Κουκούλες, μανδύες, βενετσιάνικες μάσκες αλά “Eyes wide shut”, το κύκνειο άσμα του μεγάλου Κιούμπρικ. Ακόμα και οπτικά, κάτι σε τραβάει στους Ελβετούς AARA. Θες να πατήσεις play και να δεις τι είδους μουσική βγαίνει από αυτό το παράξενο, ντυμένο στα πορφυρά τρίο.
Από το από το 2019 που ξεκίνησαν την δισκογραφικής τους πορεία, οι AARA, έχουν ήδη στο ενεργητικό τους τέσσερα ολοκληρωμένα άλμπουμ, με πέμπτο το φετινό “Triade III: Nyx”, δύο ΕΡ και κατά πως φαίνεται πολύ έμπνευση και όρεξη για δουλειά και δημιουργία. Μέσα σε μόλις τέσσερα χρόνια άλλωστε, το γκρουπ φαίνεται πως έχει κάθε δυνατότητα και όλα τα φόντα για να κυριαρχήσει στον extreme metal χώρο, προσφέροντας ποιοτικές κυκλοφορίες και μάλιστα πολύ προσεγμένες σε κάθε λεπτομέρεια, από τα εξώφυλλα, μέχρι το concept και φυσικά την μοναδική μουσική του.
Το (για συντομία) “Nyx”, είναι το τρίτο και τελευταίο μέρος της “Triade” τριλογίας του συγκροτήματος. Νυξ, από το αρχαιοελληνικό για την νύκτα, αλλά παράλληλα και την Θεότητα που αποτελούσε και την ίδια την ενσάρκωση της. Γενικότερα αρέσκεται σε ελληνικής προέλευσης λέξεις και ονόματα η μπάντα, δεδομένου ότι τo προ τριλογίας άλμπουμ της ονομαζόταν “En ergô einai” ενώ το ενδιάμεσο ΕΡ “Phthonos”.
Τα δύο προηγούμενα μέρη, ήταν τα “Eos”, Ηώ, θυγατέρα του Υπερίωνα και της Ευρυφάεσσας, προσωποποίηση της αυγής και το “Hemera”, Ημέρα, κόρη του Ερέβους και της Νυκτός, προσωποποίηση της ημέρας (προφανώς). Και τα τρία μέρη της τριλογίας, αποτελούν ένα σύνολο, εμπνευσμένο από το γοτθικό μυθιστόρημα του 1820, “Melmoth the Wanderer”, έργο του Charles Maturin.
Σε κάθε, μα κάθε δουλειά του μέχρι τώρα, το συγκρότημα επιτυγχάνει το εξής: σε αφήνει με το στόμα ανοιχτό. Η τριάδα των Berg στις κιθάρες το μπάσο και τα πλήκτρα, Fluss στα φωνητικά και J. στα τύμπανα, έχει βρει μία συνταγή, έναν τρόπο προσέγγισης της μουσικής, που αν μη τι άλλο, είναι ιδιαίτερα ξεχωριστή και πολύ, πολύ δική τους.
Ακριβώς το ίδιο φυσικά κάνει και εδώ. Ατμοσφαιρικό, σκοτεινό, με χορωδιακά μέρη, χαοτικά πλήκτρα, φωνητικά που σε στοιχειώνουν, ακραίο και παράλληλα μελωδικό black metal. Εξαιρετικό από την αρχή ως το τέλος του, το αποτελούμενο από έξι κεφάλαια – τραγούδια άλμπουμ, κλείνει την τριλογία με απόλυτη επιτυχία. Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις καλύτερο ή λιγότερο καλό κομμάτι, απλά, όπως σε κάθε concept άλμπουμ που σέβεται τον εαυτό του, το πιάνεις από την αρχή και απλά το αφήνεις να παίζει μέχρι το τέλος. Σε προκαλεί να το ακούσεις ξανά και ξανά, αυτή τη φορά μαζί με τους δύο προκατόχους του, ώστε να έχεις μία πλήρη εικόνα του αριστουργήματος υπό τον γενικό τίτλο “Triade”.
Όσοι οπαδοί του ήχου δεν τους έχετε ακόμα γνωρίσει, σπεύσατε ταχέως! Στερείτε από τους εαυτούς σας κάτι μαγικό. Με την ταχύτητα που το συγκρότημα δημιουργεί μουσική, δεν θα αργήσουμε να έχουμε και πάλι νέα τους. Αν θα είναι κάτι εξίσου καλό με τις μέχρι τώρα κυκλοφορίες του, σχεδόν αδιαμφισβήτητο. Φαίνεται άλλωστε πως αν μην τι άλλο δεν στερούνται συνθετικής ικανότητας. Το αντίθετο μάλιστα.
9 / 10
Φανούρης Εξηνταβελόνης
