Να πούμε τα πράματα με το όνομα τους. Πιθανόν οι CRASHDIET να έπρεπε να έχουν διαλύσει μετά το εκρηκτικό “Rest in sleaze” και την αναπάντεχη αυτοκτονία του Dave Leppard. Όμως για τους δικούς τους λόγους συνέχισαν την πορεία τους και σήμερα μας παρουσιάζουν το τέταρτο κατά σειρά άλμπουμ τους. To “The savage playground” είναι σαφώς και χωρίς καμία αμφιβολία η πιο επιθετική δουλειά τους μέχρι σήμερα, ένα άλμπουμ που αγγίζει τα όρια του metal σε πολλά σημεία, διατηρεί τα στοιχεία του αλήτικου sleaze ήχου αλλού, αλλά ακόμα και έτσι δεδομένο είναι πως έχουμε να κάνουμε με ότι πιο ογκώδες (και ίσως ακατέργαστο) έχουν κάνει μέχρι σήμερα. Η παραγωγή δεν είναι καθόλου «γυαλισμένη» αφήνει την μπάντα να βγάλει την πιο επιθετική της πλευρά στο προσκήνιο και τα πιο πολλά τραγούδια ακούγονται σαν να είναι βγαλμένα από πιο δυναμικές στιγμές του “Rest in sleaze” ή του ντεμπούτο των SKID ROW πίσω στα 80’s. Το “The savage playground”, δεν είναι για ανθρώπους πού θέλουν τους CRASHDIET με ευνουχισμένες παραγωγές και απαλλαγμένους από την επιθετική τους φύση, την οποία αφήνουν εδώ πραγματικά να πάρει την μερίδα του λέοντος. Για παράδειγμα έχουν τραγουδάρες όπως το “Circus” ή το “Sin city” που πραγματικά σε κολλάνε στον τοίχο, και ενώ θα μπορούσαν να έχουν αυτά τα σαρωτικά τραγούδια ως singles, έχουν το μετριότατο “Cocaine cowboys” που ανήκει στις πλέον μέτριες στιγμές τους, αλλά και δημιουργεί μια πραγματικά μέτρια εικόνα για το άλμπουμ ως σύνολο! Το “Got a reason” για παράδειγμα, από την άλλη ανήκει στις πιο εμπορικές στιγμές του άλμπουμ χωρίς να στερείται σε καμία περίπτωση ποιότητας με ένα πανέξυπνο riff στην κιθάρα. Στις πολύ καλές στιγμές επίσης ανήκουν και τα “Anarchy”, “Drinkin’ without you”, “Damaged kid”, ενώ το επτάλεπτο (!!) “Garden of Babylon” είναι η έκπληξη του άλμπουμ. Το “Excited” μοιάζει σαν συνέχεια του “It’s a miracle” και αξίζει να το ακούσετε! Αντιθέτως τα “Snakes in Paradise”, “Cocaine Cowboys”, “California” θα μπορούσαν άνετα να λείπουν από δω και έτσι και η διάρκεια του άλμπουμ να είναι μικρότερη και να μας άφηνε ακόμα καλύτερες εντυπώσεις ως σύνολο. Εν κατακλείδι, ακούστε ολόκληρο το άλμπουμ πριν το κρίνετε από το κακό πρώτο single που έχει. Το “The savage playground” είναι πιθανόν ότι πιο ισορροπημένο (και πιο επιθετικό) έχουν κάνει οι CRASHDIET μετά το “Rest in sleaze” και εμένα μου άρεσε στο τέλος πιο πολύ απ’ ότι ήμουν στην αρχή διατεθειμένος να παραδεχτώ! Άφοβη επένδυση, με κάποιες εξαιρέσεις όμως.
8 / 10
Δημήτρης Σειρηνάκης
