ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “We’re here because we’re here” – ANATHEMA
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 2010
ΕΤΑΙΡΕΙΑ: Kscope
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Daniel και Vincent Cavanagh
ΣΥΝΘΕΣΗ ΓΚΡΟΥΠ:
Vincent Cavanagh – Κιθάρα φωνητικά
Daniel Cavanagh – Κιθάρα, πλήκτρα
Jamie Cavanagh – Μπάσο
Les Smith – Πλήκτρα
John Douglas – Τύμπανα
Lee Douglas – Φωνητικά
Το “We’re here because we’re here” των ANATHEMA είναι μάλλον ο δεύτερος αγαπημένος μου δίσκος της φάσης που ξεκινά από το 2010 και που βρίσκει τη μπάντα από το Liverpool να βουτά όλο και πιο βαθιά σε post rock νερά. Λέω πως είναι ο δεύτερος αγαπημένος μου δίσκος, γιατί το αδιαμφισβήτητο αριστούργημα της μπάντας στα 10s, είναι ο ακόλουθος, “Weather systems” για το οποίο θα μιλήσουμε με παιάνες και διθυράμβους όταν έρθει η ώρα του.
Οι ANATHEMA είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση γιατί με κάθε δίσκο τους σχεδόν, παρατηρεί κανείς, όπως ένας ιστορικός, μια εξέλιξη, όχι απαραίτητα ανοδική, αλλά αναμφίβολα μια συνεχή ροή προς κάτι διαφορετικό. Αν μη τι άλλο, οι ANATHEMA, είναι η απόδειξη πως «τα πάντα ρει». Δείτε δηλαδή πως ξεκίνησαν, πως ηχούν σήμερα, και τι μεσολάβησε. Από το 1990 που ιδρύθηκαν, αρχικά ως PAGAN ANGEL, με τη κυκλοφορία του “The crestfallen” EP το 1992 και του ντεμπούτου “Serenades” το 1993, μέχρι το 2017 και τη κυκλοφορία του “The optimist”, οι ANATHEMA, έχουν διανύσει τη πορεία από το death doom στο post rock και trip hop. Το “We’re here because we’re here”, που κλείνει σήμερα δέκα χρόνια, είναι ένα σημαντικό σταυροδρόμι σ’ αυτή τη πορεία.
Η αρχή θα μπορούσε να πει κανείς είχε συντελεστεί ήδη με το “Eternity” ή το θρυλικό “Alternative 4”, το 1996 και 1998 αντίστοιχα. Σ’ αυτά, τα death φωνητικά είχαν εξαλειφθεί, η παραγωγή ήταν πιο καθαρή και οι συνθέσεις μεστές και υπόκωφες, λιγότερο metal και περισσότερο gothic. Το “Judgement” αναμφίβολα ανέδειξε ακόμα περισσότερο την αγάπη του Daniel Cavanagh για τους PINK FLOYD και τον Mark Knopfler των DIRE STRAITS (δηλωμένα ο αγαπημένος μουσικός και κιθαρίστας του Daniel), αλλά η μουσική κατεύθυνση ήταν σαφώς αρκετά πιο doomy απ ό,τι θα έφερνε η νέα χιλιετία. Επομένως, ας πούμε πως η αρχή είχε γίνει με το “A fine day to exit” το οποίο, από το εξώφυλλο ήδη, μαρτυρά μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση (you CAN judge a book by looking at the cover!). Μεσολαβεί το αμφιλεγόμενο “A natural disaster” που έχει μερικές από τις ομορφότερες συνθέσεις τους και το ομώνυμο χιτάκι, αλλά δίχασε κόσμο, όπως μια διχάλα στο δρόμο που δείχνει προς μια νέα κατεύθυνση. Ηλεκτρονικά στοιχεία, trip hop επιρροές αλά MASSIVE ATTACK και φυσικά οι PINK FLOYD βρίσκουν πρόσφορο έδαφος και κάπου εκεί και το ανερχόμενο στα 00s post rock.
Με το “We’re here because we’re here”, η στροφή προς το post rock είναι σχεδόν ολοκληρωτική. Πριν τη κυκλοφορία του όμως, η μπάντα έμεινε ορφανή για μεγάλο διάστημα μιας και η εταιρία που τους φιλοξενούσε για χρόνια, η Music For Nations, έκλεισε και αγοράστηκε από την Sony BMG. Από το 2004 λοιπόν μέχρι το 2010, οι ANATHEMA κυκλοφόρησαν καινούργια μουσική από την επίσημη ιστοσελίδα τους (με συμβολικές δωρεές από οπαδούς) και περιόδευσαν εκτενώς, ανοίγοντας για μεγάλες μπάντες όπως HIM χωρίς όμως συμβόλαιο. Το 2010, ανακοινώνεται η κυκλοφορία του “We’re here because we’re here” και η μεταγραφή των ANATHEMA στη Βρετανική Kscope, εταιρία που φιλοξενεί σταθερά πολλά ανερχόμενα ονόματα της σύγχρονης prog metal/rock σκηνής. Η κίνηση αυτή πιστεύω ήταν καθοριστικής σημασίας στην αναβάπτιση της μπάντας ως progressive, ταμπέλα που τους ακολουθεί σταθερά ειδικά στους κύκλους του βρετανικού Τύπου. Δεν είναι τυχαίο ας πούμε που το “Weather systems” βρίσκεται στο νούμερο 59 στη ψηφοφορία του αγγλικού περιοδικού Prog (τεύχος 48, 2014) για τα 100 καλύτερα prog άλμπουμ. Μπορεί να ‘ναι που η ανάμειξη post rock με ήχο και τεχνοτροπία που φέρνουν σε PINK FLOYD και RADIOHEAD, θεωρείται πλέον progressive από πολλούς ή απλά που στα δύο αυτά άλμπουμ παίζουν ένα τρομερά λυρικό rock/metal υβρίδιο που μπαίνει άνετα κάτω απ την prog ομπρέλα. Μπορεί να ναι και το marketing και ο θεσμός της εταιρίας ή ακόμα και ο θεσμός του τύπου αφού η μπάντα έλαβε για το “We’re here because we’re here” το τίτλο “Prog album of the year” από το περιοδικό Classic rock. Ίσως να ναι η καθολική επιρροή του STEVEN WILSON, που έκανε και τη μίξη στο δίσκο, σε τόσες μικρές και μεγάλες, ανερχόμενες ή ήδη πετυχημένες, μπάντες και καλλιτέχνες. Πάμε παρακάτω.
Όσον αφορά το line-up, η αδερφή του John Douglas, Lee, έγινε επίσημο μέλος, ύστερα από τη συμμετοχή της στο “A natural disaster”. Ακόμα μια σημαντική κίνηση προς ένα διαφορετικό είδος μιας και η υπέροχη Lee προσθέτει πολλά στο σύνθετο και συναισθηματικό ηχόχρωμα των ANATHEMA που απέχει κατά πολύ από το πιο σκληρό παρελθόν τους.
Το “We’re here because we’re here” είναι για τον γράφοντα ένας υπέροχος δίσκος. Έχει κάποια ελαττώματα, όπως το κάπως ξεκάρφωτο trip hop “Get off get out” και μια γενική απουσία συνοχής (που θα βελτιωθεί με το “Weather systems”). Έχει όμως κομμάτια που μου προκαλούν, δέκα χρόνια μετά, ρίγη και συγκίνηση, όπως το “Angels walk among us” που γράφτηκε για τη μητέρα των αδερφών Cavanagh που είχε πεθάνει πρόσφατα, ή το απίστευτα μελωδικό (και ομολογουμένως progressive) “Universal” του οποίου τους στίχους λατρεύω να τραγουδώ. Το “Dreaming light” είναι ίσως το πιο πετυχημένο δείγμα του πως η μπάντα υιοθέτησε το post rock ενώ το οχτάλεπτο instrumental “Hindshight” είναι tribute στους Γλασκοβέζους post rockers MOGWAI (όταν τους παρακολούθησα το 2010 στη Γλασκόβη όπου φοιτούσα, αφιέρωσαν το κομμάτι στους MOGWAI, κίνηση που φυσικά επέφερε πολλή αγάπη από το κοινό). Και για το κλείσιμο, να σας πω επίσης πως είχα τη τύχη να τους παρακολουθήσω ζωντανά στις οχτώ Μαρτίου στο Trianon του Παρισιού στα πλαίσια της επετειακής περιοδείας για το “We’re here because we’re here”, όπου φυσικά το έπαιξαν ολόκληρο. Η απόδοση της μπάντας ήταν εξαιρετική και ο δίσκος ακούστηκε αγέραστος και εξίσου σημαντικός όσο πριν δέκα χρόνια. Αυτή ήταν και η τελευταία μου συναυλία στην εποχή του κορωνοϊού και ίσως η τελευταία μέχρι το 2022, ποιος ξέρει.
Did you know that:
– Ο τίτλος του δίσκου είναι εμπνευσμένος από ένα εμβατήριο που τραγουδούσε ο βρετανικός στρατός, κατά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.
– Guest φωνητικά στο “Angels walk among us” κάνει ο Ville Valo των HIM.
Φίλιππος Φίλης
