Μέσα στα 20 και πλέον χρόνια που ασχολούμαι με τη μουσική δημοσιογραφία, έχω βρεθεί πολλές φορές στην ευχάριστη θέση να βιώσω αρκετές καταστάσεις από πολύ κοντά, γνωρίζοντας ανθρώπους, ακούγοντας δίσκους που λάτρεψα από πολύ κοντά. Ίσως η κορυφαία «αποστολή» που είχα πάει ποτέ, είναι το studio report για το ‘The human equation” στο εκθαμβωτικό σπίτι/στούντιο του απόλυτου prog mastermind, Arjen Lucassen. Δύο μέρες γεμάτες συζητήσεις για την prog μουσική, μαζί με ανθρώπους που έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στο χώρο και ακρόαση του δίσκου που έχει στιγματίσει μαζί με το “Scenes from a memory” τα prog concept άλμπουμ των τελευταίων είκοσι ετών.
Γελούσε τότε ο Arjen, όταν τον ρωτούσα πώς μπορεί αυτό να αποδοθεί live, αφού είχαμε δει παρέα τα αμοντάριστα πλάνα από τις συναντήσεις του με τους μουσικούς που είχαν πάρει μέρος στο “The human equation” (και είχα την τιμή/χαρά να του συστήσω κάποιους απ’ αυτούς, ώστε να πάρουν μέρος στο δίσκο εκείνο), οπότε γνώριζα από πρώτο χέρι τις δυσκολίες του εγχειρήματος… Κι όμως, τον Σεπτέμβριο του 2015, στο Rotterdam της Ολλανδίας, ανέβηκε για τέσσερις φορές η παράσταση στην οποία παίχτηκε σε μορφή μιούζικαλ και ηχογραφήθηκε ολόκληρο το άλμπουμ εκείνο. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά επί σκηνής βρέθηκαν πολλοί από τους συντελεστές του άλμπουμ, όπως ο James LaBrie (DREAM THEATER), ο θρύλος Eric Clayton (SAVIOUR MACHINE), ο Devon Graves (PSYCHOTIC WALTZ, DEAD SOUL TRIBE), η Irene Jansen (αδερφή της Floor που τώρα είναι στους NIGHTWISH) και πολλοί άλλοι. Φυσικά, δεν ήταν δυνατόν να βρίσκεται ο μακαρίτης Mike Baker των SHADOW GALLERY, ούτε ο Devon Townsend με τον Mikael Akerfeldt (OPETH), λόγω των υποχρεώσεων με τα κανονικά τους σχήματα, ο Akerfeldt μάλιστα αντικαταστάθηκε από την Anneke van Giersbergen.
Αν δείτε το DVD (κάτι που σας συστήνω ανεπιφύλακτα), θα πάθετε πλάκα με τον θεατρικό τρόπο που αποδίδεται το concept άλμπουμ, με όλους τους πρωταγωνιστές, τη χορωδία και τους οργανοπαίχτες επί σκηνής. Το μόνο σημείο που είναι μείον στο άλμπουμ, είναι στην ερμηνεία του Mike Mills, που είχε το πολύ δύσκολο έργο να αντικαταστήσει τον Baker και τον Townsend, που σε κομμάτια όπως το μαγικό “Loser” υστερεί δραματικά σε σχέση με την αυθεντική εκτέλεση. Σε καμία περίπτωση όμως, δεν μειώνει το τελικό αποτέλεσμα που είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ. Αν σας αρέσει ο δίσκος, πρέπει να κάνετε τη χάρη στον εαυτό σας και να δείτε αυτό το show στη ζωντανή του εκτέλεση. Εγώ, που δεν είμαι και ο φανατικότερος οπαδός των ζωντανών εκτελέσεων, μπήκα μέσα στην παράσταση παρακολουθώντας την, νιώθοντας τα ίδια συναισθήματα που είχα νιώσει εκείνο το απόγευμα στο χαμηλοτάβανο στούντιο του Lucassen, έξω από τη Breda… Σας συνιστώ ανεπιφύλακτα να δείτε αυτό το οπτικοακουστικό υπερθέαμα…
Σάκης Φράγκος
