a
“I gave you yesterday… Tomorrow’s no concern”!
Ο Dee Snider έχει μόλις κυκλοφορήσει το νέο του solo άλμπουμ με τίτλο “For the love of metal” και μας δίνει όλες τις λεπτομέρειες για το πώς κατάφερε τελικά να κυκλοφορήσει το πρώτο του αμιγώς heavy metal δίσκο από το 1994! Μας εξιστορεί τι έγινε με τους WIDOWMAKER στα μέσα της δεκαετίας του ‘90 και υπογραμμίζει τον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε ο Jamey Jasta των HATEBREED για την επιστροφή του στο heavy metal.
Τι κάνεις, Dee;
Είμαι τέλεια, φίλε μου! Παίρνω πολύ θετικά μηνύματα για το νέο μου δίσκο και έτσι αισθάνομαι υπέροχα.
Περίμενες αυτή την αντίδραση από τον μουσικό τύπο και τον κόσμο;
Να σου πω την αλήθεια, όχι (γέλια)! Καταρχήν, δεν περίμενα ότι θα ηχογραφούσα ποτέ ξανά ένα νέο άλμπουμ και το κυριότερο δεν περίμενα ότι θα έβγαινε ένα τόσο δυνατό αποτέλεσμα. Είναι απίστευτο.
Καταλαβαίνω τι λες… Οι οπαδοί σου χρειάστηκε να περιμένουν κοντά 25 χρόνια για να ακούσουν από σένα ένα κανονικό heavy metal άλμπουμ…
Έχεις δίκιο. Είναι υπέροχο το συναίσθημα να επιστρέφω στο metal. Όταν τελείωσε η φάση με τους WIDOWMAKER στα τέλη του 1994/αρχές 1995, σκέφτηκα ότι δεν υπάρχει πλέον θέση για μένα στο heavy metal. Τα ξέρεις… Τα έχουμε ξαναπεί αυτά. Μέχρι που γνώρισα τον Jamey Jasta (HATEBREED) και με έπεισε να κάνω αυτό το δίσκο. Μου έδειξε ότι όντως υπάρχει μία θέση για τον Dee Snider στο heavy metal.
Ανέφερες τους WIDOWMAKER με τους οποίους κυκλοφόρησες το δεύτερο και τελευταίο σας άλμπουμ το 1994. Γιατί σου πήρε τόσα χρόνια να επιστρέψεις στο heavy metal;
Όταν διαλύθηκαν οι WIDOWMAKER κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η θέση μου πλέον στο heavy metal είναι ανύπαρκτη και ότι δεν είχα να προσφέρω τίποτα παραπάνω όσον αφορά νέα τραγούδια, νέα μουσική. Πρέπει να σου πω ότι σε αυτό συνετέλεσαν και πολλές αρνητικές κριτικές που πήραμε για το δεύτερο δίσκο (σ.σ. “Stand by for pain”). Συνήθως δεν αφήνω να με επηρεάσουν οι δημοσιογράφοι και οι κριτικοί αλλά εκείνη την περίοδο έτυχε να συμφωνώ με πολλές από αυτές και στο τέλος της ημέρας κατάφεραν να με αλλάξουν σαν άνθρωπο. Για παράδειγμα κάποιες από τις κριτικές έλεγαν ότι προσπαθούσα υπερβολικά να ακουστώ σαν ένας μοντέρνος καλλιτέχνης. Και αυτό ήταν αλήθεια. Στη δεκαετία του ‘80 δεν προσπαθούσα να μιμηθώ κανέναν. Το μόνο που έκανα ήταν να παραμένω ο εαυτός μου και να δημιουργώ. Ουσιαστικά, ήμουν υπό μία έννοια ο ήχος της δεκαετίας του ‘80. Κάποιες άλλες κριτικές που με επηρέασαν έλεγαν ότι οι έφηβοι δεν πρέπει να έχουν τους ίδιους ήρωες με τους μεγαλύτερους αδερφούς τους. Και τότε συμφωνούσα με αυτή την άποψη. Τότε ήταν που αποφάσισα να παρατήσω τη μουσική και να ασχοληθώ με το ραδιόφωνο, την τηλεόραση, τον κινηματογράφο κτλ.
Και κάπου εκεί στην πορεία έρχεται ο Jamey Jasta…
Ακριβώς! Ο Jamey ήρθε μία μέρα και μου είπε: “Dee, υπάρχει μία θέση για σένα στο heavy metal. Χρειαζόμαστε τη φωνή σου”. Ο Jamey ήταν εκείνος που μου έδειξε το δρόμο της επιστροφής μου στο heavy metal.
Dee, δεν φοβάσαι ότι η κριτική που σου ασκήθηκε τότε μπορεί να επαναληφθεί και τώρα αφού ο δίσκος έχει έναν ξεκάθαρο μοντέρνο προσανατολισμό και δεν μοιάζει καθόλου με τον κλασικό σου ήχο της δεκαετίας του ‘80;
Ναι… Ξέρεις, ήταν αποκλειστικά μία ιδέα του Jamey. Αυτός ήταν που με προκάλεσε να κάνω αυτό το δίσκο. Το πρώτο πράγμα που τον ρώτησα ήταν «ποιος θα γράψει τα τραγούδια;». Γιατί δεν ήθελα να γράψω με τίποτα εγώ νέα κομμάτια. Η απάντηση του ήταν άμεση: “Dee, όλοι θα θέλουν να γράψουν νέα τραγούδια για σένα”. Έτσι έφερε μαζί του μία απίθανη ομάδα μουσικών από τους DISTURBED, τους KILLSWITCH ENGAGE, τους TOXIC HOLOCAUST, τους LAMB OF GOD κ.α. Όλοι αυτοί, όπως είπες, ήταν μοντέρνοι metallers που έγραψαν τραγούδια αποκλειστικά για μένα. Ήταν άτομα που ζουν για το metal της εποχής μας και δεν είναι τύποι από τη δεκαετία του ‘80 που προσπαθούν απεγνωσμένα να ακουστούν μοντέρνοι. Έτσι ήμουν σίγουρος ότι το αποτέλεσμα θα ήταν αυθεντικό και ειλικρινές.
Γιατί δεν ήθελες να γράψεις καθόλου μουσική ή στίχους;
Αν το έκανα, θα έπεφτα πάλι στην παγίδα της μίμησης και έτσι δεν θα ήταν καλό το αποτέλεσμα. Επιπλέον, δεν ένιωθα καθόλου έτοιμος για να γράψω νέα μουσική. Είχα, ωστόσο, μία μεγάλη επιφύλαξη γιατί κάποιος θα έγραφε στίχους για μένα. Αναρωτιόμουν αν θα μπορούσα να είμαι πειστικός για να ερμηνεύσω έτσι όπως πρέπει τους στίχους. Κάθε μου έννοια διαλύθηκε από το πρώτο κιόλας λεπτό καθώς ο Jamey Jasta είχε μελετήσει τόσο καλά τον Dee Snider που ήταν σαν να έγραφα εγώ τους στίχους! Περάσαμε πολλές ώρες μαζί συζητώντας για το τι ακριβώς ήθελα να περάσω με τους στίχους και τι μηνύματα ήθελα να περάσω στον κόσμο. Ήταν μία αργή αλλά προσεκτική διαδικασία που όμως απέδωσε και δίνει προς τα έξω την εικόνα ότι θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι δικοί μου στίχοι. Τόσο καλή δουλειά έκανε ο Jamey. Για παράδειγμα το κομμάτι “Tomorrow’s no concern” αντανακλά 100% αυτό που είμαι και αυτά που νιώθω. Είμαι περήφανος για όλα αυτά που κατάφερα στο παρελθόν, αλλά ανυπομονώ να δω τι θα μου φέρει το μέλλον. Ανυπομονώ να ζω στο σήμερα και να μην αφήνω την κάθε μου προσδοκία να μου μετριάζει την ποιότητα ζωής μου…σήμερα! “I gave you yesterday, tomorrow’s no concern, I gave you yesterday you can keep it cause tomorrow’s mine”. Αυτοί είναι οι φανταστικοί στίχοι του Jamey που θα μπορούσαν να είναι κάλλιστα δικοί μου. Αυτή είναι η φιλοσοφία μου. Ο Jamey μου είπε ότι μόλις αποδέχτηκα την πρόκληση του για να ξανακάνω ένα metal άλμπουμ, το βάρος και η ευθύνη έπεσαν πάνω του! Δεν ήθελε με τίποτα να με απογοητεύσει και δεν ήθελε με τίποτα να απογοητεύσει τους οπαδούς μου… Και δεν το έκανε! Και το καλύτερο ήταν όταν ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε το δίσκο γιατί από τη θεωρία στην πράξη πολλά μπορούν να αλλάξουν αλλά φάνηκε από την πρώτη στιγμή ότι η χημεία όλων μας ήταν απερίγραπτη! Ο χρόνος που περάσαμε όλοι μαζί στο studio ήταν μαγικός! Δεν υπήρχε καθόλου πίεση από κανέναν. Δεν υπήρχε δισκογραφική εταιρεία και deadlines και εμείς βάζαμε τα λεφτά για να δημιουργήσουμε ένα δίσκο που θα άξιζε. Όλα τα κάναμε για την αγάπη μας για το heavy metal… Γι’ αυτό ονομάσαμε το δίσκο έτσι!
Dee, θα υπάρξει κανονική περιοδεία για την προώθηση του δίσκου;
Όπως ξέρεις, ο κύκλος ζωής ενός δίσκου είναι μία μεγάλη διαδικασία. Χρειάζεται ένας προσεκτικός σχεδιασμός. Αυτή τη στιγμή που μιλάμε, μου έχει γίνει πρόταση από μία μεγάλη Ευρωπαϊκή μπάντα που παίζει σε μεγάλους χώρους να περιοδεύσω μαζί της το 2020! Ακόμη δεν μπορώ, φυσικά, να σου πω, για ποιο συγκρότημα πρόκειται αλλά καταλαβαίνεις το μέγεθος από το γεγονός ότι σχεδιάζουν ήδη την περιοδεία τους για το 2020. Η αλήθεια είναι ότι όταν ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε το δίσκο, δεν υπήρχε κανένα απολύτως πλάνο. Και μόλις ολοκληρώθηκαν οι ηχογραφήσεις όλες οι heavy metal εταιρείες ήθελαν να το κυκλοφορήσουν! Ήταν τρελό! Δεν υπήρχε, λοιπόν, κανένας σχεδιασμός για κανονική περιοδεία παρά μόνο για κάποια μεμονωμένα shows. Ωστόσο, για να απαντήσω στην ερώτηση σου, ναι, θα υπάρξει κανονική περιοδεία κάποια στιγμή απλώς τώρα είναι ακόμη πρώιμο να μιλάμε για αυτό. Θέλω να βγω και να παίξω για τους οπαδούς μου. Είμαι ένας heavy metal τύπος από την πρώτη μέρα που γεννήθηκε το heavy metal!
Θα συμφωνούσες μαζί μου αν σου έλεγα ότι ίσως η πιο χαμηλή στιγμή στην καριέρα σου ήταν όταν δεν κατάφερες να κυκλοφορήσεις το δίσκο που έκανες με τους DESPERADO στα τέλη της δεκαετίας του ‘80;
100%! Έχεις απόλυτο δίκιο. Αυτή είναι η χειρότερη στιγμή στην καριέρα μου. Ήταν σαν ένας θάνατος για μένα! Όλα ήταν έτοιμα… Ήμασταν έτοιμοι να γυρίσουμε το πρώτο μας video, ο δίσκος είχε πάρει σειρά προτεραιότητας για να κυκλοφορήσει και κάπου εκεί έλαβα το τηλεφώνημα ότι ο δίσκος θα μείνει στο αρχείο και δεν θα βγει στην αγορά! Ήταν σαν να μου ανακοίνωναν από το τηλέφωνο ότι κάποιος κοντινός μου άνθρωπος πέθανε ξαφνικά. Ήταν τεράστιο σοκ για μένα.
Dee, τι πιστεύεις ότι θα γίνει στο μέλλον με το heavy metal; Θα συνεχίσει να υπάρχει; Θα συνεχίσουν να βγαίνουν νέα συγκροτήματα;
Το heavy metal είναι ζωντανό και υγιέστατο! Ακόμη συνεχίζει και ενθουσιάζει τον κόσμο. Όλα μου τα παιδιά είναι πραγματικοί metalheads! Πηγαίνω με τα παιδιά μου στις συναυλίες και βλέπω το πάθος όλων αυτών των νέων συγκροτημάτων αλλά και των πιτσιρικάδων που πάνε στις συναυλίες. Και το υπέροχο στην παρούσα φάση είναι ότι το κάνουν όχι για να πλουτίσουν αλλά γιατί αγαπάνε πολύ αυτή τη μουσική. Γι’ αυτό ανεβαίνουν πάνω στη σκηνή και βγάζουν όλη αυτή την ενέργεια. Οπότε, ο Gene Simmons κάνει λάθος… Το rock n’ roll δεν έχει πεθάνει!
Τελευταία ερώτηση: τι θυμάσαι από τις τρεις επισκέψεις σου στην Ελλάδα με τους TWISTED SISTER;
Έχω τις καλύτερες αναμνήσεις! Πρέπει να σου πω ότι θα επιστρέψω… Αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Οι Έλληνες fans είναι απίστευτοι. Αυτό που μου έχει μείνει είναι ότι τραγουδούσατε όλους τους στίχους από όλα τα τραγούδια! Μέχρι και τα solos της κιθάρας τραγουδούσατε από πάνω (γέλια)! Τραγουδούσατε οποιαδήποτε μελωδία και αυτό μας ανατρίχιαζε όλους πάνω στη σκηνή. Ήταν μοναδικό συναίσθημα. Ανυπομονώ να επιστρέψω…
Σάκης Νίκας
