Ο Glenn Hughes είναι ευρύτερα γνωστός ως “The voice of rock”. Θα είχατε καμία αντίρρηση αν ονομαζόταν επίσης “The voice of blues” ή “The voice of soul”; Νομίζω, απολύτως καμία. Ένας καλλιτέχνης, του οποίου η φωνή ανασταίνει και νεκρούς, με μία χροιά τόσο μοναδική που του επιτρέπει να τραγουδήσει σχεδόν οποιοδήποτε ρεπερτόριο εξ ου και η τεράστια καριέρα του με τους DEEP PURPLE, BLACK SABBATH, HUGHES-THRALL, TRAPEZE, HTP, BLACK COUNTRY COMMUNION αλλά έχοντας και πολλούς σόλο δίσκους.
Το box set αυτό, έχει τέσσερα bootleg, εκ των οποίων τα δύο είναι διπλά, ξεκινώντας από τη συναυλία του στο Wolverhampton το 1995, σε μορφή διπλού CD, κατά την περιοδεία για το άλμπουμ του, “Feel”. Πέρα από τα κομμάτια της προσωπικής του καριέρας, παίζει τραγούδια από TRAPEZE αλλά και αρκετά MK3 και MK4 τραγούδια των DEEP PURPLE, όπως τα “This time around”, “You keep on moving” ή το “You fool no one”, για να πούμε μερικά.
Το επόμενο, ηχογραφήθηκε την αμέσως επόμενη μέρα (18/11/1995) στο LA2 στο Λονδίνο, είναι μονό και πραγματικά δεν καταλαβαίνω τον λόγο ύπαρξης, αφού απλά έχει τα μισά κομμάτια από το προηγούμενο bootleg, κάτι που δεν προξενεί εντύπωση, αφού φυσικά προέρχεται από την ίδια περιοδεία. Το τρίτο CD, αποτελεί μία μεταφορά ενός exclusive ακουστικού show στο Bedford, το 2008, όπου γιόρταζε τα 40 χρόνια των DEEP PURPLE, όπου ακούγονται αρκετά “obscure” τραγούδια των PURPLE, αλλά και μία διασκευή στο “Nights in white satin” των MOODY BLUES. Ο βασικός λόγος για να αποκτήσει κανείς αυτό το box set, αναντίρρητα.
Το τελευταίο, διπλό, CD, είναι μία συναυλία στο Belfast το 2010, με πολλά σόλο τραγούδια του, το “Muscle and blood” των HUGHES – THRALL και κλείνει με το κλασικό “Burn”. Από τη στιγμή που δεν έχω υπάρξει κανένας τρελός fan της σόλο περιόδου του Hughes, αυτό είναι το CD που με άφησε περισσότερο αδιάφορο…
Όπως καταλαβαίνετε, μιλάμε για μία κυκλοφορία που απευθύνεται αυστηρά σε καμένους με τον Glenn Hughes, αφού είναι bootleg όσο πάει, όσο και να έχουν προσπαθήσει να φέρουν τον ήχο σε ανεκτά επίπεδα, αποτελώντας ένα αποτύπωμα, ουσιαστικά, της σόλο καριέρας ως επί το πλείστον του σπουδαίου αυτού καλλιτέχνη.
Σάκης Φράγκος
