε αυτή έρθει), αλλά πλέον κρατάω μικρό καλάθι.
2. QUEENSRYCHE (Geoff Tate) – Frequency Unknown
Ο πάλαι ποτέ “μεγάλος” Geoff συνεχίζει το βιολί του με το να διασύρει το όνομα που είχαν φτιάξει οι QUEENSRYCHE μέχρι τα μέσα το ’90. Τουλάχιστον αυτή η κυκλοφορία είναι λίγο καλύτεροι από τα τελευταία εκτρώματα των “ενωμένων” RYCHE, για τα οποία αποδείχθηκε ότι ο Tate ήταν αποκλειστικός υπεύθυνος, αλλά μετά τη δικαστική κόντρα με τους υπόλοιπους για το όνομα, με όλα τα παρελκόμενα, συν το γεγονός ότι οι υπόλοιποι με τον Todd De La Torre στα φωνητικά κυκλοφόρησαν έναν αξιόλογο δίσκο που είναι όντως QUEENSRYCHE, θα περιμέναμε από τον Tate να απαντήσει με κάτι αντάξιο του ονόματος της μπάντας. Πρέπει να το πάρει απόφαση επιτέλους και να τα παρατήσει. Ας τον κυκλοφορούσε τουλάχιστον σαν προσωπικό δίσκο και όχι με το όνομα της μπάντας.
3. MEGADETH – Super Collider
Μετά την συλλογή “Th1rt3en” (γιατί ως τέτοια λογίζεται όταν έχει 3-4 καινούρια τραγούδια και τα υπόλοιπα είναι b-sides) περίμενα από τον Dave, που τον τελευταίο καιρό έδειχνε να βρίσκει τα πατήματά του, να κυκλοφορήσει έναν σοβαρό δίσκο. Αντ’αυτού καταλήξαμε με αυτόν τον δίσκο που μας θυμίζει εποχές “The World Needs A Hero”. Μπορείς και πολύ καλύτερα Dave…
ΕΙΔΙΚΗ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ – ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΔΙΣΚΟΣ ΔΙΑΣΚΕΥΩΝ:
AVENGED SEVENFOLD – Hail To The King
Ο δίσκος αυτός παίρνει επάξια τον τίτλο, κατατροπώνοντας τον ανταγωνισμό. Περιλαμβάνει ίσως την καλύτερη διασκευή στο “Sad But True” των METALLICA που έχω ακούσει …
Γιώργος Βογιατζής
1. THOU ART LORD – “The regal pulse of Lucifer”
2. EUDAIMONY – “Futile”
3. THE VISION BLEAK – “Witching hour”
4. WITHERSCAPE – “The inheritance”
5. KATATONIA – “Dethroned & uncrowned”
6. DAYLIGHT MISERY – “Absence”
7. THE OCEAN – “Pelagial”
8. WOLFHEART – “Winterborn”
9. VOICES – “From the human forest create a fugue of imaginary rain”
10. DARK TRANQUILLITY – “Construct”
11. THE DILLINGER ESCAPE PLAN – “One of us is a killer”
12. NIGHTFALL – “Cassiopeia”
13. NEKKAR – “Nekkar”
14. BLEED FROM WITHIN – “Uprising”
15. OCEANS OF SLUMBER – “Aetherial”
16. AMORPHIS – “Circle”
17. ATROCITY – “Okkult”
18. OFFICIUM TRISTE – “Mors viri”
19. PRO PAIN – “The final revolution”
20. DAGOBA – “Post mortem nihil est”
Απογοητεύσεις:
1. DETHKLOK – The doomstar requiem – A klok opera
Ιδιαίτερη μπάντα, πανέξυπνη, αλλά εδω την πάτησε τη μπανανόφλουδα! Υπερβολικά βαρετός δίσκος, παρόλο που το concept είναι αρκετά ενδιαφέρον. Ελπίζω να είναι μια κακή παρένθεση.
2. AGATHODAIMON – In darkness
Πόσο λάτρεψα τις πρώτες τους δουλειές… πόσο απεχθάνομαι (αν και επιμένω) τις τελευταίες. Από τότε που εκμοντέρνισαν τον ήχο τους είναι μόνο μέτριοι ή κάκιστοι. Θυμίζουν την εξέλιξη(?) των THE KOVENANT.
3. DEVICE – Device
Να χαίρεσαι το γιόκα σου David και σε παρακαλώ απλά αφοσιώσου σε αυτόν! Φεύγεις μετά από 15 χρόνια από τους DISTURBED, και καλά για κάτι καινούριο και παίζεις σαν αυτούς, με πολύ κακές συνθέσεις; Ούτε η φωνάρα σου, ούτε τα guest σώνουν αυτό τον δίσκο!
Γιώργος Δρογγίτης
1. MONSTER MAGNET – “Last Patrol”
2. EARTHLESS – “From the Ages”
3. CULT OF LUNA – “Vertikal”
4. CLUTCH – “Earth Rocker”
5. AVATARIUM – “Avatarium”
6. SUBROSA – “More Constant than the Gods”
7. BLACK SABBATH – “13”
8. WINDHAND – “Soma”
9. ORCHID – “The Mouths of Madness”
10. MOTORHEAD – “Aftershock”
11. BLOOD CEREMONY – “The Eldritch Dark”
12. EVILE – “Skull”
13. KYLESA – “Ultraviolet”
14. SPIRITUAL BEGGARS – “Earth Blues”
15. UNCLE ACID AND THE DEADBEATS – “Mind Control”
16. VOIVOD – “Target Earth”
17. WARBRINGER – “IV: Empires Collapse”
18. GHOST – “Infestissumam”
19. SAHG – “Delusions of Grandeur”
20. KVELERTAK – “Meir”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ
1. PHILIP P. ANSELMO & THE ILLEGALS – “Walk through exits only”
Προσκυνούμε και λατρεύουμε όσο δεν πάει την χάρη του κύριου Anselmo. Όταν όμως περιμένεις έναν δίσκο όπου το level της καμενιάς και της σαπίλας θα ξεπερνά το 666% και αντ’ αυτού σου χτυπάει το κουδούνι ο μακρινός σου θείος από την Νέα Ορλεάνη με την ταμπέλα “old-school αναμάσημα” στο χέρι, προτιμάς να αυτομαστιγωθείς ακούγοντας επί δώδεκα συνεχόμενες ώρες όλα τα singles των MANOWAR παρά να του ανοίξεις την πόρτα. Και το χειρότερο; Η φωνή του Παμμέγιστου χάνει εμφανώς πολλά λάδια πλέον.
2. MEGADETH – “Super Collider”
Έλλειψη έμπνευσης, έλλειψη ουσίας, έλλειψη ενέργειας. Τρία στοιχεία που όπως και να το κάνεις όταν απουσιάζουν μαζεμένα από album των MEGADETH σε βάζουν σε σκέψεις. Μετά το πετυχημένο σερί των “Endgame” και “Th1rt3en” ούτε ο πιο die-hard οπαδός του Mustaine δεν θα περίμενε τέτοιο σκοτσέζικο ντους.
3. RED FANG – “Whales and Leeches”
Δεν γίνεται να έχεις δημιουργήσει τόσο θόρυβο και προσδοκίες γύρω από το όνομα σου και πάνω που πρέπει να (απο)δείξεις στο τρίτο album ότι έχεις βρει επιτέλους την μουσική σου ταυτότητα να τρακάρεις με τα μούτρα σε ένα κράμα που θυμίζει MELVINS και MASTODON στα καλά τους. Παγωμένη μπύρα στο χέρι και πάμε παρακάτω.
Πάνος Δρόλιας
1. CULT OF LUNA – “Vertikal”
2. PELICAN – “Forever Becoming”
3. THE BLACK ANGELS – “Indigo Meadow”
4. THE OCEAN – “Pelagial”
5. CLUTCH – “Earth Rocker”
6. THE PSYKE PROJECT – “Guillotine”
7. TESSERACT – “Altered State”
8. GOD IS AN ASTRONAUT – “Origins”
9. DAEMONIA NYMPHE – “Psychostasia”
10. TERRA TENEBROSA – “The Purging”
11. KEN MODE – “Entrench”
12. THE DILLINGER ESCAPE PLAN – “One of us is the killer”
13. ASG – “Blood Drive”
14. PINKISH BLACK –“Razed to the Ground”
15. ULCERATE – “Vermis”
16. KARNIVOOL – Asymmetry
17. JEX THOTH –“Blood Moon Rise”
18. CELESTE – “Animale(s)”
19. KVELERTAK – “Meir”
20. HAKEN – “The Mountain”
Απογοητεύσεις:
1. PHILIP H. ANSELMO & THE ILLEGALS – “Walk Through Exits Only”
Όχι ότι περίμενα και πολλά, αφού από το ep “War Of The Gargantuas” που είχαν βγάλει στην αρχή της χρονιάς δεν με συγκίνησε ιδιαίτερα. Το “Walk Through Exits Only” όμως κατάφερε να είναι κατώτερο αυτού. Κάτι θέλει να μας πει ο τιτάνας Phil, αλλά δεν ξέρει τον τρόπο.
2. RUSSIAN CIRCLES – “Memorial”
Απλά δεν είναι πια το ίδιο συγκρότημα με αυτό που συναντήσαμε στους πρώτους τρεις δίσκους. Προσωπικά, η αλλαγή τους προς το postμε αφήνει παντελώς αδιάφορο. Ωραία το “Deficit”, αλλά δεν μπορεί να σηκώσει από μόνο του όλο το “Memorial” στις πλάτες του.
3. ROSETTA – “The Anaesthete”
Είναι από τους δίσκους που τελικά δε ξέρω αν έχω πέσει μέσα ή έξω. Το μεγάλο λάθος για μένα είναι ότι προσπάθησαν να παντρέψουν τις δύο ακραίες φύσεις τους, τα οργιώδη sludge ξεσπάσματα με τα post-space τοπία μέσα σε όλα τους τα κομμάτια. Μέχρι στιγμής δε με κέρδισαν. Του χρόνου δε ξέρω…
Νίκος Ζέρης
1. JOHN ELEFANTE – On My Way To The Sun
2. THE DILLINGER ESCAPE PLAN – One Of Us Is The Killer
3. ORPHANED LAND – All Is One
4. FATES WARNING – Darkness In A Different Light
5. DREAM THEATER – Dream Theater
6. SPOCK’S BEARD – Brief Nocturnes and Dreamless Sleep
7. JAMES LABRIE – Impermanent Resonance
8. BLACK SABBATH – 13
9. NIGHTFALL – Cassiopeia
10. THE FLOWER KINGS – Desolation Rose
11. SUBSIGNAL – Paraiso
12. SOUL CAGES – Moon
13. DEEP PURPLE – Now What!
14. AVATARIUM – Avatarium
15. HAKEN – The Mountain
16. DAYLIGHT MISERY – The Great Absence
17. THE WINERY DOGS – The Winery Dogs
18. WASTEFALL – Meridiem
19. MOON SAFARI – Himlabacken Vol. 1
20. BIG BIG TRAIN – Make Some Noise
Απογοητεύσεις:
1. BLACKMORE’S NIGHT – Dancer and the Moon
Παρόλο που μου αρέσει η νέα πορεία του Ritchie, ο νέος του δίσκος είναι απλά απαράδεκτος.
2. MEGADETH – Super Collider
Δυστυχώς περίμενα πολύ περισσότερα απ’ αυτόν το δίσκο και δυστυχώς μπορώ να πω με σιγουριά ότι είναι ο χειρότερος τους
3. ULVER – Messe
Όχι, οι ULVER που αγαπήσαμε μπορούνε πολύ καλύτερα απ’ αυτό
Δημήτρης Θεοδωρόπουλος
1. THE OCEAN – Pelagial
2. HYPOCRISY – End Of Disclosure
3. KATATONIA – Dethroned and uncrowned
4. VISION BLEAK – Witching Hour
5. IN SOLITUDE – Sister
6. WITHERSCAPE – The Inheritance
7. KVELERTAK – Meir
8. THOU ART LORD – The Regal Pulse of Lucifer
9. DEICIDE – In the Minds of Evil
10. HECATE ENTHRONED – Virulent Rapture
11. ROTTING CHRIST – Κατά τον δαίμονα εαυτού
12. SATYRICON – Satyricon
13. IHSAHN – Das Seelenbrechen
14. FIVE FINGER DEATH PUNCH – The Wrong Side of Heaven and the Righteous Side of Hell, Volume 1
15. CLUTCH – Earth rocker
16. BLACK SABBATH – 13
17. UNIVERSE217 – Never
18. SODOM – Epitome of Torture
19. NIGHTFALL – Cassiopeia
20. ORPHANED LAND – All Is One
Απογοητεύσεις:
1. PHILIP ANSELMO AND THE ILLEGALS – Walk Through Exits Only
Το πείραμα του Anselmo να δημιουργήσει ένα ακραίο project με τους ILLEGALS
μπορεί να ακούστηκε ελπιδοφόρο σαν νέο, αλλά το αποτέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από απογοητευτικό. Αν ήθελε ο Anselmo να έχει μια μπάντα για να μπορεί να παίζει άφοβα κάθε βράδυ 4-5 τραγούδια PANTERA, μπορούσε να βγει ο ίδιος σε περιοδεία και να παίζει αποκλειστικά PANTERA (δεν θα χάλαγε κανέναν) και να μη μας αναγκάζει να ακούμε τέτοια μουσικά εκτρώματα.
2. MEGADETH – Super Collider
Οι MEGADETH είναι ένα από τα πολύ αγαπημένα μου γκρουπ και ακόμα και στα άλμπουμ τα οποία ήταν πιο μέτρια, διατηρούσαν ένα ίχνος αξιοπρέπειας στην ιστορία που έχουν πίσω τους. Μόνο που αυτή τη φορά χάθηκε και η αξιοπρέπεια.
3. AMORPHIS- Circle
Εδώ θα διαφωνήσουν πολλοί μαζί μου. Όχι, αυτός ο δίσκος δεν βρίσκεται εδώ ως ένας κακός δίσκος. Αλλά αυτή τη φορά οι αγαπημένοι μας Φιλανδοί δεν κατάφεραν να ικανοποιήσουν τις υψηλές προσδοκίες που έχουμε πλέον από αυτούς.
Γιώργος Καραγιάννης
1. DIAMOND DAWN – Overdrive
2. VOLBEAT – Outlaw Gentlemen & Shady Ladies
3. VEGA – What The Hell!
4. PRETTY MAIDS – Motherland
5. HELLOWEEN – Straight Out Of Hell
6. SEVENTH KEY – I Will Survive
7. STRATOVARIUS – Nemesis
8. DREAM THEATER – Dream Theater
9. THE THEANDER EXPRESSION – Strange Nostalgia
10. FERGIE FREDERIKSEN – Any Given Moment
11. FIVE FINGER DEATH PUNCH – The Wrong Side of Heaven And The Righteous Side of Hell, Volume 1
12. BLACK STAR RIDERS – All hell breaks loose
13. STRYPER – No More Hell To Pay
14. HOUSTON – II
15. VOODOO CIRCLE – More Than One Way Home
16. SAXON – Sacrifice
17. ADRENALINE MOB – Covertá
18. TIMO TOLKKI’S AVALON – Land of New Hope
19. FM – Rockville
20. AMARANTHE – The Nexus
Απογοητεύσεις:
1. QUEENSRYCHE – Frequency Unknown
2. QUEENSRYCHE – Queensryche
3. WHITESNAKE – Made in Japan
Πέτρος Καραλής
1. VOLBEAT – “Outlaw gentlemen & shady ladies”
2. KORN – “The paradigm shift”
3. SHE PAST AWAY – “Belirdi gece”
4. AUDREY HORNE – “Youngblood”
5. BLACK SABBATH – “13”
6. IN SOLITUDE – “Sister”
7. STEVEN WILSON – “The raven that refused to sing”
8. JAMES LABRIE – “Impermanent resonance”
9. TESSERACT – “Altered state”
10. STONE SOUR – “House of gold & bones part 2”
11. ROB ZOMBIE – “Venomous rat regeneration vendor”
12. OLIVA – “Raise the curtain”
13. THE VISION BLEAK – “Witching hour”
14. AFTER DUSK – “End of our days”
15. FATES WARNING – “Darkness in a different light”
16. AIRBOURNE – “Black dog barking”
17. DARK TRANQUILLITY – “Construct”
18. MONO INC – “Nimmermehr”
19. BLACK STAR RIDERS – “All hell breaks loose”
20. CARCASS – “Surgical steel”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1. DREAM THEATER – “DREAM THEATER”: Ένα πολύ καλό τραγούδι (The looking glass) και ένα καλό instrumental (Enigma machine), δε μπορούν να σώσουν το καράβι των DT, που πλέον βυθίζεται επικίνδυνα. Ο Portnoy δεν θα επέτρεπε ούτε κατά διάνοια να ηχογραφήσουν γελοιότητες του στυλ “Along for the ride”. Με χαώδη διάφορα, η χειρότερη δουλειά που έχει κυκλοφορήσει η αγαπημένη μου μπάντα.
2. THE MISSION – “The brightest light”: Η επιστροφή των Hinkler και Adams, καθώς και η reunion tour που ακολούθησε, μου είχαν ανοίξει την όρεξη για μεγαλεία στα επίπεδα των τεσσάρων πρώτων albums. Και τελικά προέκυψε μια κακόγουστη κόπια των U2.
3. ORPHANED LAND – “All is one”: Και που είσαι! Μην ξεχάσεις στο επόμενο album να φωνάξεις για φιλικές συμμετοχές την Πάολα και τον Παντελίδη.
Γιώργος Κόης
1. FATES WARNING – Darkness in a different light
2. ALTER BRIDGE – Fortress
3. AVANTASIA – The mystery of time
4. MOTORHEAD – Aftershock
5. VOLBEAT – Outlaw gentlemen and shady ladies
6. AMARANTHE – The Nexus
7. STRATOVARIUS – Nemesis
8. LEPROUS – Coal
9. EPYSODE – Fantasmagoria
10. FERGIE FREDERIKSEN – Any given moment
11. BUCKCHERRY – Confessions
12. DEATH ANGEL – The dream calls for blood
13. BLACK SABBATH – 13
14. JAMES LABRIE – Impermanent resonance
15. SEVENTH KEY – I will survive
16. DREAM THEATER – Dream Theater
17. AMORPHIS – The circle
18. ROYAL HUNT – A life to die for
19. QUEENSRYCHE – Queensryche
20. EDENBRIDGE – The bonding
Απογοητεύσεις:
1. QUEENSRYCHE (Tate) – Τέτοια πρόχειρη δουλειά από κάποιον που έχει πολλά να αποδείξει, δεν έχω ξαναδει!!!
2. BOSTON – H απόλυτη παρακμή ενός κλασικού ονόματος. Γιατί ρε Scholz?
3. JORN – 2 στάσιμες κυκλοφορίες την ίδια χρονιά. Παραπάει τόση μετριότητα από ένα τέτοιο ταλέντο.
Γιώργος “Kay” Κουκουλάκης
1. SAXON – “Sacrifice”
2. ATTACKER – “Giants of Canaan”
3. SOUL CAGES – “Moon”
4. DREAM THEATER – “Dream theater”
5. ARTIZAN – “Anchestral energy”
6. SCREAMER – “Phoenix”
7. ENFORCER – “Death by fire”
8. BLACK TRIP – “Goin’ under”
9. RAVENSIRE – “We march forward”
10. SUBSIGNAL – “Paraiso”
11. MAYFAIR – “Schlage mein herz, schlage…”
12. BLACK SABBATH – “13”
13. MEMORY GARDEN – “Doomain”
14. SACRED GATE – “Tides of war”
15. VALOR – “The yonder answer”
16. ANVIL – “Hope in hell”
17. WARDRUM – “Messenger”
18. UNTIL RAIN – “Anthem to creation”
19. MINDCAGE – “Our own devices”
20. EVANGELIST – “Doomicanes”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
ΜΕΤΑL CHURCH
Τα λόγια φαντάζουν ισχνά για να περιγράψουν το μέγεθος της πίκρας… Δισκογραφική επάνοδος για την ικανοποίηση ποιών ακριβώς; Των οπαδών; Δε νομίζω. Του μεταλλικού Τύπου; Ομοίως. Αν ικανοποιεί αυτό το CD τα μέλη της μπάντας, τότε πάω πάσο. Αρνούμαι να συνηγορήσω και να επικροτήσω. Προτιμώ να χαθώ στην δίνη των 80’ς, τότε που το όνομα METAL CHURCH είχε σοβαρό λόγο ύπαρξης…
RUNNING WILD
Δεν μπορώ τις κινήσεις αποπροσανατολισμού και εντυπωσιασμού. Ακόμα κι αν προέρχονται από καλλιτέχνες και μπάντες του διαμετρήματος του Rock ‘n’ Rolf και των RUNNING WILD. Δεν με απασχολεί που είναι ανώτερο του προκατόχου του. Με ενοχλεί που είναι τόσο μέτριο και ανέμπνευστο, που δεν έχω την δύναμη να το ακούσω ξανά και ξανά.
SOUL CAGES Live in Athens
Δεν πρόκειται να το παίξω guru του progressive και η αλήθεια είναι πως πάντα θα προσπαθώ να καλύψω χαμένο έδαφος… Εδώ όμως τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Κοντά στα 100 εισιτήρια το live ενός σχήματος που μάτωσε κυριολεκτικά να ξεχωρίσει από τον κυκεώνα των 90’s, κατόρθωσε να κυκλοφορήσει τρεις δισκάρες που κλείνουν σπίτια, επανέκαμψαν σε πείσμα των καιρών με επίσης θαυμάσιο υλικό κι εμείς τους γυρίσαμε την πλάτη… Ξέρω, ξέρω… DREAM THEATER, FATES WARNING, QUEENSRYCHE… Καλά κρασιά…
Γρηγόρης Μπαξεβανίδης
1. MOTORPSYCHO – “Still life eggplant”
2. MICHAEL MONROE – “Horns and halos”
3. MONSTER MAGNET – “Last patrol”
4. BUCKCHERRY – “Confessions”
5. TOM KEIFER – “The way life goes”
6. CLUTCH – “Earth rocker”
7. AUDREY HORNE – “Youngblood”
8. AYREON – “The theory of everything”
9. LESLIE WEST – “Still climbing”
10. THE WINERY DOGS – “The winery dogs”
11. BLACK LABEL SOCIETY – “Unblackened”
12. SPIRITUAL BEGGARS – “Earth blues”
13. WARRIOR SOUL – “Stiff middle finger”
14. DEEP PURPLE – “What if?”
15. GODFATHERS – “Jukebox fury”
16. THE OCEAN – “Pelagial”
17. WARLORD – “Holy empire”
18. SAMMY HAGAR AND FRIENDS – “Sammy Hagar and friends”
19. THE TEMPERANCE MOVEMENT – “The temperance movement:
20. STARSHIP – “Loveless fascination”
Απογοητεύσεις
BON JOVI – “What about now”: Αδύναμο, ανέμπνευστο, διεκπαιρεωτικό
QUEENSRYCHE – “Frequency unknown”: Πολλοί καλοί μουσικοί, ένας χαρισματικός τραγουδιστής και συνθέσεις γ’ διαλογής
BOSTON – “Life, love & hope”: Κατώτερο το αναμενομένου για τόσα χρόνια αναμονής
Στέλιος Μπασμπαγιάννης
1. WARLORD – “The holy empire”
2. BLACK SABBATH – “13”
3. ALICE IN CHAINS – “The devil put dinosaurs here”
4. TOM KEIFER – “The way life goes”
5. FATES WARNING – “A different kind of truth”
6. QUEENSRYCHE – “Queensryche”
7. BON JOVI – “What about now”
8. RUNNING WILD – “Resilient”
9. SODOM – “Epitome of torture”
10. MYSTIC PROPHECY – “Killhammer”
11. ROD STEWART – “Time”
12. SAXON – “Sacrifice”
13. DEATH DEALER – “Warmaster”
14. GOO GOO DOLLS – “Magnetic”
15. ENFORCER – “Death by fire”
16. HOUSTON – “II”
17. AVANTASIA – “The mystery of time”
18. DEATH ANGEL – “Death calls for blood”
19. ROB ZOMBIE – “Venomous rat regeneration vendor”
20. WHITE WIZZARD – “The devil’s cut”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ:
1. U.D.O. – “Steelhammer” – Ειλικρινά, δεν περίμενα τέτοια συνθετική παρακμή από τον Στρατηγό. Η αποχώρηση του Kaufmann είναι κάτι παραπάνω από εμφανής και ελπίζω σε καλύτερη συνέχεια αφού το “Steelhammer” χαρακτηρίζεται από ένα τετριμμένο ύφος.
2. MEGADETH – “Super collider” – Ύστερα από συνεχόμενα ποιοτικά άλμπουμ (προσωπικά το “Thirteen” μου άρεσε αν και ήταν κατώτερο του έπους “Endgame”), ήρθε η ώρα για τον Mustaine και την παρέα του να απογοητεύσουν…ίσως είναι η πρώτη φορά ύστερα από το απεχθέστατο “Risk” και το αδιάφορο “The world needs a hero” που κουράστηκα τόσο πολύ από ένα δίσκο των MEGADETH.
3. DEEP PURPLE – “Now what?!” – Οι PURPLE είναι από τις αγαπημένες μου μπάντες και ευνόητα είμαι πάντα αυστηρός. Αν και πήρε διθυραμβικές κριτικές, θεωρώ το “Now what?!” σαν ένα πολύ βαρετό άλμπουμ που αλλοιώνει τη μουσική ταυτότητα του σχήματος με τις 70’s prog αναζητήσεις του.
Σάκης Νίκας
1. THE OCEAN – “Pelagial”
2. ALICE IN CHAINS – “The Devil Put Dinosaurs Here”
3. AUDREY HORNE – “Youngblood”
4. CULT OF LUNA -“Vertikal”
5. KVELERTAK – “Meir”
6. STEVEN WILSON -“The Raven That Refused To Sing (And Other Stories)”
7. HACRIDE -“Back to Where You’ve Never Been”
8. CARCASS – “Surgical Steel”
9. MONSTER MAGNET – “The Last Patrol”
10. ANCIIENTS – “Heart of Oak”
11. THE DILLINGER ESCAPE PLAN – “One of Us Is the Killer”
12. SUBROSA – “More Constant Than the Gods”
13. KARNIVOOL – “Asymmetry”
14. QUEENS OF THE STONE AGE – “…Like Clockwork”
15. BLOOD CEREMONY – “The Eldritch Dark”
16. UNCLE ACID & THE DEADBEATS – “Mind Control”
17. CLUTCH – “Earth rocker”
18. DEAFHEAVEN – “Sunbather”
19. NOCTUM – “Final Sacrifice”
20. AVENGED SEVENFOLD – “Hail to the King”
Απογοητεύσεις:
KYLESA – “Ultraviolet”
Υπό νορμάλ συνθήκες θα έμπαινε λίστα. Έφτασε και πολύ κοντά η αλήθεια είναι. Αλλά τελικά, 2-3 κομματάρες, όσο αριστουργηματικές κι αν είναι, χάνονται ανάμεσα σε τόσα fillers… Έχει φτάσει η ώρα να κάνουν το κάτι παραπάνω και δεν το κάνουν. Δεν απαιτώ να βγάλουν το αριστούργημα, αν και πιστεύω ότι θα μπορούσαν, αλλά κάτι τουλάχιστον πιο εμπνευσμένο, με όραμα, όπως κάποιοι δίσκοι στην παραπάνω λίστα. Δυστυχώς έχουν αρχίσει και επαναλαμβάνονται.
ΙNTRONAUT – “Habitual Levitations”
Aυτοί το πάλεψαν σίγουρα παραπάνω από τους KYLESA, αλλά μάλλον δε τους βγήκε… Με την κυκλοφορία του “Habitual Levitations” το Μάρτιο, πολλοί μιλούσαν για δισκάρα, βάζοντας με σε αυθυποβολή να το ακούω κανα 2-μήνο… Αλλά ποτέ δε με κέρδισε. Βαρεμάρα. Έχει να παίξει από τότε… Κρίμα για περίμενα πολλά από αυτούς. Next time!
CATHEDRAL – “The Last Spire”
Δεν υποστηρίζω την άποψη ότι οι παλιο-σειρές πρέπει να βγουν στη σύνταξη για να δώσουν χώρο στο νέο αίμα. Στις μουσικές κυκλοφορίες σήμερα, η μπάλα χάνεται όχι λόγω των εν-ενεργεία «παλιών», αλλά μάλλον λόγω των πάρα πολλών μέτριων-νέων-μουσικών που αποπροσανατολίζουν, κάνοντας δύσκολο να ξεχωρίσεις τους πραγματικά καλούς (που σίγουρα υπάρχουν). Καλλιτέχνες όπως τους Cathedral,παρακολουθώντας τους τόσα χρόνια τώρα, νιώθεις σα να τους γνωρίζεις προσωπικά, θέλεις να δεις πως θα εξελιχθούν, ποιο θα είναι το επόμενο τους βήμα, ακόμα κι αν δεν εντυπωσιάζουν τόσο όσο σε παλαιότερες δουλειές τους. Δε μπορείς να ξεκόβεις έτσι απότομα λοιπόν. Τουλάχιστον όχι με τέτοια μέτρια δουλειά. Υπάρχουν και επικές στιγμές στο “The Last Spire” αλλά όχι αρκετές για να καλυφθεί το κενό που αφήνουν.
Κωνσταντίνος Οικονομάκος
1.VOLBEAT – “Outlaw gentleman & shady ladies”
2. WARLORD – “The holy empire”
3.ROTTTING CHRIST – “ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΔΑΙΜΟΝΑ ΕΑΥΤΟΥ”
4.QUEENS OF THE STONE AGE – “….Like Clockwork”
5.GHOST B.C – “Infestissumam”
6.LEPROUS – “Coal”
7.SUBSIGNAL – “Paraiso”
8.AVATARIUM – “Avatarium”
9.INTRONAUT – “Habitual Levitations”
10.SOUND CITY – “Real to reel (Soundtrack)”
11.RIVERSIDE – “Shrine of new generation slaves”
12.ALPHA TIGER – “Beneath the surface”
13.BLACK SOUL HORDE – “Tales of the ancient ones”
14.ENFORCER – “Death by fire”
15.NOCTUM – “Final sacrifice”
16.CLUTCH – “Earth rocker”
17.BLOOD CEREMONY – “The eldritch dark”
18.PROTEST THE HERO – “Volition”
19.TESSERACT – “Altered state”
20.RED – “Release the panic”
Απογοητεύσεις:
1.REVAMP- “Wild card”
Όσες φορές και αν το άκουσα, δεν βρίσκω το νόημα ύπαρξης αυτού του δίσκου από την πολύ αγαπημένη Floor. Ας αφοσιωθεί στους NIGHTWISH καλύτερα και να κοιτάξει να μας αποζημιώσει με έναν “μπομπάτο” δίσκο μαζί τους.
2.ΤRΟUBLE- “The distortion field”
Mε πέντε αρκετά καλά κομμάτια και με άλλα επτά- οκτώ μέτρια, τι να σου κάνει και ο Kyle Thomas και η πραγματικά αξιόλογη φωνή του. Στέρεψε το πηγάδι από συνθέσεις, το πρώτο μέτριο album στην ιστορία των TROUBLE είναι γεγονός.
3.KARNIVOOL – “Asymmetry”
Τέσσερα χρόνια για να βγάλουν αυτό εδώ; Προσπάθησα και κουράστηκα γύρω στις τέσσερις φορές.
Γιάννης Παπαευθυμίου
1. DREAM THEATER – “Dream theater”
2. WARLORD – “The Holy Empire”
3. BLACK SABBATH – “13”
4. SCORPIONS – “MTV Unplugged in Athens”
5. OLIVA – “Raise the Curtain”
6. ARRYAN PATH – “IV Stigmata”
7. AVENGED SEVENFOLD – “Hail to the king”
8. TROUBLE – “The Distortion Field”
9. DOUBLE TREAT – “Double treat”
10. BLACK STAR RIDERS – “All hell breaks loose”
11. MICHAEL MONROE – “Horns and Halos”
12. SAXON – “Sacrifice”
13. HELLOWEEN – “Straight out of Hell”
14. ALTER BRIDGE – “Fortress”
15. STRYPER – “No More hell to Pay”
16. FATES WARNING – “Darkness in a different light”
17. HOUSTON – “II”
18. NOCTUM – “Final Sacrifice”
19. FIREWIND – “Apotheosis (live)”
20. ERIC BURDON – “Til Your River Runs Dry”
ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΙΣ 2013
1. GHOST – “Infestissumam”: Όχι ότι τρελάθηκα με το πρώτο άλμπουμ, αλλά τα δύο singles, είχαν αφήσει πολλές ελπίδες.
2. SAMMY HAGAR AND FRIENDS – Sammy Hagar & friends”: Συμπαθέστατος ο Sammy Hagar, αλλά ο δίσκος, δεν λέει τίποτε.
3. ANTHRAX – “Anthems”: Όπως μπήκε από το ένα αυτί έτσι βγήκε από το άλλο.
Αλέξανδρος Ριχάρδος
1. VOLBEAT – Outlaw gentlemen & shady ladies
2. AVATARIUM – Avatarium
3. DARK TRANQUILLITY – Construct
4. LINGUA MORTIS ORCHESTRA – LMO
5. ORPHANED LAND – All is one
6. AUDREY HORNE – Youngblood
7. TESSERACT – Altered state
8. MERCENARY – Through our darkest days
9. WITHERSCAPE – The inheritance
10. SAXON – Sacrifice
11. IN VAIN – Aenigma
12. THE VISION BLEAK – Witching hour
13. HELL – Curse and chapter
14. MAEL MORDHA – Damned when dead
15. KARNIVOOL – Assymetry
16. IHSAHN – Das seelenbrechen
17. BLACK STAR RIDERS – All hell break loose
18. OLIVA – Raise the curtain
19. AMON AMARTH – Deceiver of the gods
20. ENTRAILS – Raging death
Απογοητεύσεις:
1. PHILIP H. ANSELMO & THE ILLEGALS – Walk through exits only
Ένα άλμπουμ που άκουγα και δεν καταλάβαινα αν άλλαζε κομμάτι, τι γινότανε… πραγματικά δεν το περίμενα τέτοιο χάος. Σαν ανούσιο πρόχειρο τζαμάρισμα
2. SATYRICON –Satyricon
Το χειρότερο άλμπουμ της καριέρας τους απλά. Βαρετό με ένα μόνο κομμάτι να είναι πραγματικά πάρα πολύ καλό και αυτό πολλοί να το αμφισβητούν λόγω MADRUGADA
3. MEGADETH – Super collider
Θα μπορούσε να λέγεται και “Risk 2”. Ίσως το χειρότερο άλμπουμ τους
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
1. BLACK STAR RIDERS – “All hell breaks loose”
2. DREAM THEATER – “Dream theater”
3. ELECTRO_NOMICON- “ Unleashing the shadows”
4. STARSHIP – “Loveless Fascination”
5. STRYPER – “No more hell to pay”
6. ENFORCER – “Death by fire”
7. DIZZINESS – “On the rocks”
8. THE WINERY DOGS – “The winery dogs”
9. KROKUS – “Dirty dynamite”
10. FIND ME – “The wings of love”
11. HOUSTON – “II”
12. ARC ANGEL – “Harlequins of light”
13. NEWMAN – “Siren”
14. TOM KEIFER – The way life goes”
15. VEGA – “What the hell”
16. PRETTY MAIDS – “Motherland”
17. HELLOWEEN – “Straight out of hell”
18. ALTERBRIDGE – “Fortress”
19. RITCHIE BLACKMORE’S RAINBOW – “Black masquerade”
20. GHOST – “Infestissumam”
Απογοητεύσεις:
1. BLACK SABBATH – “13”
Τώρα θα μου πεις περίμενες κάτι νέο να παίξουν? Όχι, αλλά λείπει η σπίθα! Απλά έπρεπε να δικαιολογήσουν τον δίσκο!
2. QUEENSRYCHE – “Frequency Unknown”
Υπάρχει νόημα; Θέλω να μου πει κάποιος! Υπάρχει το παραμικρό νόημα πια;
3. WHITESNAKE – “Made in Japan”
Εχμ… Καλύτερα να περιοριστούμε σε ακουστικά πια show μόνο ε; Ε; καλύτερα για όλους μας θα ήταν!
Δημήτρης Σειρηνάκης
1. CALL OF THE VOID – Dragged Down a Dead End Path
2. DELETE THE MASS – Μάζα
3. IRON LUNG – White Glove Test
4. MONSTER MAGNET – The Last Patrol
5. ULCERATE – Vermis
6. AGENTS OF ABHORRENCE – Relief
7. NAILS – Abandon all life
8. PESTE NOIRE – Peste Noire
9. BLOCKHEADS – Τhis World is Dead
10. RUINED FAMILIES – Blank Language
11. THE DILLINGER ESCAPE PLAN – One of Us is the Killer
12. PRURIENT – Through the Window
13. VON – Dark Gods: Seven Billion Slaves
14. PAYSAGE D’HIVER – Das Tor
15. UNIVERSE 217 – Never
16. DEATH GRIPS – Government Plates
17. ANTEDILUVIAN – Λόγος
18. CULTES DES GHOULES – Henbane
19. CLANDESTINE BLAZE – The Ηarmony of Struggle
20. P.L.F. – Devious Persecution and Wholesale Slaughter
Απογοητεύσεις:
1. KYLESA – Ultraviolet
Οι KYLESA θέλησαν να ανατρέξουν στην Ουσία του ήχου τους. Χωρίς εξάρσεις, χωρίς γωνίες, μία απολύτως ισομερής κολλεκτίβα όλων των βασικών συστατικών της. Και με τέτοια απαράμιλλη επιτυχία ανακάλυψαν την αρχετυπική μήτρα της μουσική τους ώστε όλα τα κομμάτια του Ultraviolet (πλην ενάμισου) να ακούγονται ακριβώς ίδια μεταξύ τους. Συγχαρητήρια!
2. CULT OF LUNA – Vertikal
Από τη μία, συνθετικός όγκος, πολυπλοκότητα στην ενορχήστρωση, πλούσια κάθετη αρμονία, καθαρές μουσικές γραμμές. Από την άλλη, sampl-αρισμένα πλήκτρα και ατμόσφαιρες που φλερτάρουν με τον μινιμαλισμό, ηψίσυχνοι κλινικοί ήχοι και ηλεκτρονικά στοιχεία στο rhythm. Αποτέλεσμα: πλημελώς δυιλισμένοι μουσικοί πειραματισμοί, επιβεβλημένοι πάνω σε έναν στιβαρό ηχητικό όγκο. Όχι, δεν έδεσε.
3. WATAIN – The wild hunt
Όταν η επιθετικότητα συναντά τη μελωδία, ναι. Ή, αλλιώς, φτηνός συναισθηματισμός που βρίθει ξένων μουσικών αναφορών και δανείων προσπαθώντας να φλερτάρει με Bathory, παραδοσιακούς DISSECTION, “πειραματικούς” DEATHSPELL OMEGA, ’00s DIMMU BORGIR, OPETH, και δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Και είναι και αυτά τα καθαρά φωνητικά. Οποιοδήποτε ίχνος προσωπικότητας έχουν οι WATAIN κρυμμένο στις κιθάρες έχει χαθεί μέσα σε αυτή τη Σουηδική σούπα.
Μαριλένα Σμυρνιώτη
1. RIVERSIDE – “S.O.N.G.S. (Shrine of the new generation slaves)”
2. THE OCEAN – “Pelagial”
3. STEVEN WILSON – “The raven that refused to sing (and other stories)”
4. PROTEST THE HERO – “Volition”
5. PELICAN – “Forever becoming”
6. CLUTCH – “Earth rocker”
7. KATATONIA – “Dethroned and uncrowned”
8. ENFORCER – “Death by fire”
9. UNIVERSE217 – “Never”
10. KVELERTAK – “Meir”
11. INTRONAUT – “Habitual levitations”
12. OCTOBER FALLS – “The plague of a coming age”
13. THE DILLINGER ESCAPE PLAN – “One of us is the killer”
14. LONG DISTANCE CALLING – “The flood inside”
15. FATES WARNING – “Darkness in a different light”
16. TERRA TENEBROSA – “The purging”
17. RUSSIAN CIRCLES – “Memorial”
18. YEAR OF NO LIGHT – “Tocsin”
19. BAD RELIGION – “True north”
20. ARTILLERY – “Legions”
Απογοητεύσεις:
MEGADETH – “Super collider”
Δεν υπάρχουν και πολλά να πεις. Το συγκρότημα που έχει καταφέρει να κάνει τη φράση «κάθε πέρσι και καλύτερα» πραγματικότητα. Τόσο που εύχομαι να σταματήσουν να βγάζουν δίσκους, για το καλό το δικό τους.
ULVER – “MESSE I.X-VI.X”
Στο άκουσμα ότι οι ULVER θα συνεργαστούν με ορχήστρα, περιμένεις κάτι φαντασμαγορικό, ιδιαίτερα αν τους λατρεύεις και ιδιαίτερα εφόσον ο ήχος τους εδώ και 15 χρόνια θα ταίριαζε γάντι μαζί με ορχηστρική μουσική. Το αποτέλεσμα είναι όμως βαρετό και εξαιρετικά λυπηρό.
PHIL ANSELMO AND THE ILLEGALS – “Walk through exits only”
Να επιστήσω την προσοχή ότι αυτή τη θέση τη φύλαγα για το “Ultraviolet” των KYLESA, γιατί θεωρούσα μεγάλη απογοήτευση να μην μπορώ να βάλω album τους στην εικοσάδα μου. Παρότι δεν είναι για εικοσάδα, είναι καλός δίσκος και γι’ αυτό τους δίνω άφεση και στη θέση τους μπαίνουν με την αξία τους o PHIL ANSELMO με τους ILLEGALS. Μια πλήρως αποτυχημένη προσπάθεια ακραίου ήχου από τον αγαπημένο Anselmo. Αφού μπορείς να κάνεις τόσα πράγματα καλύτερα, ας το αφήσουμε το brutal και μουσική που σε κάθε αλλαγή ρυθμού είναι σαν να αλλάζει κομμάτι. Όσο κι αν αρέσκεστε στη δουλειά του Anselmo, μείνετε μακριά από αυτό.
Ειρήνη Τάτση
1. LINGUA MORTIS ORCHESTRA – “LMO”
2. NIGHTFALL – “Cassiopeia”
3. THOU ART LORD – “The regal pulse of Lucifer”
4. ROTTING CHRIST – “Κατά τον δαίμονα εαυτού”
5. <CODE> – “Augur nox”
6. FLEURETY – “Et Spiritus Meus Semper Sub Sanguinantibus Stellis Habitabit”
7. CEREBRUM – “Cosmic enigma”
8. DEATH COURIER – “Perimortem”
9. TWILIGHT OF THE GODS – “Fire on the mountain”
10. DEICIDE – “In the minds of evil”
11. MASTER’S HAMMER/BLACKOSH – “BLMH”
12. SUMMONING – “Old mornings dawn”
13. VON – “Dark gods: Seven billion slaves”
14. WATAIN – “The wild hunt”
15. IMMOLATION – “Kingdom of conspiracy”
16. NECROMASS – “Calix. Utero. Babalon”
17. DEATH SS – “Resurrection”
18. VOIVOD – “Target earth”
19. ZEMIAL – “Nykta”
20. SETH – “The howling spirit”
Απογοητεύσεις:
1. ULVER – “Messe I.X – VI.X”
Ό,τι πιο ανέμπνευστο έχουν κυκλοφορήσει ποτέ! Δυστυχώς δεν μπήκα στο πνεύμα του δίσκου όσες φορές κι αν τον άκουσα
2. DARKTHRONE – “The underground resistance”
Οι τελευταίοι τους δίσκοι ήταν για κλάματα, αλλα αυτό εδώ είναι κατάντια και ντροπή να φέρει το όνομα των DARKTHRONE. Για εμένα ξεφτιλίστηκαν τελείως!
3. SATYRICON – “Satyricon”
Παρατράβηξε το ανέκδοτο των απλοϊκών riffs. Εδώ κατάντησε αηδία, προξενώντας βαρεμάρα άνευ προηγουμένου.
Λευτέρης Τσουρέας
1. STEVEN WILSON – “The raven that refused to sing (and other stories)”
2. VOLBEAT – “Outlaw gentlemen and shady ladies”
3. RIVERSIDE – “Shrine of the new generation slaves”
4. BLACK SABBATH – “13”
5. IHSAHN – “Das seelebrechen”
6. AUDREY HORN – “Youngblood”
7. JAMES LABRIE – “Impermanent resonance”
8. DEF LEPPARD – “Viva! Hysteria”
9. JOLLY – “The audio guide to happiness”
10. DARK NOVA – “Dark nova”
11. SOUL CAGES – “Moon”
12. FATES WARNING – “Darkness in a different light”
13. CARCASS – “Surgical steel”
14. KORN – “The paradigm shift”
15. OLIVA – “Raise the curtain”
16. STONE SOUR – “House of gold and bones part II”
17. WITHERSCAPE – “The inheritance”
18. AVANTASIA – “The mystery of time”
19. ALTER BRIDGE – “Fortress”
20. AMON AMARTH – “Deceiver of the Gods”
Απογοητεύσεις:
1. MEGADETH – “Super collider”
Νερόβρασμα του κερατά, κάνει το “The world needs a hero” να ακούγεται σαν το “Rust in peace”…
2. QUEENSRYCHE – “Queensryche” ΚΑΙ “Frequency unknown”
Και οι δύο QUEENSRYCHE, στην προσπάθειά τους να δείξουν πόσο καλύτερος είναι ο ένας από τον άλλο, έβγαλαν δύο μετριότητες. Όχι τόσο ντροπιαστικοί δίσκοι όσο κάτι “Dedicated to chaos” και “American soldier”, αλλά μία ακόμη απόδειξη ότι όλοι έφταιγαν για την κατρακύλα των τελευταίων ετών.
3. PHIL H. ANSELMO & THE ILLEGALS – “Walk through exits only”
Ομολογώ ότι έξω από τους PANTERA ποτέ δεν βρήκα κάτι συγκλονιστικό στη μουσική του Anselmo. Αυτό όμως με ξεπέρασε. Μετά το τρίτο κομμάτι, ήταν αδύνατη η ακρόαση του εκτρώματος…
Σάκης Φράγκος
1. CLOUD RAT – “Moksha”
2. BEASTMILK – “Climax”
3. SUBROSA – “More Constant Than The Gods”
4. DELETE THE MASS – “Μάζα”
5. ICEAGE – “You’re Nothing”
6. IN SOLITUDE – “Sister”
7. CULT OF LUNA – “Vertikal” & “Vertikal II”
8. BÖLZER – “Aura”
9. CLUTCH – “Earth Rocker”
10. RUINED FAMILIES – “Blank Language”
11. KVELERTAK – “Meir”
12. BLANK PAGES – “Blank Pages”
13. BLOOD CEREMONY – “The Eldritch Dark”
14. TRIBULATION – “The Formulas Of Death”
15. HOAX – “Hoax”
16. SAVAGES – “Silence Yourself”
17. GOD IS AN ASTRONAUT – “Origins”
18. MELT-BANANA – “Fetch”
19. DEATH GRIPS – “Government Plates”
20. JEX THOTH – “Blood Moon Rise”
Απογοητεύσεις:
1. SATYRICON – “Satyricon”
Συνολικά, ένα νερόβραστο άλμπουμ. Όχι ότι είχα τις τρομερές απαιτήσεις, αλλά κάτι ελαφρώς καλύτερο το περίμενα είναι η αλήθεια. Τα προηγούμενα τουλάχιστον έφαγαν κράξιμο αλλά κάπως ρόκαραν. Αυτό ούτε σε κουνάει ούτε καμιά συγκινητική ατμόσφαιρα βγάζει.
2. BLACK PYRAMID – “Adversarial”
Έχει ένα κομμάτι που παίρνει κεφάλια αλλά και τις καλές στιγμές του διάσπαρτα και γενικά κακό δίσκο δεν τον λες. Όμως μπροστά σε αυτά που είχαν κυκλοφορήσει μέχρι το φετινό, που είναι όλα δισκάρες, ε μάλλον μέτριο το χαρακτηρίζεις.
3. THE RUINS OF BEVERAST – Blood Vaults – “The Blazing Gospel of Heinrich Kramer”
Λοιπόν αυτό πρόκειται για πολύ καλό δίσκο, απέχει όμως από τα έπη που μας έχει συνηθίσει ο Γερμανός με τους THE RUINS OF BEVERAST. Συμπερασματικά, οι προσδοκίες ήταν απλά πολύ υψηλές και ελαφρώς διαφορετικές.
Νίκος Χασούρας
