Ιντριγκαδόρικη περίπτωση αυτοί οι Σουηδοί. Πρόκειται για νέα μπάντα, αλλά με μέλη βετεράνους της σκηνής (VINTERLAND, MAZE OF TORMENT), η οποία ντεμπουτάρει με το “Alfapokalyps”, μέσω της αξιόλογης Dark Essence Records.
To μεγαλύτερο ενδιαφέρον, έγκειται στο γεγονός ότι ο ήχος τους είναι αρκετά ιδιάζων, συγκεντρώνοντας διάφορες επιρροές και ταυτόχρονα αρκετά φυσικός και λογικός, αν αναλογιστούμε τη μουσική παράδοση της χώρας τους στο rock και metal. Προσωπικά με βάση το μουσικό, αλλά και θεματικό κομμάτι και αυτό του image της μπάντας, θα έβρισκα τον χαρακτηρισμό occult rock αρκετά ταιριαστό, μην έχοντας όμως καμία σχέση με αυτά που -άστοχα- σε πολλές περιπτώσεις έχουν χαρακτηριστεί έτσι (π.χ. JEX THOTH). Οι ίδιοι το ονομάζουν alfapocalyptic rock, τέλος πάντων ελάχιστη σημασία έχουν οι ταμπέλες έτσι κι αλλιώς.
Η βάση του ήχου τους είναι σκοτεινή, με black metal κιθάρες πάνω από rock beats. H παλέτα των επιρροών όμως και συνεπώς και των συναισθημάτων είναι αρκετά ευρεία, συμπεριλαμβάνοντας εκτός από black metal και punk/post-punk, αλλά και κλασσικότερα rock πράγματα, δίνοντας έτσι χώρο και σε πιο μελαγχολικές, αλλά και up-lifting στιγμές μέσα στη διάρκεια του δίσκου. Θα συναντήσει κανείς από επιβλητικές mid-tempo BATHORY-ίλες (της μέχρι 1990 περιόδου τους) μέχρι τρίλεπτα rock χιτάκια. Τα φωνητικά δίνουν το δικό τους στίγμα, καθώς εκτός από τα σημεία των guest παρουσιών (Ηoest των TAAKE, Kvarforth των SHINING και V’gandr των HELHEIM) είναι σε στακάτο στυλ, μεταξύ απαγγελίας και φωναχτών και αποκλειστικά στη μητρική τους γλώσσα, ενώ η παραγωγή επίσης είναι αρκετά βρώμικη και γουστόζικη. Σε αυτά τα δύο σημεία βέβαια χωράνε ενστάσεις, μιας και καθαρά μελωδικά φωνητικά κολλάνε σε αρκετά σημεία και θα απογείωναν το αποτέλεσμα, ενώ στο κομμάτι του ήχου, νομίζω ότι μια οργανική μεν, καθαρή και δυνατή δε παραγωγή θα έλεγε ακόμα περισσότερο, όπως μας έχουν δείξει οι KVELERTAK σε κάτι παρόμοιο.
Το άλμπουμ έχει μέσα κομματάρες, αλλά και κάποια πιο αδιάφορα, με το πρώτο μισό να είναι σαφώς ανώτερο του δεύτερου. Το σημαντικό είναι όμως πως έχουν δώσει ενθαρρυντικά δείγματα γραφής (τσεκάρετε εδώ κι ένα δυνατό demo κομμάτι τους) ώστε να ελπίζουμε πως θα εξελιχθούν σε μια εξαιρετική περίπτωση μπάντας. Έχω την αίσθηση πως αν δώσουν ακόμα μεγαλύτερη βάση σε κλασσικές, απλές δομές κομματιών (κουπλέ/ρεφρέν-ξετίναγμα, άντε και καμία γέφυρα), με άμεσο και δυναμικό song-writing θα βγουν κερδισμένοι. Όπως και να έχει, κρατήστε το όνομα, γιατί μπορεί και να μας απασχολήσουν στο μέλλον.
6 / 10
Νίκος Χασούρας
