Οι TEMPEL (TEMPLE μέχρι πρώτινως) προέρχονται από την άλλη άκρη του Ατλαντικού και συγκεκριμένα από το Φοίνιξ των Η.Π.Α. Η διμελής αυτή μπάντα είχε κυκλοφορήσει το ντεμπούο της το 2013 (ή τέλη του 2012), “On the steps of the temple”, χωρίς εταιρία. Κάπως έτσι τους ανακάλυψε η Prosthetic Records, η οποία επανακυκλοφόρησε πριν λίγο καιρό τον δίσκο.
Ο μόνος όρος που μπορεί να τους χαρακτηρίσει κανείς είναι απλά instrumental. Γιατί τα είδη που έχουν στη μουσική τους είναι αρκετά. Στα 6 τραγούδια, συνολικής διάρκειας 52 λεπτών, ακούς riffs και drumming που παραπέμπουν σε black, post, ολίγον thrash, doom, ακόμη και sludge. Ομολογουμένως, αυτό είχε ένα ρίσκο… Να καταλήξουν σε ένα δίσκο αχταρμά, που κουράζει όσο δεν πάει. Και όμως, οι Αμερικανοί έχουν κάνει εκπληκτική δουλειά. Από το εναρκτήριο “Mountain”, μέχρι και το ομώνυμο (το οποίο θυμίζει τα instrumental των METALLICA των 80ς) που κλείνει το δίσκο, ακούς συνθέσεις χωρίς περιορισμούς, λες και ηχογράφησαν τον δίσκο live και οι ιδέες τους κατέβαιναν εκείνη τη στιγμή! Το tempo εναλλάσσεται συχνά πυκνά, αλλά κατά το πλείστον επικρατούν οι ταχύτητες. Το drumming δεν είναι απλά rhythm section, αλλά απογειώνει τα κομμάτια, χωρίς να είναι εξεζητημένο ή βιρτουόζικο. Αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι τα solos (και δεν είμαι και τόσο οπαδός των solo γενικά). Ωραίες οι ιδέες του κιθαρίστα γενικά. Οι TEMPEL καταφέρνουν να έχουν μια σκοτεινή, μελωδική ατμόσφαιρα σε ορισμένα τραγούδια, χρησιμοποιώντας διακριτικά πλήκτρα. Χωρίς κανενα τραγούδι να υστερεί, έχω ιδιαίτερη αδυναμία στα “Avaritia”, “Mountain” και το ομώνυμο.
Οι TEMPEL έχουν βγάλει έναν εκπληκτικό δίσκο, υπέροχο ντεμπούτο και κάτι μου λέει ότι θα ακούσουμε και άλλα ωραία πράγματα και στο μέλλον. Ελπίζω να δούμε σύντομα νέα τους δουλειά, γιατί υφίστανται από το 2005 και έχουν μόνο ένα δίσκο. Το “On the steps of the temple” αξίζει της δέουσας προσοχής σας. Θα το λατρέψετε!
8 / 10
Γιώργος Δρογγίτης
