Ο συγκεκριμένος δίσκος, αποτελεί κάτι αντίστοιχο με το “Eroded corridors of unbeing” (2017) των SPECTRAL VOICE, για όσους γνωρίζουν. Για να εξηγηθούμε, μιλάμε για ντεμπούτα από Αμερικανικές μπάντες, που ενώ μουσικά είναι δυσπρόσιτα και αντιεμπορικά, κινούμενα στον ευρύτερο χώρο του doomy death metal, για διάφορους λόγους (εκ των οποίων τα labels που βρίσκονται από πίσω, αποτελούν σίγουρα έναν από τους σημαντικούς) ακούστηκαν περισσότερο από τα συνηθισμένα και εκτιμήθηκαν από ακροατές και Τύπο. Στο λογικό και επόμενο ερώτημα που προκύπτει, εάν κάτι τέτοιο είναι δικαιολογημένο και αξίζει τον “ντόρο” (είπαμε, για underground metal μιλάμε), η απάντηση είναι σίγουρα καταφατική.
Για να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή, το πρώτο demo της μπάντας κυκλοφόρησε μέσα στο 2017 και το ισχυρότερο πειστήριο για το πόσο καλή σαπίλα είναι, είναι ότι άρεσε τόσο στον David Torturdød των UNDERGANG, ώστε να το κυκλοφορήσει σε κασέτα από το προσωπικό του label, Extremely Rotten Productions. Αργότερα κέντρισε και το ενδιαφέρον της Profound Lore, που το έκοψε σε 12αρι βινύλιο και φέτος κυκλοφόρησε το επίσημο ντεμπούτο full length τους.
Οι MORTIFERUM παίζουν σε χαρτογραφημένα, ακόμα και ασφαλή θα έλεγε κανείς, εδάφη, ωστόσο το κάνουν πάρα πολύ καλά. Στιχουργικά επαναλαμβανόμενοι ίσως και εν μέρει γραφικοί, αλλά έντονα παραστατικοί, φωνητικά που δεν ξεχωρίζουν, αλλά είναι ακριβώς αυτά που θα ήθελε να ακούσει κανείς σε αυτό το είδος μουσικής, αλλά η ουσία βρίσκεται στις συνθέσεις. Οι Αμερικανοί επιδεικνύουν αξιοσέβαστη ικανότητα γραφής στα death/doom πλαίσια, με τις αλλαγές στα riffs να ακούγονται εντελώς αβίαστες και φυσικές. Στις επιρροές παίρνουν άριστα, καθώς προέρχονται κυρίως από τη Φινλανδία των early 90’s, και από τις πιο heavy μπάντες της Αμερικής, όπως οι CYANIDE και οι MORPHEUS DESCENDS, ενώ διακρίνεται και μία εκτίμηση στα ωμά ξεκινήματα της Βρετανικής death/doom σκηνής. Να σημειωθεί και η φανταστική παραγωγή, που ανήκει στα μεγάλα συν του δίσκου.
Για να συνοψίσουμε όσο πιο απλά γίνεται, το “Disgorged in psychotic depths” μας άρεσε επειδή:
α) Έχει γαμάτες επιρροές και ήχο
β) Οι συνθέσεις του είναι πολύ πάνω από τον μέσο όρο
Σε μία ακόμη πολύ καλή χρονιά για το death metal, αυτό εδώ είναι από τις καλύτερες προτάσεις, ενώ φαίνεται να έχει και σημαντική αντοχή στο χρόνο, ίσως το σημαντικότερο κριτήριο για ένα πραγματικά καλό ακραίο metal άλμπουμ στις μέρες μας. Από τους δίσκους που διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον για το true, σάπιο death metal.
8/10
Νίκος Χασούρας
