Είναι από αυτές τις φορές που το εξώφυλλο, το όνομα μιας μπάντας, ο τίτλος του δίσκου και κάποιοι τίτλοι τραγουδιών, σε οδηγούν σε τελείως λάθος συμπέρασμα για το ύφος της μουσικής που πρόκειται να ακούσεις.
Οι HAMMERCULT είχαν κερδίσει στο Metal Battle του Wacken Open Air 2011 και είναι ανακάλυψη του Karl Walterbach, ιδρυτή της θρυλικής Noise Records και πλέον ιδιοκτήτη της Sonic Attack. Μας έρχονται από το Ισραήλ και δεν παίζουν ούτε epic, ούτε true, ούτε ατόφιο heavy. Οι τύποι είναι δολοφόνοι και έχουν σαν βάση το neo-thrash, χωρίς όμως να περιορίζονται εκεί. Η Γερμανική thrash metal σχολή, με κυριότερους εκφραστές της τους KREATOR και SODOM (τόσο του παρελθόντος όσο και του παρόντος), αποτελεί έμπνευση για το σχήμα, όμως οι επιρροές από MOTORHEAD, από το speed των 80s, τα πιο μοντέρνα ακούσματα από hard core σε THE HAUNTED – των παλιών καλών εννοείται – και Σία (όχι την Κοσιώνη), μέχρι και οι KVELERTAK σε στιγμές, η punk αισθητική, κάποια anthemic σημεία, τα μελωδικά περάσματα και ο συνδυασμός όλων αυτών με μαεστρία, κάνει τη μουσική τους αρκετά προσωπική και ξεφεύγει από το τόσο κουραστικό πλέον old school 80s που μας περιτριγυρίζει. Ναι, σεβασμό στις μπαντάρες του παρελθόντος, αλλά όταν μπορείς να το κάνεις φέρνοντας τη μουσική τους στο σήμερα, γιατί όχι και ακόμα καλύτερα! Ο ίδιος ο τραγουδιστής της μπάντας, Yakir Shochat, είχε δηλώσει για τη μουσική τους: “είναι σαν μία μίξη παλιών Running Wild και Kreator στα στεροειδή!”
Τα φωνητικά του Shochat είναι εξαιρετικά, η τεχνική των μελών των HAMMERCULT επίσης (πολύ καλό drumming σε όλο το άλμπουμ), οι συνθέσεις, πλην 3 μέτριων, αλλά όχι αδιάφορων κομματιών, είναι σε πολύ καλό επίπεδο και με αρκετή ποικιλία (ασχέτως αν το πόδι είναι σχεδόν σε κάθε κομμάτι κολλημένο στο γκάζι στο μεγαλύτερο μέρος), με δυνατό χαρτί την ικανότητα της μπάντας να έχει πολύ καλά ρεφραίν και να περνάει στη μουσική της εν μέσω «καταιγισμού» σημεία που «ανοίγουν» το κομμάτι. Αυτά, έχοντας και ιδανική μίξη και mastering από τον Chris “Zeuss” Harris (AGNOSTIC FRONT, HATEBREED, SOULFLY μεταξύ πολλών άλλων), κάνουν το “Hymn to the steel” ένα άλμπουμ που σε αρπάζει από το λαιμό με το «καλημέρα» και σου κεντρίζει το ενδιαφέρον καθ’ όλη τη διάρκειά του. Το εξώφυλλο από τον Θεό Andreas Marshall (BLIND GUARDIAN, IN FLAMES, RUNNING WILD) είναι το κερασάκι στην τούρτα.
Κορυφαίες στιγμές το “Steelcrusher” (και πρώτο βίντεο), το up tempo/groove-άτο και με υπέροχο ρεφραίν “We are the people” (με το σόλο να ανήκει στον Andreas Kisser των SEPULTURA), το επίσης up tempo και groove-άτο “Burning the road”, το ποικίλο “Ironbound” και το “In the name of the fallen” που κλείνει το δίσκο, με κάποια καθαρά φωνητικά και ακόμα ένα υπέροχο ρεφραίν.
Μπάντα με προσωπικότητα, μπάντα που είναι τόσο old school όσο και μοντέρνα, μπάντα που έχει την ικανότητα να συνδυάζει αρμονικά πολλές και διαφορετικές επιρροές, καταφέρνοντας να παράγει ένα ομοιογενές και ποιοτικότατο αποτέλεσμα. Neo-thrash στα καλύτερά του!
8 / 10
Φραγκίσκος Σαμοΐλης
