Από μια πολυσχιδής προσωπικότητα, σαν αυτή του ιδιαίτερα συμπαθούς Christian “Spice” Sjöstrand, έχουμε μάθει να περιμένουμε τα πάντα. Ακόμα και αχαλίνωτα thrash γούστα σαν εκείνα που βγάζει εδώ και μερικά χρόνια με τη συμμορία των KAYSER ανάμεσα στα αμέτρητα projects του. Οι KAYSER όμως δεν είναι φτιαγμένοι από το ίδιο καλούπι με τα υπόλοιπα κοινότυπα thrash σχήματα. Ίσα ίσα, που πηγαίνουν κόντρα στο ρεύμα και την extreme παράδοση της πλειοψηφίας των σουηδικών ονομάτων, έχοντας επιλέξει μια ποικιλόμορφη προσέγγιση που δεν βασίζεται κατ’ ανάγκη στο κλασικό thrash δολοφονικό μοτίβο που περνάει από πάνω σου σαν οδοστρωτήρας με σπασμένα φρένα.
Όπως συνέβη και με τα δυο προηγούμενα άλμπουμ, έτσι και το “Read your enemy” δεν ξεφεύγει από τον παραπάνω άτυπο κανόνα. Τα riffs-παραπομπές στους MEGADETH και τους EXODUS των τελευταίων τριών δίσκων λειτουργούν ως μιας πρώτης τάξεως βάση πάνω στην οποία οι KAYSER χτίζουν συνθέσεις που μπορεί να μην είναι εθισμένες στις εκτυφλωτικές ταχύτητες, ωστόσο διακρίνονται για την απλότητά τους, όσο και για μια μοντέρνα mid-tempo αύρα, η οποία συνενώνει, μεταξύ άλλων, στοιχεία τόσο progressive, όσο και heavy rock (κάτι μου λέει ότι ειδικά στα “Almost home” και “Forever in doubts” o φίλτατος Spice έβαλε εμφανώς το χεράκι του). Αξιοσημείωτη είναι επίσης και η δουλειά του κιθαριστικού διδύμου των Swaney Swensson και Jokke Pettersson στον τομέα των solos και των μελωδικών σημείων, με χαρακτηριστικά τα παραδείγματα των “Dreams bend clockwise” και “Where I belong”, που δίνουν φανερά άλλη διάσταση στο σύνολο του άλμπουμ, καθιστώντας το εμφανώς πολύ πιο ελκυστικό σε σχέση με τα προηγούμενα δισκογραφικά χτυπήματα του σουηδικού σχήματος. Από την άλλη πλευρά, εγγύηση πίσω από το μικρόφωνο αποτελεί για μια ακόμη φορά ο Spice, ο οποίος παρότι θυμίζει αρκετά Araya στα πιο γρήγορα και πιο τσιτάτα κομμάτια, σαν τα “Bring out the clown” και “Read your enemy”, καταφέρνει να ανεβάσει με την ξεχωριστή χροιά του highlights όπως τα “Bark and bow”, “I’ll deny you” και “Carve the stone”.
Το “Read your enemy” είναι, εν τέλει, ένας δίσκος που όχι μόνο δεν περνά απαρατήρητος, αλλά αντιθέτως αφήνει μόνο εξαιρετικές εντυπώσεις, καθώς διαθέτει έξυπνη δομή, προσεγμένες συνθέσεις όσο και έναν ήχο που σφύζει από φρεσκάδα και groove. Φρονώ βέβαια, ότι αν υπήρχαν 1-2 ακόμη ξεσηκωτικές συνθέσεις θα μπορούσε άνετα να μπει στην κατηγορία των καλύτερων στιγμών της χρονιάς. Παρόλα αυτά και μόνο το γεγονός ότι περιέχει σε αφθονία στοιχεία που μπορούν να γοητεύσουν από τον πιο extreme μέχρι και τον πιο παραδοσιακό metal οπαδό, σαφώς και το καθιστούν μέχρι στιγμής ως την ποιοτικότερη δουλειά των KAYSER.
Πάνος Δρόλιας
