Ακόμα ένα βράδυ Σαββάτου και αυτή τη φορά προορισμός ήταν ο γνώριμος συναυλιακός χώρος του An όπου παραδοσιακά χτυπάει η καρδιά της ελληνικής σκηνής. Λίγους μήνες μετά από την κυκλοφορία του δεύτερου album τους με τίτλο “Phase II: …And man created god” αλλά και λίγο πριν την αναχώρηση τους για μια σειρά εμφανίσεων στην Γερμανία, οι PHASE REVERSE είχαν δικαιωματικά την τιμητική τους καθώς επρόκειτο να παρουσιάσουν ζωντανά το νέο τους υλικό αλλά και να μοιραστούν την σκηνή με τρία από τα πιο αξιόλογα σχήματα του εγχώριου heavy rock.
Σ’ ένα παγωμένο An από πλευράς θερμοκρασίας όσο και προσέλευσης (όχι ότι περιμέναμε να γεμίσει ασφυκτικά για να πούμε και την αλήθεια) οι DRUNK MOTHERFUCKERS φρόντισαν να 
ανεβάσουν από νωρίς τα ντεσιμπέλ βγαίνοντας στην σκηνή γύρω στις 10 παρά τέταρτο. Η διαφορά σε σχέση με τις προηγούμενες εμφανίσεις τους ήταν ότι αυτή τη φορά εκτός τα καθιερωμένα άσματα-ωδές στο αλκοόλ σαν τα “3D”, και “You want me dead” και “God Damn” από το περσινό ντεμπούτο album τους “…And alcohol for all”, η πλειοψηφία του set τους στηρίχθηκε σε αμιγώς καινούργια κομμάτια από τα οποία προσωπικά ξεχώρισα τα “Saint’s weed(s) day” και “Hating myself”. Κατά τ’ άλλα ως είθισται τη διαφορά στην συνολική εμφάνιση του πενταμελούς σχήματος έκανε το κιθαριστικό δίδυμο, το οποίο δίχως να αντιμετωπίσει ιδιαίτερα προβλήματα στον ήχο γέμισε επί σχεδόν 40 λεπτά τα ηχεία του An με μπαρουτοκαπνισμένα riffs που αποκάλυψαν ξανά την λατρεία τους για τις κλίμακες των DOWN και KYUSS αποδεικνύοντας παράλληλα ότι (προς το παρόν) αποδίδει καλύτερα σε μικρούς χώρους σαν το An. 
Το μπαρουτοκαπνισμένο κρεσέντο των DRUNK MOTHERFUCKERS ανέλαβαν να συνεχίσουν με ακόμα πιο βαρβάτη διάθεση οι FULL HOUSE BREW CREW είκοσι λεπτά πριν το ρολόι δείξει 11 ακριβώς. Ποντάροντας σχεδόν εξ ολοκλήρου στο μοναδικό μέχρι στιγμής δίσκο τους “Bet it all” με κομμάτια σαν τα “Legal crime”, “No Retreat” και “Black Empty Box” να κερδίζουν τις εντυπώσεις, το 40λεπτο set τους ήταν μια ακόμα επίδειξη δύναμης, τσαγανού και riffs που φλέρταραν έντονα με τους BLACK LABEL SOCIETY, METALLICA και το εν γένει southern στοιχείο. Ως κινητήριος μοχλός της μπάντας αναμφίβολα λειτούργησε ο ταλαντούχος κιθαρίστας/τραγουδιστής Van Ace (που παίζει επίσης μπάσο στους ROTTING CHRIST) ο οποίος εκτός από την Hetfield-ική χροιά της φωνής του έδειξε ότι έχει εξελίξει και τα riffs του συγκροτώντας έτσι ένα αρκετά σφιχτοδεμένο σύνολο μαζί με το πάντα στιβαρό rhythm section. Βεβαίως ανάμεσα στα κομμάτια του “Bet it all” είχαμε την ευκαιρία να ακούσουμε και σαν σφήνες μερικά καινούργια κομμάτια που μας προϊδέασαν ιδανικά για το επόμενο δισκογραφικό τους βήμα.
Τους FULL HOUSE BREW CREW δεν άργησαν να διαδεχτούν στην σκηνή του An οι πάλιουρες HEADQUAKE. Κινούμενοι σε διαφορετικό μουσικό ύφος σε σχέση με το μανιασμένο σερί των προηγούμενων δυο support σχημάτων και με περίσσεια άνεση καθώς και με τεράστια αποθέματα εμπειρίας να συνοδεύουν εμφανώς τα βήματα τους, κατάφεραν να μαγέψουν το λιγοστό κοινό του An από την αρχή κιόλας του set τους, χάρη σε ένα εθιστικό μουσικό μίγμα που συνδύαζε ιδανικά το ψυχεδελικό stoner της σχολής των πρώιμων MONSTER MAGNET με το grunge/alternative των ‘90s. Εξαιρετικές εντυπώσεις άφησαν επίσης και τα καινούργια κομμάτια από το δεύτερο τους album με τίτλο “Into the Spiral” που αναμένεται να κυκλοφορήσει κάποια στιγμή μέσα στους επόμενους μήνες με τα “Your god is vague”, “All life long”, “Fake (the life you live)” και το εκπληκτικό “Spiral” να πιστοποιούν με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο ότι η πολύχρονη δισκογραφική τους απουσία όχι μόνο δεν τους στοίχισε αλλά τους έκανε να δουλέψουν εντατικά και μεθοδικά με συνέπεια να έχουν κάνει άλματα προόδου σχεδόν σε όλους τους τομείς. 
Μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα είχε φτάσει επιτέλους η σειρά της μπουλντόζας των PHASE REVERSE για να αλώσει την σκηνή του An. Εκείνη την ώρα πρέπει να υπήρχαν μάξιμουμ εκατό άτομα στο An με την πλειοψηφία εξ αυτών να απαρτιζόταν κυρίως από φίλους και γνωστούς του συγκροτήματος. Αυτό βέβαια ουδόλως απασχόλησε το τετραμελές σχήμα, το οποίο με την γνωστή αχαλίνωτη όσο και άκρως χιουμοριστική του διάθεση ανέβηκε στην σκηνή με σκοπό να πλημμυρίσει τα ηχεία του An με εκείνο που οι ίδιοι αποκαλούν ως “Southern European pentatonic heavy metal”. Το πρώτο μέρος του set ήταν καθαρά επικεντρωμένο στην live παρουσίαση του “…And man created god” μέσα από την οποία ξεχώρισαν οι εκρηκτικές όσο και μερακλήδικες εκτελέσεις των “Born to be dead”, “ESC”, “Divide and conquer”, “Fuck for a buck” (με special αφιέρωση μάλιστα), “Mindblow” όπως επίσης και του ομότιτλου κομματιού. Παράλληλα ιδανικές τζούρες αποδείχθηκαν και “Road fever” και “I got your back” από το πρώτο δίσκο με τον πάντα κεφάτο Chief να δίνει κλασικά τον τόνο μέσα από τα χαλύβδινα riffs του και τους υπόλοιπους να ακολουθούν κατά πόδας χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. 
Φυσικά στα διαλείμματα ανάμεσα στα κομμάτια και με το τσίπουρο επί σκηνής να ρέει άφθονο δεν έλειψαν για μια ακόμη φορά οι κλασικές ανεκδοτικές παρεμβάσεις του drummer της μπάντας (τεράστια μορφή του λαϊκού κινήματος!) ενώ δεν ήταν ουκ ολίγες και οι stand-up comedy-κές ατάκες του Chief που σκόρπισαν άφθονο γέλιο έστω κι αν στο An ο κόσμος ολοένα και λιγόστευε με το πέρασμα της ώρας. Από την άλλη το δεύτερο μέρος του set ήταν ο ορισμός του απόλυτου ξεσαλώματος καθώς η μπάντα μαζί με ορισμένους εκλεκτούς καλεσμένους βρήκε την ευκαιρία να διασκευάσει μερικά από τα αγαπημένα της κομμάτια. Κάπως έτσι ακούσαμε το “N.I.B” με την συμμετοχή του Δημήτρη Κότση των MAHAKALA και BLACK SOUL HORDE στα φωνητικά, τα κολασμένα “Cowboys from Hell” και “I’m Broken” όπου στον χαμό της σκηνής πήραν μέρος ο Alex και ο Τόλης από τους POTERGEIST και ο El Pedro από τους DRUNK MOTHERFUCKERS ενώ η ένταση κορυφώθηκε στα “Suicide Messiah”, “Ace of Spades” και “Duality” με τα φωνητικά να μοιράζονται ανάμεσα στον Van Ace των FULL HOUSE BREW CREW και τον τραγουδιστή των PHASE REVERSE. Το τέλος της βραδιάς επισφραγίστηκε με μια υπέροχη εκτέλεση του “Wide Awake” από το πρώτο album με την τετραμελή μπάντα να αποχωρεί από την σκηνή λίγο μετά τις 2.30.
Εν κατακλείδι, ήταν μια τυπική μεν αλλά άκρως χορταστική rock ‘n’ roll βραδιά. Το θέμα της προσέλευσης ήταν ομολογουμένως το μελανό σημείο ωστόσο ευτυχώς δεν φάνηκε να επηρεάζει καμία από τις μπάντες. Εξάλλου έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα δεν υπάρχει κανένα νόημα να γκρινιάζεις για κάτι που πρώτα απ’ όλα δεν θέλει και μετά δεν μπορεί να αλλάξει.
Πάνος Δρόλιας
