ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Troublegum” – THERAPY?
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1994
ΕΤΑΙΡΙΑ: A&M
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: Chris Sheldon
ΣΥΝΘΕΣΗ:
Andy Cairns – φωνητικά, κιθάρα
Fyfe Ewing – ντραμς
Michael McKeegan – μπάσο
Δεν υπάρχει περίπτωση κάποιος εκείνη την εποχή να άκουγε τον εναλλακτικό σκληρό ήχο και να μην είχε αγοράσει το “Troublegum”, που κυκλοφόρησε και στην χώρα μας από την Polygram. Οι THERAPY? με αυτό το album κατάφεραν και έπιασαν τον παλμό της εποχής μέσα από εξαιρετικές συνθέσεις που αντιπροσωπεύσαν με τον καλύτερο τρόπο την Βρετανία στον εναλλακτικό σκληρό ήχο που ακουγόταν τότε. Ένας ήχος που κατά κύριο λόγο ήταν υπόθεση των Αμερικάνικων σχημάτων, τα οποία είχαν κάνει επέλαση σε ολόκληρη την υφήλιο. Οι THERARY? άθελά τους μπήκαν και αυτοί στην μεγάλη κατηγορία, στην πρώτη εθνική και αυτό οφείλεται στις συνθέσεις του δίσκου αυτού που θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε πιο διεξοδικά στις παρακάτω γραμμές.
“Γιορτάζοντας” τα 30 χρόνια του “Troublegum” ανοίξτε την ένταση στο τέρμα και μεταφερθείτε πίσω στα heavy ενναλακτικά 90s και φυσικά μην ξεχάσετε να τιμήσετε το συγκρότημα, στη συναυλία του, το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου, στο Gagarin205, μαζί με τους HALF GRAMME OF SOMA.
Early years: The beginning
Φτιάχτηκαν στα τέλη των 80s μετά από την επαφή που είχαν οι Andy Cairns και ο Fyfe Ewing σε μια φιλανθρωπική εκδήλωση. Αφού συζήτησαν για τις κοινές μουσικές τους επιρροές δεν άργησαν να μπουν στο προβάδικό τους και να ηχογραφήσουν το πρώτο τους demo. Σε αυτό το σημείο θα μπει και στην μπάντα ο συμμαθητής του Ewing, Michael McKeegan, μιας και ήταν αυτός που τους είχε δανείσει το μπάσο του για τις ηχογραφήσεις.
Σαν το κατάλληλο τρίο πλέον για τις ζωντανές εμφανίσεις άρχισαν να παίζουν σε διάφορα clubs του Belfast. Το δεύτερό τους demo δεν άργησε να κυκλοφορήσει και φυσικό επακόλουθο όλων αυτών ήταν η κυκλοφορία του πρώτου τους αυτοχρηματοδοτούμενου single “Meat abstract” σε 1000 κόπιες τον Ιούλιο του 1990. Με την κυκλοφορία αυτήν θα περιοδεύσουν στην Βρετανία με τους ΤΗΕ ΒΕΥΟΝD (σημείωση: από το 2002 και μέχρι και σήμερα ο Neil Cooper, drummer των ΤΗΕ BEYOND κάθεται πίσω από τα τύμπανα των ΤΗΕRAPY?).
Το όνομά τους αρχίζει να εξαπλώνεται στους Βρετανικούς indie κύκλους και ο ήχος τους αρχίζει να παίρνει την τελική του μορφή και αναγνώριση από το ανάλογο κοινό. Το single τους θα πέσει μέσω κοινών γνωστών στα χέρια της ανεξάρτητης δισκογραφικής Wiiija Records και μέσω αυτής θα κυκλοφορήσουν το πρώτους τους EP “Babyteeth” τον Ιούλιο του 1991. Δεν θα καθυστερήσουν καθόλου και μετά από λίγους μήνες, τον Ιανουάριο το 1992 άλλο ένα EP θα βγει στην αγορά, ο λόγος για το “Pleasure death”.
Kαι τα δυο αυτά EPs ήταν η ουσιαστική τους εισαγωγή στην δισκογραφία, μάλιστα και τα δυο κατάφεραν να πάνε στο Νο1 των ανεξάρτητων charts της Βρετανίας. Η αναγνώριση αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να κερδίσουν την support θέση στις Βρετανικές περιοδείες των ΗΟLE και ΒΑΒΕS ΙΝ ΤΟΥLΑΝD και επιπλέον δισκογραφικό συμβόλαιο με την πολυεθνική A&M. Η μπάντα θα προετοιμαστεί για την πρώτη τους περιοδεία την Αμερική τον Οκτώβριο του 1992.
Το πρώτο τους ολοκληρωμένο ντεμπούτο ήταν το εξαιρετικό “Nurse” που θα κυκλοφορήσει τους τελευταίους μήνες του ’92 και μέσα από αυτό θα ξεχωρίσει ιδιαίτερα το single “Teethgrinder” που θα φτάσει στο #30 στα Βρετανικά singles, προσφέροντας στην μπάντα την πρώτη ευρεία ανταπόκριση. Το 1993 θα μπει με το δεξί για τους Ιρλανδούς και αυτοί γνωστοί πια για το ανήσυχο πνεύμα τους δεν θα αργήσουν να κυκλοφορήσουν γρήγορα το EP, “Shortsharpshock”. Από αυτήν την κυκλοφορία θα ξεχωρίσει το κομμάτι “Screamager” και θα είναι το κομμάτι που θα τους ανοίξει διάπλατα την πόρτα της εμπορικής ευτυχίας. Θα μπει στο #9 των single charts και αργότερα θα το ξανασυναντήσουμε φυσικά στο “Troublegum”.
Θα ακολουθήσουν άλλα δύο EPs και το σχήμα θα εμφανισθεί το καλοκαίρι του ‘93 σε όλα τα Ευρωπαϊκά festivals και θα περιοδεύσουν στην Αμερική σαν support στους ΚING’S X , JESUS LIZARD και HELMET με τους τελευταίους δύο να είναι τα βασικά σχήματα που τους επηρέασαν στην διαμόρφωση του ήχου τους.
Επίσης τoν Σεπτέμβριο του ‘93 θα βγει στην αγορά το θρυλικό πλέον soundtrack της ταινίας “Judgement night” στο οποίο οι THERAPY? θα συνεργαστούν με τον rapper, Fatal στο κομμάτι “Come and die”. Eνα soundtrack που περιείχε σπουδαίες συνεργασίες και ανάλογα κομμάτια.
Troublegum- The way to succeed
Μετά από όλα αυτά τα επιτεύγματα η μπάντα έχει πάρει φόρα και μπαίνει στα τέλη του 1993 να ηχογραφήσει τον δεύτερο δίσκο τους, τον δίσκο που θα τους απογειώσει εμπορικά και θα χαρακτηριστεί το milestone στης καριέρας τους. Η δημοτικότητα τους εκτοξεύθηκε σε μια εποχή που ο εναλλακτικός σκληρός ήχος κυριαρχούσε παντού, το grunge υπήρχε σε πλήρηs αποθέωση, το punk rock με σχήματα όπως οι GREEN DAY και οι ΟFFSPRING ετοιμαζόταν να εκτοξευθεί και αυτό και κάπου εκεί στην μέση οι Ιρλανδοί με τιs punk rock συνθέσεις και τα μεταλλικά κοφτερά τους riffs έρχονται από τα πουθενά να διεκδικήσουν ένα μέρος της δόξας.
Για παραγωγός του δίσκου επιλέχθηκε ο Βρετανός Chris Sheldon λόγω της συνεργασίας του με τους PIXIES τα προηγούμενα χρόνια παρόλο που υπήρχε και πρόταση από την εταιρία τους να πάρουν τον διάσημο από τους ΝΙRVANA, Butch Vig, αυτοί θεώρησαν ότι δεν ήταν έτοιμοι για αυτό το βήμα, φοβούμενοι το αποτέλεσμα που θα μπορούσε να προκύψει, και επέλεξαν εν τέλει τον Βρετανό παραγωγό.
Ας δούμε λίγο πιο αναλυτικά, track by track τα 14 κομμάτια από αποτελούν το μωσαϊκό του “Troublegum”:
– “Knives”: To εναρκτήριο track ήταν ένα πολύ δυναμικό κομμάτι που μόλις στα δύο του λεπτά φανερώνει την ενέργεια που πρόκειται να ελευθερωθεί στα αυλάκια του δίσκου. Ο Cairns αναφέρει ότι όταν το έγραφε άκουγε πολύ το “Jailhouse rock” του Elvis. Πάντως ο τρόπος που μοιάζει να σου ψιθυρίζει στο αυτί “My girlfriend says that I ness help…” μοιάζει απειλητικός.
– “Screamager”: Riff-άρα που ανασταίνει και νεκρούς και ένα track που μάλλον είναι το πιο διάσημο του σχήματος. Οι HELMET είναι οι πιο εμφανής επιρροή στο κομμάτι αυτό μιας και ήταν αγαπημένη μπάντα των THERAPY? O Andy δήλωσε ότι έγραφε το riff προσπαθώντας να γράψει κάτι σαν το “Big time” των συμπατριωτών του punksters RUDI πάντως. Eπίσης τύμπανα για σεμινάριο στο κομμάτι αυτό που πρωτοεμφανίσθηκε στο “Shortsharpshock” EP την περασμένη χρονιά και είχε κυκλοφορήσει και σαν single. Η συμμετοχή του εδώ το απογείωσε στην μουσική στρατόσφαιρα.
– “Ηellbelly”: Όταν μπορείς να ενώσεις την αισθητική των ΜΕΤΑLLICA με την indie rock μαεστρία των PIXIES riffs σε ένα κομμάτι πάει να πει ότι είσαι ικανός για σπουδαία πράγματα και εδώ η μπάντα το καταφέρνει απίθανα σε μια σύνθεση που αποτελεί από τα highlights του δίσκου για μένα.
– “Stop it you ’re killing me”: Μια pop σύνθεση στον κορμό της διανθίζεται με πολλά feedback και noise στοιχεία δίνοντας τις έτσι μια alternative ταυτότητα ανάλογη με αυτή των ΝΙRNAVA.
– “Νοwhere”: Άλλο ένα από τα highlights του δίσκου, το δυο λεπτών και κάτι ψιλά single αυτό με το catchy riff οφείλει κατά πολύ την ύπαρξή του στους ΗUSKER DU ή THIN LIZZY meets HUSKER DU όπως αρέσκεται να το αποκαλεί η μπάντα. Από τα πολύ δημοφιλή και καλύτερα κομμάτια του album ξεκάθαρα. Δεν είναι καθόλου τυχαίο που επιλέχθηκε σαν το πρώτο single για τον δίσκο.
– “Die laughing”: Aλλο ένα single, άλλο ένα hit για την μπάντα. Οι FUGAZI ήταν πάντα μια βασική επιρροή και εδώ η μπάντα αποδίδει ανάλογο φόρο τιμής σε ένα από τα καλύτερα κομμάτια της καριέρας τους.
– “Unbeliever”: Tην προηγούμενη χρονιά οι ΤΗΕRAPY είχαν βγει σε περιοδεία στην Αμερική με τους ΗΕLMET και εκεί ανάπτυξαν φιλικές σχέσεις μεταξύ τους. Στο κομμάτι αυτό που είναι ξεκάθαρα επηρεασμένο από τους Αμερικάνους συμμετέχει επίσης ο κιθαρίστας των τελευταίων, Page Hamilton.
– “Trigger inside”: H δεύτερη πλευρά ξεκινά με άλλο ένα από τα πολλά singles του δίσκου, το δεύτερο κατά σειρά που βγήκε για να εκπροσωπήσει τον δίσκο. Από τα πιο metal κομμάτια του δίσκου, δεν είναι τυχαίο ίσως που στιχουργικά έχει επηρεασθεί από τον γνωστό serial killer, Jeffrey Dahmer. Kομματάρα!
– “Lunacy Booth”: Εδώ έχουμε ένα κομμάτι που θυμίζει έντονα ΝΙRVANA, τους ΝΙRVANA όμως στα πιο ατμοσφαιρικά τους όταν επηρεαζόντουσαν από τους PIXIES. Το “Lunacy booth” με την ύπαρξή του και μόνο προσδίδει μια διαφορετική αλλά πανέμορφή οπτική σε ένα κατά τ’ άλλα σπουδαίο δίσκο. Πραγματικά εξαιρετικό κομμάτι που φανερώνει την πολύπλευρη οπτική της μουσικής παλέτας τους.
– “Isolation”: Δεν φτάνει μόνο που διασκευάζουν JOY DIVISION σε μια εξαιρετική και σαφώς πιο heavy διασκευή, δεν διστάζουν να το κυκλοφορήσουν και σαν single στην Γερμανία.
– “Turn”: Άλλο ένα κομμάτι που είχε κυκλοφορήσει την προηγούμενη χρονιά στο “Face the strange” EP, από τα μελωδικά και mid-tempo κομμάτι του δίσκου και σύμφωνα με την μπάντα έγραφαν το κομμάτι προσπαθώντας να “συλλάβουν” την ενέργεια των πρώιμων REM. Από τα “άσημα” αλλά αριστουργηματικά τους κομμάτια.
– “Femtex”: Ένα από τα alternative influenced κομμάτια του δίσκου, στιχουργικά είναι επηρεασμένο από τις δυναμικές γυναίκες μουσικούς του alternative κινήματος και την σεξιστική αντιμετώπιση που δέχονταν από τους άνδρες συνάδελφούς τους. Μάλιστα στα φωνητικά συμμετέχει η Αμερικανίδα Eileen Rose.
– “Unrequited”: Mια avant garde-noise σύνθεση που σύμφωνα με τον Cairns γράφθηκε όταν προσπαθούσε να βγάλει το riff του “Solsbury Hill” του Peter Gabriel και τα αποτέλεσμα είναι περίπου αυτό που ακούμε στον δίσκο. Συμμετέχει επίσης στο cello ο Μartin McGarrick που έχει συμμετάσχει στους SIOUXSIE AND THE BANSHEES, THIS MORTAL COIL, DEAD CAN DANCE και δεκάδες άλλους.
– “Brainsaw”: Δυνατό κομμάτι με χαρακτηριστικό riff και σπαρακτικούς στίχους απόγνωσης, έρχεται να κλείσει τον δίσκο με την χαρακτηριστική ενέργεια που τον διακατέχει. Χωρίς να είναι καμιά ιδιαίτερη κομματάρα, δένει υπέροχα με τα υπόλοιπα κομμάτια του δίσκου και είναι σαν ένα recap του τί έχεις ακούσει τα προηγούμενα 45 λεπτά που διαρκούσε ο δίσκος.
Ο δίσκος ξεπέρασε το ένα εκατομμύριο σε πωλήσεις έγινε χρυσός, έφτασε στο # 5 στα album charts της Βρετανίας, έβγαλε οκτώ singles τα περισσότερα έφτασαν στο top 40 και επίσης προτάθηκαν για το Μercury Prize (ένα πολύ σημαντικό βραβείο ακόμα και σήμερα για τα σχήματα της Βρετανικής Νήσου). H μπάντα όπως έκανε πάντα, θα περιοδεύσει για μεγάλο χρονικό διάστημα μαζί με τους SKUNK ANANSIE και τους ΚΙΝG’S X και θα εμφανιστεί στα μεγάλα festivals της εποχής όπως τα Rock am Ring, Monsters of rock Reading και Pinkpop. Από εκείνο το σημείο και στο εξής οι THERAPY? θα ήταν ένα μεγάλο εμπορικό όνομα που σημείωσε όμως εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία με τους δικούς της όρους και συνέχισε και στα επόμενα χρόνια να βγάζει σπουδαίους δίσκους.
Να σημειωθεί επίσης ότι δεν σταμάτησαν ούτε λεπτό να γράφουν δίσκους, να περιοδεύουν και γενικότερα να είναι μια ενεργή και δραστήρια μπάντα. Συσπείρωσαν και συνεχίζουν να το κάνουν με την μουσική τους διαφορετικές φυλές rock οπαδών και αν το καλοσκεφτεί κάποιος, αυτό είναι ένα κατόρθωμα που δεν μπορούν πολλοί να καυχηθούν ότι το έχουν καταφέρει. O ίδιος ο Αndy μου είχε δηλώσει σε παλιότερη συνέντευξή του “Θα έλεγα ότι είμαστε μια rock μπάντα, όχι punk, thrash, doom, hard rock αλλά ένα σχήμα που χρησιμοποιεί επιρροές από παντού. Πάντα λέω ότι είμαστε μια rock μπάντα και αφήνω τον κόσμο να αποφασίσει πώς θέλει να μας κατατάξει”. Διαφωνεί κανείς;
Did you know that?
-Η μπάντα έπαιξε ολόκληρο το “Troublegum” λίγο πριν τα 20 του χρόνια. Ο ίδιος ο Andy μας είχε δηλώσει τότε στο περιοδικό γι’ αυτό “Είναι σίγουρα ο πιο γνωστός μας δίσκος, οι περισσότερες συναυλίες ήταν sold out, ήταν αρκετά νοσταλγικό και πολλά από τα παιδιά που δεν μας είχαν δει στα 90s είχαν την ευκαιρία να ακούσουν όλον τον δίσκο αυτόν. Ήταν πολύ ευχάριστα και το ευχαριστηθήκαμε και εμείς, παίζαμε τον δίσκο αυτόν ολόκληρο και μετά και κάποια από τα υπόλοιπα κομμάτια μας, παίζαμε κάθε φορά για δύο ώρες. Το καλό είναι ότι δεν είχαμε κάποιο studio δίσκο να προωθήσουμε και έτσι το αποφασίσαμε και δώσαμε αυτές τις συναυλίες παρουσιάζοντας ολόκληρο το “Troublegum”.
– Πριν την εμφάνισή τους στο Monsters of rock festival ένοιωθαν ότι δεν θα είχαν την αποδοχή που έπρεπε λόγω του ότι έπαιζαν μπροστά σε ένα αμιγώς metal κοινό, αλλά χάρις στο “Troublegum” κάθε φοβία εξαφανίσθηκε και το αποτέλεσμα ήταν θρίαμβος.
– Ο δίσκος ψηφίστηκε στην θέση #2 των καλύτερων albums του 1994 από το Βρετανικό περιοδικό Metal Hammer και έχασε την πρωτιά από το “Superunknown” των SOUNDGARDEN.
– Στο single του “Nowhere” διασκευάζουν τo “Breaking the law” των JUDAS PRIEST και το “CC rider” του Εlvis Presley ως b’ side.
– Ανάλογες διασκευές βρίσκουμε και στο single του “Trigger inside”, STRANGLERS (“Nice and sleazy”), WIRE (“Reuters”) και MEMBRANES (“Tatty seaside town”).
– Στην Ευρωπαϊκή έκδοση του δίσκου δεν συμπεριλαμβάνεται η διασκευή που έκαναν για πλάκα στο “You are my sunshine”.
– Ποια είναι τα πιο δημοφιλή κομμάτια των THERAPY? στις συναυλίες; O Andy απαντά :“Το “Nowhere” από το “Troublegum” που είναι πιασάρικο, αρκετά μελωδικό και punky και πάντα ακούγεται πολύ καλά. Επίσης ένα κομμάτι από τις πρώτες μας ηχογραφήσεις το “Potato junkie” που το refrain του “James Joyce is fucking my sister” αρέσει στο κόσμο να το τραγουδά και σε μερικές χώρες η διασκευή του “Diane” των ΗUSKER DU”.
Γιάννης Παπαευθυμίου
