ΟΝΟΜΑ ΑΛΜΠΟΥΜ: “Night on Bröcken” – FATES WARNING
ΕΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΣ: 1984
ΕΤΑΙΡΙΑ: Metal Blade
ΠΑΡΑΓΩΓΟΣ: FATES WARNING
ΣΥΝΘΕΣΗ ΜΠΑΝΤΑΣ:
Jim Matheos – κιθάρα
John Arch – φωνητικά
Victor Arduini – κιθάρα
Joe DiBiase – μπάσο
Steve Zimmerman – ντραμς
40 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την κυκλοφορία του ντεμπούτου άλμπουμ, ενός από τα αγαπημένα μου συγκροτήματα όλων των εποχών, των FATES WARNING. 40 χρόνια, με πολλούς δίσκους και συναυλίες που άλλαξαν τη ζωή μου, που μ’ έκαναν να έχω ακραία συναισθήματα αγάπης. Για να είμαι, όμως, απολύτως ειλικρινής, το “Night on Bröcken” ΔΕΝ είναι μία από αυτές τις στιγμές. Όπως και το επόμενο άλμπουμ τους, “The spectre within”.
Υπάρχουν διαφόρων ειδών οπαδοί των FATES WARNING. Αυτοί της περιόδου με τον John Arch στα φωνητικά, ας πούμε (δηλαδή των τριών πρώτων δίσκων) κι εκείνοι της περιόδου με τον Ray Alder. Πολλές φορές, το “No exit”, πρώτο άλμπουμ με τον Alder, πηγαίνει προς την πρώτη περίοδο. Τα βλέπω όλα. Δέχομαι όλα τα γούστα. Απλά οι πρώιμοι FATES, ιδιαίτερα των δύο πρώτων δίσκων, είναι κάτι ΕΝΤΕΛΩΣ διαφορετικό από το «τέρας» που γνωρίσαμε αργότερα.
Δεν υπάρχει σχεδόν κανένα στοιχείο προοδευτικότητας στη μουσική τους και οι συνθέσεις των τραγουδιών είναι πολύ πιο απλές και με έλλειψη προσωπικότητας. Έκαστος με τα γούστα του, εγώ όμως λατρεύω τους FATES ιδιαίτερα από το “Perfect symmetry” και μετά. Το “Night on Bröcken”, είναι ένας προφανής φόρος τιμής στους IRON MAIDEN, με πάμπολλες αναφορές σε τραγούδια τους. Βέβαια, οι MAIDEN, το 1984, ελάχιστες μέρες πριν είχαν βγάλει το “Powerslave”, οπότε δεν συνέφερε και η σύγκριση… Σίγουρα το “Piece of mind”, το είχαν ακούσει αρκετές φορές, κάτι που μαρτυράνε όχι μόνο πολλά από τα τραγούδια του δίσκου, όπως το “The calling” για παράδειγμα, αλλά και η διασκευή στο “Flight of Icarus” από πρόβα, που υπάρχει σε επανακυκλοφορίες του “NOB”.
Εννοείται ότι από τότε υπήρχαν ψήγματα του τρομερού ταλέντου του Matheos, αλλά και οι τσιρίδες του Arch (που η αλήθεια ήταν ότι πιο πολύ ακουγόταν σαν τον Dickinson) δήλωναν παρούσες, αν και θα έφταναν στο απόγειό τους στο “Awaken the guardian”. Θέλεις όμως η πραγματικά άθλια παραγωγή του ίδιου του συγκροτήματος, που έκανε το ντεμπούτο τους να ακούγεται σαν ένα λίγο γυαλισμένο demo, θέλεις οι άγουρες συνθέσεις, δεν νομίζω ότι μας έδειχναν την εικόνα που θα είχε το σχήμα ελάχιστα χρόνια αργότερα.
Μακράν το καλύτερο κομμάτι του δίσκου, είναι το SABBATHικό “Damnation”, το μοναδικό που διέφερε στο άλμπουμ, κιόλας, από τα κορυφαία της πρώτης περιόδου τους. Πολύ συμπαθητικά είναι το εναρκτήριο “Buried alive” και το “Soldier boy”. Από την άλλη, δεν μπορώ να μπω στη λογική του να έχεις δύο instrumental όπως το “S.E.K.” και το “Shadowfax”, τα οποία να είναι σχεδόν συνεχόμενα στη δεύτερη πλευρά του δίσκου…
Για να μην μακρηγορώ, μιλάμε, σε προσωπικό επίπεδο πάντα, για τον 13ο πιο αγαπημένο μου στούντιο δίσκο των FATES WARNING (για να μην γκουγλάρετε μέχρι να θυμηθείτε πόσους έχουν βγάλει, να σας πω ότι είναι 13…), οπότε τα περισσότερα λόγια είναι περιττά. Είχα να ακούσω τον “NOM” ΠΑΡΑ πολλά χρόνια, οπότε πάω να ακούσω κάτι από το 1988- 2020 για να ισιώσω…
Did you know that:
- Το άλμπουμ είχε βγει με δύο διαφορετικά εξώφυλλα, στο ένα εκ των οποίων, καιγόταν μία μάγισσα. Προφανής η αναφορά στο όρος Brocken, ένα βουνό στη Γερμανία, που έχει συνδεθεί με τις μάγισσες στα πλαίσια της Βαλπούργιας Νύχτας (Walpurgisnacht), δηλαδή τελετές μαγισσών που μαζεύονται σε βουνό μαζί με τους δαίμονες να γιορτάσουν την άνοιξη.
- Στην επανακυκλοφορία του 1988, εμφανίστηκε και το μαύρο εξώφυλλο με το φεγγάρι, κάνοντας τρία τα διαφορετικά του εξώφυλλα, κάτι ιδιαίτερα σπάνιο στη μουσική. Ακόμα και οι επανακυκλοφορίες του 2002, που θεωρητικά έχουν το αρχικό εξώφυλλο, πρακτικά είναι από λίγο έως αρκετά διαφορετικό…
- Ο λόγος που το γράφουν “Bröcken” είναι ο ίδιος που γραφόταν έτσι το Queensrÿche, το Motörhead, το Mötley Crüe και τόσα άλλα στον κόσμο του heavy metal. «Έτσι επειδή». Απλά για να διαφέρουν. Τόσο απλά…
Σάκης Φράγκος
