a
Δεν θα σας πω ψέματα. Κάθε φορά που πέφτει στα χέρια μου ένα άλμπουμ από την ευρύτερη οικογένεια των SAVATAGE είμαι πάντα θετικά προδιατεθειμένος, σχεδόν προκατειλημμένος ότι αυτό που θα ακούσω θα είναι απαραιτήτως καλό. Βέβαια, ταυτόχρονα, είμαι και πολύ αυστηρός καθώς η σκιά του ονόματος των SAVATAGE είναι επιβλητική και η…φανέλα βαριά! Κάπως έτσι έβαλα να ακούσω το ντεμπούτο άλμπουμ των ALTA REIGN, της προσωπικής μπάντας που δημιούργησε ο drummer των SAVATAGE, Jeff Plate. Θυμάμαι σε παλιές συνεντεύξεις του Plate –πίσω στα 90ς και early 00s- ότι αναφερόταν σε τραγούδια που δούλευε πέρα από τους SAVATAGE χωρίς να αναφέρει το όνομα των ALTA REIGN το οποίο, άλλωστε, μπορεί καν να μην υπήρχε. Flash forward στο 2021 και στο “Mother’s day”…
To “Mother’s day” είναι ένα καλός, δουλεμένος, σε σημεία εμπνευσμένος αλλά και ένας μπερδεμένος δίσκος. Δηλαδή, από τη μία η μπάντα έχει δουλέψει αναμφισβήτητα πολλές ώρες στο studio για να βγάλει αυτές τις όμορφες ενορχηστρώσεις και να μας δώσει ένα άρτιο ηχητικό αποτέλεσμα αλλά την ίδια στιγμή κάπου χάνεται στη μετάφραση. Αν θα μου ζητούσε κάποιος να περιγράψω τη μουσική των ALTA REIGN θα έλεγα ότι είναι ένα μελωδικό prog άλμπουμ με αρκετά σημεία από hard rock και μελωδικό metal. Με άλλα λόγια οι ALTA REIGN πότε ακούγονται σαν DREAM THEATER των early 90s, πότε σαν DOKKEN των late 80s, πότε σαν SAVATAGE του “The wake of Magellan” με μία μικρή δόση από TRANS-SIBERIAN ORCHESTRA για να δέσει το γλυκό. Το αξιοπερίεργο είναι ότι μέσα από αυτό τον ηχητικό αχταρμά ακούς καλά κομμάτια που έχουν κάτι να πουν…αρκεί να τους δώσεις μία ευκαιρία. Προσθέστε σε όλα αυτά και μία περιρρέουσα πομπώδη ατμόσφαιρα (αποτέλεσμα της συμμετοχής της εντυπωσιακής keyboard-ίστριας των TSO, Jane Mangini) και νομίζω ότι καταλαβαίνετε πάνω κάτω τι παίζει με το “Mother’s day”.
Θα προσέξατε ενδεχομένως ότι δεν αναφέρομαι σε συγκεκριμένες συνθέσεις που ίσως θα μπορούσαν να λειτουργούσαν σαν ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του “Mother’s day”. Ο λόγος είναι ότι λόγω αυτής της ηχητικής ποικιλομορφίας, κάθε τραγούδι εμπίπτει και σε μία ξεχωριστή κατηγορία και ως εκ τούτου μιλάμε για ένα άλμπουμ που ακούγεται συνολικά και όχι αντλώντας από αυτό μεμονωμένες στιγμές. Πάντως, το επικό κλείσιμο με το “Rise” είναι φανταστικό. Νομίζω ότι το “Mother’s day” δεν θα απασχολήσει πολύ κόσμο αλλά από τη μεριά μου θα πάρει οριακά ένα θετικό πρόσημο κυρίως λόγω της δουλειάς που έχει πέσει στο studio.
6 / 10
Σάκης Νίκας
