a
ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Pandemonium” – PRETTY MAIDS
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2010
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Frontiers
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Jacob Hansen
ΣΥΝΘΕΣΗ GROUP:
Φωνητικά – Ronnie Atkins
Κιθάρα – Ken Hammer
Μπάσο – Kenn Jackson
Drums – Allan Tschicaja
Keyboards – Morten Sandager
Οι PRETTY MAIDS το 2010, έχοντας ήδη 26 χρόνια δισκογραφικής παρουσίας στο χώρο, ήταν ήδη μια άκρως επιτυχημένη μπάντα στο hard rock/melodic rock ιδίωμα, και ήταν από αυτούς που «κρατούσαν» πάντα ψηλά τον πήχη. Έτσι ο οπαδός νομίζω ότι ανέμενε με μεγάλη ανυπομονησία την κάθε νέα δουλειά τους, αφού ήξερε εκ πρώιμου, βάση προηγούμενων πολύ καλών δουλειών, ότι δεν θα απογοητευόταν, αφού ό,τι είχαν κυκλοφορήσει ήταν μουσική, καταρχάς διασκεδαστική που ήταν το απαραίτητο ζητούμενο, και σαφώς υψηλού επίπεδου.
Οι συγκρότημα περίπου από το 2000 και μετά, είχαν ελαφρώς «βαρύνει» τον ήχο τους, σχετικά με τα πρώτα δισκογραφικά τους βήματα, μπολιάζοντας με πολύ όμορφο τρόπο και πιο heavy στοιχεία, στον ήδη υπάρχων ήχο τους. Το 2006 είχαν μεταγραφεί στην Frontiers, στην οποία κυκλοφόρησαν το, όχι παράξενο γι’ αυτούς, πολύ καλό “Wake up to the real world”. Το 2010 αποφασίζουν να συνεχίσουν να κυκλοφορούν δίσκους στην εν λόγω εταιρία, και έτσι βλέπει το φως της δημοσιότητας, η δωδέκατη full length δουλειά τους με τον απλό τίτλο “Pandemonium”, χαρίζοντας μας άλλο ένα πολύ όμορφο εξώφυλλο, που σίγουρα βλέποντας το, είχες και την περιέργεια, αφού σου «τραβούσε το βλέμμα», αν και το «εσωτερικό» θα ήταν κάτι αντίστοιχο.
Το group, θεωρώ πως και με αυτή την δουλειά, δεν στενοχώρησε κανέναν, διατηρώντας και ακολουθώντας κατά γράμμα την ηχητική συνταγή των προηγούμενων ετών. Ακούγοντας τον δίσκο, δεν είχαν αλλάξει ούτε μουσικό ύφος ούτε στυλ απόδοσης των τραγουδιών, και έτσι το αποτέλεσμα που λάμβανε και πάλι ο οπαδός ήταν μόνο ηχητική απόλαυση. Από το πρώτο δευτερόλεπτο του ομώνυμου τραγουδιού, το συγκρότημα θα σε ξάφνιαζε για άλλη μια φορά ευχάριστα με την ζωντάνια που είχε κάθε σύνθεση, με τραγούδια που όταν οι ταχύτητες ήταν πιο αυξημένες, σε «άρπαζαν από τα μούτρα» εξ αρχής και δεν σε αφήναν να είσαι ακίνητος σε καμία στιγμή της ακρόασης. Όταν πάλι οι ταχύτητες ήταν λίγο πιο «πεσμένες» είχαν δημιουργήσει και πάλι ωραίες, ραδιοφωνικές, melodic rock συνθέσεις στο γνωστό, χαρακτηριστικό τους ύφος.
Το album είχε εμποτισμένα όλα τα χαρακτηριστικά μουσικά στοιχεία του group στην νεότερη καμπή/ιστορία του, με τραγούδια που ακροβατούσαν ηχητικά για άλλη μια δισκογραφική κίνηση, σε μια λεπτή γραμμή μεταξύ μελωδικού hard rock και heavy metal. Οι συνθέσεις είχαν ότι ακριβώς είχε αγαπήσει ο ακροατής στο σχήμα τα προηγούμενα χρόνια: ωραία πορωτικά ριφ, ηχητικό τσαμπουκά, catchy ευκολομνημόνευτα ρεφραίν, άκρως δυναμικά κουπλέ και φυσικά τρομερές, εθιστικές στην ακρόαση, κιθαριστικές μελωδίες οι οποίες έχοντας σωστή δομή, χωρίς πουθενά να ηχούν περιττές, με την συνοδεία πλήκτρων που είναι σήμα κατατεθέν του group, προσέφεραν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα που δεν μπορούσε να σε αφήσει αδιάφορο. Σε όλα τα παραπάνω, προσθέστε και την προσεγμένη παραγωγή που είχε γίνει, «κινούμενη» στα βήματα όλων των προσπαθειών τους μέχρι τότε. Έτσι ο κάθε ακροατής, από την πρώτη κιόλας ακρόαση, θα είχε αγαπημένα τραγούδια, με πρώτο λογικά το “Little drops of heaven”, που από τότε έχει γίνει κλασσικό.
Το πολύ σημαντικό ήταν ότι για ακόμα μια δισκογραφική προσπάθεια, οι PRETTY MAIDS «κέρδισαν το στοίχημα», με άλλη μια αντιπροσωπευτική δουλειά στην καριέρα τους, με συνθέσεις που καμία δεν υστερούσε σχετικά με την άλλη, αποδεικνύοντας ότι η συνθετική, ποιοτική σταθερότητα που είχαν όλα τα προηγούμενα χρόνια μόνο τυχαία δεν ήταν, και συνεχιζόταν, δικαιώνοντας στο έπακρο τον οβολό που θα έδινε ο ακροατής για να αποκτήσει το δίσκο αφού υπήρχε ευδιάκριτα η ικανότητα των μελών να γράφουν και να αποδίδουν τραγούδια που μπορούν να μένουν αναλλοίωτα στο χρόνο, κάτι που τουλάχιστον για μένα ισχύει.
Did you know that?
– Ο τραγουδιστής των PRETTY MAIDS είχε δηλώσει ότι το “Pandemonium” ήταν η καλύτερη δουλειά τους των τότε τελευταίων 15-20 ετών.
– Στην έκδοση του βινυλίου, το μέγεθος του εξωφύλλου ήταν ελαφρώς πιο μεγάλο, συγκριτικά με άλλα αντίστοιχα συγκροτημάτων.
– Μετά από περίπου 10 χρόνια, από την κυκλοφορία του “Anything worth doing is worth overdoing” του 1999, θα ξανά είχαν ένα album τους στα Γερμανικά charts. Στην χώρα τους το album κατέλαβε την υψηλότερη θέση που είχαν ποτέ στα charts.
Θοδωρής Μηνιάτης
