Δεν ξέρω κατά πόσο θα πρέπει να γίνουν οι ανάλογες συστάσεις για να ξεκινήσουμε σωστά αυτή την κριτική. Στα δεκαέξι χρόνια που δισκογραφούν κι έχοντας επτά άλμπουμ πλέον στην πλάτη, με τα τρία από αυτά να κυκλοφορούν από τη Relapse αποκτώντας μια σχετική δημοτικότητα εκμεταλλευόμενοι το ρεύμα της εποχής και την δεκτικότητα του κοινού τότε στις νέες και πιο πειραματικές τάσεις και το φοβερό roster συγκροτημάτων που είχε η εταιρεία στα 00’s, οι DYSRHYTHMIA φαίνεται πως συνεχίζουν ακάθεκτοι το έργο τους. Με το όνομά τους να χαρακτηρίζει απόλυτα τη μουσική τους και το αρχικό τους ακροατήριο να αποτελείται από prog freaks που έλιωναν τα SPASTIK INK του Ron Jarzombek μέχρι και τον ίδιο τον Ron Jarzombek και οπαδών των DON CABALLERO και πιο math/noise-rock σχημάτων της εποχής, οι DYSRHYTHMIA ξεχώριζαν γιατί τα μέλη τους παρά τον avant-garde αέρα που πιθανόν να εκλάμβαναν ορισμένοι και όχι λανθασμένα, είναι metalhead nerds, ειδικά ο κιθαρίστας Kevin Hufnagel.
Όποιοι είχαν αντιληφθεί τις υποβόσκουσες επιρροές από obscure tech-metal μπάντες των 80’s-90’s δεν θα απόρησαν όταν ο Luc Lemay τσίμπησε τον Kevin Hufnagel (επίσης στους SABBATH ASSEMBLY και VAURA) και τον μπασίστα Colin Marston (επίσης στους BEHOLD… THE ARCTOPUS!, BYLA και KRALLICE) για να τον πλαισιώσουν στη νέα μορφή των επανασυνδεδεμένων GORGUTS και τα τρομερά αποτελέσματα τα ακούτε στις τελευταίες δουλειές των Γαλλοκαναδών. Ας περάσουμε όμως στην έβδομη δουλειά των DYSRHYTHMIA, “Veil of control” που αυτή τη φορά τους ακούμε πιο σκοτεινούς, λιγότερο φρενήρεις αλλά περισσότερο ουσιώδεις. Όπως ανοίγει το άλμπουμ με το ομότιτλο τραγούδι, συνειδητοποιείς πως το πέρασμά τους από τους GORGUTS δεν μπορούσε να μην αφήσει το σημάδι του όπως και οι DEATHSPELL OMEGA που γουστάρουν αρκετά οι ίδιοι και είναι μαγικό να ακούς τέτοιου είδους επιρροές πάνω σε αυτές τις αλλόκοτες φόρμες και τους jazzy/fusion ρυθμούς και με αποκλειστική χρήση 12χορδης κιθάρας. Το γεγονός ότι πρόκειται για instrumental trio και ότι ανακαλύπτουν συνεχώς μη ορθόδοξους τρόπους για να σε κρατούν σε εγρήγορση είναι άξιος λόγος τουλάχιστον να τους τσεκάρεις και μάλιστα με αφορμή ένα εκπληκτικό άλμπουμ για το είδος που υπηρετούν όπως το “The veil of control”.
8 / 10
Κώστας Αλατάς
