Είχα ανέκαθεν την περιέργεια να δω live την Tarja Turunen. Αυτή τη φορά το πήρα απόφαση και έδωσα το παρών – ήθελα κυρίως να τη φωτογραφίσω και να ακούσω πως είναι η φωνή της live!
Ο κόσμος γέμισε ως ένα βαθμό το κάτω μέρος του Fuzz και ήταν περίπου 500-600 άτομα, με τον εξώστη να είναι κλειστός.
Πρώτοι ξεκίνησαν τη βραδιά οι Πολωνοί ANVISION. Αυτοπροσδιορίζονται ως progressive rock/metal σχήμα και ως ένα βαθμό ίσχυε. Το στυλ τους δεν ήταν περίπλοκο, ούτε είχαν κάποια τεχνοκρατική αντίληψη στο rhythm section τους. Ο τραγουδιστής τους δεν είχε κάποιο ιδιαίτερο χρώμα στη φωνή του και τίποτα δε δικαιολογούσε τον μηδενικό αντίκτυπο που έχει το όνομα τους στη σκηνή. Στο τέλος ο frontman τους βγήκε με μια ελληνική σημαία και πραγματικά αναρωτιέμαι αν το ίδιο κάνουν σε κάθε εμφάνιση τους, για να κερδίσουν τους fans της εκάστοτε χώρας. Μετά από ευχαριστίες προς όλους τους συνεργάτες, ηχολήπτες και managers, έβγαλαν και φωτογραφίες με φόντο το κοινό που τους χειροκρότησε αρκετά θερμά. Το αν τους άρεσε αυτό που είδαν σε εκείνη τη μισή ώρα είναι ένα ερώτημα.
Δεύτερη support μπάντα της βραδιάς οι DEVILFIRE, που η εμφάνιση τους και μόνο σε προϊδέαζε για το glam/sleaze rock/metal το οποίο θα παρουσίαζαν για την επόμενη μισή ώρα. Ο κόσμος θαρρώ πως χαμογελούσε από αμηχανία, μιας και στην πλειονότητα του τα ακούσματα τους δε συγγενεύουν με τον ήχο τους. Μάλιστα ο τραγουδιστής τους επισήμανε ότι χαίρεται πολύ που βλέπει τόσα χαμογελαστά πρόσωπα! Όπως και να έχει οι Άγγλοι είχαν όλο το πακέτο: Και εμφάνιση και διαρκή κίνηση πάνω στη σκηνή και συνθέσεις που δεν ήταν κακές, αλλά θύμιζαν κραυγαλέα τα 80s μεγαθήρια του είδους όπως οι POISON και οι MOTLEY CRUE. Και η ειρωνία είναι ότι ανέφερε ο τραγουδιστής τους BLACK SABBATH, τους LED ZEPPELIN και JUDAS PRIEST με τον ξανθό κιθαρίστα τους να παίζει για 10 δευτερόλεπτα κάποιο πασίγνωστο θέμα από το κάθε συγκρότημα. Αντί να παίξουν κάτι συγγενικό προς αυτό που παίζουν, προτίμησαν κλασικό heavy metal των 70s! Δεν πιστεύω ότι θα τους θυμάται κανείς από εκείνη τη βραδιά, εκτός κι αν υπάρχει σύνδεση μεταξύ Tarja και glam/sleaze!
Αντίθετα πιστεύω ότι όσοι ήταν παρόντες θα πέρασαν μια τουλάχιστον ευχάριστη βραδιά για τους αμύητους σαν εμένα και μια ονειρική για τους fans της που τρελαίνονται με την solo πορεία της! Μέσα σε περίπου 100 λεπτά η τραγουδίστρια από τη Φινλανδία ξεδίπλωσε σε μεγάλο βαθμό τις διαφορετικές ηχητικές εκδοχές που έχει το υλικό της μετά τη φυγή της από το group που την καθιέρωσε.
Όσοι πήγαν εκεί για να ακούσουν κάτι από τους NIGHTWISH αρκέστηκαν στο medley των “Tutankhamen”, “Ever Dream”, “The Riddler” “Slaying the Dreamer”. Και αυτό δεν ήταν το highlight της βραδιάς όσο κι αν ακούγεται απίστευτο. Για εμένα η κορύφωση της συναυλίας ήταν το 15λεπτο ακουστικό σετ που έστησαν στο κέντρο της σκηνής οι 5 μουσικοί της, παίρνοντας σκαμπώ και κάνοντας κύκλο μαζί της.
Έπαιξαν σε medley τα “Until Silence”, “The Reign”, “Mystique Voyage”, “House of Wax” και “Ι Walk Alone”. Η φωνή της χωρίς την ένταση της μουσικής είναι το λιγότερο ενδιαφέρουσα Σε αυτό το σημείο της συναυλίας ακούστηκε η, αναμφίβολα, χαρισματική φωνή της σε όλο της το μεγαλείο. Γυρίσματα, ανεβοκατεβάσματα στις οκτάβες και ερμηνεία που καθήλωσε όσους τη θεωρούν την κορυφαία frontwoman! Εμένα θα μου επιτρέψετε να προτιμώ τραγουδίστριες με περισσότερο χρώμα στη φωνή τους και λιγότερες ακροβασίες στις οκτάβες όπως η Anneke van Giesbergen και η Kari Rueslatten. Αλλωστε η Tarja λόγω καταβολών έχει έναν τρόπο ερμηνείας τελείως διαφορετικό από αυτές. Αλλά γούστα είναι αυτά έτσι δεν είναι;
H πενταμελής μπάντα της τα πήγε περίφημα, αποδίδοντας με περισσή ενέργεια τις επιλογές της από τα solo albums της. Δυστυχώς θάφτηκε το τσέλο, όπως και τα πλήκτρα που δεν ακούγονταν επαρκώς. Στο μεγαλύτερο μέρος τους τα κομμάτια της χαρακτηρίζονται από το κοφτό ρυθμικό παίξιμο στις κιθάρες, καθιστώντας τα για εμένα κουραστικά. Σχεδόν κάθε κομμάτι ακολουθούσε την ίδια δομή, δημιουργώντας την αίσθηση του προβλέψιμου και φάνηκαν όλα να οδηγούνται από τις φωνητικές μελωδικές γραμμές και μόνο.
Αλλά τι σημασία έχει τί είδα και άκουσα εγώ θα μου πείτε και πολύ καλά θα κάνετε. Σημασία έχει ότι οι οπαδοί της τραγουδούσαν όλους τους στίχους, κάτι που τη χαροποίησε ιδιαίτερα.
Η επαφή της με τον κόσμο ήταν υποδειγματική, φτάνοντας στο σημείο να μιλήσει και στα ελληνικά, έχοντας κολλήσει στο πάτωμα της σκηνής ένα χαρτί με greeklish. Πήγαινε συνεχώς πάνω κάτω στη σκηνή, χαιρετούσε τις μπροστά σειρές και έφτασε στο σημείο να πάρει ένα κινητό τηλέφωνο ενός fan που τραβούσε video και να το στρέψει προς το μέρος της ενώ τραγουδούσε. Ειλικρινά κάτι τέτοιο δεν έχω ξαναδεί σε συναυλία και πραγματικά με εξέπληξε θετικά για τη στάση της απέναντι στους ανθρώπους που τη στηρίζουν.
Ψυχρολουσία πήγα να πάθω όταν μετά από 40 λεπτά αποχώρησε από τη σκηνή, αφήνοντας την μπάντα να επιδοθεί σε ένα 10λεπτο solo μέρος, που μπάσο, τύμπανα και κιθάρα παρουσιάστηκαν ξεχωριστά το καθένα. Τελικά η απορία λύθηκε όταν ξαναμπήκε, μιας και είχε αλλάξει ένδυμα, κάτι που ξανάκανε στο διάλειμμα του encore!
Τα κομμάτια που επέλεξε εκτός των προαναφερθέντων ήταν τα “Demons in You”, “500 Letters”, “ No Bitter End”, “Lucid Dreamer”, “Eagle Eye”, “The living end”, “Calling from the wild”, “Love to hate”, “Victim of ritual”, “Undertaker”, “Too many” και στο encore ήταν τα “Innocence”, “Die alive” και “Until my last breath”.
Oσοι αρέσκονται στη φωνή της πέρασαν σίγουρα καλά εκείνο το βράδυ. Μόνο που φοβάμαι ότι με τέτοια προσέλευση δύσκολα θα ξαναέρθει με tour όπως αυτή τη φορά. Η Tarja ήταν την εποχή που ήταν τραγουδίστρια στους NIGHTWISH η πιο αναγνωρίσιμη φωνή στη female fronted άτυπη σκηνή του metal. Πλέον είναι μια ντίβα που η solo καριέρα της δεν την έχει βοηθήσει να κάνει ανάλογη επιτυχία με το σχήμα από το οποίο έγινε διάσημη.
Αποχώρηση και επίσκεψη στο merchandise, όπου οι τιμές ήταν φωτιά: 20-25 ευρω τα CD, 30 ευρώ το βινύλιο και τα μπλουζάκια και αν είδα καλά 200 ευρώ ένα box set της!
Σίγουρα άξιζε τον κόπο να τη δει κανείς live. Αλλά θαρρώ πως το κοινό που την έχει δει στις προηγούμενες επισκέψεις της στη χώρα μας δεν ήρθε να την ξαναδεί. Και σε αυτό το επιχείρημα συνηγορεί το γεγονός ότι το μεγαλύτερο μέρος των οπαδών της σήκωσε το χέρι του μετά από ερώτηση της για το πόσοι την βλέπουν πρώτη φορά σε συναυλία της! Το αν θα ξαναπάνε αν έρθει πάλι είναι ένα ερώτημα που περιμένει να απαντηθεί.
Λευτέρης Τσουρέας
