Έχοντας λιώσει το πρώτο μέρος του “House of gold and bones” στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς, θεωρούσα ότι είναι πρακτικά αδύνατο το δεύτερο μέρος του, να το προσεγγίζει σε αρτιότητα σε τόσο μεγάλο βαθμό. Όπως και με το “Mesmerize” και το “Hypnotize” των SYSTEM OF A DOWN, που όσο καλό και να ήταν το δεύτερο, δεν προσέγγιζε ούτε κατά διάνοια την τελειότητα του “Mesmerize”. Κι όμως κύριοι. Επειδή αρχή μας στο ROCK HARD, δεν είναι να ανεβάζουμε κριτικές έχοντας ακούσει τους δίσκους επιφανειακά, αλλά πρώτα τους «χορταίνουμε» και εξαλείφουμε την πιθανότητα να μας παρασύρει ο αρχικός ενθουσιασμός ή απογοήτευση, μπορώ με πάσα ειλικρίνεια να παραδεχτώ ότι –ευτυχώς- οι STONE SOUR με διέψευσαν!
Όντως, το δεύτερο μέρος του “House of gold and bones”, είναι πιο μελαγχολικό και πιο mid tempo, αλλά όλα τα τραγούδια, όχι μόνο έχουν λόγο ύπαρξης, αλλά θα μπορούσαν να είναι δυνητικά single! Πιο groovy πεθαίνεις! Αν δεν είναι το ίδιο καλό με το part I, είναι ένα ελάχιστο κλικ κάτω (εξ ου και ο βαθμός). Αυτό το “Stalemate”, είναι από τα καλύτερα τραγούδια που έχω ακούσει τα τελευταία χρόνια, σε σημείο που κόντεψαν να μου φύγουν τα σφραγίσματα από τα επιφωνήματα θαυμασμού που έβγαζα την πρώτη φορά που το άκουσα… Το ίδιο και με το “House of gold and bones”. Όπως κάθε concept που σέβεται τον εαυτό του, έχει σημεία από το πρώτο μέρος (στιχουργικά και μουσικά), όπως στο πρώτο single “Do me a favor”, ενώ πάλι τα τραγούδια σε αρκετές περιπτώσεις είναι ενωμένα το ένα με το άλλο, δίνοντάς σου την αίσθηση ότι πρόκειται για ένα ενιαίο, μεγάλο τραγούδι. Είναι τεράστια η έμπνευση του Corey Taylor, ο οποίος για τρίτη φορά μου δίνει τα μυαλά στο πιάτο (η πρώτη ήταν με το “Come what(ever) may”) και πλέον το γκρουπ μπαίνει στο πάνθεον των πολύ αγαπημένων μου σχημάτων.
Εμπορικοί; Ναι. Ποιοτικοί; Απίστευτα! Να την πω την προσωπική μου άποψη, όσο αιρετική κι είναι; Δεν μου χρειάζεται να βγάλουν άλλο δίσκο οι SLIPKNOT, γιατί πολύ απλά, βρίσκω πολύ χλωμό να βγάλουν κάτι που να είναι τόσο καλό όσοι οι δύο αυτοί δίσκοι των STONE SOUR. Ας βγάλουν δίσκο βέβαια κι εύχομαι να με διαψεύσουν και αυτοί. Για καλό της αγαπημένης μας μουσικής θα είναι…
8,5 / 10
Σάκης Φράγκος
