“Hybris – Ate – Nemesis – Tisis”
Είναι κάποιες φορές που από το πουθενά προκύπτουν πολύ ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες. Μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι το “Ate” των DAMON SYSTEMA, για το οποίο μιλήσαμε διεξοδικά με τον Άκη Πάστρα, ιδρυτικό μέλος του συγκροτήματος. Πριν χαθείτε στον σκοτεινό ήχο του συγκροτήματος διαβάστε πως αυτό άλλαξε μουσική κατεύθυνση, πως κατάφερε μέσα από τις συμπληγάδες της πανδημικής κρίσης να πάρει ζωή και τι τέλος πάντων είναι η “ξεχασμένη” Άτη, το αρχαίο τετράπτυχο της “θείας δίκης”.
Γεια σας παιδιά και συγχαρητήρια για το ντεμπούτο σας. Πείτε μας δυο λόγια για τους DAMON SYSTEMA. Πρόκειται για κανονική μπάντα ή για ένα side project δεδομένου ότι όλοι συμμετέχετε και σε άλλα συγκροτήματα.
Σε ευχαριστούμε Νίκο πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια και για την ευκαιρία που μας δίνεται να μιλήσουμε για τους DAMON SYSTEMA. Οι DAMON SYSTEMA λοιπόν, αποτελούν ένα εγχείρημα το οποίο πάει πολύ πίσω, γύρω στο 2008 όπου αρχικά υπήρξε η ανάγκη να δημιουργήσω μουσική ξανά, καθώς απείχα από τα δρώμενα για μια διετία. Ουσιαστικά είχα σχεδόν παραιτηθεί από το να παίζω κιθάρα και ασχολούμουν μόνο με την ακρόαση μουσικής και την σύνταξη παρουσιάσεων νέων κυκλοφοριών στο διαδικτυακό μέσο METALEAGLE. Η ανάγκη λοιπόν για επανέναρξη της ενασχόλησής μου με τη μουσική ως μουσικός και πάλι, αποτέλεσε η αίσθηση του κενού που δημιουργήθηκε αυτή τη διετία και η συνειδητοποίηση πως δεν μου κάνει ως «άθλημα» η σύνταξη παρουσιάσεων νέων δίσκων. Ήταν κάτι πολύ εκτός από τα νερά μου. Εκεί λοιπόν ανασύρθηκαν κομμάτια από την εποχή που έπαιζα με τους ADD THE RIVER, ένα πιο alternative σχήμα. Αυτά τα κομμάτια δεν κατάφεραν ποτέ να γίνουν κομμάτια των ADD THE RIVER καθώς η μπάντα διαλύθηκε και κάποια δεν ταίριαζαν στο στιλ τους. Ήταν επίσης η περίοδος που είχα μεγάλο πάθος ξανά για την instrumental μουσική και έτσι ξεκίνησα το εγχείρημα ως αποκλειστικά ορχηστρικό. Κατόπιν γύρω στο 2009 δέχθηκα πρόταση να συμμετάσχω στους DEXTER WARD και οι DAMON SYSTEMA μπήκαν στον πάγο. Επίσης η συμμετοχή μου για κάποιο διάστημα στους ON THORNS I LAY, έβαλε ακόμα μεγαλύτερο στρώμα πάγου πάνω από τους DAMON SYSTEMA και έτσι μετά την αποχώρησή μου από τους ON THORNS I LAY το 2020 και την άφιξη του Covid19, αποφάσισα πως οι DAMON SYSTEMA πρέπει να ξαναπάρουν σάρκα και οστά.
Το σχήμα αυτό αποτελεί κατεξοχήν μια διέξοδο στο να εκφραστώ μουσικά μέσα από δικές μου συνθέσεις, με τον τρόπο που είχα φανταστεί. Η πλαισίωση του σχήματος από τα υπόλοιπα παιδιά (Ρούμπη, Νίκος, The Goat), έφερε μια νέα δυναμική και μια αναπροσαρμογή των πλάνων μου για τους DAMON SYSTEMA. Από εκεί που τα σχέδια ήταν αποκλειστικά να μείνουν ένα studio project, ξαφνικά ήρθε η όρεξη και η σκέψη όλο αυτό που δημιουργήθηκε να μπορέσει να αποδοθεί και ζωντανά. Με αυτή τη σκέψη έγινε και η παραγωγή και η μίξη και όλα τα arrangements. Να φτιαχτεί ένα άλμπουμ το οποίο να μπορεί να αναπαραχθεί ζωντανά χωρίς εκπτώσεις. Εξ ου και η μινιμαλιστική προσέγγιση στην παραγωγή όπου δεν υπάρχουν πλήκτρα και διάφορα effects που να απαιτούν πολλή μεγάλη προετοιμασία για να στηθεί ένα live gig. Ευελπιστούμε λοιπόν σύντομα οι DAMON SYSTEMA να βρεθούν επί σκηνής, παρά τις συμμετοχές μας και σε άλλα σχήματα.
Αν κρίνω από την μεγάλη απήχηση στο video clip σας, εικάζω ότι η πρώτη αποτίμηση του “Ate” είναι πολύ καλή. Ποιος ο τρόπος δημιουργίας του δίσκου;
Η απήχηση είναι ανέλπιστα καλή και μας έχει δημιουργήσει τεράστια ικανοποίηση για το μέλλον του σχήματος. Η αλήθεια είναι πως όσο αισιόδοξος και να είσαι κατά τη δημιουργία ενός άλμπουμ, δεν παύει αυτό το δημιούργημα να είναι δικό σου και να μην είσαι απόλυτα αντικειμενικός, αναφορικά με την ποιότητά του ή ακόμη και με την αποδοχή που εικάζεις ότι μπορεί να έχει. Μπορώ να πω όμως πως μετά από τη συμμετοχή μου σε αρκετά άλμπουμ, μπορώ να ξεχωρίσω πλέον αν υπάρχει κάτι καλό στα χέρια μου ή απλά κάτι ικανοποιητικό. Δεν σου κρύβω πως είχα τεράστια προσμονή για να βγει έξω στον κόσμο αυτό το άλμπουμ και να εξιλεωθώ για την καθυστέρησή του. Η προσμονή και η έντονη συναισθηματική φόρτιση όμως στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν είναι και ο καλύτερος σύμβουλος για να αξιολογήσεις κάτι με νηφαλιότητα. Εδώ όμως είχα το πλεονέκτημα του να μην με κυνηγάει κανείς και να μην έχω καμία απαίτηση. Οπότε αυτό από μόνο του δημιουργεί ένα πολύ ωραίο αίσθημα ελευθερίας το οποίο δεν είχα ξαναβιώσει ως μουσικός. Το άλμπουμ λοιπόν δημιουργήθηκε κατά την περίοδο της καραντίνας. Εκεί μπήκαν σε σειρά όλες οι ιδέες που είχα μαζέψει κατά το παρελθόν, έγινε το απαραίτητο arrangement και έδωσα πάρα πολύ μεγάλη σημασία στο στάδιο της προπαραγωγής. Ήθελα να ακούσω το άλμπουμ στην ολότητά του πριν καν το ηχογραφήσω κανονικά.
Ουσιαστικά λοιπόν, το άλμπουμ ηχογραφήθηκε δύο φορές και η τελική του ηχογράφηση απλά έγινε προσεκτικά και σε επίπεδο που να μπορεί να είναι σε θέση να μιξαριστεί σωστά. Αυτός ήταν και ο λόγος που πήρε αρκετά μεγάλο διάστημα μέχρι να ολοκληρωθεί. Μαζί βέβαια με το γεγονός της ενασχόλησής μας και με άλλα σχήματα. Στο στάδιο της προπαραγωγής δεν υπήρξε καμία έκπτωση στις ηχογραφήσεις. Έπρεπε να μπει μέσα και η παραμικρή λεπτομέρεια έτσι ώστε να ξέρουμε πως θα ακούγεται το άλμπουμ στο τέλος. Κιθάρες, τύμπανα, μπάσα, φωνές… Όλα έγιναν ακριβώς σαν να γράφουμε κανονικό άλμπουμ. Όχι βέβαια με την λεπτομέρεια που χρήζει η σωστή ηχογράφηση ενός άλμπουμ, αλλά έστω και πρόχειρα ηχογραφήθηκαν τα πάντα. Όταν φτάσαμε στο επίπεδο που είπαμε ότι όντως έχουμε ένα ολοκληρωμένο δημιούργημα στα χέρια μας, τότε ξεκίνησαν οι τελικές ηχογραφήσεις με τον σωστό τρόπο. Οπότε στο τέλος η τελική ηχογράφηση δεν είχε διαστήματα που ξανακούς κάτι και λες, ίσως τελικά να το κάνω αλλιώς. Όλα είχαν προαποφασιστεί στο προηγούμενο στάδιο. Έτσι επικεντρωθήκαμε αποκλειστικά στο performing το οποίο θέλαμε να είναι σε υψηλό επίπεδο και νομίζω πως το καταφέραμε. Τουλάχιστον στα δικά μας αφτιά ακούγεται όπως του αξίζει. Το στάδιο της μίξης ήταν μια πολύ ευχάριστη διαδικασία καθώς είχα να διαχειριστώ το υλικό χωρίς καμία ανησυχία και προσμονή. Ήταν μια άκρως δημιουργική φάση και απλά προσπάθησα να πετύχω τον ήχο που πάντα ήθελα να έχει αυτό το άλμπουμ. Το οποίο και έγινε και απλά ο Γιώργος Νεραντζής με το mastering που έκανε, ολοκλήρωσε με υπέροχο τρόπο την όλη διαδικασία.
Τι σε έκανε να αλλάξεις την instrumental κατεύθυνση του δίσκου και προσθέσεις εν τέλει φωνητικά;
Η αιτία πίσω από την αλλαγή πλεύσης ήταν ξεκάθαρα η δομή των κομματιών. Υπήρχαν μελωδίες που επέβαλαν ουσιαστικά να αποδοθούν από ανθρώπινες φωνές και όχι απλά από lead κιθάρες. Κάποιες απόπειρες που έκανα στο στάδιο της σύνθεσης με φωνές πιλότους, απλά μου το επιβεβαίωσαν. Επίσης η ανάγκη του να πω μια ιστορία και το ενδεχόμενο αυτή η ιστορία να αποτελεί ένα concept για ένα θέμα το οποίο κατά την περίοδο της καραντίνας γιγαντώθηκε, με έκαναν να αλλάξω γνώμη για τον δρόμο που έπρεπε να ακολουθήσω. Ειδικά δε όταν τα παιδιά (Ρούμπη και Νίκος) έπιασαν το μικρόφωνο και απέδωσαν με εμβληματικό τρόπο τις φωνές των οδηγών, μπήκε η ταφόπλακα στο ενδεχόμενο οι DAMON SYSTEMA να είναι μια instrumental μπάντα. Εκεί κατάλαβα πως δεν υπήρχε περιθώριο του να συζητηθεί εκ νέου η περίπτωση του να κάνω το πισωγύρισμα προς μια ορχηστρική έκδοση των κομματιών. Οι στίχοι επίσης που καταφέραμε να γράψουμε για αυτό το concept άλμπουμ, μαζί με τη σύζυγό μου, έδωσαν μεγάλη ώθηση στο όλο δημιούργημα και του ανέβασαν το επίπεδο κατακόρυφα.
Είμαι λάτρης της ορχηστρικής μουσικής όλων των ειδών, καθώς δεν βάζει όρια και αφήνει πολλά περιθώρια για πειράματα, αλλά εδώ πλέον μιλούσαμε για ένα ολοκληρωμένο εγχείρημα το οποίο κατά την ταπεινή μου άποψη, έχει κάτι να πει εκτός από τη μουσική του επένδυση. Μιλάει για ένα πολύ μεγάλο θέμα, οικουμενικό, πράγμα που από μόνο του δημιουργεί αυτομάτως μια ανάγκη για περεταίρω αναζήτηση μέσα στο άλμπουμ. Οι αλληγορικές έννοιες που περιγράφουν την έπαρση και την καταστροφή που φέρνει αυτή, μέσα από ένα αρχαιοελληνικό μύθο, ο οποίος ουσιαστικά λειτουργεί ως όχημα και όχι ως εγχείρημα αφύπνισης «κοιμισμένων συνειδήσεων» άλλου κοινού, εκτιμώ ότι φτιάχνουν ένα ακόμη πιο σκοτεινό περιβάλλον μέσα από το οποίο ο ακροατής θα περάσει από όλα τα στάδια του τετράπτυχου Ύβρις-Άτη-Νέμεσις-Τίσις. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να αποτυπωθεί μόνο με ορχηστρική μουσική. Ήθελα το άλμπουμ να λειτουργεί ως μια παράσταση τραγωδίας και κάθαρσης. Οπότε αυτός ήταν και ο λόγος που τα σχέδια άλλαξαν κατά τη δημιουργία του άλμπουμ.
Αυτή η αλλαγή θεωρείς ότι άλλαξε και την κατηγοριοποίηση του ήχου σας; Θέλω να πω ότι χωρίς τα φωνητικά θα έλεγε κανείς ότι πρόκειται για μια metal κυκλοφορία, ενώ τώρα αγγίζει και λίγο goth.
Ειλικρινά δεν έχω καταφέρει ακόμα να κατηγοριοποιήσω τον ήχο των DAMON SYSTEMA. Και είναι κάτι που φαίνεται και από τα reviews που έχουν γίνει για το άλμπουμ αυτό. Όλα τα reviews λοιπόν περιγράφουν το κάθε ένα κάτι πολύ διαφορετικό και έχει να κάνει ξεκάθαρα με το υπόβαθρο και την αφετηρία του κάθε reviewer. Νομίζω πως οι DAMON SYSTEMA είναι απλά μια σκοτεινή metal μπάντα. Και αυτό μου αρκεί. Οι στίχοι σίγουρα βοήθησαν στην ποικιλία των genres τα οποία επικαλούνται οι reviewers καθώς δεν έχουν μια σταθερά. Είναι κάτι το οποίο το ψυχανεμιζόμουν όταν φτιάχναμε τον δίσκο με τα παιδιά και συζητάγαμε για το ποιο κοινό έχει ως target αυτό το άλμπουμ. Κάθε μέρα που ξημέρωνε, το target group άλλαζε, ανάλογα με τη διάθεσή μας. Στην αρχή με προβλημάτιζε καθώς οι metal οπαδοί στην πλειονότητά τους περιχαρακώνονται μέσα σε στεγανά και έτσι μου δημιουργήθηκε η εντύπωση πως οι DAMON SYSTEMA, στο τέλος δεν θα βρουν καμία στέγη κάτω από την οποία θα μπορέσουν να απλώσουν το αφήγημά τους. Με τον καιρό όμως άρχισε να μου αρέσει η ιδέα του μυστηρίου και μιας φανταστικής κουβέντας μεταξύ δυο οπαδών της σκληρής μουσικής, οι οποίοι αναρωτιούνται: Τελικά τι παίζουν οι DAMON SYSTEMA; Προσωπικά, όπως προανέφερα, δεν με απασχολεί πια το πλαίσιο μέσα στο οποίο θα κλείσουμε τη μουσική μας. Την αφήνουμε να μιλήσει από μόνη της και όποιους αγγίξει.
Γιατί “Ate”; Τι σε έκανε να πιάσεις το τετράπτυχο της “θείας δίκης” των αρχαίων Ελλήνων; Βλέπεις κάποιους παραλληλισμούς με το σήμερα;
Το αρχαιοελληνικό τετράπτυχο της Ύβρεως-Άτης-Νέμεσης-Τίσης, υπάρχει στο μυαλό μου από πάρα πολύ παλιά. Αφορμή στάθηκε μια παράσταση που παρακολούθησα όταν ήμουν πιο μικρός (μέσα στα 90s), όπου μπροστά μου εκτυλίχθηκε αυτό το ανυπέρβλητο αριστούργημα του Αισχύλου με τίτλο «Πέρσες». Η φράση που μου χαράχθηκε κατά τη διάρκεια της παράστασης ήταν και η φράση που υπάρχει ως απαγγελία μέσα στο “Harvest Of Tears” και προέρχεται από το στόμα του Δαρείου που στηλιτεύει την συμπεριφορά του υιού του Ξέρξη, ο οποίος όπως χαρακτηριστικά λέει πως ήταν μέγας υβριστής και αυτός ήταν ο λόγος που έχασε τον πόλεμο. Είχα πει από τότε πως αυτή η φράση πρέπει κάποιος να την κάνει ένα concept άλμπουμ. Η ιδέα να το κάνω εγώ άρχισε να μου αρέσει αρκετά και τα υπόλοιπα είναι ιστορία που περιγράφουμε και πιο πάνω. Οι παραλληλισμοί με το σήμερα είναι αναπόφευκτοι καθώς η έπαρση και η αλαζονεία δεν είναι πλέον χαρακτηριστικό κάποιας αριστοκρατικής ελίτ όπως ήταν παλιά και την συναντούσαμε μόνο σε αυταρχικούς ολιγάρχες και μονάρχες. Πλέον είναι παγκόσμιο φαινόμενο και συναντάται σε πολλές εκφάνσεις της καθημερινότητας. Τα κοινωνικά δίκτυα δε, έχουν δώσει άπλετο χώρο για να ξεδιπλωθούν αυτά τα «ταλέντα» και έτσι νομίζω πως η θεματολογία του άλμπουμ βρίσκει πλήρη εφαρμογή στις μέρες μας. Εκτιμώ πως αλαζονεία και η έπαρση είναι οι μάστιγες του τεχνολογικού πολιτισμού στον οποίο ζούμε πλέον, αφήνοντας πίσω τον μνημειακό πολιτισμό. Και το ρεπερτόριο με το οποίο αυτές οι δύο έννοιες θα μας παρουσιάζονται στο μέλλον, είναι τεράστιο. Όπως επίσης και οι καταστροφές που φέρνουν αυτές οι συμπεριφορές. Ήδη βιώνουμε την καταστροφή του σπιτιού μας που δεν είναι άλλο από αυτόν τον σφαιρικό βράχο που κινείται σε τροχιά μέσα στο αχανές σύμπαν. Η ανθρώπινη έπαρση και αλαζονεία, έχει φέρει τα αποτελέσματα που βιώνουμε κάθε χρόνο όλο και πιο έντονα πάνω σε αυτό τον σφαιρικό βράχο.
Αφήνοντας πίσω τα χρόνια της κρίσης και της πανδημίας θεωρείτε ότι έχουμε επανέλθει στις “εργοστασιακές ρυθμίσεις” για τη παρουσία των εγχώριων και ξένων συγκροτημάτων στις μουσικές σκηνές; Κάποιο πρόσφατο live που είδατε και ξεχωρίσατε;
Ναι, νομίζω πως έχουμε γυρίσει στην κανονικότητα. Οι συναυλίες (ειδικά οι εγχώριες) είναι πιο πολλές από ποτέ. Οπότε μόνο ως θετικό μπορώ να το δω. Και αν υπάρχουν πολλές συναυλίες, αυτομάτως υπάρχουν και περισσότερες ευκαιρίες για τις ελληνικές μπάντες να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. Πρόσφατο live που είδα είναι το live των SHATTERED HOPE στους οποίους τραγουδάει ο Νίκος και ήταν φανταστικό ως εμπειρία, καθώς αυτή η μπάντα κάθε φορά που τη βλέπω, παρουσιάζεται όλο και πιο καθηλωτική για τον ακροατή. Επίσης λόγω της ενασχόλησής μου με το UP THE HAMMERS FESTIVAL, είδα όλες τις μπάντες του τριημέρου. Ξεχώρισα τους TITAN FORCE οι οποίοι είναι ένα κόσμημα για την μουσική μας.
Εσείς θα είστε δραστήριοι συναυλιακά;
Όπως προανέφερα, θέλουμε να μπούμε στη διαδικασία να κάνουμε ζωντανές εμφανίσεις. Απλά χρειάζεται αρκετή δουλειά και να πληρούνται οι προϋποθέσεις που θα κάνουν αυτές τις εμφανίσεις ξεχωριστές και όχι διεκπεραιωτικές. Δεν υπάρχει λόγος να βγούμε να παίξουμε ένα live μόνο και μόνο για να πούμε ότι το κάναμε. Θέλουμε να έχει όλες αυτές τις συνισταμένες που κάνουν μια εμφάνιση ξεχωριστή.
Πέρα από το “Ate” τι άλλο ακούτε αυτόν τον καιρό;
Προσωπικά δεν βρίσκω εύκολα χρόνο να ακούσω κάτι καινούργιο. Υπάρχουν τεράστιες απαιτήσεις αυτή την περίοδο αναφορικά με τα μουσικά μου δρώμενα (lives με NIGHTFALL και SATURDAY NIGHT SATAN), πράγμα που δεν αφήνει περιθώρια για νέα μουσική. Είναι κάτι που μου λείπει αυτή την περίοδο αλλά όταν ηρεμούν οι καταστάσεις, μπαίνω σε mood ακροατή για μεγάλο διάστημα.
Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδια το συγκρότημα; Υπάρχει υλικό για νέα κυκλοφορία στο μέλλον;
Τα μελλοντικά σχέδια για τους DAMON SYSTEMA είναι να μπορέσουμε να κυκλοφορήσουμε ένα single μέσα στο φθινόπωρο και να ξεκινήσουμε τη διαδικασία σύνθεσης του νέου άλμπουμ μας. Υπάρχει πάρα πολύ υλικό το οποίο περιμένει και σε συνδυασμό με νέες ιδέες ευελπιστούμε να έχουμε κάτι που να μπορεί κανείς να πει πως έχει τα φόντα να χαρακτηριστεί ως ένα άλμπουμ. Θέλουμε το νέο άλμπουμ να αποτελέσει θεματικά τη συνέχεια του “Ate”. Επίσης αν μπορέσουμε στο μεσοδιάστημα να κάνουμε κάποια lives.
Νίκος Ζέρης
